1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

9184. Al bruidsschat gevende zal hij haar bruidsschat geven, zich tot een vrouw; dat dit het kenteken van de instemming van zijn kant tot de wettige verbinding betekent, staat vast uit de betekenis van de bruidsschat en van een bruidsschat geven, namelijk het kenteken van de instemming, nr. 4456; en uit de betekenis van tot vrouw, dus tot de wettige verbinding; want iemand tot vrouw nemen is wettig verbonden worden.

De onwettige verbinding in de geestelijke zin is de verbinding van het ware met de aandoening vanuit de verkwikking van gewin of van eer, in welke aandoening diegenen zijn die de waarheden van de Kerk ter wille van die verkwikkingen aanleren; maar deze verbinding schaadt degenen niet die daarna door de Heer worden wederverwekt, aangezien bij dezen die aandoeningen aanblijven, maar ondergeordend onder de aandoening van het ware ter wille van het goede van het nut en van het leven en dienen; want zij zijn op de laatste plaats, hoewel het tevoren de schijn had dat zij op de eerste plaats waren; wanneer immers de mens wordt wederverwekt, wordt de orde van zijn leven omgekeerd; op deze wijze wordt uit een onwettige verbinding een wettige verbinding.

Dat dit kan plaatsvinden, komt omdat de waarheden die van het geloof zijn, binnenkomen door het gehoor, dus door de uitwendige en uiterlijke mens en de uiterlijke mens niet wijs is dan alleen in die dingen die van de wereld en die van hemzelf zijn, dus de verkwikkingen uit winsten en eerbewijzen; maar wanneer de innerlijke mens door de wederverwekking is geopend, dan vloeit door deze uit de Heer het goede in; dat de waarheden die door de uiterlijke mens binnenkomen, tot zich neemt en ze met zich verbindt; en volgens de verbinding wordt de orde omgekeerd, dat wil zeggen, wordt in de laatste plaats gesteld dat wat in de eerste plaats was geweest; dan trekt de Heer alle dingen die van het leven bij de mens zijn tot Zich, opdat zij omhoog schouwen; dan beziet de mens de dingen die van de Heer en van de hemel zijn, als einddoelen en de Heer Zelf als het Einddoel ter wille waarvan alle dingen zijn en de vorige dingen, dus de verkwikkingen van gewin en eerbewijzen, als middelen tot dat einddoel.

Het is bekend dat de middelen het leven nergens anders vandaan hebben dan uit het einddoel en zonder het einddoel geen; dus hebben de verkwikkingen van gewin en eerbewijzen, wanneer die middelen zijn geworden, dan het leven uit de hemel, dat wil zeggen, door de hemel uit de Heer; want het einddoel ter wille waarvan, is de Heer.

Wanneer de mens in zo’n orde van het leven is, dan zijn de winsten en de eerbewijzen voor hem zegeningen; maar indien hij in de omgekeerde orde is, dan zijn de winsten en eerbewijzen voor hem vervloekingen; dat alle dingen zegeningen zijn wanneer de mens in de orde van de hemel is, leert de Heer bij Mattheüs: ‘Zoekt eerst het koninkrijk der hemelen en zijn gerechtigheid; en alle dingen zullen u worden toegeworpen’, (Mattheüs 6:33).