4925. ‘Et ecce exivit frater ejus’: quod significet boni verum, constat ex significatione ‘fratris’ quod sit consanguineum ex bono, de qua n. 3815, 4267, ita boni verum; boni verum est id verum quod ex bono est, seu est illa fides quae ex charitate. Agitur hic in sensu interno de primogenitura apud illos qui renascuntur seu regenerantur a Domino, proinde de primogenitura in Ecclesia; disceptatum fuit ab antiquissimis temporibus quid primogenitum, num bonum quod ‘est’ charitatis, vel num verum quod est fidei; et quia bonum cum renascitur homo et fit Ecclesia, non apparet, sed se occultat in interiore homine, et solum se manifestat in quadam affectione quae non manifeste cadit in sensum externi seu naturalis hominis prius quam renatus est, at verum se manifestat, hoc enim intrat per sensus et se in memoria externi seu naturalis hominis reponit, idcirco plures lapsi sunt in illum errorem quod verum sit primogenitum, et tandem etiam in illum quod verum sit essentiale Ecclesiae, et tam essentiale ut verum quod vocatur fides, salvare possit absque bono quod est charitatis;

[2] ex uno hoc errore perplures alii derivati sunt, qui non solum doctrinam sed etiam vitam infectarunt, sicut quod utcumque homo vivit, modo fidem habeat, salvetur; quod etiam scelestissimi, si modo in ultima mortis hora confitentur ¹ talia quae sunt fidei, recipiantur in caelum; quod in caelum quisque recipi possit solum ex gratia, qualiscumque ei vita fuerit; et quia in illa doctrina sunt, etiam tandem non sciunt quid charitas, nec illam curant; et denique nec credunt dari, consequenter nec caelum nec infernum; causa est quia fides absque charitate seu verum absque bono nihil docet, et quo magis recedit a bono, eo magis infatuat hominem; est enim bonum, in quod et per quod influit Dominus et dat intelligentiam et sapientiam, proinde intuitionem superiorem, et quoque perceptionem num ita sit vel non ita sit.

[3] Ex his constare potest quomodo habet cum primogenitura, quod illa bono sit actualiter et quod illa vero sit apparenter; hoc nunc est quod in sensu interno hic per partum duorum filiorum Tamaris describitur; per ‘dibaphum’ enim quod obstetrix ligavit super manu, significatur bonum, ut n. 4922 ostensum est; per ‘exire prius’ significatur prioritas, n. 4923, per ‘reducere manum’ significatur quod bonum potentiam suam occultaret, ut mox supra dictum; per quod ‘exivit frater ejus’ significatur verum; per quod ‘rupisti super te rupturam’ significatur separatio veri a bono apparenter; per ‘post exivit frater ejus’ significatur quod bonum actualiter prius, et per ‘cujus super manu dibaphum’ significatur ² agnitio quod bonum; non enim prius agnoscitur bonum quod prius sit quam postquam renatus est homo, tunc enim homo agit ex bono, et ex illo spectat verum et ejus quale;

[4] haec sunt quae continentur in sensu interno, in quo docetur quomodo se habet cum bono et vero apud hominem qui e novo nascitur, quod nempe bonum actualiter primo loco sit, sed verum apparenter, et quod bonum non appareat quod primo loco sit ³ quando homo regeneratur, sed tunc manifeste quando ⁴ regeneratus est; sed haec ulterius explicare non opus est, sunt enim prius explicata, quae videantur n. 3324, 3325, 3494, 3539, 3548, 3556, 3563, 3570, 3576, 3603, 3701, 4243, 4244, 4247, 4337; et quod ab antiquis temporibus controversum sit de primogenitura num bono vel vero, seu num charitati aut fidei, n. 2435.

[5] ⁵ Quia Dominus in supremo sensu est Primogenitus, et inde amor in Ipsum et charitas erga proximum, idcirco in Ecclesia repraesentativa lex lata est quod primogenita Jehovae essent, de qua apud Mosen,

Sanctifica Mihi omne primogenitum, aperturam ⁶ uteri inter filios Israelis, in homine et in bestia Mea sunto, Exod. 13:2: Transire facies omnem aperturam uteri Jehovae, et ⁷ omnem aperturam foetus bestiae, quotquot erunt tibi masculi, Jehovae erunt, Exod. 13:12: Omnis apertura uteri Mihi, ideo quoad omne pecus tuum, masculum dabis, aperturam bovis et pecudis, Exod.

34:19: Omnis apertura uteri quoad omnem carnem, quam adducent Jehovae, de hominibus et be bestiis, tibi erit, sed tamen redimendo redimes omnem primogenitum hominis,

Num. 18:15: Ego ecce accepi Levitas ⁸ e medio filiorum Israelis, loco omnis primogeniti, aperturae uteri de filiis Israelis, ut sint Mihi Levitae, Num. 3:12;

[6] quia id primogenitum est quod aperit uterum, idcirco ubi ⁹ nominatur ibi primogenitum, etiam dicitur apertura uteri ut sit bonum quod significatur; quod id bonum sit, patet a singulis in sensu interno, imprimis ab his quae memorantur de filiis Tamaris, quod Zerah per manum aperuerit uterum, per quem quod bonum repraesentetur, constat etiam a ¹⁰ dibapho super manu ejus, de quo n. 4922 ¹¹ ; uterus etiam ¹² , de quod dicitur apertura, est ubi bonum et verum, proinde Ecclesia, videatur n. 4918, quem aperire ¹³ est potentiam dare ut nascatur verum.

[7] Quia ¹⁴ Dominus est solus primogenitus, est enim ¹⁵ Ipsum Bonum, et a Bono ipsius est omne verum, ideo quoque ut Jacobus qui non primogenitus fuit, Ipsum repraesentaret, ei permissum fuit ut primogenituram ab Esavo fratre suo emeret, et quia hoc non satis, appellatus est Israel ut per id nomen repraesentaret bonum veri, nam ‘Israel’ in sensu repraesentativo est bonum quod per verum, n. 3654, 4286, 4598.

Notas de rodapé:

4922. ‘Et ligavit super manu ejus dibaphum’: quod significet quod signaret illam, nempe potentiam, et quod ‘dibaphum’ sit bonum, constat ex significatione ‘ligare super manu’ quod sit signare potentiam, ‘manus’ enim est potentia, n. 4920; et ex significatione ‘dibaphi’ quod sit bonum, et quidem bonum spirituale; quod 'dibaphum' sit bonum spirituale, est quia coloris est coccinei, et color coccineus in altera ‘vita’ cum apparet, significat bonum spirituale, hoc est, bonum charitatis erga proximum; omnes enim colores in altera vita conspicui significant aliquid boni ac veri, nam existunt a luce caeli, quae in se est sapientia et intelligentia a Divino Domini; illius lucis variegationes seu modificationes sunt inde variegationes ac, ut ita dicatur, modificationes sapientiae et intelligentiae, proinde boni et veri; quod lux quae in caelo, sit ex sapientia et intelligentia Divina Domini, Qui ibi apparet ut sol, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619-1632, 2776, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, 3223, 3225, 3337, 3339, 3340, 3485, 3636, 3643, 3862, 3993, 4180, ¹ 4214, 4302, 4405, 4408, 4413, 4415, 4523-4533; quod colores sint inde et quod illi sint variegationes et modificationes lucis illius, proinde intelligentiae et sapientiae, n. 1042, 1043, 1053, 1624, 3993, 4530, 4677, 4742.

[2] Quod ‘dibaphum ² ’ sit bonum spirituale, patet a locis in Verbo ubi nominatur, ut apud Jeremiam,

Si ergo vastata, quid facies? si indueris te dibapho, et ornaveris te ornatu auri, ... frustra pulchram reddes te, abhorrebunt te amatores, 4:30;

ibi de Jehudah; ‘induere te dibapho’ pro bono spirituali, ‘ornare ornatu auri’ pro bono caelesti: in libro 2 Samuelis,

Lamentatus David super Shaule et super Jonathane, et inscripsit ad docendum filios Jehudae arcum; ... filiae Israelis super Shaule flete, qui amicivit vos dibapho cum deliciosis, et imposuit ornatum auri super vestem vestram, i. [2 Sam. 1:17, 18, ] 24; ibi ‘docere arcum’, est ³ docere doctrinam amoris et charitatis, ‘arcus’ enim illam significat; ‘amicire dibapho’ pro bono spirituali, ut prius ⁴ , et ‘imponere ornatum auri super vestem’ pro bono caelesti. ⁵

[3] Quia illa significatio dibaphi fuit, etiam mandatum est ut dibaphum coccineum ⁶ adhiberetur super aulaeis habitaculi, super velo, super tegumento pro ostio tentorii, super tegumento ad portam atrii, super mensa facierum cum proficiscerentur, super Aharonis vestibus sanctitatis, ut super ephodo, pectorali judicii, super fimbriis pallii ephodi: super aulaeis habitaculi, Pro habitaculo facies decem aulaea, xylinum intertextum, et hyacinthinum, et purpuram, et coccineum dibaphum, Exod. 26:1: super velo, Facies velum hyacinthino et purpura, et coccineo dibapho, et xylino intertexto, Exod. 26:31: super tegumento pro ostio tentorii, Facies tegumentum pro ostio tentorii, hyacinthino et purpura et coccineo dibapho, et xylino intertexto, 26:36:

[4] super tegumento ad portam atrii, Pro porta atrii facies tegumentum... ex hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et xylino intertexto, opere acupictoris, Exod. 27:16:

super mensa facierum cum proficiscerentur, Cum proficiscuntur castra, expandent super mensam facierum pannum coccinei dibaphi, et operient tegumento pellis melis, Num. 4:8:

super ephodo, Facies, ephodum ex auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, xylino intertexto, opere artificis.... ⁷ Super baltheo similiter, Exod. 28:5, 6, 8 ⁸ : super pectorali judicii, Facies pectorale judicii, opere artificis, sicut opus ephodi, ex auro, hyacinthino, et purpura, et coccineo dibapho, et xylino intertexto, Exod. 28:15: super fimbriis pallii ephodi, Malogranata hyacinthini, et purpurae, et coccinei dibaphi, Exod. 28:33.

[5] Tentorium conventus cum arca quia repraesentabat caelum, idcirco illi colores mandati sunt, qui ⁹ significabant in suo ordine caelestia et spiritualia ibi, nempe ‘hyacinthinum et purpura’ caelestia bona et vera, coccineum ‘dibaphum’ et xylinum intertextum' spiritualia bona et vera; quisque scire potest qui Verbum sanctum credit, quod unumquodvis aliquid significet ¹⁰ ; et cui credit Verbum sanctum inde quod a Domino ¹¹ per caelum demissum fuerit, scire potest quod caelestia et spiritualia quae regni Ipsius, significata sint. Similiter quod in mundationibus leprae adhiberetur, Lignum cedri, coccinum, et hyssopus, Lev. 14:4, 6, 52: et quod super combustionem vaccae rufae ex qua aqua separationis;

Mitteretur lignum cedri, et hyssopus et dibaphus purpurae Num. 19:6.

[6] Profanatio boni et veri etiam per similia describitur apud Johannem, Vidi mulierem sedentem super bestia coccinea, plenam nominibus blasphemiae; et habebat capita septem, et cornu decem: erat mulier induta purpura et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis; habens aureum poculum in manu sua plenum abominationibus et immunditie scortationum, Apoc. 17:3, 4: et dein, Vae vae urbs magna, quae induta ¹² fuisti byssino, et purpureo, et coccineo, inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, Apoc. 18:16;

ubi de ‘Babele’ per quam significatur profanatio boni, n. 1182, 1283, 1295, 1304, 1306-1308, 1321, 1322, 1326, ibi profanatio et boni et veri, quae est Babylonica ¹³ ; apud Prophetas Veteris Testamenti est ‘Babel’ profanatio boni, et ‘Chaldaea’ profanatio veri.

[7] ‘Coccinum ¹⁴ ’ in opposito sensu significat malum quod oppositum est bono spirituali, ut apud Esaiam,

Si fuerint peccata vestra sicut coccinea, sicut nix albescent, si libra fuerint sicut lana erunt, 1:18;

quod ‘coccineum’ id malum significet, est quia ‘sanguis’, etiam ex rubedine, significat in genuino sensu bonum spirituale seu charitatem erga proximum, at in opposito ¹⁵ violentiam charitati illatam, [n. 374, 1005].

Notas de rodapé: