17. Alle bewijs in de hemel getuigt ervan dat het Goddelijke dat uit de Heer voortgaat, hetgeen de engelen beïnvloedt en de hemel maakt, liefde is. Want allen die daar zijn, zijn vormen van liefde en naastenliefde. Zij verschijnen in onbeschrijfelijke schoonheid en de liefde straalt hun uit het gelaat, uit hun spraak en uit alle bijzonderheden van hun leven. Bovendien gaan er van iedere engel en geest geestelijke sferen van leven uit, die hen omgeven. Door deze sferen kan men, soms op een vrij grote afstand, weten hoe zij zijn ten aanzien van emoties en liefden. Want die sferen vloeien uit van het leven van ieder z'n emoties en de daaruit voortkomende gedachten, of van het leven van zijn liefde en het daaruit voortkomende geloof. De sferen die uit de engelen voortgaan, zijn zó vol van liefde, dat ze de meest innerlijke dingen van het leven beïnvloeden van hen die bij hen zijn. Ik heb ze herhaaldelijk waargenomen en zij hebben me inderdaad op die manier geroerd. Dat liefde voor engelen de bron van hun leven is, bleek uit het feit dat iedereen in het andere leven zich in de richting van zijn liefde keert. Zij die in liefde tot de Heer en liefde tot de naaste verkeren, keren zich steeds tot de Heer; zij echter die in eigenliefde verkeren, keren zich steeds van de Heer af. Dit gebeurt tijdens iedere beweging van hun lichaam. Want in het andere leven zijn afstanden afhankelijk van hun innerlijke staat, met windstreken is dat ook, die worden daar niet bepaald als op aarde, maar zijn ingedeeld volgens de richting waarin zij kijken. Het zijn echter niet de engelen die zich tot de Heer keren, maar het is de Heer die diegenen tot Zich keert die er van houden de dingen te doen die van Hem zijn. Maar hierover zal meer geschreven worden in wat volgt, waar het gaat over de windstreken in het andere leven.

276. Each having a lyre. This symbolizes a confession of the Lord's Divine humanity springing from spiritual truths.

We know that in the Temple in Jerusalem, confessions of Jehovah were made with songs and musical instruments, and these had a correspondence. The instruments were principally horns and timbrels, harps and lyres. Horns and timbrels corresponded to celestial goods and truths, while harps and lyres corresponded to spiritual goods and truths. The correpondences were with their sounds.

The difference between celestial good and truth and spiritual good and truth may be seen in the book Heaven and Hell, 13-19nos. and .

That lyres symbolize confessions of the Lord springing from spiritual truths can be seen from the following passages:

Confess Jehovah with the lyre; make music to Him with a harp of ten strings. (Psalms 33:2)

...on the lyre I will confess You, O God, my God. (Psalms 43:4)

...I will confess you with the instrument of a harp... I will sing to You with the lyre, O Holy One of Israel. (Psalms 71:22)

Awake (me), harp and lyre... I will confess You among the nations, O Lord. (Psalms 57:8-9; 108:2, 3)

Answer Jehovah by confession, make music to our God with the lyre. (Psalms 147:7)

It is good to confess to Jehovah... on the harp, and on the melodious sound of the lyre. (Psalms 92:1-3)

Make a noise to Jehovah, all the earth... Sing to Jehovah with the lyre, with the lyre and the sound of singing. (Psalms 98:4, 5)

And so on in many other places, as in Psalms 49:3-4; 137:1-2, Revelation 14:2; 18:22.

Since lyres corresponded to a confession of the Lord, and evil spirits cannot endure it, therefore David used a lyre to drive away the evil spirit from Saul (1 Samuel 16:14-16, 23).

To learn that it was not lyres that John heard, but confessions of the Lord that sounded like lyres, see no. 661 below.