16. Ik heb een paar keer met engelen over deze zaak gesproken, die hun verwondering erover uitspraken dat de mensen van de kerk niet wisten dat de Heer en de naaste liefhebben eruit bestaat het goede en het ware lief te hebben en dit te willen doen. Terwijl zij toch kunnen weten dat iemand zijn liefde betuigt door de dingen te willen en te doen die de ander wil; op deze manier wordt hij op zijn beurt liefgehad en verenigd met diegene die hij liefheeft, niet door hem lief te hebben zonder te doen wat hij wil, wat op zich niet liefhebben is. Ze zeiden ook dat men zou moeten weten dat het goede dat uit de Heer voortgaat een gelijkenis van Hem is, aangezien Hijzelf daarin aanwezig is, en dat diegenen die door middel van voornemen en doen het goede en het ware tot hoofdbestanddelen maken van hun leven, gelijkenissen van Hem worden en met Hem worden verenigd. ten slotte is willen, ergens van houden om te doen. Bovendien leert de Heer in het Woord dat dit zo is, door te zeggen: Wie mijn geboden heeft en ze bewaart, die is het, die Mij liefheeft... en Ik zal hem liefhebben... en bij hem wonen Johannes 14:21, 23). En elders: Indien gij mijn geboden bewaart, zult gij in mijn liefde blijven (Johannes 15:10, 12).

251. I will come in to him, signifies conjunction. This is evident from the signification of "coming in," as being, in reference to the Lord, to be conjoined with Him (See Arcana Coelestia 3914, 3918, 6782, 6783). The Lord is conjoined with those who receive Him in heart and life, because the Lord enters or flows in into life; He enters or flows in only with those who are in a life of spiritual love, or in a life of charity; for charity is spiritual love. When that love makes a man's life, the Lord enters or flows in through it into the truths of faith, and causes man to see, or to know them; from this man has the spiritual affection of truth. It is a great mistake to suppose that the Lord enters or flows in into faith alone or into faith separate from charity with man; in such a faith there is no life, for it is like the breathing of the lungs without the inflow from the heart, which breathing would be only a lifeless movement, for the breathing of the lungs is made alive by the inflow from the heart, as is well known.

This makes clear by what way the Divine proceeding from the Lord is admitted, namely, by the way of the heart, that is, of the love; whether you say the heart or the love, it is the same as the life of the spirit therefrom. Love makes man's life, as anyone may know and see if he is only willing to give thought to it; for what is a man without love? Is he not a stock? Therefore, as the love is so is the man. Love is willing and doing, for what man loves he wills and does. An idea of the good of charity and of the truth of faith may be formed from the sun's light and heat. When the light that proceeds from the sun is conjoined with heat, as in spring and summer time, then all things of the earth bud and blossom; but when there is no heat in the light, as in winter time, then all things of the earth become torpid and die. Spiritual light also is the truth of faith, and spiritual heat is the good of charity. From this an idea may be formed of the man of the church; that when faith with him is conjoined to charity he is like a garden and a paradise; but when faith in him is not conjoined to charity he is like a desert, or a land covered with snow.