6638. Komende in Egypte met Jakob; dat dit betekent, nadat de waarheden waren ingebracht in de wetenschappen, staat vast uit de betekenis van Egypte, namelijk de wetenschappen, waarover de nrs. 1164, 1165, 1186, 1462, 4749, 4964, 4966, 6004, 5700, 5702, 6015, 6125; uit de uitbeelding van Jakob, namelijk het ware en tevens het goede, in het natuurlijke, of het natuurlijke ten aanzien van het ware en het goede, waarover de nrs.3305, 3509, 3525, 3546, 3576, 3599, 3659, 3669, 3677, 3775, 3829, 4009, 4234, 4286, 4337, 4538, 5306, 5533, 5535, 6001, 6236.

Dat ‘in Egypte komen’ is ingewijd worden in de wetenschappen, kan vaststaan uit de ontvouwingen die in die hoofdstukken worden vermeld, waar wordt gehandeld over het voorttrekken van de zonen van Jakob tot Egypte om koren te kopen en daarna over hun komst met Jakob daar.

Hoe het gesteld is met de inwijding van de waarheden van de Kerk in de wetenschappen, zie de nrs. 6004, 6023, 6052, 6071, 6077.

Hieruit blijkt dat met de zonen Israëls komende in Egypte, de in de wetenschappen ingebrachte ware dingen worden aangeduid.

3421. Dat de woorden ‘en hij noemde dezelver namen’ de hoedanigheid ervan betekenen, blijkt uit de betekenis van namen noemen, namelijk de hoedanigheid, waarover de nrs. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2724, 3006, 3237;

en aangezien de namen of de naam noemen de hoedanigheid is, betekent noemen zonder dat de naam wordt vermeld, in de innerlijke zin van het Woord ‘van dien aard zijn’, zoals bij Jesaja:

‘Hoort dit, gij huis van Jakob, die genoemd worden met de naam van Israël en uit de wateren van Jehudah voortgekomen zijn; want van de stad der heiligheid worden zij genoemd en zij steunen op de God Israëls’, (Jesaja 48:1, 2) waar ‘van de stad der heiligheid genoemd worden’ staat voor: van dien aard zijn. En bij Lukas:

‘Zie, gij zult ontvangen in de baarmoeder en een zoon baren en gij zult Zijn naam heten Jezus. Deze zal groot zijn en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden’, (Lukas 1:31, 32);

de Zoon des Allerhoogste genaamd worden, staat voor: Zijn.

4009. En hij gaf het in de hand van zijn zonen; dat dit betekent dat zij aan de ware dingen werden gegeven, staat vast uit de betekenis van de zonen, namelijk de ware dingen, nrs. 489, 491, 533, 2623, 3373; in hun hand geven, wil zeggen onder hun recht en beschikking, want de hand betekent de macht, nrs. 878, 3387.

De ware dingen die hier door de zonen worden aangeduid, zijn die welke de zinlijke worden genoemd, want zij behoren tot de zinlijke dingen en zij zijn de buitenste dingen van het natuurlijk gemoed; want het natuurlijke van de mens heeft aan de ene zijde gemeenschap met de zinlijke dingen die van het lichaam zijn en aan de andere kant met de redelijke dingen die van het redelijk gemoed zijn; door die tussenliggende dingen vindt als ware een opklimming plaats vanuit de zinlijke dingen die van het lichaam zijn en geopend zijn naar de wereld toe, tot de redelijke dingen die van het redelijk gemoed zijn en geopend zijn naar de hemel toe, dus ook een nederdaling daaruit, namelijk uit de hemel tot de wereld; dit vindt alleen in de mens plaats. Het is deze opklimming en nederdaling waarover in de innerlijke zin van deze hoofdstukken wordt gehandeld; en opdat alle dingen en de afzonderlijke dingen zich op uitbeeldende wijze vertonen, wordt het redelijke uitgebeeld door Izaäk en Rebekka, het natuurlijke door Jakob en zijn twee vrouwen en het zinlijke, als in het laatste van de orde, de vroegere dingen tegelijk zijn, beeldt elke zoon enig algemene uit waarin zij zijn, zoals eerder werd getoond.