HEMELSE VERBORGENHEDEN in de Heilige Schrift of het Woord van de Heer ONTHULD allereerst die in Genesis waaronder de wonderbaarlijkheden gezien in de geestenwereld en in de engelenhemel

door EMANUEL SWEDENBORG

‘Zoekt eerst het rijk Gods en Zijn Gerechtigheid, en alle dingen zullen u toegeworpen worden.’ Mattheüs 6:33

EERSTE DEEL

De hemelse Verborgenheden die in de Heilige Schrift of het Woord van de Heer onthuld zijn, staan in de verklarende paragrafen, genoemd: de INNERLIJKE ZIN van het Woord. Over de aard van die zin leze men wat daarvan uit ondervinding is aangetoond, nr. 1767-1777, nr. 1869-1879;

en bovendien in de tekst van het werk zelf: nr. 1-5, 64-66, 167, 605, 920, 937, 1143, 1224, 1404, 1405, 1408, 1409, en einde van 1502, 1540, 1659, 1756, 1783, 1807.

De Wonderbaarlijkheden, die gezien zijn in de geestelijke wereld en in de engelenhemel, zijn geplaatst in paragrafen voor en na elk hoofdstuk.

DE INHOUD VAN DIT EERSTE DEEL

1. De opwekking van de mens uit de dood en zijn ingang in het eeuwige leven, nr. 168-181.

2. De ingang van de wederopgewekte in het eeuwige leven, nr. 182-189.

3. Vervolg; de ingang van de mens in het eeuwige leven, nr. 314-319.

4. Van welke aard dan het leven van een ziel of van een geest is, nr. 320-323.

5. Enige voorbeelden wat geesten in het lichaam gedacht hebben over de ziel of de geest, nr. 443-448.

6. De hemel en de hemelse vreugde, nr. 449-459.

7. Het vervolg van de hemel en de hemelse vreugde, nr. 537-546.

8. Vervolg van de hemel en de hemelse vreugde, nr. 547-553.

9. De gezelschappen die de hemel vormen, nr. 684-691.

10. De hel, nr. 692-700.

11. De hellen van degenen die hun leven in haat, wraaklust en wreedheid hebben geleefd, nr. 814-823.

12. De hellen van degenen die hun leven met overspel en ongeremde lust hebben doorgebracht; ook de hellen van de bedriegers en heksen.

13. De hellen van de gierigaards; dan het vuile Jeruzalem en de rovers in de woestijn; ook de volkomen vuile hellen van degenen die helemaal tijdens hun leven in beslag zijn genomen in het najagen van pleziertjes, nr. 938-946.

14. Andere hellen, die van de vorige zijn onderscheiden, nr. 947-970.

15. Verwoesting, nr. 1106-1113.

16. De Oudste Kerk, die Mens of Adam genoemd wordt, nr. 1114-1129.

17. De mensen vóór de vloed, die vergaan zijn, nr. 1265-1272.

18. De ligging van de Grootste Mens en de plaats en afstand in het andere leven, nr. 1273-1278.

19. Vervolg over stand en plaats en over afstand en tijd in het andere leven, nr. 1376-1382.

20. De innerlijke gewaarwording van geesten en engelen en de sferen in het andere leven, nr. 1383-1400.

21. Vervolg over de innerlijke gewaarwording en sferen in het ander leven, nr. 1504-1520.

22. Het licht waarin de engelen leven, nr. 1521-1534.

23. Vervolg over het licht waarin de engelen leven, hun paradijzen en woningen, nr. 1619-1633.

24. De taal van de geesten en de engelen, nr. 1634-1650.

25. Vervolg over de taal van de geesten en de engelen, nr. 1757-1764.

26. De Heilige Schrift of het Woord, dat Goddelijke dingen verbergt, en voor de goede geesten en de engelen zichtbaar zijn, nr.1767-1777.

27. Vervolg van de heilige Schrift of het Woord, nr. 1869-1879.

28. Enkele bijzonderheden over geesten en engelen in het algemeen, nr. 1880-1885.

6013. 'And their young children' means accompanied by aspects of innocence. This is clear from the meaning of 'young children' as innocence, dealt with in 3183, 5608. Natural truth is said to be accompanied by aspects of innocence, and also those of charity, for the reason that if it lacks innocence and charity spiritual truths cannot cause it to move ahead. For to be genuine, truth must derive its essence and life from charity, and charity must derive its essence and life from innocence. Indeed these inner virtues which give truth its life follow one another in this order: What is inmost is innocence; below this comes charity; and what is lowest is a charitable deed motivated by or done in conformity with truth. The reason why they follow one another in this way is that they follow one another in heaven in that order. The inmost or third heaven is the heaven of innocence; the middle or second heaven is the heaven of charity that has innocence from the inmost heaven within it; and the lowest or first heaven is the heaven of truth that has charity from the second heaven within it, and innocence from the third within that charity.

[2] These virtues ought to exist in the same order in man, for interiorly the human being is so created that he conforms to an image of the three heavens. This also is why a person who has been regenerated is an individual heaven or the smallest form heaven can take. But exteriorly, especially so far as his body is concerned, he is so created that he conforms to an image of the world, which was why the ancients called him the microcosm. The ear has been made to conform to the whole nature of air and sound; the eye to conform to the whole nature of the ether and light; the tongue to every perception of particles dissolved and suspended in fluids; the nostrils to the perception of particles suspended in the atmosphere; touch to the perception of cold and heat, and also of weights; and so on. Just as a person's external senses conform to an entire image of the natural world, so his internal senses, which are those of his understanding and will, have been so created that they conform to an entire image of heaven. They have been created like this so that the human being as an individual, like heaven as a general whole, may be a recipient of Divine Good from the Lord.