De poort van het jaar

Een preek van ds. Emily Jane Lemole...

Lezingen:

Jesaja 26:1-4, 42:5-8

Mattheüs 7:7-14

Openbaring 22:14

Geheimen van de Hemel 2851

---

En ik zei tegen de man die aan de poort van het jaar stond: "Geef me een licht, zodat ik veilig in het onbekende kan stappen."

En hij antwoordde: "Ga naar buiten in de duisternis en steek je hand in de Hand van God. Dat zal voor u beter zijn dan licht en veiliger dan een bekende manier."

Dus ik ging naar buiten, en vond de Hand van God, met veel plezier de nacht in. En hij leidde me naar de heuvels en het breken van de dag in het eenzame Oosten.

door Minnie Louise Haskins

---

We staan aan de Poort van het Jaar, een drempel voor het onbekende in veel opzichten. "Geef me een licht dat ik veilig in het onbekende kan treden."

We lezen veel passages uit het Woord en de Schriften over poorten. Poorten zorgen voor een verbinding tussen wat er binnen en wat er buiten is. Ze stellen een keuze voor - of ze het openen of sluiten - of ze binnenkomen of buiten blijven.

Een gesloten poort doet ons twijfelen en stoppen. In dit Soefi-gezegde zorgen de poorten voor bedachtzaamheid en reflectie over wat we zeggen:

Voordat je spreekt, laat je je woorden door drie poorten gaan.

Bij de eerste poort, vraag je jezelf af, "is het waar?"

Bij de tweede vraag, "is het nodig?"

Bij de derde poort vraag je: "Is het aardig?"

Hoe kun je dit nieuwe jaar het beste beginnen? Er zijn de gebruikelijke resoluties - om gewicht te verliezen, gezonder te zijn, meer georganiseerd te zijn, en meer tijd door te brengen met geliefden. Maar er zijn diepere resoluties of intenties die schreeuwen om een nieuwe start, een nieuw begin. Nummer 1 - God in het centrum van ons leven plaatsen - de Heer Jezus Christus zien als het begin, het midden en het einde van onze dag. Het is een goede gewoonte om meerdere malen per dag te bidden - een verheffing van ons perspectief - van onze prioriteiten. Zelfs de fysieke actie van het opkijken en pauzeren kan een geïrriteerde, boosaardige stemming doen omslaan in een moment van correctie - een ommekeer in het grootste deel van wat we aan het doen zijn.

Sub specie aeternitatis is een grote herinnering. Onder de auspiciën van de eeuwigheid - wat maakt het uit? Niet het grootste deel van wat ons zorgen baart en van streek maakt. Op de lange termijn, met God in het middelpunt, wordt duidelijk wat echt belangrijk is en wat niet vermindert.

Hoe leggen we dan onze hand in de hand van God? Hoe openen we de poorten van onze geest en ons hart voor alles wat goed en waar, wijs, vriendelijk en vreedzaam is? Hoe sluiten we de deur naar egoïsme, onvriendelijkheid, wrok, ondankbaarheid en geweld?

Door wat we elke dag doen.

"De manier waarop we alles doen is de manier waarop we alles doen," zegt pater Richard Rohr, de Franciscaanse priester.

Waar letten we op en geven we onze tijd aan? Waar houden we van?

Een nieuw jaar lijkt een goed moment om te inventariseren, een reflectie op het afgelopen jaar, niet zozeer wat we hebben bereikt als wel wie we zijn geworden. Wat maakt ons dat uit? Wat zijn onze prioriteiten? Of zoals Swedenborg zou vragen, Waar houden we van? Want we zijn wat we liefhebben!

We leren dat er twee poorten in elk van ons zijn. De Poort naar de Hemel, omgeven door engelen, leidt naar wat goed is en wat waar.

En de Poort naar de Hel, omgeven door boze geesten, leidt tot wat boosaardig en vals is.

Deze poorten zijn in ons. We mogen kiezen, en wat bepaalt onze keuze? Waar we van houden!

Elk jaar, elke week, elke dag, elk moment hebben we de vrijheid om te kiezen wie we zijn, wat ons plezier brengt, hoe we onze kostbare tijd doorbrengen - waar we van houden en hoe we liefhebben.

En laten we niet vergeten dat als we niet eerlijk zijn in wat we zien in onze inventaris, we ons kunnen bekeren! Draai je om! Verander onze richting! Verander onze gedachten! Verander onze liefdes!

Swedenborg beschrijft wat we niet kunnen zien - onze spirituele metgezellen - het gezelschap dat we houden en waarvan we ons voor het grootste deel niet bewust zijn. Net als gasten, komen ze op uitnodiging.

We worden omringd door spirituele gasten, uitgenodigd door onze gemoedstoestand en ons hart: Door de Hemelse Poorten komen de engelen en goede geesten; uit de Helse Poorten komen de boze of slechte geesten. Mijn leraar Latijn op de middelbare school noemde dit de "Basement Boys".

Het is vandaag de dag uit de mode om te spreken over het kwaad, schuld, berouw of de hel. Deze termen zijn achterhaald, oncomfortabel geworden en we willen er echt niet meer aan herinnerd worden. Maar van alles wat Swedenborg leert, zijn dit spirituele realiteiten.

Het kwaad is heel erg levendig in onze wereld (als men de krant leest en TV kijkt) en in ieder van ons, herkend met wat introspectie! Als we ons oprecht bewust worden van onze eigen bedoelingen en emoties, weten we dit!

Het kwaad, met zijn tweeling, valsheid, is alles wat tegen God is, dat is egoïstisch, oneerlijk, hebzuchtig, gemeen en wreed. Maar het kwaad kan ook met een bedrieglijk gezicht verschijnen - we kunnen onze wrok, onze ondankbaarheid, onze onvergeeflijke houding rechtvaardigen. Zonde betekent het missen van het merkteken, het merkteken is God. Alles wat ons wegtrekt van God doet ons dat cijfer missen!

Schuldgevoelens - een zeer noodzakelijke emotie die ervoor zorgt dat we ons willen bekeren - niet om ons te wentelen, maar om ons te leiden naar bekering - om ons te overtuigen om van koers te veranderen!

En boze geesten - dit zijn de echte spirituele metgezellen waarvan ons verteld wordt dat ze vechten voor onze aandacht, en uiteindelijk voor ons geestelijk leven. We staan op de balans. We zitten tussen twee poorten.

Een oud boeddhistisch spreekwoord leert: Iedereen krijgt de sleutel tot de Poorten van de Hemel; dezelfde sleutel opent de Poorten van de Hel." De sleutel is waar we van houden.

Elke beslissing die we nemen voedt ofwel ons proprium (onze ongeboren wil) of voedt onze "overblijfselen" - die ongeschonden schat, een opslagplaats van alle goede en ware dingen die we sinds onze geboorte hebben meegemaakt. Blijft ons geboorterecht, en we putten er uit en voegen er voor altijd aan toe met echte gedachten en goede daden.

Aangezien de nummer één focus van de meeste nieuwjaarsresoluties is om gewicht te verliezen (en ik ben niet tegen dat, indien nodig) laten we proberen om dat concept te gebruiken voor een geestelijk gewichtsverlies - het verliezen van de last van negatieve emoties, de slechte gewoonten van kritiek, klacht, roddels, irritatie, ergernis, gemakkelijk beledigd worden, woede - de lijst die we kennen gaat door en door. Het dieet voor dit gewichtsverlies is goede gedachten, eerlijk gedrag, waarheidsgetrouwe bedoelingen. Het slechte nieuws uitschakelen, het goede nieuws aanzetten. Het ondersteunen van een hoopvol optimisme dat anderen aanmoedigt; vriendelijke daden die geen terugkeer zoeken.

Denk eens na over deze dingen, schrijft Paulus in zijn brief aan de Filippijnen.

"Wat er ook waar is, wat er ook nobel is, wat er ook rechtvaardig is, wat er ook puur is, wat er ook mooi is, wat er ook van goede kwaliteit is, als er enige deugd is en als er iets prijzenswaardigs is aan deze dingen te mediteren." Filippijnen 4:8.

En de oefening die nodig is voor deze transformatie van de gezondheid van de ziel is de spirituele praktijk - de oefening die het abstracte in het reële brengt, het doen van wat we zeggen dat we geloven. Misschien kunnen we dit jaar een spirituele oefening omarmen:

- Meditatie

- Gebed

- Lectio Devina - het langzaam en doelbewust lezen van de Schrift en andere Heilige Boeken.

Een dierbare vriend van mij maakt er een gewoonte van om na te denken over welk soort geesten haar beïnvloeden en dan de Heer te vragen om de schadelijke invloeden weg te sturen, als die er zijn. Ook heeft ze een praktijk ontwikkeld om de Heer te bedanken voor alle goede dingen die gebeuren.

We kunnen de Poorten van de Hemel openen. Engelen kunnen zich op elk moment naar binnen haasten dat we de poorten doen openzwaaien door te houden van wat goed is, wat waar is, de Heer en elkaar. Deze keuzes openen die poorten.

We hebben allemaal herinneringen nodig om ons te helpen de juiste keuzes te maken. We vergeten zo snel en worden afgeleid door het harde lawaai van onze tijd. We zijn aangesloten op T.V., radio, onze computers, telefoons en i-pads -- een seculiere cultuur die ondergedompeld is in wat natuurlijk is, niet spiritueel. Maar het is niet natuurlijk voor ons om ons af te keren en ons te keren naar God en de hemelse poorten. Het is onnatuurlijk. Het is spiritueel. Hier zijn een paar herinneringen die ik nuttig heb gevonden.

SET A TIME FOR AN APPOINTMENT WITH THE LORD: Elke ochtend en voor het slapen gaan zijn er twee veelgebruikte tijden om te reserveren voor de Heer. Als je boos bent, verhef dan je gedachten en visie naar boven en vraag de engelen aan de poort om hulp. Probeer een zin die je leert van een van onze dochters vrienden: Zegen en laat los! Werken aan het zien van God in iedereen en in alle dingen.

Laat lelijke staten passeren - zegen je vijanden, en denk eraan dat degenen die het niet met ons eens zijn of ons niet mogen, waarschijnlijk onze beste spirituele leraren zijn. We kunnen onze reactie op hen zien, meestal een reactie die het gedrag weerspiegelt dat ons irriteert. Hou van onze vijanden, wordt ons verteld, evenals van onze buurman.

We moeten op onze gedachten letten.

Van de Oude Veda's:

"Let op je gedachten, het worden woorden.

Let op je woorden, het worden daden.

Let op je acties, ze worden gewoontes.

Let op je gewoontes, ze worden karakter.

Let op je karakter, het wordt je lot."

Het belangrijkste is om te detecteren waar we van houden, want dat zal bepalen welke poort we rondhangen, en later, binnengaan.

Hoe gunstig is het dat we de Heilige Communie hebben als we het nieuwe jaar ingaan. Wat is een betere manier om te beginnen, om eerst het koninkrijk van de Hemel te zoeken - wat is het belangrijkste?

Dit is een prachtig gebed van zuster Joyce Rupp:

HEILIG MYSTERIE,

Wachten op de drempel

van dit nieuwe jaar,

je opent de poorten

En wenkt u maar aan mij:

Kom! Kom!

Wees niet op je hoede voor wat je te wachten staat

als je het onbekende terrein betreedt,

twijfel niet aan je vermogen

om te groeien van zijn vreugde en verdriet.

Want ik ben bij je,

Ik zal je gids zijn.

Ik zal je Beschermer zijn

Je zult nooit alleen zijn.

Bewaker van dit nieuwe jaar,

Ik zet mijn angsten, zorgen en zorgen opzij,

Ik open mijn leven voor mysterie, voor schoonheid,

naar de gastvrijheid bij vragen,

tot de eindeloze mogelijkheid

van het ontdekken van jou in mijn relaties,

en aan alle stille wonderbaarlijke wensen...

die me naar je hart zal trekken.

Ik verwelkom uw onfeilbare aanwezigheid

En loop met hoop het nieuwe jaar in.

---

"Ga naar buiten in de duisternis, en steek je hand in de hand van God."

Het doet er echt toe hoe we aan de poort van het nieuwe jaar staan, wiens hand we zullen nemen - wiens inspiratie we zullen volgen en wiens invloed kan bepalen wie we worden.

Van Psalm 118:19-20:

"Open voor mij de poorten van de gerechtigheid.

Ik zal ze doornemen,

En ik zal de Heer prijzen.

Dit is de poort van de Heer,

Waardoor de rechtvaardigen binnenkomen."

Amen!

3563. 'And said, The voice is Jacob's voice, and the hands Esau's hands' means that the understanding consists in this case of truth existing inwardly, while the will consists in this case of good existing outwardly, so that an inversion of order exists with them. This is clear from the use of 'voice' to refer to truth and of 'hand' to refer to good. For 'voice' is used in reference to truth, as is evident from the places introduced in Volume One, in 219, 220, and from the fact that the actual words used are 'the voice is Jacob's voice', Jacob representing natural truth, as shown in various places above. And the reason why 'hand' is used in reference to good is that 'the hand' means power and ability, 878, 3541, the source of which is nothing other than good. All the power and ability that truth possesses comes from good, even though it seems to come from truth. This likewise is evident from the fact that the actual words used are 'the hands are Esau's hands', Esau representing natural good, as also shown above. The consequent existence of an inversion of order with them is evident from the consideration that proper order requires good, which belongs to the will, to exist inwardly, and truth, which belongs to the understanding, to exist outwardly. But these matters, as stated above, are such as can hardly be explained in any intelligible way because few have any knowledge of such things. For even if a perfectly clear explanation of them were given they would still not be understood if knowledge of them is lacking. Nevertheless the matter must be discussed since it is the subject at this point.

[2] The only source of the good of the natural which manifests itself in a person is interior good, that is, the good of the rational. Natural good can have no other source, though that which flows in from the one determines the nature of the good in the other. And since the good of the natural comes from no other source, neither does the truth of the natural, for where good is, so also is truth. Both must be present if they are to be anything at all. And again, that which flows in determines the nature of the truth there. Influx is such that the good of the rational flows into the natural along two different routes - one a very short and thus direct route into the good itself of the natural, and then on through the good of the natural into the truth there, this good and this truth being represented by Esau and his venison. In addition to this, the good of the rational flows into the natural along a second route which is less short, that is to say, through the truth of the rational, by means of which influx it forms something resembling good, but which in fact is truth.

[3] Everything is thus taking place according to order when the good of the rational flows directly into the good of the natural and at the same time into the truth there, and also indirectly by way of the truth of the rational into the good of the natural, and in a similar way both directly and indirectly into the truth of the natural. When all this is taking place the influx is according to order. Such is the influx with those who have been regenerated. But a different influx exists prior to regeneration, as has been stated above. That is to say, the good of the rational does not flow into the good of the natural directly but indirectly, by way of the truth of the rational, and so manifests something resembling good in the natural, which is not genuine good nor consequently genuine truth. Instead it is something such as does indeed possess good inmostly by virtue of influx through the truth of the rational; but there is nothing more. Therefore good too presents itself there under a different form, that is to say, outwardly as good represented by 'Esau' but inwardly as truth represented by 'Jacob'. And as this is not in accordance with order an inversion of order is said to exist with them. Yet insofar as nobody can be regenerated in any other way it is according to order.

[4] I realize that no matter how clearly these matters are stated and as a consequence are able to be perceived clearly by those who have a knowledge of the existence of such things, they still remain obscure to those who do not know what influx is, more so to those who do not know that the rational is distinct and separate from the natural, and more so still to those who do not have any distinct and clear idea of what good is or of what truth is. But the nature of natural good and of natural truth in the state prior to regeneration is plain to see only from the desires present at that time. When a person desires truth not because he has life in view but some other ends, such as to become learned, and to become this because of some desire to outdo others, which amounts to childish envy, and also because of some desire for glory, the order existing with the good of the natural and the truth of the natural is akin to that represented here by Jacob. As these two exist in relation to each other, there is a reversal of order, that is to say, the will, to which good belongs, exists outwardly, while the understanding, to which truth belongs, exists inwardly.

[5] But in the state following regeneration the situation is different. In this case the person desires truth not only because he has life in view but more still because he desires the good itself which constitutes that life. Previous desires, that is to say, those connected with outdoing, with childish envy, and with glory, now break away, so much so that they seem so to speak to have been dispelled. At this point good which belongs to the will exists inwardly, and truth which belongs to the understanding exists outwardly. The result then is that truth acts as one with good since it stems from good. This order is genuine order. The order existing previously also serves to bring this order about, for the will which at that time occupies an external position allows many things to come in which contribute to regeneration, like a sponge which absorbs water, clear or muddy, so that it absorbs such things as would otherwise be rejected. Indeed these things serve as means and also as ideas that have to be formed concerning genuine goods and truths, besides other uses which they serve.