De Bijbel

 

Exodo 26

Studie

   

1 Bukod dito'y gagawin mo ang tabernakulo na may sangpung tabing; na linong pinili, at bughaw, at kulay-ube, at pula, na may mga querubin na gawa ng bihasang manggagawa, iyong gagawin.

2 Ang magiging haba ng bawa't tabing ay dalawang pu't walong siko, at ang luwang ng bawa't tabing ay apat na siko: lahat ng tabing ay magkakaroon ng isang kasukatan.

3 Limang tabing ay papagsusugpunging isa't isa; at ang ibang limang tabing ay papagsusugpunging isa't isa.

4 At gagawa ka ng mga presilyang bughaw sa gilid ng isang tabing sa hangganan ng pagkakasugpong, at gayon din gagawin mo sa gilid ng ikalawang tabing na nasa ikalawang pagkakasugpong.

5 Limang pung presilya ang iyong gagawin sa isang tabing, at limang pung presilya ang iyong gagawin sa gilid ng tabing na nasa ikalawang pagkakasugpong; ang mga presilya ay magkakatapat na isa't isa.

6 At limang pung pangawit na ginto ang iyong gagawin at pagsusugpungin mo ang mga tabing sa pamamagitan ng mga kawit; at magiging isa lamang.

7 At gagawa ka ng mga tabing na balahibo ng kambing na pinaka tolda sa ibabaw ng tabernakulo: labing isang tabing ang iyong gagawin.

8 Ang magiging haba ng bawa't tabing ay tatlong pung siko, at ang luwang ng bawa't tabing ay apat na siko: ang labing isang tabing ay magkakaroon ng isang sukat.

9 At iyong papagsusugpungin ang limang tabing, at gayon din ang anim na tabing, at iyong ititiklop ang ikaanim na tabing sa harapan ng tabernakulo.

10 At limang pung presilya ang iyong gagawin sa tagiliran ng isang tabing na nasa hangganan ng pagkakasugpong, at limang pung presilya sa tagiliran ng ikalawang pagkakasugpong.

11 At gagawa ka ng limang pung pangawit na tanso, at ikakabit mo ang mga pangawit sa mga presilya at pagsusugpungin mo ang tolda upang maging isa.

12 At ang dakong nakalawit na nalalabi sa mga tabing ng tolda, na siyang kalahati ng tabing na nalalabi ay ilalaylay sa likuran ng tabernakulo.

13 At ang siko ng isang dako at ang siko ng kabilang dako niyaong nalalabi sa haba ng mga tabing ng tolda, ay ilalaylay sa mga tagiliran ng tabernakulo, sa dakong ito at sa dakong yaon, upang takpan.

14 At gagawa ka ng isang pangtakip sa tolda na balat ng lalaking tupa na tininang pula, at isang pangtakip na balat ng poka, sa ibabaw.

15 At igagawa mo ng mga tabla ang tabernakulo, na kahoy na akasia na mga patayo.

16 Sangpung siko ang magiging haba ng isang tabla, at isang siko at kalahati ang luwang ng bawa't tabla.

17 Dalawang mitsa magkakaroon ang bawa't tabla na nagkakasugpong na isa't isa: ang gagawin mo sa lahat ng tabla ng tabernakulo.

18 At igagawa mo ng mga tabla ang tabernakulo: dalawang pung tabla sa tagilirang timugan sa dakong timugan.

19 At gagawa ka ng apat na pung tungtungang pilak upang ilagay sa ilalim ng dalawang pung tabla, dalawang tungtungan sa bawa't tabla na ukol sa kaniyang dalawang mitsa, at dalawang tungtungan sa ilalim ng ibang tabla na ukol sa kaniyang dalawang mitsa:

20 At sa ikalawang tagiliran ng tabernakulo, sa dakong hilagaan, ay dalawang pung tabla:

21 At ang kanilang apat na pung tungtungang pilak; dalawang tungtungan sa ilalim ng isang tabla, at dalawang tungtungan sa ilalim ng kabilang tabla.

22 At sa dakong hulihan ng tabernakulo, sa dakong kalunuran ay igagawa mo ng anim na tabla.

23 At igagawa mo ng dalawang tabla ang mga sulok ng tabernakulo sa dakong hulihan.

24 At pagpapatungin sa dakong ibaba, at gayon din na maugnay sa itaas niyaon sa isang argolya; gayon ang gagawin sa dalawa; para sa dalawang sulok.

25 At magkakaroon ng walong tabla, at ang kanilang mga tungtungang pilak ay labing anim na tungtungan: dalawang tungtungan sa ilalim ng isang tabla, at dalawang tungtungan sa ilalim ng kabilang tabla.

26 At gagawa ka ng mga barakilan, na kahoy na akasia; lima sa mga tabla ng isang tagiliran ng tabernakulo;

27 At limang barakilan sa mga tabla ng kabilang tagiliran ng tabernakulo, at limang barakilan sa mga tabla ng tagiliran ng tabernakulo sa dakong hulihan, na dakong kalunuran.

28 At ang gitnang barakilan ay daraan sa kalagitnaan ng mga tabla mula sa isang dulo hanggang sa kabila.

29 At iyong babalutin ng ginto ang mga tabla, at gigintuin mo ang kanilang mga argolya na pagdaraanan ng mga barakilan: at iyong babalutin ng ginto ang mga barakilan.

30 At iyong itatayo ang tabernakulo ayon sa anyo niyaon, na ipinakita sa iyo sa bundok.

31 At gagawa ka ng isang lambong na bughaw at kulay-ube, at pula at linong pinili: na may mga querubing mainam ang pagkayari:

32 At iyong isasampay sa apat na haliging akasia na balot ng ginto, na pati ng kanilang mga pangipit ay ginto rin: na nakapatong sa ibabaw ng apat na tungtungang pilak.

33 At iyong ibibitin ang lambong sa ilalim ng mga pangalawit, at iyong ipapasok doon sa loob ng lambong ang kaban ng patotoo: at paghihiwalayin sa inyo ng lambong ang dakong banal at ang kabanalbanalang dako.

34 At iyong ilalagay ang luklukan ng awa sa ibabaw ng kaban ng patotoo sa kabanalbanalang dako.

35 At iyong ilalagay ang dulang sa labas ng lambong, at ang kandelero ay sa tapat ng dulang sa tagiliran ng tabernakulo na dakong timugan: at ang dulang ay ilalagay mo sa dakong hilagaan.

36 At igagawa mo ng isang tabing ang pintuan ng tolda na kayong bughaw at kulay-ube, at pula, at linong pinili, na yari ng mangbuburda.

37 At igagawa mo ang tabing ng limang haliging akasia at babalutin mo ng ginto; na ang sima ng mga yaon ay ginto rin: at ipagbububo mo ng limang tungtungan.

   

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #9686

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

9686. And thou shalt make a covering for the door of the Tent. That this signifies the intermediate that unites the second or middle heaven with the first or ultimate heaven, is evident from the signification of the “covering,” as being the intermediate that unites this heaven, which is represented by the Tent of meeting, with the heaven represented by the court, which is treated of in the following chapter. For as “the veil” between the holy and the holy of holies signified the uniting intermediate between the inmost or third heaven and the middle or second heaven, so this “covering” signifies the like between the middle or second heaven and the first or ultimate heaven. That there are three heavens, and that two of them were represented by the Habitation that was inside the veil and the Habitation that was outside the veil, has been shown above; and that the first or ultimate heaven is represented by the court, will of the Lord’s Divine mercy be shown in the following chapter. The entrance from the one heaven into the other is signified by “the door” where the covering was. That a “door” signifies entrance, see n. 2145, 2152, 2356, 2385; and hence communication (n. 8989); wherefore “the covering” at the entrance, which was in the place of a door, denotes the intermediate that communicates and unites.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #2385

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

2385. And they labored to find the door. That this signifies so that they could not see any truth that would lead to good, is evident from the signification of a “door,” as being introduction and access, and as being truth itself, because this introduces to good (see above, n. 2356). But here by the “door” are signified the knowledges that introduce to truth; for the “door” (as said above, n. 2356) was at the front of the house, for it is said that Lot “went out to the door, and shut the door behind him” (verse 6): hence to “labor to find the door,” denotes not to see any truth that would lead to good.

[2] Such do those become, especially in the last times, who by ratiocination hatch doctrinal things, and believe nothing unless they first apprehend it; for in this case the life of evil continually inflows into their rational, and a kind of fallacious light pours in from the fire of the affections of evil, and causes them to see falsities as truths; as are wont to do those who see phantoms in nocturnal light. These same things are then confirmed in many ways, and become matters of doctrine, such as are the doctrinal tenets of those who say that the life (which is of the affection) is of no efficacy, but only the faith (which is of the thought).

[3] That every principle whatever, even if falsity itself, when once taken up, can be confirmed by innumerable things, and be presented in the outward form as if it were truth itself, may be known to everyone. Hence come heresies; from which, when once confirmed, the man never recedes. Yet from a false principle nothing but falsities can flow; and even if truths are interlarded among them, they became truths falsified when used to confirm a false principle, because they are contaminated by its essence.

[4] Very different is the case when truth itself is received as a principle, and this is confirmed, as for example that love to the Lord and charity toward the neighbor are that on which hangs all the Law, and of which all the Prophets speak, and that they are therefore the essentials of all doctrine and worship; for in this case the mind would be illuminated by innumerable things in the Word, that otherwise lie hidden in the obscurity of a false principle. Nay, in such a case heresies would be dissipated, and one church would arise out of many, no matter how greatly the doctrinal and ritual matters that flowed from or led to it might differ.

[5] Such was the ancient Church, which extended through many kingdoms, namely, Assyria, Mesopotamia, Syria, Ethiopia, Arabia, Libya, Egypt, Philistia as far as Tyre and Sidon, and through the land of Canaan on both sides the Jordan. Among these the doctrinal and ritual matters differed, but still the church was one, because to them charity was the essential thing. Then was there the Lord’s kingdom on earth as in the heavens, for such is heaven (see n. 684, 690). If it were so now, all would be governed by the Lord as one man; for they would be as the members and organs of one body, which, although not of similar form, nor of similar function, yet all have relation to one heart, on which depend all and each in their several forms, that are everywhere varied. Then would each person say, in whatever doctrine and in whatever outward worship he might be, This is my brother, I see that he worships the Lord, and is a good man.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.