¹ αυτη η βιβλος γενεσεως ανθρωπων η ημερα εποιησεν ο θεος τον αδαμ κατ' εικονα θεου εποιησεν αυτον

² αρσεν και θηλυ εποιησεν αυτους και ευλογησεν αυτους και επωνομασεν το ονομα αυτων αδαμ η ημερα εποιησεν αυτους

³ εζησεν δε αδαμ διακοσια και τριακοντα ετη και εγεννησεν κατα την ιδεαν αυτου και κατα την εικονα αυτου και επωνομασεν το ονομα αυτου σηθ

⁴ εγενοντο δε αι ημεραι αδαμ μετα το γεννησαι αυτον τον σηθ επτακοσια ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

⁵ και εγενοντο πασαι αι ημεραι αδαμ ας εζησεν εννακοσια και τριακοντα ετη και απεθανεν

⁶ εζησεν δε σηθ διακοσια και πεντε ετη και εγεννησεν τον ενως

⁷ και εζησεν σηθ μετα το γεννησαι αυτον τον ενως επτακοσια και επτα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

⁸ και εγενοντο πασαι αι ημεραι σηθ εννακοσια και δωδεκα ετη και απεθανεν

⁹ και εζησεν ενως εκατον ενενηκοντα ετη και εγεννησεν τον καιναν

¹⁰ και εζησεν ενως μετα το γεννησαι αυτον τον καιναν επτακοσια και δεκα πεντε ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

¹¹ και εγενοντο πασαι αι ημεραι ενως εννακοσια και πεντε ετη και απεθανεν

¹² και εζησεν καιναν εκατον εβδομηκοντα ετη και εγεννησεν τον μαλελεηλ

¹³ και εζησεν καιναν μετα το γεννησαι αυτον τον μαλελεηλ επτακοσια και τεσσαρακοντα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

¹⁴ και εγενοντο πασαι αι ημεραι καιναν εννακοσια και δεκα ετη και απεθανεν

¹⁵ και εζησεν μαλελεηλ εκατον και εξηκοντα πεντε ετη και εγεννησεν τον ιαρεδ

¹⁶ και εζησεν μαλελεηλ μετα το γεννησαι αυτον τον ιαρεδ επτακοσια και τριακοντα ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

¹⁷ και εγενοντο πασαι αι ημεραι μαλελεηλ οκτακοσια και ενενηκοντα πεντε ετη και απεθανεν

¹⁸ και εζησεν ιαρεδ εκατον και εξηκοντα δυο ετη και εγεννησεν τον ενωχ

¹⁹ και εζησεν ιαρεδ μετα το γεννησαι αυτον τον ενωχ οκτακοσια ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

²⁰ και εγενοντο πασαι αι ημεραι ιαρεδ εννακοσια και εξηκοντα δυο ετη και απεθανεν

²¹ και εζησεν ενωχ εκατον και εξηκοντα πεντε ετη και εγεννησεν τον μαθουσαλα

²² ευηρεστησεν δε ενωχ τω θεω μετα το γεννησαι αυτον τον μαθουσαλα διακοσια ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

²³ και εγενοντο πασαι αι ημεραι ενωχ τριακοσια εξηκοντα πεντε ετη

²⁴ και ευηρεστησεν ενωχ τω θεω και ουχ ηυρισκετο οτι μετεθηκεν αυτον ο θεος

²⁵ και εζησεν μαθουσαλα εκατον και εξηκοντα επτα ετη και εγεννησεν τον λαμεχ

²⁶ και εζησεν μαθουσαλα μετα το γεννησαι αυτον τον λαμεχ οκτακοσια δυο ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

²⁷ και εγενοντο πασαι αι ημεραι μαθουσαλα ας εζησεν εννακοσια και εξηκοντα εννεα ετη και απεθανεν

²⁸ και εζησεν λαμεχ εκατον ογδοηκοντα οκτω ετη και εγεννησεν υιον

²⁹ και επωνομασεν το ονομα αυτου νωε λεγων ουτος διαναπαυσει ημας απο των εργων ημων και απο των λυπων των χειρων ημων και απο της γης ης κατηρασατο κυριος ο θεος

³⁰ και εζησεν λαμεχ μετα το γεννησαι αυτον τον νωε πεντακοσια και εξηκοντα πεντε ετη και εγεννησεν υιους και θυγατερας

³¹ και εγενοντο πασαι αι ημεραι λαμεχ επτακοσια και πεντηκοντα τρια ετη και απεθανεν

³² και ην νωε ετων πεντακοσιων και εγεννησεν νωε τρεις υιους τον σημ τον χαμ τον ιαφεθ

¹ Oh that you would tear the heavens, that you would come down, that the mountains might quake at your presence,

² as when fire kindles the brushwood, [and] the fire causes the waters to boil; to make your name known to your adversaries, that the nations may tremble at your presence!

³ When you did awesome things which we didn't look for, you came down, the mountains quaked at your presence.

⁴ For from of old men have not heard, nor perceived by the ear, neither has the eye seen a God besides you, who works for him who waits for him.

⁵ You meet him who rejoices and works righteousness, those who remember you in your ways. Behold, you were angry, and we sinned. We have been in sin for a long time; and shall we be saved?

⁶ For we have all become as one who is unclean, and all our righteousness is as a polluted garment: and we all fade as a leaf; and our iniquities, like the wind, take us away.

⁷ There is none who calls on your name, who stirs up himself to take hold of you; for you have hidden your face from us, and have consumed us by means of our iniquities.

⁸ But now, Yahweh, you are our Father; we are the clay, and you our potter; and we all are the work of your hand.

⁹ Don't be furious, Yahweh, neither remember iniquity forever: see, look, we beg you, we are all your people.

¹⁰ Your holy cities are become a wilderness, Zion is become a wilderness, Jerusalem a desolation.

¹¹ Our holy and our beautiful house, where our fathers praised you, is burned with fire; and all our pleasant places are laid waste.

¹² Will you refrain yourself for these things, Yahweh? Will you hold your peace, and afflict us very severely?