Nieuwe Christelijke Bijbelstudie

De Bijbel

 

Genesis 32

Studie

   

1 Jacob quoque abiit itinere quo cœperat : fueruntque ei obviam angeli Dei.

2 Quos cum vidisset, ait : Castra Dei sunt hæc : et appellavit nomen loci illius Mahanaim, id est, Castra.

3 Misit autem et nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir, in regionem Edom :

4 præcepitque eis, dicens : Sic loquimini domino meo Esau : Hæc dicit frater tuus Jacob : Apud Laban peregrinatus sum, et fui usque in præsentem diem.

5 Habeo boves, et asinos, et oves, et servos, et ancillas : mittoque nunc legationem ad dominum meum, ut inveniam gratiam in conspectu tuo.

6 Reversique sunt nuntii ad Jacob, dicentes : Venimus ad Esau fratrem tuum, et ecce properat tibi in occursum cum quadringentis viris.

7 Timuit Jacob valde : et perterritus divisit populum qui secum erat, greges quoque et oves, et boves, et camelos, in duas turmas,

8 dicens : Si venerit Esau ad unam turmam, et percusserit eam, alia turma, quæ relicta est, salvabitur.

9 Dixitque Jacob : Deus patris mei Abraham, et Deus patris mei Isaac : Domine qui dixisti mihi : Revertere in terram tuam, et in locum nativitatis tuæ, et benefaciam tibi :

10 minor sum cunctis miserationibus tuis, et veritate tua quam explevisti servo tuo. In baculo meo transivi Jordanem istum : et nunc cum duabus turmis regredior.

11 Erue me de manu fratris mei Esau, quia valde eum timeo : ne forte veniens percutiat matrem cum filiis.

12 Tu locutus es quod benefaceres mihi, et dilatares semen meum sicut arenam maris, quæ præ multitudine numerari non potest.

13 Cumque dormisset ibi nocte illa, separavit de his quæ habebat, munera Esau fratri suo,

14 capras ducentas, hircos viginti, oves ducentas, et arietes viginti,

15 camelos fœtas cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta, et tauros viginti, asinas viginti et pullos earum decem.

16 Et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges, dixitque pueris suis : Antecedite me, et sit spatium inter gregem et gregem.

17 Et præcepit priori, dicens : Si obvium habueris fratrem meum Esau, et interrogaverit te : Cujus es ? aut, Quo vadis ? aut, Cujus sunt ista quæ sequeris ?

18 respondebis : Servi tui Jacob, munera misit domino meo Esau, ipse quoque post nos venit.

19 Similiter dedit mandata secundo, et tertio, et cunctis qui sequebantur greges, dicens : Iisdem verbis loquimini ad Esau cum inveneritis eum.

20 Et addetis : Ipse quoque servus tuus Jacob iter nostrum insequitur. Dixit enim : Placabo illum muneribus quæ præcedunt, et postea videbo illum : forsitan propitiabitur mihi.

21 Præcesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris.

22 Cumque mature surrexisset, tulit duas uxores suas, et totidem famulas cum undecim filiis, et transivit vadum Jaboc.

23 Traductisque omnibus quæ ad se pertinebant,

24 mansit solus : et ecce vir luctabatur cum eo usque mane.

25 Qui cum videret quod eum superare non posset, tetigit nervum femoris ejus, et statim emarcuit.

26 Dixitque ad eum : Dimitte me : jam enim ascendit aurora. Respondit : Non dimittam te, nisi benedixeris mihi.

27 Ait ergo : Quod nomen est tibi ? Respondit : Jacob.

28 At ille : Nequaquam, inquit, Jacob appellabitur nomen tuum, sed Israël : quoniam si contra Deum fortis fuisti, quanto magis contra homines prævalebis ?

29 Interrogavit eum Jacob : Dic mihi, quo appellaris nomine ? Respondit : Cur quæris nomen meum ? Et benedixit ei in eodem loco.

30 Vocavitque Jacob nomen loci illius Phanuel, dicens : Vidi Deum facie ad faciem, et salva facta est anima mea.

31 Ortusque est ei statim sol, postquam transgressus est Phanuel : ipse vero claudicabat pede.

32 Quam ob causam non comedunt nervum filii Israël, qui emarcuit in femore Jacob, usque in præsentem diem : eo quod tetigerit nervum femoris ejus, et obstupuerit.

   

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #4316

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

4316. Quod in sensu interno historico per ‘usque ad diem hunc’ significetur in perpetuum quod tales, constat a significatione ‘usque ad diem hunc’ quod, ‘ubi in Verbo’ nominatur, sit perpetuum, de qua n. 2838. Quod posteritas illa talis fuerit a primis temporibus, constare potest ab ipsis filiis Jacobi, A Reubene quod cubuerit cum Bilha concubina patris sui, Gen. 35:22:

A Shimeone et Levi quod occiderint Hamorem et Shechemum, et omnes viros urbis illorum, et quod reliqui filii venerint super confossos, et depraedati sint urbem,

Gen. 34:1 seq. 27-29; ideo de illis Jacobus, tunc Israel, 1 antequam moreretur, ita locutus est; de Reubene, Non eris superior, quia ascendisti cubilia patris tui, tunc indignum fecisti te, stratum meum ascendit, Gen. 49:3, 4:

et de Shimeone et Levi, In arcanum eorum ne veniat anima mea, cum congregatione eorum ne uniatur gloria mea, quia in ira sua occiderunt virum, et in proposito suo enervarunt bovem: maledicta ira eorum quia vehemens, et furor eorum quia gravis est; dividam eos inter Jacobum, et dispergam eos inter Israelem, Gen.

49:5-7.

[2] Qualis Jehudah fuit, etiam constare potest ex eo quod uxorem Canaanitidem duxerit, Gen. 38:1, 2, quod tamen contra praeceptum fuit, ut constare potest ex Abrahami verbis ad servum qui missus ad desponsandum Rebeccam filio suo Jishako, Gen. 24:3, 6, et a pluribus locis in Verbo; quod tertia pars gentis illius ex stirpe illa sit, nempe ex filio Shelah qui ex matre Canaanitide, 2 Gen. 38:11; 46:12; videatur Num. 26:20; 3 1 Chron. 4:21, 22: et porro a nefario facinore eorum et reliquorum filiorum Jacobi contra Josephum, Gen. 37:18 ad fin. Posteri eorum qui in Aegypto, quales fuerint, patet ab iis quae memorantur de illis cum fuerunt in deserto, ubi toties rebelles fuerunt, et dein in terra Canaane, ubi toties 4 idololatrae facti sunt; 5 demum quales fuerunt tempore Domini, mox supra n. 6 4314 ostensum est: 7 quales hodie sunt, nempe contra Dominum, contra illa quae sunt Ecclesiae, et contra charitatem erga proximum, et 8 contra seipsos mutuo, notum est: inde constare potest quod gens illa perpetuo talis fuerit; ne itaque amplius opinetur aliquis quod apud illos aliqua Ecclesia fuerit, sed modo repraesentativum Ecclesiae, minus quod illi prae aliis electi fuerint.

Voetnoten:

1. cum

2. The Manuscript inserts de quo.

3. The Manuscript inserts et.

4. et quoties

5. The Manuscript inserts et postea quales fuerunt, in Libris Judicum, Samuelis, Regum, et apud Prophetas.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. The Manuscript inserts et porro.

8. etiam

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Van Swedenborgs Werken

 

Arcana Coelestia #2838

Bestudeer deze passage

  
/ 10837  
  

2838. ‘Quod dicitur hodie’: quod significet perpetuum, constat a significatione ‘hodie’ in Verbo, de qua sequitur: aliquoties legitur in Verbo, usque ad hunc diem, seu ad hodie; ut 1 prius, Hic pater Moabi ad hunc usque diem; et pater Ammonis ad hunc usque diem, Gen. 19:37, 38: et 2 dein Nomen urbis Beersheba usque ad hunc diem, Gen. 26:33:

3 tum Non edunt filii Israelis nervum 4 emoti, qui super vola femoris, usque ad diem hunc, Gen. 32:32: 5 ut et 6

Haec statua sepulcri Rachelis, usque ad diem, Gen. 35:20.

Posuit Josephus in statutum, usque ad diem hunc, 47:26;

haec in sensu historico spectant tempus quando Moses vixit, sed in sensu interno per ‘hunc diem’ et per ‘hodie’ significatur status perpetuum et aeternum; quod ‘dies’ sit status, videatur n. 23, 487, 488, 493, 893, ita quoque ‘hodie’ quod est tempus praesens; quod temporis est in mundo, hoc aeternum est in caelo; ut hoc significaretur, adjectum est hodie, vel ad hunc diem, tametsi appareat iis qui in sensu historico sunt, tanquam nihil praeterea involveret; similiter dicitur alibi in Verbo, ut Jos. 4:9; 6:25; 7:26; Jud. 1:21, 26;

et aliis in locis.

[2] Quod ‘hodie’ significet perpetuum et aeternum, constare potest apud Davidem,

Narrabo statutum, Jehovah dixit ad me, Filius Meus Tu, Ego hodie genui Te, Ps. 2:7;

ubi manifeste ‘hodie’ pro 7 aeterno:

apud eundem In aeternum Jehovah Verbum Tuum consistit in 8 caelis, In generationem et generationem veritas Tua; stabilivisti terram, et stat, ad judicia Tua stant hodie, Ps. 119:89-91;

ubi etiam manifeste ‘hodie’ pro aeterno:

apud Jeremiam,

Antequam formavi te in ventre, novi te, et antequam exires ex utero, sanctificabam te, prophetam gentibus dedi te, ... praefeci te die hoc (hodie) super gentes et super regna; ... et dedi te hodie in urbem munitam, et in columnam ferri, et in muros aeris, 1:5, 10, 18; ibi in sensu litterae agitur de Jeremia, sed in sensu interno intelligitur Dominus; ‘praefeci te die hoc, seu hodie, super gentes et super regna, et dedi te hodie in urbem munitam’ pro ab aeterno; de Domino non aliud quam aeternum praedicari potest:

[3] apud Mosen,

Vos stantes hodie omnes vos coram Jehovah Deo vestro, ad transeundum in foedus Jehovae Dei tui, et in adjuramentum Ipsius, quod Jehovah Deus tuus excidit tecum hodie, propterea ut constituat te hodie Sibi in populum, et Ipse erit tibi in Deum; ... et quidem non cum vobis solis, ... sed cum qui hic cum nobis stant hodie coram Jehovah Deo nostro, et cum qui non cum nobis hodie, Deut. 29:9, 11, 12, [Deut. 29:13], Deut. 29:14 [KJV Deut. 29:10, 12-15];

hic in sensu litterae est ‘hodie’ tempus praesens cum Moses locutus ad populum, sed ‘usque quod’ involvat tempus sequens et perpetuum, constare potest, nam pangere foedus cum aliquo, et cum illis qui ibi et non ibi, involvit perpetuum; ipsum perpetuum est quod intelligitur in sensu interno.

[4] Quod ‘quotidie et hodie’ significent perpetuum, constat etiam a sacrificio quod fiebat quovis die, hoc propter significationem diei, quotidie et hodie, dicebatur sacrificium juge, seu perpetuum, Num. 28:3, 23; Dan. 8:13; 11:31; 12:2.

Hoc adhuc evidentius patet a manna quae pluebat ex caelo, de qua ita apud Mosen,

Ecce Ego pluere faciens panem e caelo, et exibit populus, et colligent rem die in diem, ... et non relinquetur de eo ad mane:... quod reliquerunt ad mane, produxit vermes, et computruit; ... praeter quod die ante sabbatum, Exod. 16:4, 19, 20, 23; hoc ideo, quia ‘manna’ significabat Divinum Humanum Domini, Joh. 6:31, 32, 49, 50, 58; et quia Divinum Humanum Domini, significabat cibum caelestem, qui non alius est quam amor et charitas cum fidei bonis et veris; hic cibus in caelis quovis momento angelis a Domino datur, ita in perpetuum et in aeternum, videatur n. 2493 hoc quoque est, quod intelligitur in Oratione Domini per Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, Matth. 6:11; Luc. 11:3; hoc est, omni instanti in aeternum.

Voetnoten:

1. The Manuscript has in praecedentibus

2. The Manuscript has in sequentibus

3. The Manuscript has et dein

4. The Manuscript has luxati

5. The Manuscript has tum

6. The Manuscript inserts illius.

7. The Manuscript inserts ab.

8. The Manuscript has caelo

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org