7729. ‘Non relinquetur ungula’: quod significet quod non aliquid veri ex bono deerit, constat ex significatione ‘ungulae’ quod sit verum ex bono, de qua sequitur, et ex significatione ‘non relinqui’ quod sit non deesse, nempe ad cultum Domini; in sensu interno proximo per ‘non relinquetur ungula’ ¹ significatur quod nihil prorsus deerit, quia ungula est ² commune omnibus bestiis; ³ at in sensu interiore per ‘ungulam’ significatur verum ⁴ in ultimo gradu, ita verum sensuale, quod infimum, ac in opposito sensu falsum ⁵ ; causa quod per ‘ungulam’ id significetur, est quia per ‘pedem’ significatur naturale, et per ‘plantam pedis’ ultimum naturalis, n. 2162, 3147, ⁶ 3761, 3986, 4280, 4938-4952, 5327, 5328; simile ⁷ significatur per ‘ungulam ⁸ ’, nam illa est planta pedis ⁹ bestiarum; et quia ultimum naturalis significatur per ‘ungulam’ sicut per ‘plantam’, etiam significatur verum quod ultimum est naturalis, nam naturale cum dicitur, intelligitur verum et bonum, ¹⁰ aut in opposito sensu falsum et malum; inde est, et absque illis est nullius praedicationis.

[2] Quod per ‘ungulam’, imprimis equorum, significetur verum in ultimo gradu, ita verum sensuale, et in opposito sensu falsum ejusdem gradus, constare potest ab his locis:

apud Esaiam,

Cujus tela acuta, et omnes arcus tensi, ungulae equorum ejus sicut rupes reputantur, rotae ejus sicut procella, 5:28;

ibi de populo vastante, per ‘tela’ significantur doctrinalia falsi, ex quibus pugnatur, et per ‘arcus’ doctrina illa, n. 2686, 2709; per ‘equos’ intellectualia, hic perversa, n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6125, 6534; inde patet quid ‘ungula equorum’, quod nempe sit falsum in ultimo gradu:

[3] apud Jeremiam,

Prae voce plausus ungularum fortium ejus, ob tumultum currui ejus, strepitum rotarum ejus, 47:3;

ibi de populo vastante Philisthaeos; ‘plausus ungularum fortium’, nempe equorum, pro ¹¹ pugna aperta falsi contra verum; ‘currus’ pro doctrina falsi; quod ‘currus’ sit doctrina ¹² tam veri quam falsi, videatur n. 5321, 5945:

[4] apud Ezechielem,

Prae abundantia equorum ejus obteget te pulvis eorum, prae voce equitis et rotae et currus commovebuntur muri tui, per ungulas equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas, 26:10, 11;

ibi de Nebuchadnezare vastante Tyrum; ‘equi’ pro intellectualibus perversis, ut supra, ‘eques’ pro illis quae sunt talis intellectualis, n. 6534; ‘rotae quae currus’ pro falsis doctrinae; ‘currus’ est doctrina, ut supra, ‘plateae’ pro veris, n. 2336; inde patet quod ‘ungulae equorum’ sint falsa; ¹³ nisi talia significentur, ¹⁴ quid forent illa ‘prae abundantia equorum ejus obteget te pulvis eorum; prae voce equitis et rotae et currus commovebuntur muri tui, per ungulas equorum ¹⁵ suorum conculcabit omnes plateas ¹⁶ tuas’, annon absque sensu interiore forent aliud quam voces sonantes, cum tamen ¹⁷ unaquaevis vox in Verbo pondus habet, quia a Divino:

[5] apud eundem,

Devastabunt superbiam Aegypti, ut perdatur multitudo ejus; et perdam omnem bestiam ejus super aquis multis, ut non turbet illas pes hominis amplius, nec ungula bestiae turbet illas; tunc in profundum mittam aquas illorum, et flumina illorum sicut oleum fluere faciam, 32:12-14;

haec nec intelligerentur ¹⁸ nisi sciatur ¹⁹ quid ‘Aegyptus’, ²⁰ quid ‘pes hominis’, quid ‘ungula bestiae’, ²¹ quid aquae super quibus perdetur bestia, quas turbabit pes hominis et ungula bestiae, et quae in profundum mittentur; ‘aquae et flumina Aegypti’ sunt vera scientifica, ‘ungula bestiae’ est falsum in ultimo naturalis, quod turbat scientificum verum:

[6] apud Micham,

Surge et tritura, filia Zionis, quia cornu tuum faciam ferrum, et ungulas tuas faciam aes, ut comminuas populos multos, 4:13;

haec ²² quid sunt, nec quisquam scire potest absque sensu interno, ita nisi sciatur quid ‘triturare’, quid ‘filia Zionis’, quid ‘cornu ²³ quod fiet sicut ferrum’, quid ‘ungula quae fiet sicut aes, quibus comminuentur populi multi’; ‘filia Zionis’ est Ecclesia caelestis, n. 2362; ‘cornu’ est potentia veri ex bono, n. 2832; ‘ferrum’ est verum naturale quod valebit ad destruendum falsa, n. 425, 426; ‘ungula’ est verum ex bono in ultimo gradu, ‘aes’ est bonum naturale quod valebit contra mala, n. 425, 1551:

[7] apud Sachariam,

Ego excitabo pastorem in terra, exscindendas non visitabit, aetate teneram non quaeret, et fractam non sanabit; carnem autem pinguis comedet, et ungulas earum diffindet, 11:16;

ibi de pastore stulto; ‘carnem pinguis comedere’ pro bonum in malum vertere, ‘ungulas diffindere’ pro verum in falsum.

[8] Quantum antiqui intelligentia praevaluerunt hodiernis, constare potest ex eo quod illi noverint ²⁴ quibus rebus in caelo plura in mundo corresponderent, et inde quid significarent; et hoc non solum noverunt illi qui ab Ecclesia fuerunt, sed etiam qui extra Ecclesiam, sicut qui in Graecia, quorum antiquissimi ²⁵ descripserunt res per significativa quae hodie, quia prorsus ignota, vocantur fabulosa; quod antiqui sophi in scientia talium fuerint, patet ex eo quod originem intelligentiae et sapientiae descripserint per equum alatum, quem Pegasum vocarunt, quod ille ²⁶ ungula sua eruperit fontem, ²⁷ apud quem novem virgines, et hoc super colle; sciverunt enim quod per ‘equum’ significaretur intellectuale, per ‘alas ejus’ spirituale, per ‘ungulas’ verum ultimi gradus, ²⁸ ubi origo intelligentiae, per ‘virgines’ scientiae, per ‘collem’ unanimitas, et in sensu spirituali charitas; ²⁹ sic in reliquis. Sed talia hodie inter deperdita sunt.

Voetnoten:

3147. ‘Et aquam ad lavandum pedes ejus’: quod significet purificationem ibi, constat ex significatione ‘aquae ad lavandum’ seu ‘lavare aqua’ quod sit purificare, de qua sequitur; et a significatione ‘pedum’ quod sint naturalia, seu quod idem, illa quae sunt in naturali homine, de qua n. 2162. In Ecclesia Repraesentativa sollemne fuit aqua ‘lavare pedes’, et per id significare quod sordes naturalis hominis abluerentur; sordes naturalis hominis sunt omnia illa quae sunt amoris sui et amoris mundi, quae sordes cum ablutae sunt, tunc bona et vera influunt, sunt enim unice illae quae impediunt influxum boni et veri a Domino;

[2] bonum enim continue a Domino influit, sed cum per internum seu spiritualem hominem ad ejus externum seu naturalem venit, illud ibi vel pervertitur, vel reflectitur, vel suffocatur; at vero cum removentur illa quae amoris sui et mundi sunt, tunc bonum ibi recipitur, et ibi fructificatur, nam tunc homo opera charitatis exercet; ut constare a multis potest, ut cum modo sopiuntur illa quae sunt externi seu naturalis hominis, ut in infortuniis, miseriis et morbis, tunc homo ilico incipit pie cogitare et bonum velle, et quoque pietatis opera exercere quantum potest; at mutato statu etiam haec mutantur:

[3] haec per ‘lavationes’ significabantur in Ecclesia Antiqua; et eadem repraesentabantur in Ecclesia Judaica; quod illa in Ecclesia Antiqua significarentur, sed in Ecclesia Judaica repraesentarentur, erat quia homo Ecclesiae Antiquae spectabat illum ritum ut quoddam externum in cultu, nec credebat, quod per lavationem purificaretur, sed per ablutionem sordium naturalis hominis, quae, ut dictum, sunt illa quae sunt amoris sui et mundi; at homo Ecclesiae Judaicae credebat quod per lavationem purificaretur, nesciens nec scire volens quod significaretur purificatio interiorum.

[4] Quod per lavationem significetur ablutio a sordibus illis, constat apud Esaiam,

Lavate vos, purificate vos, removete malum operum vestrorum a coram oculis Meis; cessate malum facere, 1:16;

ubi ‘lavare se’ quod sit purificare se et removere mala, patet:

apud eundem,

Cum laverit Dominus excrementum filiarum Zionis, et sanguines Hierosolymae abluerit e medio ejus, in spiritu judicii, et in spiritu expurgationis, 4:4;

ubi ‘lavare excrementum filiarum Zionis, et sanguines Hierosolymae abluere’ pro purificare a malis et falsis:

apud Jeremiam,

Ablue a malitia cor tuum, Hierosolyma, propterea ut salveris. Quamdiu commorabuntur in medio tui cogitationes iniquitatis tuae? 4:14:

[5] apud Ezechielem,

Lavi te aquis, et ablui sanguines a super te, et unxi te oleo, 16:9;

de ‘Hierosolyma’ per quam ibi intelligitur Ecclesia Antiqua; ‘lavare aquis’ pro purificare a falsis, ‘abluere sanguines’ pro purgare a malis, ‘ungere oleo’ pro implere bono tunc:

apud Davidem,

Lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me; expiabis me hyssopo, et mundabor, lavabis me, et prae nive albus ero, Ps. 51 [4], 9 [KJV 2, 7];

[6] ‘lavari’ manifeste pro purificari a malis et falsis inde. Haec erant quae significabantur per ‘lavare’ in Ecclesia Repraesentativa; mandatum ibi repraesentationis causa ut lavarent cutem, manus, pedes, et quoque vestes, quando immundi facti ac mundarentur, per quae omnia significabantur illa quae naturalis hominis sunt; etiam lavacra, quae omnia, ponebantur extra Templum, nempe ‘mare aeneum, et labra decem aenea’, 1 Reg. 7:23-39;

ac labrum aeris ex quo se lavarent Aharon et filii ejus, positum erat inter Tentorium conventus et Altare, ita quoque extra Tentorium Exod. 30:18, 19, 21, quo etiam ¹ significatum, quod solum externa seu naturalia purificarentur; quae nisi purificata sint, hoc est, inde remota quae amoris sui et mundi sunt, nusquam possunt interna quae sunt amoris in Dominum et erga proximum, influere, ut supra dictum;

[7] ut ‘melius’ sciatur quomodo haec se habeant, nempe quod externa purificanda sint, sint exemplo et illustrationi bona opera, seu quod idem, bona charitatis quae hodie fructus fidei vocantur, haec sunt externa quia exercitia; bona opera sunt mala opera nisi removeantur illa quae sunt amoris sui et mundi, nam opera cum fiunt antequam haec remota sunt, apparent extus bona, sed sunt intus mala, fiunt enim vel propter famam, vel propter lucrum, vel propter sui honorem, vel propter remunerationem, ² ita sunt vel meritoria vel hypocritica, illa enim quae sunt amoris sui et mundi faciunt opera illa talia; at vero cum removentur mala haec, tunc opera fiunt bona, ac sunt bona charitatis, nempe in illis non respectus sui, mundi, famae, remunerationis, ita ³ illa non meritoria nec hypocritica, influit enim tunc amor caelestis et amor spiritualis a Domino in opera, et faciunt haec ut sint amor et charitas actu; ac tunc Dominus per illa quoque purificat naturalem seu externum hominem, ac eum in ordinem disponit ut recipiat correspondenter caelestia et spiritualia quae influunt;

[8] quod manifeste constare potest ab illis quae Dominus docuit, cum lavit pedes discipulorum;

apud Johannem, Venit ad Simonem Petrum, qui dicit Ipsi, Domine, Tune meos lavas pedes? respondit Jesus et dixit illi, Quod Ego facio, tu non scis adhuc, cognosces vero post haec; dicit Ipsi Petrus, Non lavabis pedes meos in aeternum; respondit illi Jesus, Si non lavero te, non habes partem Mecum; dicit Ipsi Simon Petrus, Domine, non pedes meos tantum, sed et manus et caput; dicit illi Jesus, Qui lotus est, non opus habet nisi ut quoad pedes lavetur, sed mundus est totus; jam vos mundi estis, non tamen omnes, 13:4-17;

'qui lotus est, non opus habet nisi ut quoad pedes lavetur' significat quod qui reformatus est, modo opus habeat mundari quoad naturalia, hoc est, ut inde removeantur mala et falsa, omnia tunc disponuntur in ordinem per influxum spiritualium a Domino: ⁴ praeterea ‘lavare pedes’ erat charitatis, quod nempe non ⁵ reflecteret super mala alterius; et quoque erat humiliationis, quod nempe alterum a malis, quasi a sordibus, mundaret, ut quoque a Domini verbis ibi vers. 12 constare potest, etiam Luc. 7:37, 38, 44, 46; Joh. 11:2; 1 Sam. 25:41.

[9] Quisque videre potest quod lavare ⁶ se non aliquem purificet a malis et falsis, sed solum a sordibus quae eis adhaerent; at quia inter ritus in Ecclesia mandatos fuit, sequitur quod involvat aliquid ⁷ peculiare, nempe lavationem spiritualem, hoc est, purificationem ab illis sordibus quae intus adhaerent homini: qui itaque inter illos noverunt haec, et cogitarunt de purificatione cordis, seu remotione malorum amoris sui et mundi e naturali homini, et omni studio hoc conabantur facere, illi obierunt ritum lavationis ut cultum externum ex mandato; at qui non noverunt hoc, nec voluerunt nosse, sed cogitarunt quod solus ritus lavandi vestes, cutem, manus, pedes purificaret eos, et modo talia fecerint, liceret eis in avaritia, in odiis, vindictis, immisericordia, saevitiis, quae sunt sordes spirituales, vivere, illi ritum hunc coluerunt ut idololatricum; at usque per illum repraesentare potuerunt, et per repraesentationem aliquid Ecclesiae sistere per quod conjunctio aliqua esset caeli cum homine antequam venit Dominus, sed talis conjunctio ut hominem ⁸ ipsius Ecclesiae parum vel nihil afficeret;

[10] Judaei et Israelitae tales erant ut nihil prorsus cogitarent de interno homine, nec aliquid de illo scire vellent, ita nihil prorsus de caelestibus et spiritualibus quae sunt vitae post mortem, sed usque ne periret omnis communicatio cum caelo, et sic cum Domino, obstringebantur ad ritus externos per quos significabantur interna; omnes illorum captivitates et plagae erant in genere ob illum finem, ut externa rite observarentur repraesentationis causa: inde nunc erat, Quod Moses Aharonem et filios ejus ad ostium tentorii lavaret aquis, ut sanctificarentur, Exod. 29:4; 40:12; Lev.

8:6;

Quod Aharon et filii ejus lavarent manus et pedes, antequam intrarent in tentorium conventus, et accederent ad altare ad ministrandum, ut non morerentur, et quod hoc esset illis statutum saeculi, Exod. 30:18-21; 40:30, 31;

Quod Aharon, antequam indueret vestes ministerii, lavaret carnem suam, Lev. 16:4, 24;

Quod Levitae purificarentur, per quod aspergerentur aqua expiationis, quodque transire facerent novaculam super carnem suam, et lavarent vestes suas et sic puri essent, Num. 8:6,

7;

Qui comederet cadaver bestiae mundae, aut discerptum, quod lavaret vestes suas et ablueret se aquis; et si non lavaverit se, et carnem suam abluerit, quod portaret iniquitatem suam, Lev. 17:15, 16;

Qui tetigerit cubile fluxu affecti, aut qui sederit super vase, super quo ille sederat, quique tetigerit carnem ejus, lavaret vestes, et ablueret se aquis, et immundus esset ad vesperam, Lev. 15:5-7, 10-12, seq. ;

Qui emisit ⁹ hircum in azazel, lavaret carnem suam, Lev.

16:26;

Cum mundatus esset leprosus, quod lavaret vestes, raderet omnem pilum suum, et lavaret se aquis, ac mundus esset, Lev.

14:8, 9;

Immo quod ipsa vasa quae immunda facta per contactum immundorum, transigerentur per aquas, et immunda essent ad vesperam, Lev. 11:32.

Ex ¹⁰ his constare potest, quod nullus per ritum lavationis quoad interna mundus seu purus fieret, sed modo purum seu spiritualiter mundum repraesentaret, ob causam de qua supra; quod ita sit, Dominus manifeste docet apud Matth. 15:1-20 ¹¹ ; Marcus 7:1-23.

Voetnoten: