In de Bijbel komen veel verschillende namen voor de Heer voor, en ze hebben allemaal verschillende schakeringen van betekenis. "Jehovah" is de eigenlijke naam van God, en werd als zo heilig beschouwd dat de mensen van de Bijbelse Joodse kerk hem niet hardop durfden te zeggen. Als zodanig verwijst het naar de essentie van de Heer, die de liefde zelf is - volmaakte, oneindige, goddelijke liefde. "God" is meer extern - andere volkeren hadden goden - en vertegenwoordigt dus de goddelijke waarheid, die de volledige uitdrukking en vorm is van de liefde die de essentie van de Heer uitmaakt. Door ze samen te gebruiken, wordt de Heer voorgesteld in beide aspecten, zijn liefde en de uitdrukking daarvan.

In sommige gevallen verwijst "Jehovah God" ook naar de mensheid van de Heer, die altijd al bestaan heeft, maar als Jezus tot fysieke uitdrukking kwam. Dit is omdat de enige manier waarop wij de Heer kunnen kennen en zijn liefde kunnen ervaren, is door zijn bestaan als de volmaakte, oneindige, goddelijke mens.

(Referenties: Hemelse Verborgenheden 2921, 8864 [1-2]; Ware Christelijke Religie 85 [2-3], 253)