Hoofdstuk 11.
De vervolgingen beginnen
1. En het geschiedde, toen Jezus geëindigd had Zijn twaalf discipelen te onderrichten, dat Hij vandaar ging om in hun steden te onderwijzen en te prediken.
2. En Johannes hoorde in de gevangenis de werken van de Christus [en] zond twee van zijn discipelen,
3. Zegt tot Hem: "Zijt Gij het die komt, of moeten wij een ander verwachten?"
4. En Jezus, antwoordend, zeide tot hen: "Ga heen, rapporteer aan Johannes wat gij hoort en ziet.
5. De blinden zien en de lammen lopen, de melaatsen worden gereinigd en de doven horen, de doden worden opgewekt en aan de armen wordt het evangelie verkondigd.
6. En gelukkig is hij, die in Mij niet beledigd wordt."
7. En terwijl zij gingen, begon Jezus tot de menigte over Johannes te zeggen: "Wat zijt gij in de woestijn gekomen om te zien? Een riet door de wind geschud?
8. Maar wat zijt gij gekomen om te zien? Een man gekleed in zachte kleding? Zie, zij die zachte dingen dragen zijn in koningshuizen.
9. Maar wat bent u komen kijken? Een profeet? Ja, ik zeg u, en meer dan een profeet.
10. Want dit is [hij] over wie geschreven staat: "Zie, Ik zend Mijn bode voor Uw aangezicht, die Uw weg voor Uw aangezicht gereed zal maken.
11. Amen Ik zeg u: Er is onder hen die uit vrouwen geboren zijn geen grotere gekomen dan Johannes de Doper; maar de minste in het koninkrijk der hemelen is groter dan hij.
12. En vanaf de dagen van Johannes de Doper tot nu toe, dringt het koninkrijk der hemelen, en zij die dringen grijpen het aan.
13. Want alle profeten en de wet profeteerden tot Johannes,
14. En als jullie het willen aannemen, is hij Elia die zou komen.
15. Wie oren heeft om te horen, laat hem horen.
16. Maar waarmee zal ik dit geslacht vergelijken? Het is als kleine jongens die op de markten zitten en hun vrienden roepen,
17. En zeggen: "Wij hebben tot u gepijpt en gij hebt niet gedanst; wij hebben tot u geklaagd en gij hebt niet gejammerd.
18. Want Johannes kwam eten noch drinken, en zij zeggen: "Hij heeft een demon.
19. De Zoon des mensen kwam etend en drinkend, en zij zeggen: "Zie, een man, een veelvraat en een wijndrinker, een vriend van tollenaars en zondaars! En de wijsheid is gerechtvaardigd door haar kinderen."
20. Toen begon Hij de steden te verwijten waarin de meeste van Zijn [werken van] macht werden gedaan, omdat zij zich niet bekeerden.
21. "Wee u, Chorazin! Wee u, Bethsaida! Want indien in Tyrus en Sidon de machtswerken waren gedaan die in u zijn gedaan, zouden zij zich reeds lang bekeerd hebben in zak en as.
22. Maar Ik zeg u: Het zal voor Tyrus en Sidon in de dag des oordeels verdraaglijker zijn dan voor u.
23. En gij, Kafarnaüm, die tot in de hemel verheven zijt, zult tot in de hel worden neergedrukt; want indien de machtswerken die in u zijn verricht, in Sodom waren verricht, zouden zij tot op heden zijn gebleven.
24. Maar Ik zeg u dat het voor het land van Sodom in de dag des oordeels verdraaglijker zal zijn dan voor u."
In de vorige aflevering werden de discipelen georganiseerd, geïnstrueerd en uitgezonden. Omdat elke discipel een geestelijk beginsel vertegenwoordigt dat centraal staat in ons geestelijk leven, is het noodzakelijk dat de "discipelen in ons" (geestelijke kernbeginselen) goed georganiseerd zijn. 1
Dit is de manier waarop onze goede gevoelens en ware gedachten - hoewel aanvankelijk verspreid - worden georganiseerd, in vorm gebracht en klaargemaakt voor actie. Het is echter een geestelijke wet dat elke stap voorwaarts in onze geestelijke ontwikkeling wordt beantwoord met een gelijke en tegengestelde aanval. Op deze wijze handhaaft de Heer een voortdurende staat van evenwicht, waardoor onze geestelijke vrijheid wordt beschermd en bewaard. 2
Dit is precies wat in de volgende aflevering wordt uitgebeeld als we ontdekken dat Johannes de Doper gevangen is genomen. De tegenaanvallen zijn begonnen. Omdat Johannes de Doper Jezus volgde en publiekelijk verkondigde dat het Koninkrijk der hemelen nabij is, werd hij vervolgd en in de gevangenis gezet.
Dit is echter slechts het externe verhaal. Meer naar binnen toe vinden de tegenaanvallen in ieder van ons plaats - in onze geest. Als we vervolgd worden, als we ons ontmoedigd en overstuur voelen, beginnen we te twijfelen of het wel juist is om de Heer te volgen. We twijfelen aan Zijn goddelijkheid. We twijfelen aan de autoriteit van Zijn woorden. We twijfelen of het koninkrijk van de hemel echt nabij is.
Zelfs Johannes de Doper, een van Jezus' trouwste aanhangers, begint te twijfelen. Hoewel hij opgesloten zit in de gevangenis, is Johannes in staat een boodschap naar Jezus te sturen met de woorden: "Bent u de Komende, of zoeken wij een ander?" (11:3). Jezus antwoordt niet direct. In plaats daarvan draagt Hij de boodschappers van Johannes op terug te gaan en verslag uit te brengen van wat er is gebeurd: "De blinden zien en de lammen lopen; de melaatsen worden gereinigd en de doven horen; de doden worden opgewekt en aan de armen wordt het evangelie verkondigd" (11:5). 3
Het is belangrijk in gedachten te houden dat Johannes de Doper de letterlijke leer van het Woord vertegenwoordigt. 4
In de tijd van Johannes was het Woord van God verdraaid en ontheiligd tot het nutteloos werd voor iets anders dan het bevestigen van wat het religieuze establishment wilde dat het volk geloofde. De duidelijke letterlijke leer werd minder belangrijk geacht dan de strenge tradities die door de heersende religieuze leiders werden onderwezen en opgelegd. Dit alles wordt weergegeven door Johannes' gevangenschap, en dit is waar Jezus op doelt als Hij zegt: "Het Koninkrijk der hemelen ondergaat geweld en de gewelddadigen nemen het met geweld" (11:12).
Het menselijk ras daalde snel af naar de donkerste nacht die het ooit zou kennen, zoals blijkt uit de epidemie van demonische bezetenheid. Ook al deed Jezus machtige werken, toch weigerden velen te geloven. Een dag des oordeels leek nabij te komen. En dus waarschuwde Hij hen: "En gij, Kapernaüm, die in de hemel verheven zijt, zult in de hel neergedaald worden; want indien de machtige werken die in u gedaan zijn, in Sodom gedaan waren, zou het tot op deze dag gebleven zijn" (11:23). Jezus had inderdaad machtige werken verricht, zodat zelfs het slechte volk van Sodom zich had kunnen bekeren en geloven. God was in de wereld gekomen door Jezus Christus, maar sommigen waren zo gewend geraakt aan de duisternis dat zij het licht verwierpen - zelfs toen het in hun midden was.
Jezus blijft hen waarschuwen voor het naderende onheil en de vernietiging. "Maar ik zeg u dat het voor het land Sodom op de dag des oordeels verdraaglijker zal zijn dan voor u" (11:24). Zij die weigeren te geloven en het licht verwerpen, vertegenwoordigen die delen van ons die niet bereid zijn te veranderen, zelfs wanneer er genoeg licht is om dat te doen.
"Mijn juk is gemakkelijk"
25. Toen antwoordde Jezus: "Ik belijd U, Vader, Heer van de hemel en van de aarde, omdat Gij deze dingen voor wijzen en verstandigen verborgen hebt gehouden en ze aan zuigelingen hebt geopenbaard.
26. Ja, Vader; want zo was het voor Uw welbehagen.
27. Alle dingen zijn Mij overgeleverd door Mijn Vader; en niemand kent de Zoon, dan de Vader; noch kent iemand de Vader, dan de Zoon, en aan wie de Zoon wil openbaren.
28. 28. Komt tot Mij, allen die arbeiden en belast zijn, en Ik zal u rust geven.
29. Neemt Mijn juk op u, en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw zielen.
30. Want Mijn juk is gemakkelijk en Mijn last is licht."
Te midden van deze bittere waarschuwingen blijft Jezus hoop en troost bieden. Bij het afsluiten van deze episode spreekt Hij met de tederheid en het mededogen van de Vader in Hem: "Alle dingen zijn Mij overgeleverd door Mijn Vader, en niemand kent de Vader dan de Zoon, en hij aan wie de Zoon Hem wil openbaren" (11:27). Met andere woorden, alle dingen komen voort uit de Goddelijke liefde (de Vader). Door de toenemende duisternis in de wereld zijn de mensen zich er niet meer van bewust dat dit soort liefde zelfs maar bestaat. Maar Jezus brengt haar nu in beeld en zal haar aan anderen openbaren - aan hen die "de Zoon wil openbaren".
Hoewel het lijkt alsof slechts enkelen zullen worden uitverkoren om deze liefde te ontvangen, wordt de uitnodiging aan iedereen gegeven. Jezus spreekt nu niet langer in termen van een scheiding tussen Vader en Zoon, maar op de meest tedere wijze, als een liefhebbende vader die tot vermoeide kinderen spreekt. "Komt tot Mij, allen die arbeiden en zwaar beladen zijn", zegt Hij, "en Ik zal u rust geven" (11:28). Opgemerkt zij dat Jezus niet zegt: "De Vader zal u rust geven." In plaats daarvan zegt Hij: "Ik zal jullie rust geven." Dit is een prachtige boodschap van troost, een belofte dat wij in Jezus niet alleen lichamelijke rust zullen vinden, maar vooral ook geestelijke rust, dat wil zeggen rust voor onze ziel: "Neemt Mijn juk op u en leert van Mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart, en gij zult rust vinden voor uw ziel" (11:30).
Terwijl Jezus Zijn eenheid met de goddelijkheid in Hem openbaart, is er een groeiende zachtheid en tederheid in Zijn woorden. Meer en meer zien wij de goddelijke liefde van de Vader gemanifesteerd in de goddelijke wijsheid van de Zoon, en wij beginnen te beseffen dat zij in zekere zin Eén zijn. In Jezus zien wij niet het strenge, boze, bestraffende idee van een God die gevreesd moet worden. In plaats daarvan zien wij een God die bemind kan worden, een barmhartige, vergevende Vader die tegen ieder van ons zegt: "Kom tot Mij ... en gij zult rust vinden voor uw zielen, want Mijn juk is gemakkelijk en Mijn last licht" (11:30).
Voetnoten:
