1382. De mensen kunnen wel niet anders dan het Goddelijk Oneindige met het oneindige van ruimte verwarren, en omdat zij het oneindige van ruimte niet anders opvatten dan als een niets, wat het ook inderdaad is, geloven zij evenmin aan het Goddelijk Oneindige. Op dezelfde wijze is het gesteld met het Eeuwige, dat de mensen alleen maar kunnen opvatten als het eeuwige van tijd, maar het doet zich eigenlijk slechts door de tijd voor bij hen, die in de tijd zijn. Het eigenlijke begrip van het Goddelijk Oneindige dringt bij de engelen in, hierdoor, dat zij ogenblikkelijk onder het oog van de Heer aanwezig zijn, ook al waren zij aan het uiteinde van het heelal, zonder enige tussenkomst van tijd of ruimte; en het eigenlijke begrip van het Goddelijk Eeuwige hierdoor, dat duizenden van jaren aan hen niet als tijd verschijnen, maar nauwelijks anders, dan of zij een minuut geleefd hadden, en beide voorstellingen vloeien hieruit voort, dat zij in hun heden tegelijkertijd het verleden en de toekomst hebben; vandaar hebben zij geen zorg voor de toekomst, en nooit enige voorstelling van de dood, maar alleen de voorstelling van het leven; aldus is in geheel hun heden het Eeuwige en het Oneindige van de Heer. Einde elfde hoofdstuk -----

4626. When any spirit is approaching, even though still a long way off and out of sight, his presence is detected, as often as the Lord allows it to be, from a certain kind of spiritual sphere. From that sphere one recognizes what his life is like, what his affection is like, and what his faith is like. Angelic spirits with keener perception know from his sphere countless things about the state of his life and faith, as has been demonstrated to me many times. When it pleases the Lord these spheres are also converted into odours; one smells quite distinctly an actual odour. The reason those spheres are converted into odours is that odour corresponds to perception and that perception is so to speak spiritual odour, from which also [natural] odour descends. But see what has been brought forward already on these matters - regarding spheres, in 1048, 1053, 1316, 1504-1519, 1695, 2401, 2489, 4464; perception, in 483, 495, 503, 521, 536, 1383, 1384, 1388, 1391, 1397, 1398, 1504, 1640; and odours produced by these, in 1514, 1517-1519, 1631, 3577.

483. The names which follow - Seth, Enosh, Kenan, Mahalalel, Jared, Enoch, Methuselah, Lamech, and Noah - mean just so many Churches, the first and chief one of which was called Man. The chief characteristic of these Churches was perception, and therefore the differences between the Churches of that period were primarily differences in perception. On the subject of perception, let it be mentioned here that nothing else reigns in the whole of heaven but the perception of good and truth. Its nature defies description, and includes differences so countless that no one community's perception is exactly like that found in another. Perceptions there fall into genera and species. Those genera are countless, and so too are the species within every genus. These in the Lord's Divine mercy will be dealt with later on. Since there are countless genera, and countless species within every genus, and even more countless sub-species to each species, it becomes clear how very little indeed the world of today knows about celestial and spiritual matters. It does not even know what perception is, and if told, it does not believe that it even exists. The same applies to other matters too.

[2] The Most Ancient Church represented the Lord's celestial kingdom, even as to each variation of perception in its genus and species. But because nobody nowadays knows what perception is, not even the most general aspect of it, facts of a wholly strange and meaningless nature would therefore be imparted if the genera and species of the perceptions of those Churches were stated. They were divided into houses, families, and nations, and used to contract marriages within their own houses and families, in order that genera and species of perception might be established and be derived from parents altogether as reproductions of innate dispositions. This also is why members of the Most Ancient Church dwell together in heaven.