성경

 

Exodo 33:12

공부

       

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

성경

 

Genesis 50

공부

   

1 At yumakap si Jose sa mukha ng kaniyang ama, at umiyak sa ibabaw niya, at hinalikan niya siya.

2 At iniutos ni Jose sa kaniyang mga lingkod na manggagamot, na embalsamahin ang kaniyang ama: at inembalsama ng mga manggagamot si Israel.

3 At apat na pung araw ang ginanap sa kaniya; sapagka't gayon ginaganap ang mga araw ng pagembalsama; at tinangisan siya ng mga Egipcio ng pitong pung araw.

4 At nang makaraan ang mga araw ng pagiyak sa kaniya ay nagsalita si Jose sa sangbahayan ni Faraon, na sinasabi, Kung ngayo'y nakasumpong ako ng biyaya sa inyong mga mata ay salitain ninyo, isinasamo ko sa inyo, sa mga pakinig ni Faraon, na inyong sabihin,

5 Pinanumpa ako ng ama ko, na sinasabi, Narito, ako'y namamatay: sa libingan na aking hinukay sa akin sa lupain ng Canaan, ay doon mo ako ililibing. Ngayon nga'y pahintulutan ninyo akong umahon, isinasamo ko sa inyo, at aking ilibing ang aking ama, at babalik uli ako.

6 At sinabi ni Faraon, Umahon ka, at ilibing mo ang iyong ama, ayon sa kaniyang ipinasumpa sa iyo.

7 At umahon si Jose upang ilibing ang kaniyang ama: at kasama niyang umahon ang lahat ng lingkod ni Faraon, ang mga matanda sa kaniyang sangbahayan, at ang lahat na matanda sa lupain ng Egipto;

8 At ang buong sangbahayan ni Jose, at ang kaniyang mga kapatid, at ang sangbahayan ng kaniyang ama: ang kanila lamang mga bata, at ang kanilang mga kawan, at ang kanilang bakahan, ang iniwan nila sa lupain ng Gosen.

9 At umahong kasama niya ang mga karro at mga nangangabayo: at yao'y naging totoong malaking pulutong.

10 At sila'y dumating sa giikan ni Atad, na nasa dako pa roon ng Jordan, at doo'y nanaghoy sila ng malakas at kapaitpait na panaghoy: at kaniyang pinanangisan ang kaniyang ama na pitong araw.

11 At nang makita ng mga nananahan sa lupaing yaon, ng mga Cananeo, ang panaghoy sa giikan ni Atad, ay kanilang sinabi, Ito'y isang kahambalhambal na panaghoy ng mga Egipcio kaya't ang pangalang itinawag ay Abel-mizraim, nasa dako pa roon ng Jordan.

12 At ginawa sa kaniya ng kaniyang mga anak ang ayon sa iniutos sa kanila.

13 Sapagka't dinala siya ng kaniyang mga anak sa lupain ng Canaan, at inilibing siya sa yungib ng Machpela, na binili ni Abraham sangpu ng parang na pinakaaring libingan, kay Ephron na Hetheo, sa tapat ng Mamre.

14 At bumalik si Jose sa Egipto, siya, at ang kaniyang mga kapatid, at ang lahat na umahong kasama niya sa paglilibing sa kaniyang ama, pagkatapos na mailibing ang kaniyang ama.

15 At nang makita ng mga kapatid ni Jose, na ang kanilang ama'y namatay, ay kanilang sinabi, Marahil si Jose ay mapopoot sa atin, at lubos na gagantihin sa atin ang buong kasamaan na ating ginawa sa kaniya.

16 At ipinasabi nila kay Jose, Iniutos ng iyong ama bago namatay, na sinasabi,

17 Ganito sasabihin ninyo kay Jose. Ipatawad mo, isinasamo ko sa iyo ngayon, ang pagsalangsang ng iyong mga kapatid, at ang kanilang kasalanan; at ngayon, ay aming isinasamo sa iyo, na ipatawad mo ang mga pagsalangsang ng mga lingkod ng Dios ng iyong ama. At si Jose ay umiyak ng kanilang salitain sa kaniya.

18 At naparoon ang kaniyang mga kapatid naman at nagpatirapa sa harap niya; at kanilang sinabi, Narito, kaming iyong mga lingkod.

19 At sinabi ni Jose sa kanila, Huwag kayong matakot, sapagka't nasa kalagayan ba ako ng Dios?

20 At tungkol sa inyo ay inyong ipinalagay na kasamaan laban sa akin; nguni't ipinalagay ng Dios na kabutihan upang mangyari ang gaya sa araw na ito, na iligtas ang buhay ng maraming tao.

21 Kaya nga huwag kayong matakot: aking pakakanin kayo at ang inyong mga bata. At kaniyang inaliw sila at kaniyang pinagsalitaan sila na may kagandahang loob.

22 At si Jose ay tumahan sa Egipto, siya at ang sangbahayan ng kaniyang ama: at si Jose ay nabuhay na isang daan at sangpung taon.

23 At nakita ni Jose ang mga anak ni Ephraim hanggang sa ikatlong salin ng lahi; ang mga anak man ni Machir na anak ni Manases ay ipinanganak sa mga tuhod ni Jose.

24 At sinabi ni Jose sa kaniyang mga kapatid: Ako'y namamatay: nguni't tunay na dadalawin kayo ng Dios, at dadalhin kayo mula sa lupaing ito hanggang sa lupain na kaniyang isinumpa kay Abraham, kay Isaac at kay Jacob.

25 At ipinasumpa ni Jose sa mga anak ni Israel, na sinasabi, Tunay na dadalawin kayo ng Dios, at inyong iaahon ang aking mga buto mula rito.

26 Sa gayo'y namatay si Jose na may isang daan at sangpung taon: at kanilang inembalsama siya, at siya'y inilagay sa isang kabaong sa Egipto.

   

스웨덴보그의 저서에서

 

Arcana Coelestia #5057

해당 구절 연구하기

  
/ 10837  
  

5057. I once saw a mortar, standing by which there was a man who had an instrument made of iron. In his delusion the man thought he was pounding human beings in the mortar, tormenting them dreadfully. He took great delight in what he was doing, and that delight was communicated to me to enable me to know the nature of it and how strong it was in people of his kind. It was a hellish delight, and angels told me that it was the kind that reigned among the descendants of Jacob. These never felt more delighted than when they could treat gentile nations in a cruel fashion, exposing those they had slain to be devoured by wild animals and by birds, cutting up with saws and axes those who were still alive, and making them pass through the brickkiln, 2 Samuel 12:31, also striking little children and hurling them to the ground. No one has ever been commanded to behave in these ways, nor has anyone ever been permitted to do so other than the kind of people in whom the nerve in the thigh has been put out of joint, 5051. Such spirits live beneath the right heel, where the adulterers who are also cruel dwell.

[2] In view of this it is astonishing that anyone should ever believe that that nation was chosen or elected in preference to any other one. Believing that they were so elected many people go on to convince themselves of the idea that one's life is of no consequence at all but that election and consequent acceptance into heaven is attributable to mercy alone, irrespective of the life one has led. Yet anyone of sound reason can see that to think in that way is to think contrary to the Divine. The Divine is mercy itself, and therefore if the attainment of heaven were attributable to mercy alone irrespective of the life one leads, all would be accepted, no matter how many these might be. To thrust anyone down into hell to suffer torment there, when it was possible for him to be received into heaven, would not be mercy but the opposite of mercy, and to elect one in preference to another would not be righteousness but the opposite of righteousness.

[3] Consequently those who have believed and convinced themselves of the idea that some have been elected and the rest have not been elected, also of the idea that admittance into heaven is attributable solely to mercy regardless of the life they have led, have been for the most part the kind of people who have led evil lives. These are told, as I have also heard and seen on several occasions, that the Lord never refuses anyone entrance into heaven, and that if they like they can find this out from experience. They are therefore raised up into some community of heaven whose inhabitants have led their lives under the influence of an affection for good, that is, they have led charitable lives. But when those raised up arrive there they begin, being evil, to suffer pain and inner torment because their life is contrary to that of heaven. And when heavenly light shines on them they look in that light like devils that are almost wholly devoid of human appearance. Some have sunken faces; some are all teeth, looking like crates; and some, who are different again, look like monsters. Thus they are horrified at themselves and hurl themselves headfirst into hell; and the deeper they can go, the better it is for them.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.