새 기독교 성경 공부

성경

 

Genesis 46

공부

   

1 απαρας δε ισραηλ αυτος και παντα τα αυτου ηλθεν επι το φρεαρ του ορκου και εθυσεν θυσιαν τω θεω του πατρος αυτου ισαακ

2 ειπεν δε ο θεος ισραηλ εν οραματι της νυκτος ειπας ιακωβ ιακωβ ο δε ειπεν τι εστιν

3 λεγων εγω ειμι ο θεος των πατερων σου μη φοβου καταβηναι εις αιγυπτον εις γαρ εθνος μεγα ποιησω σε εκει

4 και εγω καταβησομαι μετα σου εις αιγυπτον και εγω αναβιβασω σε εις τελος και ιωσηφ επιβαλει τας χειρας επι τους οφθαλμους σου

5 ανεστη δε ιακωβ απο του φρεατος του ορκου και ανελαβον οι υιοι ισραηλ τον πατερα αυτων και την αποσκευην και τας γυναικας αυτων επι τας αμαξας ας απεστειλεν ιωσηφ αραι αυτον

6 και αναλαβοντες τα υπαρχοντα αυτων και πασαν την κτησιν ην εκτησαντο εν γη χανααν εισηλθον εις αιγυπτον ιακωβ και παν το σπερμα αυτου μετ' αυτου

7 υιοι και οι υιοι των υιων αυτου μετ' αυτου θυγατερες και θυγατερες των υιων αυτου και παν το σπερμα αυτου ηγαγεν εις αιγυπτον

8 ταυτα δε τα ονοματα των υιων ισραηλ των εισελθοντων εις αιγυπτον ιακωβ και οι υιοι αυτου πρωτοτοκος ιακωβ ρουβην

9 υιοι δε ρουβην ενωχ και φαλλους ασρων και χαρμι

10 υιοι δε συμεων ιεμουηλ και ιαμιν και αωδ και ιαχιν και σααρ και σαουλ υιος της χανανιτιδος

11 υιοι δε λευι γηρσων κααθ και μεραρι

12 υιοι δε ιουδα ηρ και αυναν και σηλωμ και φαρες και ζαρα απεθανεν δε ηρ και αυναν εν γη χανααν εγενοντο δε υιοι φαρες ασρων και ιεμουηλ

13 υιοι δε ισσαχαρ θωλα και φουα και ιασουβ και ζαμβραμ

14 υιοι δε ζαβουλων σερεδ και αλλων και αλοηλ

15 ουτοι υιοι λειας ους ετεκεν τω ιακωβ εν μεσοποταμια της συριας και διναν την θυγατερα αυτου πασαι αι ψυχαι υιοι και θυγατερες τριακοντα τρεις

16 υιοι δε γαδ σαφων και αγγις και σαυνις και θασοβαν και αηδις και αροηδις και αροηλις

17 υιοι δε ασηρ ιεμνα και ιεσουα και ιεουλ και βαρια και σαρα αδελφη αυτων υιοι δε βαρια χοβορ και μελχιηλ

18 ουτοι υιοι ζελφας ην εδωκεν λαβαν λεια τη θυγατρι αυτου η ετεκεν τουτους τω ιακωβ δεκα εξ ψυχας

19 υιοι δε ραχηλ γυναικος ιακωβ ιωσηφ και βενιαμιν

20 εγενοντο δε υιοι ιωσηφ εν γη αιγυπτω ους ετεκεν αυτω ασεννεθ θυγατηρ πετεφρη ιερεως ηλιου πολεως τον μανασση και τον εφραιμ εγενοντο δε υιοι μανασση ους ετεκεν αυτω η παλλακη η συρα τον μαχιρ μαχιρ δε εγεννησεν τον γαλααδ υιοι δε εφραιμ αδελφου μανασση σουταλααμ και τααμ υιοι δε σουταλααμ εδεμ

21 υιοι δε βενιαμιν βαλα και χοβωρ και ασβηλ εγενοντο δε υιοι βαλα γηρα και νοεμαν και αγχις και ρως και μαμφιν και οφιμιν γηρα δε εγεννησεν τον αραδ

22 ουτοι υιοι ραχηλ ους ετεκεν τω ιακωβ πασαι ψυχαι δεκα οκτω

23 υιοι δε δαν ασομ

24 και υιοι νεφθαλι ασιηλ και γωυνι και ισσααρ και συλλημ

25 ουτοι υιοι βαλλας ην εδωκεν λαβαν ραχηλ τη θυγατρι αυτου η ετεκεν τουτους τω ιακωβ πασαι ψυχαι επτα

26 πασαι δε ψυχαι αι εισελθουσαι μετα ιακωβ εις αιγυπτον οι εξελθοντες εκ των μηρων αυτου χωρις των γυναικων υιων ιακωβ πασαι ψυχαι εξηκοντα εξ

27 υιοι δε ιωσηφ οι γενομενοι αυτω εν γη αιγυπτω ψυχαι εννεα πασαι ψυχαι οικου ιακωβ αι εισελθουσαι εις αιγυπτον εβδομηκοντα πεντε

28 τον δε ιουδαν απεστειλεν εμπροσθεν αυτου προς ιωσηφ συναντησαι αυτω καθ' ηρωων πολιν εις γην ραμεσση

29 ζευξας δε ιωσηφ τα αρματα αυτου ανεβη εις συναντησιν ισραηλ τω πατρι αυτου καθ' ηρωων πολιν και οφθεις αυτω επεπεσεν επι τον τραχηλον αυτου και εκλαυσεν κλαυθμω πλειονι

30 και ειπεν ισραηλ προς ιωσηφ αποθανουμαι απο του νυν επει εωρακα το προσωπον σου ετι γαρ συ ζης

31 ειπεν δε ιωσηφ προς τους αδελφους αυτου αναβας απαγγελω τω φαραω και ερω αυτω οι αδελφοι μου και ο οικος του πατρος μου οι ησαν εν γη χανααν ηκασιν προς με

32 οι δε ανδρες εισιν ποιμενες ανδρες γαρ κτηνοτροφοι ησαν και τα κτηνη και τους βοας και παντα τα αυτων αγειοχασιν

33 εαν ουν καλεση υμας φαραω και ειπη υμιν τι το εργον υμων εστιν

34 ερειτε ανδρες κτηνοτροφοι εσμεν οι παιδες σου εκ παιδος εως του νυν και ημεις και οι πατερες ημων ινα κατοικησητε εν γη γεσεμ αραβια βδελυγμα γαρ εστιν αιγυπτιοις πας ποιμην προβατων

   

스웨덴보그의 저서에서

 

Arcana Coelestia #5949

해당 구절 연구하기

  
/ 10837  
  

5949. Because the good of the whole land of Egypt, this is for you. That this signifies that they have what is primary in the natural mind, is evident from the signification of the “land of Egypt,” as being the natural mind (see n. 5276, 5278, 5280, 5288, 5301): by the “good of the whole of this land” is signified what is primary. By these words is also meant that if essential and not instrumental things are cared for, they shall have instrumental things in abundance. For example: if truths are cared for, they shall have memory-knowledges in abundance, which are the “good of the land of Egypt.” In like manner if good is cared for, they shall have truths in abundance. Memory-knowledges, and also truths, must be cared for, but men must regard good as the end. If the eye is upon good as in the end, the man is then in full view of the consequent things, or in the perception of such as are derived from it, which perception is never possible unless good is the end, that is, unless it reigns universally in each and all things.

[2] The case herein is like the body and its soul. A man must by all means care for his body, as that it may be nourished, and clothed, and may enjoy the delights of the world; but all these not for the sake of the body, but for the sake of the soul, namely, that the soul may act in a sound body correspondently and rightly, and may have the body as an organ entirely compliant to it. Thus the soul must be the end. Yet neither must the soul be the end, but only a mediate end, for which the man must care, not for its own sake, but for the sake of the uses which it must perform in both worlds; and when a man has uses as the end, he has the Lord as the end, for the Lord makes disposition for uses, and disposes the uses themselves.

[3] As few know what it is to have as the end, this also shall be told. To have as the end is to love above all other things, for what a man loves, this he has as the end. That which a man has as the end is plainly discerned, for it reigns universally in him; and thus is continually present even at those times when he seems to himself not to be thinking at all about it, for it is seated within and makes his interior life, and thus secretly rules each and all things. As for example, with him who from the heart honors his parents, this honor is present in each and all things that he does in their presence and that he thinks in their absence, and it is also perceived from his gestures and speech. So with him who from the heart fears and honors God, this fear and honor are present in everything that he thinks, and speaks, and does, because it is in him even when it does not seem to be present, as when he is engaged in business that seems to be far from it; for it reigns universally; thus in every detail. That which reigns in man is plainly perceived in the other life, for the sphere of his whole life which exhales from him is thence derived.

[4] From all this it is evident how it is to be understood that God must be always kept before the eyes; not that He must be constantly thought about, but that the fear or the love of Him must reign universally, in which case God is kept before the eyes in every detail. When this is the case the man does not think, speak, or do what is against Him and displeasing to Him; or if he does, that which universally reigns, and lies hidden within, manifests itself and admonishes him.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org