Arcana Coelestia #10183
10183. ‘Et obduces illud auro puro’: quod significet repraesentativum omnium cultus ex bono, constat ex significatione ‘auri’ quod sit bonum amoris, de qua n. 9874; et 1 quod ‘obducere auro’ sit fundare super illo bono, n. 9490; at quod sit repraesentativum ejus, patet.
각주:
1. The Manuscript places this before sit.
Arcana Coelestia #8480
8480. ‘Et residuum fecerunt viri ex illo usque ad mane’: quod significet abusum boni Divini, quod ex se sibi id comparare vellent, constat ex significatione ‘residuum facere usque ad mane’ quod sit sollicitum esse de boni acquisitione ex se, de qua supra n. 8478, consequenter est abusus boni Divini; abusus dicitur cum simile in ultimis existit, sed ex contraria origine; 1 ex contraria origine existit bonum, cum ab homine, non a Domino; Dominus enim est ipsum Bonum, proinde est a quo omne bonum; bonum quod ab Ipso 2 in se habet Divinum, 3 ita ab intimo ac a primo esse est bonum, at bonum quod ab homine 2 non est bonum, quia homo ex se non est nisi quam malum; inde bonum quod ab illo est in prima sua essentia malum, tametsi in externa forma apparere potest ut bonum; se habent illa sicut flores qui sunt picti super tabella 4 comparate ad flores qui nascuntur in horto; hi flores ab intimis pulchri sunt, nam quo 5 interius aperiuntur, eo pulchriores sunt, at flores in tabella picti sunt modo in externa forma pulchri, 6 et quoad internam non sunt nisi quam lutum et congeries partium terrestrium incondite jacentium; quod etiam Dominus docet cum dicit, Non Salomo in omni gloria sua indutus fuit sicut unum ex liliis agri, Matth. 6:29;
[2]. ita se habet cum bono quod ab homine, et cum bono quod a Domino 7 ; quod illa bona tantum inter se differant, homo non scire potest, 8 quia ab externis judicat; angeli autem probe percipiunt unde bonum apud 9 hominem, et inde quale est; angeli apud hominem in bono a Domino sunt et quasi habitant, 10 et in bono ab homine non 11 possunt esse, removent se ab illo quantum possunt, nam ab intimo est malum; bonum enim 12 a Domino in se habet caelum, est enim bonum illud in imagine forma caeli, ac recondit in 13 intimo suo Ipsum Dominum, nam in omni bono quod procedit a Domino est instar Ipsius, 14 ac inde instar caeli, at in bono quod ab homine est instar hominis, et quia homo ex se nihil nisi quam malum est, est instar inferni; tanta differentia est boni a Domino, et boni 15 ab homine.
[3]. Bonum a Domino est apud illos qui amant Dominum supra omnia, et proximum sicut se, at bonum ab homine est apud illos qui semet supra omnia amant, et proximum prae se contemnunt; hi sunt qui etiam curam pro crastino habent, quia fidunt sibi, illi autem sunt qui curam pro crastino non habent, quia fidunt Domino, de qua re supra n. 8478; qui fidunt Domino, 16 illi continue 17 accipiunt ab Ipso bonum, nam quicquid illis contingit, sive ut prosperum sive ut non prosperum appareat, usque est bonum, nam ut medium conducit ad felicitatem eorum aeternam; at qui fidunt sibi, illi continue sibi inducunt malum, nam quicquid illis contingit, etiamsi ut prosperum et felix appareat, usque tamen est malum, et inde ut medium conducit ad infelicitatem eorum aeternam; haec sunt quae significantur per quod ex manna nihil residuum facerent ad mane, et quod residuum vermicularet vermes et putresceret.
각주:
1. The Manuscript inserts et.
2. The Manuscript inserts venit.
3. et
4. comparative
5. intimius
6. nam
7. The Manuscript inserts venit.
8. nam
9. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
10. at
11. sunt, sed quantum possunt se ab illo removent, nam ab intimo est malum; angeli enim in interioribus sunt, nempe ubi mens seu anima hominis
12. The Manuscript inserts quod.
13. intimis suis
14. et tandem est
15. a se
16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
17. The Manuscript places this after Ipso.
