¹ Postquam vero nonaginta et novem annorum esse cœperat, apparuit ei Dominus, dixitque ad eum : Ego Deus omnipotens : ambula coram me, et esto perfectus.

² Ponamque fœdus meum inter me et te, et multiplicabo te vehementer nimis.

³ Cecidit Abram pronus in faciem.

⁴ Dixitque ei Deus : Ego sum, et pactum meum tecum, erisque pater multarum gentium.

⁵ Nec ultra vocabitur nomen tuum Abram, sed appellaberis Abraham : quia patrem multarum gentium constitui te.

⁶ Faciamque te crescere vehementissime, et ponam te in gentibus, regesque ex te egredientur.

⁷ Et statuam pactum meum inter me et te, et inter semen tuum post te in generationibus suis, fœdere sempiterno : ut sim Deus tuus, et seminis tui post te.

⁸ Daboque tibi et semini tuo terram peregrinationis tuæ, omnem terram Chanaan in possessionem æternam, eroque Deus eorum.

⁹ Dixit iterum Deus ad Abraham : Et tu ergo custodies pactum meum, et semen tuum post te in generationibus suis.

¹⁰ Hoc est pactum meum quod observabitis inter me et vos, et semen tuum post te : circumcidetur ex vobis omne masculinum :

¹¹ et circumcidetis carnem præputii vestri, ut sit in signum fœderis inter me et vos.

¹² Infans octo dierum circumcidetur in vobis, omne masculinum in generationibus vestris : tam vernaculus, quam emptitius circumcidetur, et quicumque non fuerit de stirpe vestra :

¹³ eritque pactum meum in carne vestra in fœdus æternum.

¹⁴ Masculus, cujus præputii caro circumcisa non fuerit, delebitur anima illa de populo suo : quia pactum meum irritum fecit.

¹⁵ Dixit quoque Deus ad Abraham : Sarai uxorem tuam non vocabis Sarai, sed Saram.

¹⁶ Et benedicam ei, et ex illa dabo tibi filium cui benedicturus sum : eritque in nationes, et reges populorum orientur ex eo.

¹⁷ Cecidit Abraham in faciem suam, et risit, dicens in corde suo : Putasne centenario nascetur filius ? et Sara nonagenaria pariet ?

¹⁸ Dixitque ad Deum : Utinam Ismaël vivat coram te.

¹⁹ Et ait Deus ad Abraham : Sara uxor tua pariet tibi filium, vocabisque nomen ejus Isaac, et constituam pactum meum illi in fœdus sempiternum, et semini ejus post eum.

²⁰ Super Ismaël quoque exaudivi te : ecce, benedicam ei, et augebo, et multiplicabo eum valde : duodecim duces generabit, et faciam illum in gentem magnam.

²¹ Pactum vero meum statuam ad Isaac, quem pariet tibi Sara tempore isto in anno altero.

²² Cumque finitus esset sermo loquentis cum eo, ascendit Deus ab Abraham.

²³ Tulit autem Abraham Ismaël filium suum, et omnes vernaculos domus suæ, universosque quos emerat, cunctos mares ex omnibus viris domus suæ : et circumcidit carnem præputii eorum statim in ipsa die, sicut præceperat ei Deus.

²⁴ Abraham nonaginta et novem erat annorum quando circumcidit carnem præputii sui.

²⁵ Et Ismaël filius tredecim annos impleverat tempore circumcisionis suæ.

²⁶ Eadem die circumcisus est Abraham et Ismaël filius ejus :

²⁷ et omnes viri domus illius, tam vernaculi, quam emptitii et alienigenæ pariter circumcisi sunt.

¹ Dixit autem princeps sacerdotum : Si hæc ita se habent ?

² Qui ait : Viri fratres et patres, audite : Deus gloriæ apparuit patri nostro Abrahæ cum esset in Mesopotamia, prius quam moraretur in Charan,

³ et dixit ad illum : Exi de terra tua, et de cognatione tua, et veni in terram quam monstravero tibi.

⁴ Tunc exiit de terra Chaldæorum, et habitavit in Charan. Et inde, postquam mortuus est pater ejus, transtulit illum in terram istam, in qua nunc vos habitatis.

⁵ Et non dedit illi hæreditatem in ea, nec passum pedis : sed repromisit dare illi eam in possessionem, et semini ejus post ipsum, cum non haberet filium.

⁶ Locutus est autem ei Deus : Quia erit semen ejus accola in terra aliena, et servituti eos subjicient, et male tractabunt eos annis quadringentis :

⁷ et gentem cui servierint, judicabo ego, dixit Dominus : et post hæc exibunt, et servient mihi in loco isto.

⁸ Et dedit illi testamentum circumcisionis : et sic genuit Isaac, et circumcidit eum die octavo : et Isaac, Jacob : et Jacob, duodecim patriarchas.

⁹ Et patriarchæ æmulantes, Joseph vendiderunt in Ægyptum, et erat Deus cum eo :

¹⁰ et eripuit eum ex omnibus tribulationibus ejus : et dedit ei gratiam et sapientiam in conspectu pharaonis regis Ægypti, et constituit eum præpositum super Ægyptum, et super omnem domum suam.

¹¹ Venit autem fames in universam Ægyptum, et Chanaan, et tribulatio magna : et non inveniebant cibos patres nostri.

¹² Cum audisset autem Jacob esse frumentum in Ægypto, misit patres nostros primum :

¹³ et in secundo cognitus est Joseph a fratribus suis, et manifestatum est Pharaoni genus ejus.

¹⁴ Mittens autem Joseph accersivit Jacob patrem suum, et omnem cognationem suam in animabus septuaginta quinque.

¹⁵ Et descendit Jacob in Ægyptum : et defunctus est ipse, et patres nostri.

¹⁶ Et translati sunt in Sichem, et positi sunt in sepulchro, quod emit Abraham pretio argenti a filiis Hemor filii Sichem.

¹⁷ Cum autem appropinquaret tempus promissionis, quam confessus erat Deus Abrahæ, crevit populus, et multiplicatus est in Ægypto,

¹⁸ quoadusque surrexit alius rex in Ægypto, qui non sciebat Joseph.

¹⁹ Hic circumveniens genus nostrum, afflixit patres nostros ut exponerent infantes suos, ne vivificarentur.

²⁰ Eodem tempore natus est Moyses et fuit gratus Deo, qui nutritus est tribus mensibus in domo patris sui.

²¹ Exposito autem illo, sustulit eum filia Pharaonis, et nutrivit eum sibi in filium.

²² Et eruditus est Moyses omni sapientia Ægyptiorum, et erat potens in verbis, et in operibus suis.

²³ Cum autem impleretur ei quadraginta annorum tempus, ascendit in cor ejus ut visitaret fratres suos filios Israël.

²⁴ Et cum vidisset quemdam injuriam patientem, vindicavit illum, et fecit ultionem ei qui injuriam sustinebat, percusso Ægyptio.

²⁵ Existimabat autem intelligere fratres, quoniam Deus per manum ipsius daret salutem illis : at illi non intellexerunt.

²⁶ Sequenti vero die apparuit illis litigantibus : et reconciliabat eos in pace, dicens : Viri, fratres estis, ut quid nocetis alterutrum ?

²⁷ Qui autem injuriam faciebat proximo, repulit eum, dicens : Quis te constituit principem et judicem super nos ?

²⁸ Numquid interficere me tu vis, quemadmodum interfecisti heri Ægyptium ?

²⁹ Fugit autem Moyses in verbo isto : et factus est advena in terra Madian, ubi generavit filios duos.

³⁰ Et expletis annis quadraginta, apparuit illi in deserto montis Sina angelus in igne flammæ rubi.

³¹ Moyses autem videns, admiratus est visum. Et accedente illo ut consideraret, facta est ad eum vox Domini, dicens :

³² Ego sum Deus patrum tuorum, Deus Abraham, Deus Isaac, et Deus Jacob. Tremefactus autem Moyses, non audebat considerare.

³³ Dixit autem illi Dominus : Solve calceamentum pedum tuorum : locus enim in quo stas, terra sancta est.

³⁴ Videns vidi afflictionem populi mei, qui est in Ægypto, et gemitum eorum audivi, et descendi liberare eos. Et nunc veni, et mittam te in Ægyptum.

³⁵ Hunc Moysen, quem negaverunt, dicentes : Quis te constituit principem et judicem ? hunc Deus principem et redemptorem misit, cum manu angeli qui apparuit illi in rubo.

³⁶ Hic eduxit illos faciens prodigia, et signa in terra Ægypti, et in rubro mari, et in deserto annis quadraginta.

³⁷ Hic est Moyses, qui dixit filiis Israël : Prophetam suscitabit vobis Deus de fratribus vestris, tamquam me, ipsum audietis.

³⁸ Hic est qui fuit in ecclesia in solitudine cum angelo, qui loquebatur ei in monte Sina, et cum patribus nostris : qui accepit verba vitæ dare nobis.

³⁹ Cui noluerunt obedire patres nostri : sed repulerunt, et aversi sunt cordibus suis in Ægyptum,

⁴⁰ dicentes ad Aaron : Fac nobis deos, qui præcedant nos : Moyses enim hic, qui eduxit nos de terra Ægypti, nescimus quid factum sit ei.

⁴¹ Et vitulum fecerunt in diebus illis, et obtulerunt hostiam simulacro, et lætabantur in operibus manuum suarum.

⁴² Convertit autem Deus, et tradidit eos servire militiæ cæli, sicut scriptum est in libro prophetarum : Numquid victimas et hostias obtulistis mihi annis quadraginta in deserto, domus Israël ?

⁴³ Et suscepistis tabernaculum Moloch, et sidus Dei vestri Rempham, figuras quas fecistis adorare eas et transferam vos trans Babylonem.

⁴⁴ Tabernaculum testimonii fui cum patribus nostris in deserto, sicut disposuit illis Deus, loquens ad Moysen, ut faceret illud secundum formam quam viderat.

⁴⁵ Quod et induxerunt, suscipientes patres nostri cum Jesu in possessionem gentium, quas expulit Deus a facie patrum nostrorum, usque in diebus David,

⁴⁶ qui invenit gratiam ante Deum, et petiit ut inveniret tabernaculum Deo Jacob.

⁴⁷ Salomon autem ædificavit illi domum.

⁴⁸ Sed non Excelsus in manufactis habitat, sicut propheta dicit :

⁴⁹ Cælum mihi sedes est : terra autem scabellum pedum meorum. Quam domum ædificabitis mihi, dicit Dominus ? aut quis locus requietionis meæ est ?

⁵⁰ Nonne manus mea fecit hæc omnia ?

⁵¹ Dura cervice, et incircumcisis cordibus, et auribus, vos semper Spiritui Sancto resistitis ; sicut patres vestri, ita et vos.

⁵² Quem prophetarum non sunt persecuti patres vestri ? Et occiderunt eos qui prænuntiabant de adventu Justi, cujus vos nunc proditores et homicidæ fuistis :

⁵³ qui accepistis legem in dispositione angelorum, et non custodistis.

⁵⁴ Audientes autem hæc dissecabantur cordibus suis, et stridebant dentibus in eum.

⁵⁵ Cum autem esset plenus Spiritu Sancto, intendens in cælum, vidit gloriam Dei, et Jesum stantem a dextris Dei. Et ait : Ecce video cælos apertos, et Filium hominis stantem a dextris Dei.

⁵⁶ Exclamantes autem voce magna continuerunt aures suas, et impetum fecerunt unanimiter in eum.

⁵⁷ Et ejicientes eum extra civitatem lapidabant : et testes deposuerunt vestimenta sua secus pedes adolescentis qui vocabatur Saulus.

⁵⁸ Et lapidabant Stephanum invocantem, et dicentem : Domine Jesu, suscipe spiritum meum.

⁵⁹ Positis autem genibus, clamavit voce magna, dicens : Domine, ne statuas illis hoc peccatum. Et cum hoc dixisset, obdormivit in Domino. Saulus autem erat consentiens neci ejus.

¹³ Recordare Abraham, Isaac, et Israël servorum tuorum, quibus jurasti per temetipsum, dicens : Multiplicabo semen vestrum sicut stellas cæli ; et universam terram hanc, de qua locutus sum, dabo semini vestro, et possidebitis eam semper.