4503. ‘Filii Jacobi venerunt super confossos et depraedati urbem’: quod significet quod omnis illa posteritas doctrinam destruxerint, constat ex significatione ‘filiorum Jacobi’ quod sint posteritas ex Jacobo, de qua supra; ex significatione ‘depraedari’ quod sit destruere; et ex significatione ‘urbis’ quod sit doctrina quae Ecclesiae, de qua supra n. 4500. Quod Shimeon et Levi postquam occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum exiverint, et quod dein ‘filii Jacobi venerint super confossos e depraedati urbem’, est arcanum quod non patet nisi ex sensu interno;

[2] arcanum hoc est quod postquam verum et bonum Ecclesiae quae per ‘Shimeonem et Levi’ repraesentantur, exstincta sunt, et loco illorum fuit ¹ falsum et malum, dein superaddita sint falsa et mala, quae in opposito sensu per reliquos filios Jacobi significantur; quod per unumquemque filium Jacobi aliquod commune fidei et charitatis repraesentatum sit, n. 2129, 3858, 3913, 3926, 3939, 4060 ostensum est; quid per Reubenem, videatur n. 3861, 3866, 3870; quid per Jehudam, n. 3881; quid per Dan, n. 3921-3923; quid per Naphtali n. 3927, 3928; quid per Gad, n. ² 3934, 3935; quid per Asher, n. 3938, 3939; quid per Jisaschar, n. 3956, 3957; quid per Zebulun, n. 3960, 3961; communia haec fidei et charitatis quae per illos repraesentata sunt, illius generis falsa et mala fiunt quando semel Ecclesiae verum et bonum exstincta sunt, et tunc illa superadduntur; nam falsa et mala continue in Ecclesia semel perversa et exstincta succrescunt; haec significantur per quod ‘filii Jacobi venerint super confossos et depraedati urbem’, postquam Shimeon et Levi occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum, sustulerantque Dinam, e exiverant.

[3] Quod per ‘confossos’ in Verbo significentur vera et bona exstincta, constare potest ab his locis:

apud Esaiam,

Tu projectus es e sepulcro tuo, sicut surculus abominabilis vestimentum occisorum, confossi gladio, descendentes ad lapides foveae, sicut cadaver conculcatum, 14:19;

ubi de Babele; ‘confossi gladio’ pro illis qui profanarunt vera Ecclesiae apud eundem,

Ita ³ ut confossi eorum projiciantur, et cadaverum eorum ascendat putor, 34:3;

ubi de falsis et malis quae infestant Ecclesiam; ‘confossi’ pro illis:

[4] apud Ezechielem,

Violenti gentium evaginabunt gladium super pulchritudinem sapientiae tuae, et profanabunt decorem tuum; in foveam demittent te, et morieris mortibus confossorum in medio marium, ⁴ 28:7, 8;

ubi de principe Tyri per quem primaria cognitionum veri et boni significantur; ‘mori mortibus confossorum in medio marium’ pro illis qui per scientifica excludunt falsa, et inde Ecclesiae vera conspurcant:

[5] apud eundem,

Etiam hi cum illis descendent in infernum ad confossos gladio; ... cum descendere factus fueris cum arboribus Edenis in terram inferiorem ⁵ , in medio praeputiatorum cubueris cum confossis gladio, 31:17, 18:

apud eundem,

Descende et cuba cum praeputiatis, in medio confossorum gladio cadent; ... alloquentur eum praecipui potentium in medio inferni, 32:19-21;

ibi de Pharaone et Aegypto; ‘confossi gladio’ pro illis qui per scientias insaniunt, fidem veri, quod est Ecclesiae, per illas apud se exstinguendo:

[6] apud Davidem,

Reputatus sum cum descendentibus foveam, factus sum sicut vir non robur, inter mortuos neglectus, sicut confossi cubantes in sepulcro ⁶ , quorum non meministi amplius, et qui a manu tua excisi sunt, Ps. 88:5, 6 [KJV Ps. 88:4, 5];

‘confossi in inferno, in fovea et in sepulcro’ pro illis qui vera et bona destruxerunt apud se per falsa et mala ⁷ ; quod in inferno non sint quia confossi gladio, quisque scire potest:

[7] apud Esaiam,

Urbs tumultuum, urbs exsultans, ... ⁸ non confossi gladio, et non occisi bello, ... omnes qui ⁹ inventi sunt in te vincti una, e longinquo fugerunt, 22:2, 3;

ibi de fallaciis ex sensualibus per quas vera Ecclesiae non videri possunt, de quibus ideo in dubio negativo sunt; illi dicuntur ‘confossi sed non gladio’:

[8] apud Ezechielem,

Ego adducens super te gladium, et perdens excelsa vestra, et destruentur altaria vestra, et frangentur statuae vestrae, et faciam cubare confossos vestros coram idolis vestris; ... cum ceciderint confossi in medio vestri, cognoscetis quod Ego Jehovah:... tunc agnoscetis, ... cum fuerint confossi in medio idolorum eorum, circum altare eorum, 6:[3], 4, 7, 13; ‘confossi’ pro illis qui in falsis doctrinae sunt:

[9] apud eundem,

Polluite domum, et implere atria confossis:... exiverunt et percusserunt in urbe, 9:7;

visio prophetica; ‘polluere domum et implere atria confossis’ pro profanare bona et vera: apud eundem,

Multiplicastis confossos vestros in urbe hac, et implevistis plateas ejus confosso, quapropter dixit Dominus Jehovih, Confossi vestri, quod posuistis in medio ejus, hi caro, et illa olla, et vos educet e medio ejus, 11:6, 7.

[10] Quia per ‘confossos’ significabantur illi ¹⁰ qui apud se exstinxerunt ¹¹ vera Ecclesiae per falsa et mala, ideo quoque in Ecclesia repraesentativa illi qui tetigerunt confossum, immundi erant, de quibus ita apud Mosen,

Omnis qui tetigerit super superficie agri confossum gladio, aut mortuum, aut os hominis, aut sepulcrum, immundus erit septem dies, Num. 19:16, 18;

et ideo inquisitio et expiatio per vitulam:

apud eundem,

Si invenitur confossus jacens in agro, ... nec scitur qui percusserit eum, tunc exibunt seniores urbis et judices, e metientur versus urbes quae circa confossum; fiet, ad urbem proximam confosso sument seniores urbis illius vitulam bovis per quam labor non factus, quae non traxit in jugo, et deducent... ad fluvium seu vallem, ... et decollabunt ibi vitulam, ... e lavabunt manus suas super vitula decollata, ... et dicent, Manus nostrae non fuderunt sanguinem, et oculi nostri non viderunt expia populo Tuo, Israeli, ... Jehovah, nec da sanguinem innocentem in medio populi Tui; et expiabitur illis sanguis, Deut. 21:1-8;

[11] quod ¹² illae leges latae sint, quia per ‘confossum’ significatur perversio, destructio et profanatio veri Ecclesiae per falsum et malum, patet ex singulis in sensu interno; ‘confossus jacens in agro’ dicitur quia per ‘agrum’ significatur Ecclesia, videatur n. 2971, 3310, 3766, per ‘vitulam per quam labor non factus’ significatur innocentia externi hominis quae est in ignorantia; si ex sensu interno illa non innotescerent, quisque miraturus esset quod processus expiatorius talis mandatus fuisset.

각주:

3913. 'Dixit, Ecce famula mea Bilhah': quod significet medium affirmans quod inter naturale verum et interius verum, constat ex significatione ‘famulae’ tum ancillae, quod sit affectio cognitionum quae sunt exterioris hominis, de qua n. 1895, 2567, 3835, 3849, et quia affectio illa est medium conjungendi vera interiora cum veris naturalibus seu externis, ideo hic per ‘famulam’ significatur medium affirmans inter illa; et ex repraesentatione ‘Bilhae’ quod sit quale illius medii. Per ancillas datas Jacobo a Rachele et Leah in mulieres ut procrearent sobolem, nihil aliud in sensu interno repraesentatum et significatum est quam tale quod inservit, hic pro medio conjunctionis, nempe interioris veri verum externo; per ‘Rachelem’ enim repraesentatur interius verum, per ‘Leam’ externum, n. 3793, 3819: agitur enim hic per duodecim filios Jacobi de duodecim communibus seu cardinalibus rebus per quas initiatur homo in spiritualia et caelestia dum regeneratur seu dum fit Ecclesia;

[2] homo enim cum regeneratur seu fit Ecclesia, hoc est, cum fit a mortuo ¹ homine vivus seu ² a corporeo caelestis, per plures status a Domino ducitur; communes ³ status sunt qui designantur per duodecim illos filios, et dein per duodecim tribus, quapropter ‘duodecim tribus’ significant omnia fidei et amoris, ut n. 3858 ostensum videatur; communia enim involvunt omnia particularia et singularia, et haec se referunt ad illa. Cum homo regeneratur, tunc internus homo conjungendus est cum externo, proinde ⁴ bona et vera quae sunt interni hominis cum ⁵ bonis et veris quae sunt externi, ex veris et bonis enim homo est homo; illa non conjungi possunt absque mediis; media sunt talia quae aliquid trahunt ab una parte et aliquid ab altera, et quae faciunt ut quantum homo accedit ad unam, tantum subordinetur altera; haec media sunt quae significantur per ‘ancillas’, media a parte interni hominis per ‘ancillas Rachelis’, ⁶ et media a parte externi hominis per ‘ancillas Leae’.

[3] Quod media conjunctionis erunt, constare potest ex eo quod naturalis homo ex se prorsus non concordet cum spirituali, sed quod in tantum discordet, ut prorsus ei oppositus sit; naturalis enim homo spectat et amat se et mundum, spiritualis autem non spectat ⁷ se et mundum nisi quantum conducit ad promovendos usus in spirituali mundo, ita servitium ejus spectat et id amat ex usu et fine; naturalis homo tunc vitam habere sibi videtur, cum ad dignitates evehitur, ita ad supereminentiam super alios, at spiritualis homo vitam habere sibi videtur in humiliatione et quod minimus sit; nec dignitates spernit, modo per illas ut per media inservire possit proximo, societati communi, et Ecclesiae, et non reflectit super dignitates ad quas evehitur, propter se, sed propter illos usus qui ei fines sunt; naturalis homo in sua beatitudine est cum prae aliis opulentus ⁸ est ac mundi opes possidet, at spiritualis homo in sua beatitudine est cum in cognitionibus veri et boni, quae sunt ei opulentia, et magis cum in exercitio boni secundum vera est; nec tamen spernit opulentiam, quia per illam in exercitio potest esse et in mundo;

[4] ex his paucis constare potest quod status naturalis hominis et spiritualis sint sibi oppositi per fines, sed quod usque conjungi possint; quod fit cum illa quae sunt externi hominis subordinata sunt et inserviunt finibus interni; ideo ut homo fiat spiritualis, necessum est ut ⁹ illa quae sunt externi hominis ad obsequium redigantur, ita exuendi sunt fines pro se et mundo ac induendi fines pro proximo et pro regno Domini; illa exui et haec indui nequaquam possunt, ita non conjungi, nisi per media; haec media sunt quae significantur per ‘ancillas’, et ¹⁰ in specie per quatuor filios ab ancillis natos:

[5] primum medium est affirmans seu affirmativum veri interni, nempe quod ita sit; cum affirmativum fit, tunc homo est in principio regenerationis, bonum ¹¹ ab interno operatur, et facit affirmationem; bonum illud non potest influere in negativum, ne quidem in dubitativum, antequam hoc affirmativum fit; id bonum dein se manifestat per affectionem, nempe per id quod homo afficiatur vero, seu incipiat delectari illo, primum quod sciat id, dein quod secundum id agat; ut pro exemplo, quod Dominus sit salus generi humano; nisi hoc fiat affirmativum ab homine, non possunt omnia illa quae de Domino ex Verbo aut in Ecclesia didicit, et in naturalis ¹² ejus memoria inter scientifica sunt, conjungi cum interno ejus homine, ¹³ hoc est, cum illis quae ibi, possunt esse fidei, ita nec potest affectio influere, ne quidem in communia illius rei quae ad salutem hominis conducunt; at cum affirmativum fit, tunc innumerabilia accedunt, et implentur bono quod influit; nam bonum continue ¹⁴ influit a Domino, sed ubi non est affirmativum, non recipitur: est itaque affirmativum primum medium, et quasi primum habitaculum boni influentis a Domino: similiter se habet cum omnibus reliquis quae fidei vocantur.

각주: