성경

 

Daniel 8

공부

   

1 Anno tertio regni Baltassar regis, visio apparuit mihi. Ego Daniel, post id quod videram in principio,

2 vidi in visione mea, cum essem in Susis castro, quod est in Ælam regione : vidi autem in visione esse me super portam Ulai.

3 Et levavi oculus meos, et vidi : et ecce aries unus stabat ante paludem, habens cornua excelsa, et unum excelsius altero atque succrescens. Postea

4 vidi arietem cornibus ventilantem contra occidentem, et contra aquilonem, et contra meridiem, et omnes bestiæ non poterant resistere ei, neque liberari de manu ejus : fecitque secundum voluntatem suam, et magnificatus est.

5 Et ego intelligebam : ecce autem hircus caprarum veniebat ab occidente super faciem totius terræ, et non tangebat terram : porro hircus habebat cornu insigne inter oculos suos.

6 Et venit usque ad arietem illum cornutum, quem videram stantem ante portam, et cucurrit ad eum in impetu fortitudinis suæ.

7 Cumque appropinquasset prope arietem, efferatus est in eum, et percussit arietem : et comminuit duo cornua ejus, et non poterat aries resistere ei : cumque eum misisset in terram, conculcavit, et nemo quibat liberare arietem de manu ejus.

8 Hircus autem caprarum magnus factus est nimis : cumque crevisset, fractum est cornu magnum, et orta sunt quatuor cornua subter illud per quatuor ventos cæli.

9 De uno autem ex eis egressum est cornu unum modicum : et factum est grande contra meridiem, et contra orientem, et contra fortitudinem.

10 Et magnificatum est usque ad fortitudinem cæli : et dejecit de fortitudine, et de stellis, et conculcavit eas.

11 Et usque ad principem fortitudinis magnificatum est : et ab eo tulit juge sacrificium, et dejecit locum sanctificationis ejus.

12 Robur autem datum est ei contra juge sacrificium propter peccata : et prosternetur veritas in terra, et faciet, et prosperabitur.

13 Et audivi unum de sanctis loquentem : et dixit unus sanctus alteri nescio cui loquenti : Usquequo visio, et juge sacrificium, et peccatum desolationis quæ facta est : et sanctuarium, et fortitudo conculcabitur ?

14 Et dixit ei : Usque ad vesperam et mane, dies duo millia trecenti : et mundabitur sanctuarium.

15 Factum est autem cum viderem ego Daniel visionem, et quærerem intelligentiam : ecce stetit in conspectu meo quasi species viri.

16 Et audivi vocem viri inter Ulai : et clamavit, et ait : Gabriel, fac intelligere istam visionem.

17 Et venit, et stetit juxta ubi ego stabam : cumque venisset, pavens corrui in faciem meam : et ait ad me : Intellige, fili hominis, quoniam in tempore finis complebitur visio.

18 Cumque loqueretur ad me, collapsus sum pronus in terram : et tetigit me, et statuit me in gradu meo,

19 dixitque mihi : Ego ostendam tibi quæ futura sunt in novissimo maledictionis : quoniam habet tempus finem suum.

20 Aries, quem vidisti habere cornua, rex Medorum est atque Persarum.

21 Porro hircus caprarum, rex Græcorum est ; et cornu grande, quod erat inter oculos ejus, ipse est rex primus.

22 Quod autem fracto illo surrexerunt quatuor pro eo : quatuor reges de gente ejus consurgent, sed non in fortitudine ejus.

23 Et post regnum eorum, cum creverint iniquitates, consurget rex impudens facie, et intelligens propositiones ;

24 et roborabitur fortitudo ejus, sed non in viribus suis : et supra quam credi potest, universa vastabit, et prosperabitur, et faciet. Et interficiet robustos, et populum sanctorum

25 secundum voluntatem suam, et dirigetur dolus in manu ejus : et cor suum magnificabit, et in copia rerum omnium occidet plurimos : et contra principem principum consurget, et sine manu conteretur.

26 Et visio vespere et mane, quæ dicta est, vera est : tu ergo visionem signa, quia post multos dies erit.

27 Et ego Daniel langui, et ægrotavi per dies : cumque surrexissem, faciebam opera regis, et stupebam ad visionem, et non erat qui interpretaretur.

   

스웨덴보그의 저서에서

 

Arcana Coelestia #10042

해당 구절 연구하기

  
/ 10837  
  

10042. ‘Et arietem unum accipies’: quod significet bonum innocentiae in interno homine, constat ex significatione ‘arietis’ quod sit bonum innocentiae et 1 charitatis in interno homine, de qua sequitur. Quoniam in hoc capite de sacrificiis et holocaustis ex 2 arietibus et agnis agitur, dicetur quid per animalia in genere' quae in sacrificia et holocausta offerebantur significatum fuit: illa animalia erant boves, juvenci, 3 hirci, arietes, caprae, et haedi atque agni, agnae, et capellae caprarum; qui non scit quid illa animalia significant, nusquam scire potest quid significant sacrificia et holocausta ex illis in specie; sciendum est quod omnia animalia quae in terris sunt significent talia quae sunt apud hominem, quae in genere se referunt ad affectiones quae sunt ejus voluntatis, et ad cogitationes quae sunt ejus intellectus, ita ad bona et ad vera, nam bona sunt voluntatis et vera sunt intellectus; et quia se referunt ad bona et vera, etiam se referunt ad amorem et ad fidem, nam omnia quae amoris sunt vocantur bona, et omnia quae fidei sunt vocantur vera.

[2] Quod animalia diversi generis talia significent, ducit causam ex repraesentativis in altera vita; ibi apparent animalia plurium generum et innumerabilium specierum; talia ibi sunt apparentiae prorsus ad vivum correspondentes affectionibus et cogitationibus quae apud spiritus et angelos; quod ita sit, etiam constare potest ex visionibus propheticis passim in Verbo, omnia enim quae prophetis visa sunt, sunt talia quae coram angelis apparent in caelo; inde est quod bestiae in Verbo toties memorentur, et per singulas significetur aliquid quod se refert ad talia quae apud hominem, de quibus supra; homo nec aliud est quam animal quoad externum suum hominem sed distinguitur 4 per internum, 5 per quod hic et ille elevari possit versus caelum et ad Deum, et inde recipere fidem et amorem; 5 inde est quod bestiae in sacrificiis et holocaustis adhibitae fuerint; qui haec non scit 6 nequaquam scire potest cur mandatum fuerit, nunc offerre juvencos, arietes, agnos, nunc boves, capras, et agnas, nunc hircos, haedos, et capellas caprarum 7 ; ad quid alioquin talia forent? quod bestiae in Verbo 8 significent bona et mala apud hominem, ut et vera et falsa, videatur n 142, 143, 246, 714, 715, 776, 1823, 2179, 2180, 2781, 3218, 3519, 5198, 7523, 7872, 9090, et quod ideo in sacrificiis adhibitae fuerint, n. 1823, 2180, 2805, 2807, 2830.

[3] 9 Quod autem sacrificia et holocausta ex illis concernit 10 sciendum est, 1. Quod cultus repraesentativus apud gentem Judaicam et Israeliticam praecipue constiterit in sacrificiis et holocaustis, 2. Quod sacrificia et holocausta in genere significaverint regenerationem hominis per vera fidei et bona amoris a Domino, et in supremo sensu glorificationem Humani Domini, 3. Quod omne cultus per sacrificia et holocausta secundum ejus varia, ita cum omni varietate repraesentatum sit 11 ; et quod ideo varia genera animalium mandata fuerint.

[4] Sed ad singula,

1. Quod cultus repraesentativus apud gentem Judaicam et Israeliticam praecipue constiterit in sacrificiis et holocaustis, constat ex eo quod adhibita fuerint pro omni peccato et pro omni reatu, tum pro omni consecratione et 12 inauguratione, et praeterea quovis die, quovis sabbato, quovis novilunio, et quovis festo; et quod ideo altare esset omnium sanctissimum; reliqua cultus apud illam gentem pendebant ab illis, idcirco 13 ubi agitur de abolitione cultus repraesentativi apud Danielem,

dicitur quod cessabit sacrificium et oblatio, 9:27, et removebitur juge, 8:10-13, 11:31, 12:11;

per ‘juge’ significatur in specie sacrificium quod fiebat quotidie, et in genere omnis cultus; sed videantur quae de his prius ostensa sunt, quod nempe sacrificia in genere significent omnem cultum repraesentativum, n. 923, 2165, 6905, 8680, 8936, quod altare fuerit principale repraesentativum Domini et inde cultus, n. 2777, 2811, 8935, 8940, 9388, 9389, 9714, 9964, quod antiqui ante Eberum nihil noverint de sacrificiis, n. 2180, quod ab Ebero, ita apud gentem Hebraeam, et inde apud posteros Jacobi, sacrificia instituta fuerint, et cur, n. 14 1128, 1343, 2180, 2818, quod sacrificia non mandata 15 fuerint, sed permissa, n. 2180.

[5] 2. Quod sacrificia et holocausta in genere significaverint regenerationem hominis per vera fidei et bona amoris in Dominum a Domino, constat ex eo quod omnia cultus se referant ad purificationem a malis et falsis, ad implantationem veri et boni, et ad conjunctionem eorum, ita ad regenerationem, nam per tria illa regeneratur homo; inde est quod sacrificia et holocausta pro omni peccato et pro omni reatu oblata fuerint; et cum oblata, dicitur quod expiatum et quod condonabitur, Lev. 4:20, 26, 31, 35, 5:6, 10, 13, 16, 18, 26 [KJV 5:6, 10, 13, 18, 6:7], 7:7, 10:17, 14:18, 19, 15:30, 31, 16:6, 24, 17:11;

condonatio peccatorum, expiatio, propitiatio, et redemptio, nec aliud sunt quam purificatio a malis et falsis, implantatio boni et veri, ac conjunctio eorum, ita regeneratio, n. 16 9076, 9452-9454, 9937, 9938; omnis processus regenerationis etiam describitur per ritualia singula cujusvis sacrificii e holocausti, et panditur cum evolvuntur repraesentativa per sensum internum, n. 10022.

[6] Quod sacrificia et holocausta 17 in sensu supremo significent glorificationem Humani Domini, est quia omnia ritualia cultus instituta apud gentem Israeliticam et Judaicam unice spectabant Dominum, in spectabant Ipsum principaliter sacrificia et holocausta, per quae in genere repraesentabatur omne cultus, ut supra ostensum est; etiam regeneratio hominis non aliunde est quam a Domino, n. 18 9486, 9487, 9506, 9715, 9809, 10019; quapropter ubi in Verbo agitur de regeneratione hominis, in sensu supremo ibi agitur de glorificatione Humani Domini: nam regeneratio hominis est imago glorificationis Domini, n. 3138:3212, 3296, 3490, 4402, 5688; glorificare Humanum est id Divinum facere, regenerare autem 19 hominem est eum 20 caelestem facere, ut in illo Divinum Domini habitare possit.

[7] 3. Quod omne cultus per sacrificia et holocausta secundum ejus varia, varietate, repraesentatum sit, et quod ideo varia genera animalium mandata fuerint, constat ex variis pro quibus sacrificia et holocausta, nempe 21 pro peccatis per errorem et pro peccatis non per errorem: pro omni praevaricatione ac immunditie, sive apud sacerdotem, sive apud totam contionem, sive apud principem, sive apud aliquam animam: pro mundatione ex lepra: pro purificatione post partum: pro consecratione altaris, tentorii conventus, et omnium inibi: pro mundatione eorundem cum Aharon semel quotannis ingrederetur in sanctum sanctorum: pro inauguratione Aharonis et filiorum ejus in sacerdotium: pro consecratione Naziraeorum: et in genere in tribus festis, in singulis noviluniis, sabbatis, et diebus mane et inter vesperas, praeter votiva et voluntaria.

[8] Quia sacrificia et holocausta 22 pro tam variis erant, et per illa repraesentabantur varia cultus, ideo etiam varia genera animalium quae 23 offerrentur mandata erant, nempe juvenci, boves, et hirci, arietes, caprae, et haedi, agni, agnae, et capellae caprarum; et per sacrificia et holocausta ex juvenco, bove, et hirco, repraesentabatur purificatio et regeneratio externi seu naturalis hominis, ex ariete, capra, et haedo, repraesentabatur purificatio et regeneratio interni seu spiritualis hominis, et ex agno, agna, et capella caprarum repraesentabatur purificatio et 24 regeneratIo intimi seu caelestis hominis; quod tria sint quae apud hominem succedunt, caeleste, spirituale, et naturale, videatur n. 9992, 10005, 10017, et quod homo regenerandus sit quoad interna 25 et quoad externa 26 , ut regeneratus sit, citata n. 9325 fin.

[9] Quid autem in specie significatur 27 per sacrificium et holocaustum ex ariete, de quibus 28 in hoc capite agitur, constat ex locis in Verbo ubi sacrificia et holocausta ex ariete describuntur 29 et ubi aries nominatur; ex quibus patet quod per arietem significetur bonum innocentiae et charitatis in interno homine, et per sacrificium et holocaustum ex illopurificatio et regeneratio interni hominis, ita 30 implantatio boni innocentiae et charitatis ibi; quod id per ‘arietem’ significetur 31 , constat a sequentibus his locis:

apud Esaiam,

Omnes greges Arabiae congregabuntur tibi, arietes Nebajoth ministrabunt tibi, ascendent ad beneplacitum altare Meum, 60:7;

agitur ibi de Domino, et de caelo ac Ecclesia Ipsius; ‘greges Arabiae’ sunt omnia bona interni hominis, ‘arietes Nebajoth’ sunt bona innocentiae et charitatis ibi; quod ‘greges’ sint bona interni hominis, videatur n. 8937, 9135, quod ‘Arabia’ sit ubi bonum, n. 3268, quod ‘Nebajoth’ sint qui ibi in illo, n. 3268, 3686, 3688:

[10] apud Ezechielem,

Arabia et omnes principes Kedar, negotiatores manus tuae per pecora, et arietes, et hircos, 27:21;

ibi de Tyro, per quam significatur Ecclesia ubi cognitiones boni et veri n. 1201; ‘negotiatores’ sunt qui habent illas et communicant, n. 2967, 4453, ‘pecora’ sunt bona amoris, ‘arietes’ sunt bona charitatis, et ‘hirci’ sunt bona fidei; in Verbo dicuntur greges, pecora, et pecudes 32 , quae in lingua originali distinguuntur per sua nomina; et per ‘greges’ significantur in genere interna, per ‘pecudes’ eadem in specie 33 , et per ‘pecora’ intima 34 in specie; per ‘armenta’ autem externa: apud Jeremiam,

Descendere faciam eos sicut pecora ad mactandum, arietes cum hircis, 51:40 35 ;

[11] per ‘pecora’, ‘arietes’, et ‘hircos’ hic similia significantur 36 :

apud Ezechielem,

Sic dixit Dominus Jehovih, Ecce Ego judicans inter pecudes et pecudes 37 , et inter arietes et inter hircos, 34:17;

‘inter pecudes et pecudes’ pro inter illos qui in interioribus boni et mali 38 , ‘inter arietes et inter hircos’ pro inter illos qui in charitate et inde fide, et inter illos qui in veris fidei 39 absque charitate 40 ; ‘arietes’ hic simile significant quod ‘oves’, nam arietes sunt masculi ovium; quod ‘oves’ sint qui in charitate et inde fide, videatur n. 4169, 4809, ' et quod ‘hirci’ sint qui in veris quae fidei dicuntur absque charitate 41 , n. 4169 fin. , 4769; similia per arietem et hircum significantur apud Danielem 8:1-fin 42 , et similia per oves et hircos apud Matthaeum 25:32-fin. :

[12] apud Moschen, Si anima peccaverit per errorem, adducet reatum suum Jehovae arietem integrum de grege, Lev. 5:15, 18, 25 [KJV 5:15, 18, 6:6];

per sacrificia 43 ex ariete significatur purificatio interni hominis et implantatio boni innocentiae ibi, nam peccatum per errorem est peccatum ex ignorantia in qua innocentia, ac innocentia ignorantiae est interni hominis:

[13] apud eundem,

Quod in noviluniis offerrent duos juvencos, unum arietem, et septem agnos; et postea hircum caprarum. ' similiter diebus singulis Paschatis : et similiter die primitiarum, Num. 28:11, 15, 19, 22, 27; hoc erat ut repraesentaretur purificatio totius hominis, tam externi, interni, ac intimi, per sacrificium et holocaustum ex juvencis purificatio externi hominis, ex ariete purificatio interni, et ex agnis purificatio intimi; et quia purificatio, etiam implantatio boni innocentiae repraesentabatur 44 , nam juvencus est bonum innocentiae in externo homine, aries in interno, et agnus in intimo, ut supra dictum est; quod ultimum eorum esset hircus, erat quia per ‘hircum’ significatur verum fidei in externo homine, et verum fidei ibi est ultimum, n. 9959. Quia bona et vera apud hominem in eo ordine sequuntur, ideo quoque munera principum Israelis, cum ungebatur altare et tentorium conventus, erant juvencus, aries, et agnus in holocausta, et hircus caprarum in sacrificium 45 , Num. 7:15-17, 21-23, 27-29, 33 seq. 46 Ex his nunc constare potest quod ‘aries’ significet bonum innocentiae et charitatis in interno homine 47 .

각주:

1. The Manuscript inserts bonum.

2. The Manuscript inserts juvenco, .

3. The Manuscript inserts et.

4. The Manuscript inserts ab illis.

5. The Manuscript inserts et.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. quod nunc offererentur juvenci, arietes, agni, nunc boves, caprae, et agnae, nunc hirci, haedi, ac capellae caprarum

8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

9. quapropter

10. In the Manuscript this subsection is written on the previous page, where however it is marked for insertion here.

11. Et hoc cum varietate secundum varios illius rei status

12. The Manuscript inserts pro omni.

13. ideo

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. Holocausta et sacrificia

18. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

19. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

20. The Manuscript deletes eum, and inserts hominem.

21. erant enim

22. The Manuscript places this after erant.

23. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

24. In the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

25. internum

26. externum

27. The Manuscript places this after agitur.

28. quo

29. sacrificium et holocaustum ex ariete describitur

30. ac

31. quid aries significat

32. pecudes et pecora

33. in specie illa

34. The Manuscript places this after in specie.

35. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

36. similiter

37. pecudem et pecudem

38. The Manuscript has but deletes inter pecudem et pecudem, pro inter illos qui in bono interiori et in malo interiori sunt.

39. fide

40. The Manuscript inserts sunt.

41. quod hirci sint qui in vero fidei ex charitate, ita in bono fidei, et in opposito sensu qui in veris fidei absque charitate, videatur

42. seqq

43. sacrificium

44. The Manuscript which is confused here, has erat ut significabat [repraesentaretur first] purificatio quoad externum, internum et intimum, per sacrificium exjuvencis purificatio externi hominis, per sacrificium ex ariete purificationem interni, et per sacrificium ex agnis purificationem intimi; et quia purificatio significatur etiam implantatio boni innocentiae in illa

45. quia illa in ordine ita sequuntur, ideo quoque munera principum Israelis, cum ungebatur altare et tentorium conventus, erant juvencus aries, agnus in holocausta, ethircus caprarum in sacrificium

46. The Manuscript inserts (in the margin)et quod ultimum eorum esset hircus, erat quia per hircum significatur verum quod fidei sit, et verum quod est fidei in externohomine claudit omnia, est enim ultimum, Arcana Coelestia 9959, quod hircus sit verum fidei externo hominis, videatur Arcana Coelestia 4769

47. The Manuscript inserts et quoque bonum charitatis ibi.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

스웨덴보그의 저서에서

 

Arcana Coelestia #2781

해당 구절 연구하기

  
/ 10837  
  

2781. ‘Et instravit asinum’: quod significet naturalem hominem quem praeparavit, constat ex significatione ‘asini’, de qua sequitur. Sunt apud hominem voluntaria et sunt intellectualia, ad voluntaria pertinent illa quae boni sunt, ad intellectualia illa quae veri; sunt varii generis bestiae, per quas voluntaria quae boni, significantur, ut sunt ‘agni, oves, haedi, caprae, juvenci, boves’, videatur n. 1823, 2179, 2180; et sunt quoque bestiae per quas significantur intellectualia quae veri, nempe ‘equi, muli, onagri, cameli, asini’, praeter quo 'queaves'; quod per ‘equum’ significetur intellectuale, supra n. 2761, 2762 ostensum est; quod per ‘onagrum’ rationale verum separatum a bono, videatur n. 1949; quod per ‘camelum’ scientificum in communi; et per ‘asinum’ scientificum in particulari, videatur n. 1486:

[2] sunt duo quae constituunt naturale apud hominem, seu quod idem, naturalem hominem, nempe bonum naturale et verum naturale; bonum naturale est jucundum profluens ex charitate et fide, verum naturale est scientificum eorum. Quod verum naturale sit quod significatur per ‘asinum’, et verum rationale per ‘mulum’, constare potest ab his locis;

apud Esaiam,

Propheticum bestiarum meridiei: in terra angustiae et coarctationis, leo et tigris, et ex illis vipera et prester volans, ferent super humero asellorum facultates suas, et super gibbo camelorum, thesauros suos, super populo non proderunt; et Aegyptii vane et inaniter auxiliabuntur, 30:6,

7; ‘bestiae meridiei’ vocantur illi qui in cognitionibus boni et veri sunt, sed qui faciunt illas non vitae sed scientiae, de quibus dicitur quod ‘ferant super humero asellorum facultates suas, et super gibbo camelorum thesauros suos’, ex causa quia ‘aselli’ significant scientifica in particulari, et ‘cameli’ scientifica in communi; quod ‘Aegyptii’ sint scientiae, videatur n. 1164, 1165, 1186, de quibus dicitur quod ‘vane et inaniter auxiliabuntur’; quod 1 propheticum hoc sensum internum habeat, et quod absque illo a nemine intelligatur, cuivis patet, nam absque sensu interno non sciri potest quid sit propheticum ‘bestiarum meridiei’, quid ‘leo et tigris’, quid ‘vipera et prester volans’, et quid quod ‘illae bestiae ferrent super humero asellorum facultates suas, et super gibbo camelorum thesauros suos’, et cur immediate sequitur, quod ‘Aegyptii vane et inaniter auxiliabuntur’: simile per ‘asinum’ intelligitur in prophetia Israelis de Jisaschare, apud Mosen,

Jisaschar asinus ossis cubans inter sarcinas, Gen. 49:14:

[3] apud Zachariam,

Haec erit plaga, qua percutiet Jehovah omnes populos, qui pugnabunt contra Hierosolymam; ... erit plaga equi, muli, cameli, et asini, et omnis bestiae, 14:12, 15;

quod per ‘equum, mulum, camelum et asinum’ significentur intellectualia apud hominem, quae plaga afficientur, constat ab omnibus et singulis ibi quae praecedunt et sequuntur, agitur enim de plagis quae praecedent ultimum judicium seu consummationem saeculi, de quibus etiam Johannes in Apocalypsi multis, et reliqui Prophetae passim; ii qui tunc pugnaturi contra Hierosolymam, hoc est, Ecclesiam spiritualem Domini, et ejus vera, significantur per animalia illa, qui quoad intellectualia plagis afficientur:

[4] apud Esaiam,

Beati vos serentes juxta omnes aquas, mittentes pedem bovis et asini, 32:20;

‘serentes juxta omnes aquas’ pro illis qui se in spiritualibus instrui patiuntur; quod ‘aquae’ sint spiritualia, ita intellectualia veri, videatur n. 680, 739, 2702; ‘mittentes pedem bovis et asini’ pro naturalibus quae inservitura; quod ‘bos’ sit naturale quoad bonum, n. 2180, 2566; ‘asinus’ est naturale quoad verum:

[5] apud Mosen,

Ligans ad vitem asellum suum, et ad vitem nobilem filium asinae suae; lavit in vino vestimentum suum, et in sanguine uvarum velamen suum, Gen. 49:11;

ibi propheticum Jacobi, tunc Israelis, de Domino; ‘vitis et vitis nobilis’ pro Ecclesia spirituali externa et interna, n. 1069; ‘asellus’ pro vero naturali, ‘filius asinae’ pro vero rationali; quod ‘filius asinae’ sit verum rationale, inde est quia ‘asina’ significat affectionem veri naturalis, n. 1486, cujus filius quod sit verum rationale, videatur n. 1895, 1896, 1902, 1910.

[6] Judex olim equitabat super asina, et filii ejus super asellis, ex causa quia ‘judices’ repraesentabant bona Ecclesiae, et ‘filii eorum’ vera inde; rex autem equitabat super mula, filii ejus super mulis, ex causa quia ‘reges et filii illorum’ repraesentabant vera Ecclesiae, videatur n. 1672, 1728, 2015, 2069; quod judex equitaverit super asina, constat in libro Judicum, Cor meum ad legislatores Israelis spontaneos in populo; benedicite Jehovae, equitantes super asinabus candidis, sedentes super 2 Middin 5:9, 10: quod filii judicum equitaverint super asellis, Fuit Jairo judici super Israelem triginta filii, equitantes super triginta asellis, Jud. 10:3, 4: et alibi, Abdoni judici Israelis fuit illi quadraginta filii, et triginta filii filiorum, equitantes super septuaginta asellis,

Jud. 12:14: quod rex equitaverit super mula, Dixit David eis, Accipite vobiscum servos domini vestri, et equitare faciatis Salomonem filium meum super mula, quae mihi; .

. . et equitare fecerunt Salomonem super mula regis Davidis, .

. . et unxerunt eum Zadok sacerdos et Nathan propheta in regem in Gihon. 1 Reg. 1:33, 38, 44, 45: quod filii regis super mulis, Surrexerunt omnes filii regis Davidis, et equitaverunt quisque super mulo suo, et fugerunt pro Absalome, 2 Sam. 13:29;

[7] inde patet quod equitare super asina fuerit insigne 3 judicis, et equitare super mula fuerit insigne 4 regis; et equitare super asello fuerit insigne filiis judicis, et super mulo filiis regis, ex causa, ut dictum, quia ‘asina’ repraesentabat et significabat affectionem boni et veri naturalis, 'mula' affectionem veri rationalis, ‘asinus seu asellus’ ipsum verum naturale, et ‘mulus’ ut et ‘filius asinae’ verum rationale: inde patet quid intelligitur per prophetica de Domino, apud Zachariam,

Exsulta filia Zionis, jubila filia Hierosolymae, ecce Rex tuus veniet tibi justus et salvatus ille, humilis et equitans super asino, et super asello filio asinarum; dominium Ipsius a mari usque ad mare, et a fluvio usque ad fines terrae, 9:9, 10;

quod Dominus voluit, cum ad Hierosolymam veniret, equitare super illis, notum est apud Evangelistas, de quo ita apud Matthaeum, Jesus misit duos discipulos, dicens illis, Abite in villam quae contra vos, et statim invenietis asinam alligatam, et pullum cum ea, solvite et adducite Mihi: ... hoc factum ut impleretur quod dictum est per prophetam dicentem, Dicite filiae Zionis, ecce Rex tuus venit tibi mansuetus, sedens super asina, et super pullo filio subjugalis; ... et adduxerunt asinam et pullum, et imposuerunt super eis vestimenta sua, et collocarunt Ipsum super illis, 21:2, 4, 7;

[8] ‘equitare super asino’ insigne erat quod subordinatum esset naturale, et ‘equitare super pullo filio asinae’, quod subordinatum esset rationale; quod ‘filius asinae’ simile ac ‘mulus’ significet, supra ad locum Gen. 49:11 ostensum est; inde, et quia summi judicis et regis erat super illis equitare, utque simul repraesentativa Ecclesiae implerentur, placuit hoc Domino; de hoc ita apud Johannem, Postero die multa turba, quae venerat ad festum, cum audivisset quod veniret Jesus Hierosolymam, acceperunt ramos palmarum, et iverunt obviam Ipsi, et clamaverunt, Osanna, benedictus qui venit in nomine Domini, Rex Israelis: inveniens autem Jesus asellum, sedit super eum; sicut scriptum est, Ne time filia Zionis, ecce Rex tuus venit sedens super pullo asinae: haec vero non cognoverant discipuli Ipsius primum, sed quando glorificatus est Jesus, tunc recordati sunt quod haec essent de Ipso scripta, et haec fecissent Ipsi, 12:12-16;

Marcus 11:1-12; Luc. 19:28-41.

[9] Ex his nunc 5 constet quod omnia et singula in Ecclesia 6 illius temporis fuerint repraesentativa Domini, et inde caelestium et spiritualium quae in regno Ipsius, et hoc usque ad asinam et asinae pullum, per quos repraesentabatur naturalis homo quoad bonum et verum; causa repraesentationis fuit quod naturalis homo servire debeat rationali, et hic spirituali, hic autem caelesti, et hic Domino; talis ordo subordinationis est.

[10] Quia per ‘bovem et asinum’ significabatur naturalis homo quoad bonum et verum, ideo plures leges latae sunt, in quibus boves et asini memorantur, quae leges primo aspectu apparent non dignae memoratu in Verbo Divino; at cum evolvuntur quoad sensum internum, apparet spirituale multi momenti, quod inibi; sicut hae apud Mosen,

Cum aperuerit quis foveam, vel cum foderit quis foveam, et non operuerit eam, et ceciderit illuc bos vel asinus, dominus foveae rependet argentum domino, et mortuum erit sibi, Exod.

21:33, 34: Cum occurreris bovi inimici tui, vel asino ejus erranti, reducendo reduces eum illi: cum videris asinum osoris tui cubantem sub onere suo, et cessaveris a removendo illud, et removendo removebis ab illo, Exod. 23:4, 5; Deut. 22:1,

3: Non videbis asinum fratris tui vel bovem, cadentes in via, et abscondis te ab illis, erigendo eriges, Deut. 22:4: Non arabis bove et asino pariter; non vestias te textura mixta lana et lino simul, Deut. 22:10, 11: Sex diebus facies opera tua, et in die septimo quiesces, propterea 7 ut requiescat bos tuus, et asinus tuus, et filius ancillae tuae, et peregrinus, Exod. 23:12;

ibi ‘bos et asinus’ in sensu spirituali nihil aliud significant quam bonum et verum naturale.

각주:

1. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

2. See note to Arcana Coelestia 2709

3. The Manuscript has judiciale

4. The Manuscript has regium

5. The Manuscript has constat

6. The Manuscript has tunc

7. et, in the First Latin Edition

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.