A Cherub's first definition in the dictionary is , “A winged heavenly creature.” Cherubim is the plural of cherub. In the Word, the words cherub or cherubim are used to indicate a guard - the Lord’s providence guarding against profanation, which is the mixing of truth with evil, or good with falsity.

(참조: Apocalypse Revealed 48 [4]; Arcana Coelestia 308, 9506 [1-5])

210. Opdat men weet wat het eigene is: het eigene van de mens is al het kwade en valse dat uit eigenliefde en wereldliefde voortvloeit, en dat men de Heer, of het Woord niet gelooft maar zichzelf, en meent dat datgene, wat men niet zinnelijk of wetenschappelijk kan bevatten, niets is. Daardoor wordt de mens niets dan kwaadheid en valsheid, en zo ziet hij alles verkeerd. Wat kwaad is ziet hij als goed; wat goed is als kwaad; wat vals is ziet hij als waar, en wat waar is als vals. Wat is houdt hij voor niets en wat niets is houdt hij voor alles. Haat noemt hij liefde, duisternis licht, dood leven, en omgekeerd. In het Woord worden zulken lammen en blinden genoemd. Dat nu is het eigene van de mens, dat op zichzelf hels en verdoemd is.