28. Men zag de Heer in een schitterende witte wolk met de engelen en hoorde daaruit een geluid als van bazuinen; dit was een teken dat de voorspelling gaf van de bescherming van de engelen van de hemel door de Heer en van de verzameling van de goeden uit alle streken; want de Heer brengt aan niemand verderf, maar beschermt alleen de Zijnen en trekt hen terug uit de gemeenschap met de bozen; na hun terugtrekking, komen de bozen in hun lusten en storten zich daaruit in boosheden van allerlei aard.

Men zag daarop allen die zouden vergaan, in hun geheel als een grote draak, met een staart in bochten uitgestrekt en naar de hemel gericht en in de hoogte zich op verschillende wijzen buigend, alsof hij de hemel wilde verwoesten en naar omlaag trekken, maar die poging was ijdel; want de staart werd neergeworpen en de draak, die toen ook scheen opgeheven, viel omlaag.

Mij werd het gegeven deze voorstelling te aanschouwen, opdat ik zou weten en bekendmaken wie er door de draak in de Openbaring worden verstaan; namelijk dat door de draak worden verstaan allen die het Woord lezen, predikingen aanhoren, aan de heilige dingen van de Kerk deelnemen, maar geen acht slaan op de boze begeerten, waarmee zij vervuld zijn en innerlijk denken aan: diefstal en bedrog, overspel en ontucht, haat en wraak aan leugen en laster en dus in hun geest als duivels leven en naar het lichaam als engelen.

Dezen waren het, die de wezenlijke draak vormden, maar zij, die de staart vormden, waren degenen, die in de wereld in een geloof afgescheiden van de naastenliefde hadden geleefd en aan de eerstgenoemden gelijk waren wat hun overdenkingen en voornemens betreft.

5748. The western quarter, from the northern corner as far as to the front southern part, was filled with these who were thrown down. Certain were also elsewhere. The dragonists, however, kept on from a southern line, spoken of earlier [5491], into the western [part] farther back, all the way to the north, in a curved line like a tail, but in the darkness there beneath that region.

5491. After this the men like this were hurled into the lake there at P ¹ , in the southern part. They were raised up from below the ground in the western region, first those who had been there below the ground near the southern line. These were led down over the mountain to the lake of those [at P] and hurled into the part of it nearer toward the corner line. Afterwards worse ones arose from beneath the ground almost in the middle of the western region. They were able to enter into the affections of others just like the sirens, equally as much through profane things as through holy ones. They too were led down beyond the line toward the mountain of the sirens, but from its western side to the same lake, into the middle of it.

[2] At the end, those had been the worst of all were rising up from under the earth in the west nearer the northern line, those who had been murderers, thieves, adulterers, atheists, appearing nonetheless like angels of light, putting on a show of holiness. Also those arose who in secret had exercised magic arts which they had learned from a diabolical crowd, [but] about which they nevertheless had divulged nothing in the world. These too were led over the corner line, but to the eastern side of the mountain, to this lake, and hurled toward its far corner. In this way they were hidden away so that they would never be seen. And so that wicked crowd was hurled into hell. There was a great number of them too.

Note a piè di pagina: