Dalle opere di Swedenborg

 

De Praeceptis Decalogi #1

  
/ 1  

1. DE PRAECEPTIS DECALOGI

ARTICULUS PRIMUS

QUOD POSTQUAM ULTIMUM JUDICIUM PERACTUM EST, NOVA ECCLESIA PROMISSA SIT, QUAE INTELLIGITUR PER NOVAM HIEROSOLYMAM IN APOCALYPSI

1. Explicetur 1 Cap. 21 a Vers. 1 ad finem. Tum Cap. 22:1-5.

2. Ex Verbo alibi, quod per Hierosolymam intelligatur Ecclesia, ut in sequentibus locis.

Esajas 1:1; 2:1 2 ; 3:8 3 ; 5:3 4 ; 7:1; 10:10-11, 12, 32; 22:10; 31:5; 33:20; 36:2, 7, 20; 37:10, 32; 40:[2]; 5 41:27; 44:26, 28; 52:[9] 6 ; 62:1, 7; 64:10 7 ; 65:18; 66:10, 20; 27:13 8 ; 30:19; 2:3; 3:1; 4:3; 24:23; 28:14; 31:9; 65:19; 66:13; 5:3; 8:14; 22:21; 40:9; 51:17; 52:1-2; 62:6.

Filia Hierosolymae Lament. 2:13, 15; Mich. 4:8; Zeph. 3:14; Sach. 9:9.

Jeremias 1:3, 15; 2:2; 3:17; 4:3, 10-11; 5:1; 6:1; 7:17, 34; 9 8:5; 9:11 10 ; 11:6, 13; 13:9; 14:2, 16; 17:19, 21, 26, 27; 19:7, 13; 22:19; 23:14, 15; 24:[8] 11 ; 25:18; 26:18 12 ; 27:3, 20, 21; 29:2; 32:2, 44; 33:10, 13, 16; 34:19; 35:11; 36:9; 37:5, 12; 38:28; 39:8; 40:1; 44:2, 6, 9, 13, 17, 21; 51:50; 52:12, 13, 14; 4:16; 6:6; 34:1, 7, 19 13 ; 52:4; 27:18 14 ; 29:25; 34:8; 35:11; 24:1; 27:20; 29:1, 2, 4, 20; 4:5; 15:4; 34:6; 52:1, 3; 4:4; 8:1; 11:2, 9, 12; 13:13; 17:20, 25; 18:11; 19:3; 25:2; 32:32; 35:13, 17; 42:18; 4:14; 6:8; 52:29 15 ; [] 13:27; 15:5.

Threni 1:7, 8, 17; 2:10; 4:12.

Ezechiel 4:1, 7; 5:5; 8:3; 9:4, 8; 13:16; 14:22; 16:2-3; 17:12; 21:2, 20, 22 16 ; 22:19; 23:4; 33:21; 36:38; 24:2; 26:2; 4:16; 12:10; 11:15; 12:19; 15:6.

Daniel 1:1; 6:10 17 ; 9:2, 12, 16, 25; 5:2, 3; 9:7.

Joel 3:1, 6, 16-17, 20 18 ;

Amos 2:5; 1:2.

Obad. 1:11, 20.

Michah 1:1, 5, 9, 12; 3:10, 12; 4:2.

Sacharias 1:12, 14, 16-17, 19 19 ; 2:2, 4, 12 20 ; 3:2 21 ; 7:7; 8:3-4, 8, 15; 12:2-3, 6; 14:4, 10-11, 17; 12:2, 9; 14:2, 12, 16; 14:8, 14 22 ; [ ] 9:10; 8:22; 12:6, 11; 14:21; [ ] 12:5, 7-8, 10; 13:1.

Malachias 3:4; 2:11.

Zephanias 1:4, 12; 3:16.

David Ps. 51:18 23 ; 79:1, 3; 122:3, 6; 125:2 24 ; 128:5; 137:6, 7; 147:2; 68:29 25 ; 135:21; [ ] 102:21 26 ; 116:19; 122:2; 137:5 27 ; 147:12.

3. Aliquid de praecedentibus in Apocalypsi, ut de dracone et bestia coccinea; et de interitu illorum.

4. De Ultimo Judicio, quod descriptum, et quod porro describendum sit.

5. Cur nova Ecclesia instauratur, quando ultimo Judicium peractum est.

6. Quod non prius, [ex] causa, ne prophanentur sancta.

7. Quod promissum tunc quod sensus spiritualis Verbi detegendus: et quod Solus Dominus [sit] Verbum.

8. De adventu Ipsius tunc.

9. Quod ideo apertum mihi coelum sit.

ARTICULUS IINDUS. QUOD NUNC FINIS ECCLESIAE SIT, ET QUOD HODIE APUD PAUCOS ALIQUA RELIGIO

1. Quod non sciatur de Domino, quod sit solus Deus, qui regit coelum et terram; ita quod sit Deus Unus persona et essentia, in quo Trinitas: cum tamen omnis religio fundatur super cognitione Dei, ac Ipsius adoratione et cultu.

2. Quod non sciatur quod Fides non aliud sit quam Veritas: et quod non sciatur, num 28 hoc quod vocant fidem sit veritas vel non; desumantur quaedam ex opusculo de Domino.

- Quod fides hodierna sit, dicatur quae..., tum quod justificationis gradus; quod num veritates sint, concludi potest ex sequentibus.

- Quod si haec fides, non opus veritatibus nec opus charitate, 29 et ne quidem cognitione 30 illarum.

- Quod non sciatur quid charitas.

- Quod non sciatur malum et bonum.

ARTICULUS III. QUOD OMNIS HOMO SIT HOMO POST MORTEM, ET QUOD TUNC SIT SUUS AMOR, ET QUOD AMOR EJUS SIT VITA, QUAE UNUMQUEMVIS MANET IN AETERNUM

1. Quod unusquisque exploratur post mortem qualis ejus amor est.

2. Quod unusquisque spiritus sit sua affectio.

3. Quod universum Coelum distinctum sit in societates secundum affectionum varietates, et universum infernum secundum cupiditatum varietates.

4. Quod qualis affectio hominis, talis ei cogitatio.

ARTICULUS IV. QUOD DIABOLUS APUD HOMINEM HABITET IN EJUS VITAE MALIS, AC DOMINUS IN EJUS VITAE BONIS

ARTICULUS VTUS. QUOD FUGERE MALA SIT FACERE BONUM, ET QUOD HOC SIT IPSA RELIGIO

1. Aliqua de pugnis et tentationibus.

2. Quod fugere mala non aliud sit quam fugare diabolum, et quod quantum homo id facit, conjungatur Domino, et aperiatur coelum, et quod tamdiu [non] sit in inferno.

ARTICULUS VITUS. QUOD HOMO QUI FUGIT MALA QUIA PECCATA SUNT, FIDEM HABEAT, ET TANTUM FIDEI QUANTUM FUGIT

Quod sint vera fidei et non vitae; quod quantum vera vitae fiant vitae, tantum vera fidei 31 fiant fidei, et quod ne hilum plus aut minus.

Enumerentur vera fidei, quae alioquin sunt scientia 32 et non fides.

De Anglorum oratione ante sanctam coenam, et de Suecorum [ea] etiam, tum ex obotfardigas forhinder. 33

Quod ideo binae tabulae sint, et vocatae foedus; quod quantum una fit ab homine, tantum aperitur altera.

ARTICULUS VII. QUOD DECEM PRAECEPTA DECALOGI CONTINEANT OMNIA RELIGIONIS IN SUMMA

1. De Sanctitate decalogi plura.

Recapitulatio

Septem articulorum [recapitulatio], et quod a nullo negari possit, quin ipsa religio sint.

Note a piè di pagina:

1. The Manuscript has Explicatur fortasse

2. The Manuscript has Cap. IV:8 III:1. Cap. II:1. ut primum scriptum; pro III:1. legit J. F. I. Tafel's edition IX:1.

3. The Manuscript has IV:8.

4. The Manuscript has V:4.

5. XXXVII:10, 32. XL:[2]. ubi Manuscript XXXVII:10.32.40.

6. XLIV:26, 28. LII:[9]. ubi Manuscript XLIV:26.25.52.

7. sic designatum in multis versionibus; sed LXIV:9 alibi in libris auctoris theologicis, ut et Schmidt

8. The Manuscript has XXVII:30.

9. The Manuscript has VII:17.24. ut videtur

10. sic designatum in multis versionibus; sed IX:10 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

11. XXIII:14, 15. XXIV:[1, 8]. ubi Manuscript XXIII:14.15.24.

12. The Manuscript has XXVI:28.

13. The Manuscript has XXXIV:1.7.39.

14. The Manuscript has XXVII:28.

15. The Manuscript has VII:29.

16. sic designata in multis versionibus; sed XXI:7, 25, 27 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

17. sic designatum in multis versionibus; sed VI:11 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

18. sic designata in multis versionibus; sed IV:1, 6, 16, 17, 20 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

19. sic designata in multis versionibus; sed I:12, 14, 16, 17. II:2 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

20. sic designata in multis versionibus; sed II:6, 8, 16 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

21. The Manuscript has 16. superscriptum est, quasi ut III:2. in III:2.16. emendaret; sed III:16 non in ulla versione datur

22. The Manuscript has XIV:14.8.14.

23. sic designata in quibusdam versionibus; sed LI:20 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt; the Manuscript has LI:15.

24. The Manuscript has CXXV:8. sed qui versus non in ulla versione datur

25. sic designata in quibusdam versionibus; sed LXVIII:30 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt

26. The Manuscript has CXXXVII:3.

27. sic designata in quibusdam versionibus; sed CII:22 alibi in libris auctoris theologicis, sicut Schmidt.

28. The Manuscript has quod.

29. The Manuscript has chari- / te.

30. The Manuscript has cognitio.

31. The Manuscript has fidei fidei.

32. sunt scientia ubi Manuscript sutnscientia aut sunscientia.

33. obotfardigas forhinder, voces Suecanae, per quas intelligitur appendix memorialis in Suecia omnibus libris psalmorum inserta, quae vocabatur "Impedimenta seu Offendicula Impoenitentium" (DP 258:5), etiam "Obstacula Impoenitentium" (AE 885:5), sed quae post 1819 omissa est (secundum John E. Elliott in Small Theological Works and Letters, Swedenborg Society, London, 1975, pp. 82, 83).

  
/ 1  

La Bibbia

 

Jeremias 4:3

Studio

       

3 Hæc enim dicit Dominus viro Juda et Jerusalem : Novate vobis novale, et nolite serere super spinas.

La Bibbia

 

Jeremias 29

Studio

   

1 Et hæc sunt verba libri quem misit Jeremias propheta de Jerusalem ad reliquias seniorum transmigrationis, et ad sacerdotes, et ad prophetas, et ad omnem populum quem traduxerat Nabuchodonosor de Jerusalem in Babylonem,

2 postquam egressus est Jechonias rex, et domina, et eunuchi, et principes Juda et Jerusalem, et faber et inclusor, de Jerusalem,

3 in manu Elasa filii Saphan, et Gamariæ filii Helciæ, quos misit Sedecias rex Juda ad Nabuchodonosor regem Babylonis in Babylonem, dicens :

4 Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël, omni transmigrationi quam transtuli de Jerusalem in Babylonem :

5 Ædificate domos, et habitate : et plantate hortos, et comedite fructum eorum.

6 Accipite uxores, et generate filios et filias : et date filiis vestris uxores, et filias vestras date viris, et pariant filios et filias : et multiplicamini ibi, et nolite esse pauci numero.

7 Et quærite pacem civitatis ad quam transmigrare vos feci, et orate pro ea ad Dominum, quia in pace illius erit pax vobis.

8 Hæc enim dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Non vos seducant prophetæ vestri qui sunt in medio vestrum, et divini vestri, et ne attendatis ad somnia vestra quæ vos somniatis,

9 quia falso ipsi prophetant vobis in nomine meo : et non misi eos, dicit Dominus.

10 Quia hæc dicit Dominus : Cum cœperint impleri in Babylone septuaginta anni, visitabo vos, et suscitabo super vos verbum meum bonum, ut reducam vos ad locum istum.

11 Ego enim scio cogitationes quas ego cogito super vos, ait Dominus, cogitationes pacis et non afflictionis, ut dem vobis finem et patientiam.

12 Et invocabitis me, et ibitis : et orabitis me, et ego exaudiam vos.

13 Quæretis me, et invenietis, cum quæsieritis me in toto corde vestro.

14 Et inveniar a vobis, ait Dominus : et reducam captivitatem vestram, et congregabo vos de universis gentibus et de cunctis locis ad quæ expuli vos, dicit Dominus, et reverti vos faciam de loco ad quem transmigrare vos feci.

15 Quia dixistis : Suscitavit nobis Dominus prophetas in Babylone :

16 quia hæc dicit Dominus ad regem qui sedet super solium David, et ad omnem populum habitatorem urbis hujus, ad fratres vestros qui non sunt egressi vobiscum in transmigrationem :

17 hæc dicit Dominus exercituum : Ecce mittam in eos gladium, et famem, et pestem : et ponam eos quasi ficus malas, quæ comedi non possunt eo quod pessimæ sint :

18 et persequar eos in gladio, et in fame, et in pestilentia : et dabo eos in vexationem universis regnis terræ : in maledictionem, et in stuporem, et in sibilum, et in opprobrium cunctis gentibus ad quas ego ejeci eos,

19 eo quod non audierint verba mea, dicit Dominus, quæ misit ad eos per servos meos prophetas, de nocte consurgens et mittens : et non audistis, dicit Dominus.

20 Vos ergo audite verbum Domini, omnis transmigratio quam emisi de Jerusalem in Babylonem.

21 Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël, ad Achab filium Coliæ, et ad Sedeciam filium Maasiæ, qui prophetant vobis in nomine meo mendaciter : Ecce ego tradam eos in manus Nabuchodonosor regis Babylonis, et percutiet eos in oculis vestris :

22 et assumetur ex eis maledictio omni transmigrationi Juda quæ est in Babylone, dicentium : Ponat te Dominus sicut Sedeciam et sicut Achab, quos frixit rex Babylonis in igne :

23 pro eo quod fecerint stultitiam in Israël, et mœchati sunt in uxores amicorum suorum, et locuti sunt verbum in nomine meo mendaciter, quod non mandavi eis. Ego sum judex et testis, dicit Dominus.

24 Et ad Semeiam Nehelamiten dices :

25 Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Pro eo quod misisti in nomine tuo libros ad omnem populum qui est in Jerusalem, et ad Sophoniam filium Maasiæ sacerdotem, et ad universos sacerdotes, dicens :

26 Dominus dedit te sacerdotem pro Jojade sacerdote, ut sis dux in domo Domini, super omnem virum arreptitium et prophetantem, ut mittas eum in nervum et in carcerem :

27 et nunc quare non increpasti Jeremiam Anathothiten, qui prophetat vobis ?

28 Quia super hoc misit in Babylonem ad nos, dicens : Longum est : ædificate domos, et habitate : et plantate hortos, et comedite fructus eorum.

29 Legit ergo Sophonias sacerdos librum istum in auribus Jeremiæ prophetæ.

30 Et factum est verbum Domini ad Jeremiam, dicens :

31 Mitte ad omnem transmigrationem, dicens : Hæc dicit Dominus ad Semeiam Nehelamiten : Pro eo quod prophetavit vobis Semeias, et ego non misi eum, et fecit vos confidere in mendacio,

32 idcirco hæc dicit Dominus : Ecce ego visitabo super Semeiam Nehelamiten, et super semen ejus : non erit ei vir sedens in medio populi hujus, et non videbit bonum quod ego faciam populo meo, ait Dominus, quia prævaricationem locutus est adversus Dominum.