1. DE EQUO ALBO DE QUO IN APOCALYPSI, CAP. 19

Apud Johannem in Apocalypsi ita describitur Verbum quoad Sensum spiritualem seu internum, "Vidi Caelum apertum, et ecce Equus Albus, qui Sedens super illo vocabatur fidelis et verus, et in Justitia judicat et pugnat: Oculi Ipsius flamma ignis; et super Capite Ipsius diademata multa; habens Nomen scriptum, quod nemo novit nisi Ipse: et circumindutus vestimento tincto sanguine, et vocatur Nomen Ipsius Verbum Dei. Et Exercitus qui in Caelis, sequebantur Ipsum super equis albis, induti byssino albo mundo: et habet super vestimento et super femore suo Nomen scriptum, Rex Regum et Dominus Dominorum," Apocalypsis 19:11-14, 16. Quid singula haec involvunt, nemo scire potest nisi ex sensu interno manifestum est, quod unumquodvis aliquod repraesentativum et significativum sit, nempe Coelum quod apertum, Equus qui albus, Sedens super illo, quod in Justitia judicans et pugnans, quod oculi Ipsius flamma ignis, quod super capite diademata multa, quod Nomen haberet quod nemo novit nisi ipse, quod circumindutus vestimento tincto sanguine, quod Exercitus qui in Coelis sequerentur Ipsum super equis albis, quod illi induti byssino albo mundo, et quod super vestimento et super femore haberet Nomen scriptum; aperte dicitur quod sit Verbum, et quod sit Dominus qui Verbum, nam dicitur, "Vocatur Nomen Ipsius Verbum Dei;" et dein, "Habet super vestimento et super femore suo Nomen scriptum, Rex Regum et Dominus Dominorum." Ex interpretatione singularum vocum patet, quod hic describatur Verbum quoad Sensum spiritualem seu internum; quod Coelum sit apertum, repraesentat et significat, quod internus sensus Verbi videatur in Coelo, et inde ab illis in Mundo quibus Coelum est apertum; Equus qui albus repraesentat et significat intellectum Verbi quoad interiora ejus, quod Equus albus id significet, patebit a sequentibus; Sedens super illo, quod sit Dominus quoad Verbum, ita Verbum, constat, nam dicitur, vocatur Nomen Ipsius Verbum Dei; Qui Fidelis et in Justitia judicans vocatur ex Bono, ac Verus et in Justitia pugnans vocatur ex Vero, nam Ipse Dominus est Justitia; Oculi ejus flamma ignis, significant divinum Verum ex divino Bono divini Amoris Ipsius; super capite Ipsius diademata multa, significant omnia bona et vera fidei; Habens Nomen scriptum quod nemo novit nisi Ipse, significat quod quale est Verbum in sensu interno nemo videat quam Ipse, et cui Ipse revelat; circumindutus vestimento tincto sanguine, significat Verbum in litera cui violentia illata; Exercitus in Coelis qui sequebantur Ipsum super equis albis, significant illos qui in intellectu Verbi quoad interiora sunt; Induti byssino albo mundo, significat eosdem in vero ex bono; super vestimento et super femore suo Nomen scriptum, significat verum et bonum et eorum quale. Ex his et ex illis quae praecedunt et sequuntur, patet, quod ibi praedicatur, quod circa ultimum tempus Ecclesiae Sensus spiritualis seu internus Verbi aperietur; sed quid tunc eveniet, etiam describitur ibi, Vers: 17-21. Quod illa significentur per ea verba, non opus est ut hic ostendatur, quoniam singula ostensa sunt in Arcanis Caelestibus, ut quod Dominus sit Verbum, quia est divinum Verum, 2533, 2803, 2884, 5272, 7835. Quod Verbum sit divinum Verum, 4692, 5075, 9987. Quod dicatur Sedens super Equo in Justitia judicans et pugnans, quia Dominus est Justitia, quod Dominus dicatur Justitia ex eo quod ex propria potentia salvaverit Genus humanum, 1813, 2025, 2026, 2027, 9715, 9809, 10019, 10152. Et quod Justitia sit Meritum quod Soli Domino, 9715, 9979. Quod Oculi flamma ignis significent divinum Verum ex divino Bono divini Amoris, est quia Oculi significant Intellectum et Verum fidei, 2701, 4403-4421, 4523-4534, 6923, 9051, 10569; Et flamma ignis bonum amoris, 934, 4906, 5215, 6314, 6832. Quod diademata quae super capite significent omnia bona et vera fidei, 114, 3858, 6335, 6640, 9863, 9865, 9868, 9873, 9905. Quod habens Nomen scriptum, quod nemo novit nisi Ipse, significet quod quale est Verbum in sensu interno nemo videat quam Ipse, et cui Ipse revelat, est quia Nomen significat quale rei, 144-145, 1754, 1896, 2009, 2724, 3006, 3237, 3421, 6674, 9310; Quod circumindutus vestimento tincto sanguine significet Verbum in litera cui violentia illata, est quia Vestimentum significat verum quia investit bonum, 1073, 2576, 5248, 5319, 5954, 9212, 9216, 9952, 10536; imprimis verum in ultimis, ita Verbum in litera, 5248, 6918, 9158, 9212; et quia sanguis significat violentiam a falso illatam vero, 374, 1005, 4735, 5476, 9127. Quod Exercitus in Coelis sequerentur Ipsum super equis albis significent illos qui in intellectu Verbi quoad interiora sunt, est quia Exercitus significant illos qui in veris et bonis Caeli et Ecclesiae sunt, 3448, 7236, 7988, 8019. Et Equus intellectum, 3217, 5321, 6125, 6400, 6521, 6534, 7024, 8146, 8381. Et album, verum quod est in luce Caeli, ita verum interius, 3301, 3993, 4007, 5319. Quod induti byssino albo mundo significent eosdem in vero ex bono, est quia byssus seu byssinum significat verum ex origine caelesti, quod est verum ex bono, 5319, 9469. Quod super vestimento et super femore Nomen scriptum significet verum et bonum, et eorum quale, est quia vestimentum significat verum, et nomen quale, ut supra, et femur significat bonum amoris, 3021, 4277, 4280, 9961, 10488. Rex regum et Dominus dominorum est Dominus quoad divinum Verum et quoad divinum Bonum; quod Dominus dicatur Rex ex divino Vero, 3009, 5068, 6148. Et quod dicatur Dominus ex divino Bono, 4973, 9167, 9194. Ex his apparet, quale est Verbum in Sensu spirituali seu interno, et quod nulla ibi vox sit quae non aliquid spirituale, quod est Caeli et Ecclesiae, significat.

9905. ‘Et dabis ad pectorale judicii Urim et Thumim’: quod significet exsplendescentiam Divini Veri a Domino in ultimis, constat ex significatione ‘pectoralis judicii’ quod sit Divinum Verum elucens ex Divino Bono Domini, de qua n. 9857, et ex significatione ‘Urim et Thumim’ quod ¹ sit lux et exsplendescentia inde; quod ‘Urim et Thumim’ sint lux et exsplendescentia, est quia per lapides in pectorali exsplendescebat lux caeli cum varietate secundum responsa quae per illos dabantur, ideo quoque erant diversi colores; Divinum enim Verum procedens a Divino Bono Domini apparet coram angelis ut lux, inde est omnis lux caeli; colores inde, ² qui sunt modificationes illius lucis apud angelos, sunt variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, nam omnis sapientia et intelligentia a Divino illo Vero seu luce est; inde constare potest quod per varii coloris exsplendescentias ex luce illa sistantur Divina Vera quae responsa, in caelis; similiter per Urim et Thumim, cum Divinum interrogabatur. Sed sciendum quod cum exsplendescentia appareret, tunc simul viva voce dicebatur responsum rei quae interrogabatur; quod factum per angelos, quibus per exsplendescentiam talem id a Domino revelabatur, nam ut dictum, Divina Vera quae responsa, in caelis ita apparent.

[2] Quod lux caeli sit Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, videatur n. 1053, 1521-1533, 1619-1632, 2776, 3094, 3138, 3167, 3190, 3195, 3222, ³ 3223, 3337, 3339, 3341, 3636, 3643, 3862, 3993, 4060, 4180, 4302, 4408, 4414, 4415, 4419, 4527, 4598, 5400, 6032, 6313, 6315, 6608, 6907, 7174, 8644, 8707, 8861, 9399, 9407, 9570, 9571 fin. Et quod colores in caelis appareant, et quod illi sint modificationes illius lucis apud angelos, ita variegationes intelligentiae et sapientiae apud illos, n. 3993, 4530, 4677, 4742, 4922, 9466, 9467, 9865.

[3] Quod ita sit, etiam constat ex significatione ‘Urim et Thumim’, ‘Urim’ enim significat ignem lucentem, et ‘Thumim’ exsplendescentiam inde; ignis lucens est Divinum Verum ex Divino Bono Divini Amoris Domini, et exsplendescentia est id Verum in ultimis, ita in effectu; ⁴ at sciendum quod Thumim in lingua Hebraea sit integritas, sed in lingua angelica ⁵ exsplendescentia; dicitur in lingua angelica, quia angeli inter se loquuntur ex ipsa essentia rei percepta intus in se, ita secundum quale ejus, sermo inde effluit in sonorum conforme, audibile solum angelis; exsplendescentia Divini Veri est sonorum Thumim; inde nunc est ejus denominatio; simile percipitur ab angelis, quando thum in lingua Hebraea legitur, per quod significatur integrum seu integritas; inde est quod per integrum in Verbi sensu interno ⁶ significetur Divinum Verum in effectu, quod est vita secundum Divina praecepta, ut constare potest ex pluribus locis in Verbo, ut apud Joschuam 24:14;

in libro Judicum 9:16, 19;

apud Davidem Ps. 25:21; Ps 37:37; Ps. 84:12 [KJV 11); Ps. de Coelo et Inferno 2; Ps. 119:1.

[4] Inde quoque est quod Urim et Thumim dicantur judicium filiorum Israelis, tum pectorale judicii, ut et judicium Urim, nam ‘judicium’ significat Divinum Verum doctrina et vita, videatur supra n. 9857. Ex his nunc constare potest quod pectorale per Urim et Thumim, hoc est, per lucis caeli exsplendescentiam revelaverit Divina Vera in sphaera naturali, ita in ultimis; similis exsplendescentia ⁷ etiam sistitur intus apud illos qui in veris ex bono sunt, quae dictat et quasi responsa dat, ⁸ cum ex affectione cordis ⁹ verum inquiritur, et id amatur sicut bonum; quod talis exsplendescentia sit per quam Divinum Verum e caelo revelatur in naturali homine apud illos qui illustrantur ex Verbo: non percipitur in mundo, ex causa quia ignoratur quod lux aliqua e caelo intellectuale hominis illustret; sed quod ita sit, datum est percipere et quoque videre.

[5] Sciendum porro quod exsplendescentia illa appareat in ultimis quoniam omnia quae lucis a Divino sunt descendunt usque ad fine ultimos; et quia illuc descendunt, etiam ibi et inde elucent; inde nunc est quod pectorale super ¹⁰ ephodum et super ejus cingulum positum esset; nam ephodum repraesentabat Divinum Verum in ultimis, n. 9824, et cingulum ejus repraesentabat commune vinculum ut omnia tenerentur in nexu, n. 9828, 9837; ideo dicitur, Et alligabunt pectorale ex annulis suis ad annulos ephodi, ad esse super cingulo ephodi, nec recedet pectorale a super ephodo, vers. 28hujus capitis. Quod nomina filiorum Israelis etiam insculpta fuissent, erat causa quia duodecim tribus quoque repraesentabant omnia Divini Boni et Veri in caelis, proinde caelum cum omnibus ibi societatibus, et quod varia secundum ordinem in quo nominantur in Verbo, videantur n. 3858, 3862, 3926, 3939, 4060, 4603, 6335, 6337, 6397, 6640, 7836, 7891, 7973, 7996, 7997.

Note a piè di pagina:

4973. ‘Et fuit in domo domini sui Aegyptii’: quod significet ut initiaretur bono naturali, constat ex significatione ‘domini’ quod sit bonum, de qua sequitur; et ex significatione ‘Aegyptii’ quod sit scientificum in genere et inde naturale, de qua n. 4967; quod ‘esse in domo’ sit initiari, est quia ‘domus’ est mens in qua bonum, n. 3538, hic mens naturalis, et praeterea ‘domus’ praedicatur de bono, n. 3652, 3720 est apud hominem mens naturalis et mens rationalis; mens naturalis est in externo ejus homine, mens rationalis in interno; scientifica sunt vera mentis naturalis, quae dicuntur ibi ‘in domo sua esse’ cum ibi conjunguntur bono, nam bonum et verum constituunt simul unam domum, sicut maritus et uxor; sed bona et vera, de quibus hic agitur, sunt interiora,

¹ correspondent enim caelesti spiritualis e rationali, quod repraesentatur per ‘Josephum’; vera interiora correspondentia in naturali sunt applicationes ad usus, et bona interiora ibi sunt usus.

[2] Multoties in Verbo dicitur ‘dominus’, sed qui sensum internum non scit, nihil quid per dominum intellectum autumat quam quod in communi sermone cum dominus nominatur, intelligitur; sed ‘dominus’ in Verbo nullibi dicitur ubi non agitur de bono, similiter cum ‘Jehovah’; cum autem agitur de vero, dicitur ‘Deus’ et quoque rex'; inde est quod per ‘dominum’ significetur bonum; ² quod et ab his locis constare potest, apud Mosen,

Jehovah Deus vester, Ipse Deus deorum, et Dominus dominorum, Deut. 10:17:

apud Davidem,

Confitemini Jehovae, ... confitemini Deo deorum; confitemini Domino dominorum, Ps. 136:1-3;

ubi Jehovah seu Dominus dicitur ‘Deus deorum’ a Divino Vero quod procedit ab Ipso, et ‘Dominus dominorum’ a Divino Bono quod est in Ipso:

[3] similiter apud Johannem, Agnus vincet eos, quia Dominus dominorum est, et Rex regum,

Apoc. 17:14:

et apud eundem,

Sedens super equo albo habet super vestimento Suo et super femore Suo nomen scriptum, Rex regum et Dominus dominorum,

Apoc. 19:16;

quod Dominus ‘Rex regum’ dicatur Divino Vero, et ‘Dominus dominorum’ a Divino Bono, patet singulis ibi; ‘nomen scriptum’ est quale Ipsius, n. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2724, 3006; ‘vestimentum super quo id scriptum’ est verum fidei, n. 1073, 2576, 4545, 4763; ‘femur super quo etiam id quale scriptum’ est bonum amoris, n. 3021, 4277, 4280, 4575; ³ exinde quoque patet quod Dominus ex Divino Vero dicatur ‘Rex regum’, et ex Divino Bono ‘Dominus dominorum’; quod Dominus ex Divino Vero dicatur Rex, videatur n. 2015, 2069, 3009, 3670, 4581. Inde quoque liquet quid intelligitur per Christum Domini, apud Lucam,

[4] Simeoni responsum factum est a spiritu sancto, non visurum mortem antequam videret Christum Domini, 2:26;

‘Christus Domini’ est Divinum Verum Divini Boni, ‘Christus’ enim idem est ac Messias, et Messias est Unctus seu Rex, n. 3008, 3009;

‘Dominus’ ibi est Jehovah'; in Verbo Novi Testamenti nullibi Jehovah dicitur, sed pro Jehovah Dominus et Deus, videatur n. 2921; ⁴ ut quoque apud Lucam, Jesus dixit, Quomodo dicunt Christum filium Davidis, cum Ipse David dicit in libro Psalmiorum, Dixit Dominus Domino meo, Sede a dextris Meis, 20:41, 42 ⁵ :

idem ita apud Davidem,

Dictum Jehovae ad Dominum meum, Sede ad dextram Meam, Ps. 110:1, quod Jehovah apud Davidem ⁶ dicatur Dominus apud Evangelistam patet, ⁷ ‘Dominus’ ibi pro Divino Bono Divini Humani; omnipotentia significatur per ‘sedere a dextris’, n. 3387, 4592, 4933. f.

[5] Dominus cum fuit in mundo, fuit Divinum Verum, at cum glorificatus est, hoc est, cum Humanum in Se Divinum fecit, tunc factus est, Divinum Bonum, a quo dein Divinum Verum procedit; inde est quod discipuli post resurrectionem non appellaverint Ipsum Magistrum, ut prius, sed Dominum, ut patet apud Johannem 21:7, 12, 15-17, 20, et quoque apud reliquos Evangelistas. Divinum Verum, quod Dominus fuit cum in mundo et quod dein procedit ab Ipso, hoc est, a Divino Bono, etiam vocatur ‘Angelus foederis’, apud Malachiam, Subito veniet ad templum Suum Dominus Quem vos quaerentes, et Angelus foederis quem vos desideratis, 3:1.

[6] Quia per ‘Dominum’ intelligitur Divinum Bonum, et per ‘Regem’ Divinum Verum, ideo ubi de Domino dicitur quod Ipsi dominium et regnum, ibi ‘dominium’ praedicatur de Divino Bono et ‘regnum’ de Divino Vero; et ideo ⁸ Dominus vocatur ‘Dominus gentium’ et ‘Rex populorum’, ⁹ per gentes enim significantur qua in bono, et per populos qui in vero, n. 1259, 1260, 1849, 3581.

[7] Bonum dicitur ‘dominus’ respective ad servum, et bonum dicitur ‘pater’ respective ad filium, ut apud Malachiam, Filius honorabit patrem, et servus dominum suum; quod si Pater Ego, ubi honor Meus, et si Dominus Ego, ubi timor Mei, 1:6:

et apud Davidem,

In servum venditus est JOSEPHUS, sermo Jehovae probavit eum, misit rex [et] solvit eum, dominator gentium aperuit eum, posuit eum dominum domui suae, et dominantem in omnem possessionem suam, Ps. 105:17, [19, ] 20, 21, 22; quod per 'Josephum' ibi intelligatur Dominus, a singulis patet;

Dominus ibi est Divinum Bonum Divini Humani.

Note a piè di pagina: