La Bibbia

 

Leviticus 8

Studio

   

1 Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens :

2 Tolle Aaron cum filiis suis, vestes eorum, et unctionis oleum, vitulum pro peccato, duos arietes, canistrum cum azymis :

3 et congregabis omnem cœtum ad ostium tabernaculi.

4 Fecit Moyses ut Dominus imperaverat. Congregataque omni turba ante fores tabernaculi,

5 ait : Iste est sermo, quem jussit Dominus fieri.

6 Statimque obtulit Aaron et filios ejus. Cumque lavisset eos,

7 vestivit pontificem subucula linea, accingens eum balteo, et induens eum tunica hyacinthina, et desuper humerale imposuit,

8 quod astringens cingulo aptavit rationali, in quo erat Doctrina et Veritas.

9 Cidari quoque texit caput : et super eam, contra frontem, posuit laminam auream consecratam in sanctificatione, sicut præceperat ei Dominus.

10 Tulit et unctionis oleum, quo linivit tabernaculum cum omni supellectili sua.

11 Cumque sanctificans aspersisset altare septem vicibus, unxit illud, et omnia vasa ejus, labrumque cum basi sua sanctificavit oleo.

12 Quod fundens super caput Aaron, unxit eum, et consecravit :

13 filios quoque ejus oblatos vestivit tunicis lineis, et cinxit balteis, imposuitque mitras, ut jusserat Dominus.

14 Obtulit et vitulum pro peccato : cumque super caput ejus posuisset Aaron et filii ejus manus suas,

15 immolavit eum, hauriens sanguinem, et tincto digito, tetigit cornua altaris per gyrum : quo expiato et sanctificato, fudit reliquum sanguinem ad fundamenta ejus.

16 Adipem vero qui erat super vitalia, et reticulum jecoris, duosque renunculos, cum arvinulis suis, adolevit super altare :

17 vitulum cum pelle, et carnibus, et fimo, cremans extra castra, sicut præceperat Dominus.

18 Obtulit et arietem in holocaustum : super cujus caput cum imposuissent Aaron et filii ejus manus suas,

19 immolavit eum, et fudit sanguinem ejus per circuitum altaris.

20 Ipsumque arietem in frusta concidens, caput ejus, et artus, et adipem adolevit igni,

21 lotis prius intestinis et pedibus : totumque simul arietem incendit super altare, eo quod esset holocaustum suavissimi odoris Domino, sicut præceperat ei.

22 Obtulit et arietem secundum in consecratione sacerdotum, posueruntque super caput ejus Aaron et filii ejus manus suas :

23 quem cum immolasset Moyses, sumens de sanguine ejus, tetigit extremum auriculæ dextræ Aaron, et pollicem manus ejus dextræ, similiter et pedis.

24 Obtulit et filios Aaron : cumque de sanguine arietis immolati tetigisset extremum auriculæ singulorum dextræ, et pollices manus ac pedis dextri, reliquum fudit super altare per circuitum :

25 adipem vero, et caudam, omnemque pinguedinem quæ operit intestina, reticulumque jecoris, et duos renes cum adipibus suis et armo dextro separavit.

26 Tollens autem de canistro azymorum, quod erat coram Domino, panem absque fermento, et collyridam conspersam oleo, laganumque, posuit super adipes, et armum dextrum,

27 tradens simul omnia Aaron et filiis ejus. Qui postquam levaverunt ea coram Domino,

28 rursum suscepta de manibus eorum, adolevit super altare holocausti, eo quod consecrationis esset oblatio, in odorem suavitatis, sacrificii Domino.

29 Tulitque pectusculum, elevans illud coram Domino, de ariete consecrationis in partem suam, sicut præceperat ei Dominus.

30 Assumensque unguentum, et sanguinem qui erat in altari, aspersit super Aaron et vestimenta ejus, et super filios illius ac vestes eorum.

31 Cumque sanctificasset eos in vestitu suo, præcepit eis, dicens : Coquite carnes ante fores tabernaculi, et ibi comedite eas ; panes quoque consecrationis edite, qui positi sunt in canistro, sicut præcepit mihi Dominus, dicens : Aaron et filii ejus comedent eos :

32 quidquid autem reliquum fuerit de carne et panibus, ignis absumet.

33 De ostio quoque tabernaculi non exibitis septem diebus, usque ad diem quo complebitur tempus consecrationis vestræ ; septem enim diebus finitur consecratio :

34 sicut et impræsentiarum factum est, ut ritus sacrificii compleretur.

35 Die ac nocte manebitis in tabernaculo observantes custodias Domini, ne moriamini : sic enim mihi præceptum est.

36 Feceruntque Aaron et filii ejus cuncta quæ locutus est Dominus per manum Moysi.

   

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #9954

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

9954. ‘Et unges eos’: quod significet repraesentativum Domini quoad bonum amoris, constat ex significatione ‘ungere’ quod sit inauguratio ad repraesentandum, de qua n. 9474; quod sit ad repraesentandum Dominum quoad bonum amoris, seu quod simile, ad repraesentandum bonum amoris quod a Domino, est quia per ‘oleum’, per quod unctio fiebat, significatur bonum amoris, n. 886, 4582, 4638, 9780. Quomodo cum his se habet, interest scire quoniam unctio ab antiquo tempore ad hodiernum in usu permansit, 1 unguntur enim reges, ac unctio similiter pro sancta habetur hodie sicut olim; apud antiquos, quando omnis cultus externus per repraesentativa fiebat, 2 nempe per talia quae repraesentabant interiora, 3 quae sunt fidei et amoris a Domino et in Ipsum, ita quae Divina sunt, unctio instituta est, ex causa quia ‘oleum’, per quod unctio peragebatur, significabat bonum amoris; sciebant enim quod bonum amoris esset ipsum essentiale a quo omnia quae 4 Ecclesiae sunt et quae 5 cultus vivunt, est enim Esse vitae; 6 nam influit Divinum per 7 bonum amoris apud hominem et facit vitam ejus, ac vitam caelestem ubi 8 vera recipiuntur in 9 bono inde patet quid unctio repraesentabat; quapropter quae uncta erant dicebantur sancta, et quoque pro sanctis habebantur, ac inserviebant Ecclesiae ad repraesentandum Divina et caelestia, ac in supremo sensu Ipsum Dominum, Qui est ipsum bonum, ita ad repraesentandum bonum amoris quod ab Ipso, et quoque verum fidei quantum id bono 9 amoris vivit; inde nunc est quod eo tempore unxerint lapides erectos in statuas: tum quoque arma belli, ut scuta et clypeos; ac postea altare et omnia ejus vasa: tum tentorium conventus, et omnia quae inibi: ac praeterea illos qui sacerdotio fungerentur, eorumque vestes: et quoque prophetas: et tandem reges, qui inde uncti Jehovae dicebantur: usu communi etiam receptum fuit semet et alios ungere, ad testificandum animi laetitiam ac benevolentiam.

[2] Quod primum attinet, quod unxerint lapides erectos in statuas: constat in libro Geneseos,

Mane surrexit Jacob in matutino, et sumpsit lapidem quem 10 posuit sub capitalia sua, et posuit illum statuam, et fudit oleum super caput ejus, 28:18;

causa quod ita unxerint lapides, erat quia per ‘lapides’ significabantur vera, ac vera absque bono non vitam caeli, hoc est, vitam a Divino, in se habent; cum itaque lapides oleo uncti erant, tunc repraesentabant vera a bono, ac in supremo sensu Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, ita Ipsum Dominum, Qui inde dictus est lapis Israelis, n. 6426; quod ‘lapides’ sint vera, videatur n. 643, 1298, 3720, 3769, 3771, 3773, 3789, 3798, 6426, 8941, 9476, similiter ‘statuae’, n. 3727, 4580, 9388, 9389; et quod ‘ungere statuas’ sit facere ut vera ex bono sint, ita quod sint vera boni, proinde bona, n. 3728, 4090, 4582; quod lapides erecti in statuas dein pro sanctis habiti fuerint, constat ex eodem capite Geneseos, ubi

Jacob 11 vocavit nomen loci illius Bethel, et dixit, Si rediero in pace ad domum patris mei, lapis hic quem posui statuam, erit domus Dei, vers. 19, [21, ] 22;

‘Bethel’ est domus Dei, et domus Dei est Ecclesia, estque caelum, et in supremo sensu Ipse Dominus, n. 3720.

[3] Secundo, quod unxerint arma belli, sicut scuta et clypeos, constat apud Esaiam,

Surgite, principes, ungite scutum, 21:5:

et in libro 2 Schemuelis,

Pollutus est clypeus heroum, clypeus Schaulis non unctus oleo, 2 Schemuel 1:21;

quod arma belli uncta fuerint, erat causa quia significabant vera pugnantia contra falsa, ac vera ex bono sunt quae valent contra illa, non autem vera absque bono, quapropter arma belli uncta repraesentabant vera procedentia a bono quod a Domino, ita vera per quae Ipse Dominus pugnat apud homines pro illis contra falsa ex malo, hoc est, contra inferna; quod arma belli sint vera pugnantia contra falsa, videatur n. 1788, 2686; ‘bellum’ enim in verbo significat pugnam spiritualem, n. 1664, 2686, 8273, 8295, ac ‘hostes’ significant inferna, in genere mala et falsa, n. 2851, 8289, 9314.

[4] Tertio, quod unxerint altare et omnia ejus vasa; tum tentorium conventus, et omnia quae inibi, constat apud Moschen,

Dixit Jehovah ad Moschen, Unges altare et sanctificabis illud, Exod. 29:36:

apud eundem,

Facies oleum unctionis sanctitatis, quo unges tentorium conventus, et arcam testimonii, et mensam, et omnia vasa ejus, ac candelabrum, et omnia vasa ejus, et altare suffimenti, et altare holocausti, et omnia vasa ejus, 12 et labrum et basin ejus; ita sanctificabis ea, ut sint sanctum sanctorum; omnis qui tetigerit ea sanctificabit se, Exod. 30:25-29:

apud eundem,

Sumes oleum unctionis, et unges habitaculum, et omne quod in eo, et sanctificabis illud, et omnia vasa ejus, ut 13 sit sanctum; unges etiam altare holocausti, et omnia vasa ejus, et sanctificabis altare, ut altare sit sanctum sanctorum, et unges labrum et basin ejus, et sanctificabis illud, Exod. 40:9-11:

[5] apud eundem,

Moscheh unxit habitaculum et omnia quae in eo, deinde aspersit de oleo super altare et omnia vasa ejus, et labrum et scapum ejus, ad sanctificandum illa, Lev. 8:10-12; Num. 7:1; causa quod ungeretur altare 14 et habitaculum cum omnibus ibi, erat ut repraesentarent Divina ac sancta caeli et Ecclesiae, consequenter sancta cultus, nec repraesentare illa potuerunt nisi inaugurata fuissent per tale quod repraesentabat bonum amoris, nam Divinum per bonum amoris intrat, et per illud adest in caelo et in Ecclesia, proinde etiam in cultu; et absque illo Divinum non intrat nec adest, sed proprium hominis, et cum 15 proprio infernum, ac cum infernum 16 malum et falsum, nam proprium hominis non aliud est; inde patet cur unctio fiebat per oleum, oleum enim in sensu repraesentativo est bonum amoris, videatur n. 886, 4582, 4638, 9780, et altare erat 17 praecipuum repraesentativum Domini, ac inde cultus ex bono amoris, n. 2777, 2811, 4489, 4541, 8935, 8940, 9388, 9389, 9714, et habitaculum cum area erat 17 praecipuum repraesentativum caeli ubi Dominus, n. 9457, 9481, 9485, 9594, 9596, 18 9632, 9784; quod proprium hominis non sit nisi quam malum et falsum, ita infernum, n. 210, 215, 694, 874-876, 987, 1047, 3812 fin. , 5660, 8480, 8941, 8944; quod quantum proprium hominis removetur, tantum Dominus adesse possit, n. 1023, 1044, 4007 fin.

[6] Quarto, quod unxerint illos qui sacerdotio fungerentur eorumque vestes, constat apud Moschen, Sume oleum unctionis, ac effundes super caput Aharonis, ac unges eum, Exod. 29:7, 30:30:

apud eundem,

Indue Aharonem vestibus sanctitatis, et unges eum, et sanctificabis eum, ut sacerdotio fungatur Mihi, et filios ejus unges quemadmodum unxisti patrem, et erit ut sit illis unctio eorum in sacerdotium saeculi, in generationes eorum, Exod. 40:13-15:

apud eundem,

Moscheh effudit de oleo super caput Aharonis, et unxit illum, ad sanctificandum illum. Dein sumpsit de oleo unctionis, et de sanguine qui super altari, et sparsit super Aharonem, super vestes ejus, super filios ejus, et super vestes filiorum ejus cum eo, et sanctificavit Aharonem, vestes ejus, filiosque ejus, et vestes filiorum ejus cum eo, Lev. 8:12, 30;

[7] causa quod ungeretur Aharon, et quod ungeretur filii ejus, ipsaeque illorum vestes, erat ut repraesentarent Dominum quoad Divinum Bonum, ac quoad Divinum Verum inde, 19 Aharon Dominum quoad Divinum Bonum, et filii ejus quoad Divinum Verum inde, ac in genere ut sacerdotium repraesentaret Dominum quoad omne opus salvationis; 20 quod in ungerentur vestibus, Exod. 29:29, erat quia vestes Aharonis repraesentabant regnum spirituale Domini adjunctum regno caelesti Ipsius; regnum caeleste est ubi bonum amoris in Dominum a Domino regnat, 21 ita influxus Divini in 22 regnum spirituale fit per bonum amoris; ideo inauguratio ad repraesentandum fiebat per oleum, quod in sensu spirituali est bonum amoris; quod Aharon 23 repraesentaverit Dominum quoad Divinum Bonum, videatur n. 9806, quod filii ejus repraesentaverint Dominum quoad Divinum Verum ex Divino Bono procedens, n. 9807, quod sacerdotium in genere repraesentaverit Dominum quoad omne opus salvationis n. 9809, 24 quod vestes Aharonis repraesentaverint regnum spirituale Domini adjunctum regno caelesti Ipsius, n. 9814 quod vestes filiorum ejus repraesentaverint illa quae inde procedunt, n. 9946, 9950, quod in caelesti regno bonum amoris in Dominum regnet, citata n. 9277.

[8] Quia inauguratio ad repraesentandum fiebat per unctionem, et per Aharonem et filios ejus repraesentabatur Dominus, et quod ab Ipso, ideo Aharoni et filiis ejus dabantur sancta filiorum Israelis, 25 quae erant dona data Jehovae et vocabantur sublationes, et dicitur quod sint unctio, tum pro unctione, hoc est, quod sint repraesentatio seu pro repraesentatione Domini, et quod ab Ipso, ut constat ab his apud Moschen, Pectus motitationis, et armum sublationis accepi a cum filiis Israelis de 26 sacrificiis pacificorum, dedi ea Aharoni et filiis ejus; haec unctio Aharonis et unctio filiorum ejus de ignitis Jehovae, quae praecepi dare illis, quo die unxerat illos a cum filiis Israelis, Lev. 7:34-36:

et alibi apud eundem,

Locutus est Jehovah ad Aharonem, Ecce dedi tibi custodiam sublationum Mearum quoad omnia sancta filiorum Israelis, tibi dedi ea pro unctione, et filiis tuis, in statutum aeternitatis; omne munus eorum, quoad omnem minham eorum, quoad omne sacrificium peccati et reatus, omnem agitationem filiorum Israelis, omnem adipem olei puri, et omnem adipem musti et frumenti primitias eorum quas dabunt Jehovae, tibi dedi eas; tum omne devotum in Israele, omnem aperturam uteri, ita omnem sublationem sanctorum. In terra eorum non habebis hereditatem, nec pars tibi erit in medio eorum; Ego pars tua et hereditas tua in medio filiorum Israelis, 27 Num. 18:8-20;

ex his patet quod ‘unctio’ sit repraesentatio, quoniam per unctionem inaugurabantur ad repraesentandum, et quod per id significatum sit quod omnis inauguratio 28 in sanctum caeli et Ecclesiae sit per bonum amoris quod a Domino, et quod 29 bonum amoris sit Dominus apud illos; quia ita est, dicitur quod Jehovah sit ‘pars et hereditas ejus’.

[9] Quinto, quod unxerint etiam prophetas, constat ex libro i Regum,

Dixit Jehovah ad Eliam, Unge Chasaelem in regem super Syros, et Jehu unge in regem super Israelem, et Elischam unge in prophetam pro te, 19:15, 16:

et apud Esaiam,

Spiritus Domini Jehovih super Me, ideo unxit Jehovah Me ad evangelizandum pauperibus; misit Me ad obligandum fractos corde, ad praedicandum captivis libertatem, 61:1;

quod ungerentur prophetae, erat causa quia prophetae repraesentabant Dominum quoad 30 doctrinam Divini Veri, proinde quoad Verbum, nam hoc est 30 doctrina Divini Veri, quod prophetae 31 Verbum repraesentaverint, videatur n. 3652, 7269, in specie Elias et Elischah, n. 2762, 5247 fin. , 9372; et quod Dominus quoad Divinum Humanum sit Qui repraesentatur, ita Qui intelligitur 32 per quem unxit Jehovah, docet Ipse Dominus apud Luc. 4:18-21.

[10] Sexto, quod postea unxerint reges, et quod illi dicti fuerint uncti Jehovae, constat ex pluribus locis in Verbo, ut 1 Sam. 10:1, 15:1, 17, 33 16:3, 6, 12, 24:7, 11 [KJV 24:6, 10], 26:9, 11, 16, 34 23; 2 Samuelis 1:16, 2:4, 7, 5:3, 19:22 [KJV 21]; 1 Reg. 1:34, 35 1 Reg. 1:45, 19:15, 16; 2 Reg. 9:3, 11:12, 23:30; Threni 4:20; Hab. 3:13; Ps. 2:2, 6; Ps. 20:7 36 [KJV 6]; Ps. 28:8; Ps. 45:8 37 [KJV 7]; Ps. 84:10 38 [KJV 9]; Ps. 89:21 39 , 39, 52 [KJV 20, 38, 51]; Ps. 132:17; et alibi; causa quod unxerint reges, erat ut repraesentarent Dominum quoad judicium ex Divino Vero, quapropter in Verbo per ‘reges’ significantur vera Divina, videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 3670, 4575, 4581, 4966, 5044, 5068, 6148.

[11] Quod reges dicti fuerint uncti Jehovae, et quod ideo sacrosanctum fuerit laedere illos, erat causa quia per unctum Jehovae 40 intelligitur Dominus quoad Divinum Humanum, tametsi quoad sensum litterae applicatur regi qui oleo unctus, Dominus enim cum in mundo fuit, fuit ipsum Divinum Verum quoad Humanum, et fuit ipsum Divinum Bonum quoad ipsum Esse vitae Suae, quod apud hominem vocatur anima ex patre, conceptus enim 41 fuit ex Jehovah; Jehovah in Verbo est Divinum Bonum Divini Amoris, quod est Esse omnium vitae; inde est quod solus Dominus fuerit Unctus Jehovae ipsa essentia et ipso actu, quoniam Divinum Bonum fuit in Ipso, et Divinum Verum procedens ex illo Bono in Humano Ipsius cum fuit in mundo, videantur loca citata n. 9194, 9315 fin. , reges autem terrae non fuerunt uncti Jehovae, sed repraesentarunt Dominum, Qui solus Unctus Jehovae, ac ideo sacrosanctum fuit laedere reges terrae propter unctionem; at unctio regum terrae fiebat per oleum, unctio autem Domini quoad Divinum Humanum facta est per ipsum Divinum Bonum Divini Amoris 42 quod oleum 43 repraesentabat; inde est quod dictus fuerit Messias et Christus, Messias in lingua 44 Hebraea significat unctum, similiter Christus in lingua Graeca, Joh. 1:42 [KJV 41], 4:25;

[12] ex his constare potest quod ubi in Verbo dicitur ‘Unctus Jehovae’, intelligatur, Dominus, ut apud Esaiam,

Spiritus Domini Jehovih super Me, ideo unxit Jehovah Me ad evangelizandum pauperibus; misit Me ad obligandum fractos corde, ad praedicandum captivis libertatem, 61:1;

quod Dominus quoad Divinum Humanum sit Quem unxit Jehovah constat apud Lucam, 45 ubi Dominus id aperte dicit his verbis, Traditus est Jesu liber Esaiae prophetae; et revolvit librum, et invenit locum ubi erat scriptum, Spiritus Domini super Me, propter quod unxit Me ad evangelizandum pauperibus misit Me, ad sanandum contritos corde, ad evangelizandum vinctis remissionem, et caecis visum, ad dimittendum sauciatos cum remissione, ad praedicandum annum Domini acceptum; postea convolvens librum, dedit ministro, ac consedit, omnium autem in synagoga oculi erant detenti in Ipsum; coepit dicere ad illos, Hodie impleta est scriptura haec in auribus vestris, Luc. 6:17-21:

[13] 46 apud Danielem,

Scito ergo et percipito, ab exitu Verbi usque ad restituendum, et ad aedificandum Hierosolymam usque ad Messiam principem, septimanae septem, 9:25;

‘aedificare Hierosolymam’ est instaurare Ecclesiam, ‘Hierosolyma’ enim est Ecclesia, n. 3654; ‘Messias princeps’ seu Unctus est Dominus quoad Divinum Humanum:

apud eundem,

Septimanae septuaginta decisae sunt ad obsignandum visionem et prophetam, et ad unguendum sanctum sanctorum, 9:24;

‘obsignare visionem et prophetam’ est concludere illa quae in Verbo de Domino dicta fuerunt ac complere illa, ‘ungere sanctum sanctorum’ est 47 Divinum Humanum Domini in Quo fuit Divinum Bonum Divini Amoris, seu Jehovah.

[14] Per ‘Unctum Jehovae’ in sequentibus locis 48 etiam intelligitur Dominus: apud Davidem,

Constiterunt reges terrae, et dominatores consultarunt una contra Jehovam et contra Unctum Ipsius: Ego unxi regem Meum super Zionem montem sanctitatis Meae, Ps. 2:2, 6;

‘reges terrae’ sunt falsa, et ‘dominatores’ sunt mala, quae ab infernis, contra quae Dominus cum fuit in mundo, pugnavit, et quae vicit ac subjugavit; ‘Unctus Jehovae’ est Dominus quoad Divinum Humanum, ex illo enim pugnavit; ‘Zion mons sanctitatis’ super quem dicitur ‘unctus in regem’ est regnum caeleste, quod est in bono amoris; hoc regnum est intimum caeli et intimum Ecclesiae:

[15] apud eundem,

Inveni Davidem servum Meum, oleo sanctitatis unxi eum, Ps. 89:21 [KJV Ps. 89:20];

per ‘Davidem’ ibi intelligitur Dominus, ut quoque alibi, videatur n. 1888;

‘oleum sanctitatis quo Jehovah unxit Eum’ est Divinum Bonum Divini Amoris, n. 886, 4582, 4638;

quod sit Dominus Qui per ‘Davidem’ ibi intelligitur, patet ab illis quae ibi praecedunt, et quae ibi sequuntur, dicitur enim, Locutus es in visione de Sancto tuo; ponam in mari manum Ejus, et in fluviis dextram Ejus; Ille vocabit Me, Pater meus Tu; etiam Ego primogenitum dabo Eum, altum regibus terrae; ponam in aeternum semen Ejus, et thronum Ejus sicut dies caelorum, vers. 20, 26-30 [KJV 19, 25-29];

praeter plura:

[16] similiter alibi apud eundem,

In Zione germinare faciam cornu Davidi, disponam lucem Uncto Meo; hostes ejus induam pudore, et super Ipsum florebit corona Ipsius, Ps. 132:17, 18;

quod etiam ibi Dominus per Davidem intelligatur, patet ab illis quae ibi praecedunt, ubi dicitur, Ecce audivimus de Eo in Ephrata, invenimus Eum in agris silvae; intrabimus in habitacula Ejus, incurvabimus nos scabello pedum Ejus; sacerdotes Tui induentur justitia, et sancti Tui jubilabunt, propter Davidem servum Tuum, ne avertas facies Uncti Tui, vers. 6-9 seq. ;

ex quibus constare potest quod Dominus quoad Divinum Humanum Suum ibi intelligatur per Davidem, Unctum Jehovae:

[17] apud Jeremiam,

Super montibus insectati sunt nos, in deserto insidiati sunt nobis; spiritus narium nostram, Unctus Jehovae; captus est in foveis eorum, de quo dixeramus, In umbra 49 Illius vivemus inter gentes, Threni 4:19, 20; ibi etiam per ‘Unctum Jehovae’ intelligitur Dominus, agitur enim ibi de impugnatione Divini Veri a falsis et malis, quod significatur per quod super montibus insectati sint, et in deserto insidiati 50 ; ‘spiritus narium’ est ipsa vita caelestis quae a Domino, 51 n. 9818.

[18] 52 Ex his nunc sciri potest cur tam sacrosanctum 53 fuit laedere Unctum Jehovae, ut etiam patet ex Verbo, ut in libro 1 Schemuelis,

Dixit David, Absit a Jehovah mihi, si fecero verbum hoc Domino meo, uncto Jehovae, et mittam manum meam in eum, quia unctus Jehovae Ille, 54 1 Schemuelis 24:7, 11 [KJV 6, 10]:

et alibi,

Dixit David ad Abischaium, Ne perde eum, 55 nam quis miserit manum in unctum Jehovae, et innocens sit? 26:9:

in libro 2 Schemuelis,

Dixit David ad illum qui dixit se occidisse Schaulem, Sanguis tuus super capite tuo, quia dixisti, Occidi unctum Jehovah, 1:16:

et alibi,

Dixit 56 Abischai, Num propter hoc non occidetur Schimei quod maledixit uncto Jehovae, 19:22 [KJV 21];

quod Schimei ideo 57 Schelomonis jussu interfectus sit, videatur 1 Reg. 2:36-fin.

[19] Septimo, quod usu communi receptum fuerit semet et alios ungere ad testificandum animi laetitiam ac benevolentiam, constat a sequentibus his locis: apud Danielem,

Ego Daniel fui lugens tribus septimanis, panem desideriorum non comedi, ac caro et vinum non venit ad os meum, et 58 ungendo non unctus sum, usque dum implerentur tres septimanae dierum, Daniel 10 [2, ] 3:

apud Matthaeum,

Tu quando jejunas, unge caput tuum, et faciem tuam lava, ne appareas hominibus jejunare, sed Patri tuo in occulto, 6:17;

‘jejunare’ est in luctu esse: apud Amos,

Qui bibunt ex scyphis vini, et ex primitiis oleorum se ungunt, sed super confractione Josephi non afficiuntur dolore, 6:6:

apud Ezechielem,

Lavi te aquis, et ablui sanguines tuos, et unxi te oleo, 16:9;

ibi de Hierosolyma, per quam significatur Ecclesia: apud Micham,

Calcabis olivam, sed non unges te oleo, 6:15:

apud Moschen,

Oleae erunt tibi in omni termino tuo, sed oleo non unges te, quia excutietur oliva tua, Deut. 28:40:

[20] apud Esaiam,

Ad dandum illis cidarim pro cinere, oleum gaudii 59 pro luctu, 61:3:

apud Davidem,

Unxit te Deus tuus oleo laetitiae 60 prae sociis tuis, Ps. 45:8 [KJV Ps. 45:7]:

apud eundem,

Disponis ante me mensam coram inimicis meis; pinguefacis oleo caput meum, Ps. 23:5:

apud eundem,

Exaltabis sicut monocerotis cornu meum, consenescam in oleo viridi, Ps. 92:11 [KJV 10]:

apud eundem,

Vinum 61 laetificat cor hominis, ad exhilarandum facies oleo, Ps. 104:15:

apud Marcum,

Discipuli exeuntes unxerunt oleo multos infirmos, ac sanaverunt, 6:13:

apud Lucam,

Jesus ad Simonem, Ingressus sum in domum tuam; et oleo caput Meum non unxisti, haec vero unguento unxit pedes Meos, 7:[44, ] 46;

ex his patet quod usu receptum fuerit ungere semet et alios oleo; non oleo sanctitatis, quo ungebantur 62 sacerdotes, reges, altare, et tabernaculum, sed oleo communi, ex causa quia hoc oleum significabat laetum et faustum quod est amoris boni; oleum autem sanctitatis significabat Divinum Bonum, de quo dicitur,

Super carnem hominis non fundetur, et in qualitate ejus non facietis sicut illud, sanctum erit vobis: vir qui praeparaverit sicut illud, aut qui dederit ex eo super alienum, excidetur e populis suis, Exod. 30:32, 33, 38.

Note a piè di pagina:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. hoc est

3. The Manuscript inserts nempe.

4. cultus

5. Ecclesiae

6. influit enim

7. illud

8. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

9. The Manuscript inserts illo.

10. posuerat

11. The Manuscript inserts dicit, .

12. The Manuscript deletes et, and inserts ac.

13. sint, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

14. et quod

15. proprium, etiam

16. The Manuscript inserts etiam.

17. praecipue

18. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

19. The Manuscript inserts ipse.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. et quia

22. illud Regnum

23. repraesentaret altered to repraesentaverit in the Manuscript, repraesentarent [repraesentaverit probably intended], in the First Latin Edition, repraesentaret, in the Second Latin Edition

24. The Manuscript inserts et.

25. hoc est, illa quae

26. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

27. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

28. ad

29. The Manuscript inserts ipsum.

30. Divinum Verum

31. id

32. apud Esajam prophetam

33. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

34. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

35. 35, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

36. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

37. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

38. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

39. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

40. The Manuscript inserts in Verbo.

41. erat

42. The Manuscript inserts in Ipso.

43. repraesentavit

44. originali

45. The Manuscript inserts Cap. 4:18, 19, 20,

46. The Manuscript inserts similiter.

47. Divinum Verum a Divino Bono, quod fuit Dominus quoad Humanum cum in mundo

48. The Manuscript inserts his.

49. Ipsius

50. The Manuscript inserts sint.

51. quapropter Ille per unctum Jehovae intelligitur

52. inde nunc

53. erat

54. The Manuscript inserts 1 Sam.

55. quis namque

56. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

57. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

58. unguendo

59. loco

60. pro, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

61. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

62. sancta, sacerdotes et reges

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #9714

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

9714. ‘Et facies altare’: quod significet repraesentativum Domini ac cultus Ipsius, constat ex significatione ‘altaris’ 1 quod pro holocaustis et sacrificiis, quod sit repraesentativum Domini, et quia per holocausta et sacrificia significabantur omnia cultus Domini, ideo quoque altare erat 2 repraesentativum cultus Ipsius; sed Dominus non per holocausta et sacrificia sed per illa quae repraesentabantur, quae sunt caelestia amoris et spiritualia fidei, colitur, n. 922, 923, 1823, 2180, 2805, 2807, 2830, 3519, 6905, 8680, 8936.

[2] Duo erant per 3 quae Dominus quoad Divinum Humanum repraesentabatur, templum et altare; quod per templum, docet Ipse 4 apud Johannem, Jesus dixit, Solvite templum hoc, in tribus tamen diebus exsuscitabo illud; Ipse loquebatur de templo corporis Sui, 2:19, 20 [, 21]:

quod per altare, etiam ex verbis Domini, ubi de templo et simul de altari loquitur, constare potest 5 apud Matthaeum, Stulti et caeci, quia dicitis, Quicumque juraverit per templum, nihil est, quicumque vero juraverit per aurum templi, reus est; utrum majus est, aurum an 6 templum quod sanctificat aurum? Item, quicumque juraverit per altare, nihil est, quicumque vero juraverit per donum quod super illo est, reus est; stulti et caeci, utrum majus est, donum an 6 altare quod sanctificat donum? qui juraverit per altare, jurat per illud et per omne 7 quod super illo est; et qui juraverit per templum, jurat per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo, 23:16-22;

inde patet quod sicut templum, ita quoque altare 8 esset repraesentativum Divini Humani Domini, nam simile de altari dicitur quod de templo, nempe quod id sit quod sanctificat donum quod super eo, ita quod altare esset subjectum, a quo sanctificatio, proinde etiam repraesentativum Divini Humani Domini, a quo omne sanctum procedit; sed altare erat repraesentativum Domini 9 quoad Divinum Ipsius 10 Bonum, templum autem 11 quoad Divinum Ipsius Verum, ita quoad caelum, nam Divinum Verum procedens a Domino facit caelum; ideo dicitur de templo quod qui juraverit per templum, juret per illud et per Ipsum Qui habitat in eo; et additur, qui juraverit per caelum, jurat per thronum Dei et per Ipsum Qui sedet super illo; ‘thronus Dei’ est Divinum Verum procedens a Domino, ita caelum et ‘sedens super illo’ est Dominus 12 , n. 5313. Simile quod per templum etiam repraesentabatur per habitaculum; Dominus quoad Divinum Verum ibi est testimonium quod in arca, n. 9503.

[3] Quia per altare repraesentatus est Dominus quoad Divinum Bonum, ideo erat illud ipsum sanctum sanctorum, et sanctificabat 13 omne quod tetigit 14 illud, ut constare potest in sequentibus hujus libri, ubi dicitur, Septem dies expiabis super altare, et sanctificabis illud, ut sit altare sanctum sanctorum, ac omne quod tetigerit illud, sanctificetur Exod. 29:37;

et ideo ignis super altari perpetuo ardebat, et nusquam exstinguebatur, Lev. 6:5, 6 [KJV 12, 13]; et ex illo igne accipiebatur ignis suffimenti, et non aliunde, Lev. 10:1-6;

per ignem enim altaris significabatur Divinum Bonum Divini Amoris Domini, n. 5215, 6314, 6832, 6834, 6849.

[4] Quod altare fuerit repraesentativum Domini, patet ab his apud Davidem,

Lux et veritas Tua deducant me ad montem sanctitatis Tuae, et ad habitacula Tua, ut ingrediar ad altare Dei, ad Deum, Ps. 43:3, 4:

et apud eundem,

Lavo in innocentia manus meas, et circumdo altare Tuum, Jehovah, Ps. 26:6, 7.

[5] At 15 quod altare fuerit repraesentativum cultus Domini, apud Esaiam,

Omnia pecora Arabiae congregabuntur Tibi; arietes Nebaioth ministrabunt 16 Tibi, ascendent 17 ad beneplacitum altare Meum, 60:7:

18 apud Jeremiam,

Deseruit Dominus altare Suum, abominatus 19 est sanctuarium Suum, Threni 2:7 20 ; ‘deserere altare’ pro abolere 21 repraesentativum cultus Domini ex bono amoris, ‘abominari sanctuarium’ pro abolere repraesentativum cultus Domini ex veris fidei:

[6] apud Ezechielem,

Destruentur altaria vestra, dispergam ossa vestra circum altaria vestra; devastabuntur et desolabuntur altaria vestra, et frangentur, et cessabunt idola vestra, 6:4-6;

‘destrui, devastari et desolari altaria’ pro quod cultus repraesentativi:

apud Esaiam,

22 Expiabitur iniquitas Jacobi cum posuerit omnes lapides altaris sicut lapides calcis dispersos, 27:9;

‘lapides altaris dispersi’ pro omnibus veris 23 cultus:

[7] apud eundem,

In die illo spectabit homo ad Factorem suum, et oculi ejus ad Sanctum Israelis, non autem spectabit ad altaria, opus manuum suarum, et quod fecerunt digiti illius 24 , 17:7, 8 25 ;

‘altaria opus manuum, et quod fecerunt digiti’ pro cultu ex propria intelligentia:

[8] apud Hoscheam, Multiplicavit Ephraim altaria ad peccandum, 8:11;

‘multiplicare altaria ad peccandum’ pro fingere inania cultus:

apud eundem,

Tribulus et spina ascendet super altaria eorum 26 , 10:8;

pro quod mala et falsa intrabunt et facient cultum 27 :

[9] apud Esaiam,

In die illo erit altare Jehovae in medio Aegypti, 19:19;

‘altare Jehovae’ pro cultu Domini.

[10] Altare, de quo nunc agitur, quia erat portatile, factum 28 erat ex lignis 29 schittim, et obductum aere, ast altare quod mansurum in suo loco, erat vel ex humo vel ex lapidibus non caesis; altare ex humo erat 30 principale repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ex lapidibus autem non caesis, repraesentativum cultus ex bonis et veris 31 fidei, n. 8935, 8940; altare autem portatile, de quo hic, 32 erat repraesentativum cultus Domini ex bono amoris; ideo erat ex lignis 29 schittim, et obductum aere.

Note a piè di pagina:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. significat et est

3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

4. The Manuscript inserts Dominus.

5. The Manuscript places this before ex verbis.

6. quam, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

7. The Manuscript inserts id.

8. The Manuscript places this after Domini, .

9. repraesentabat Dominum

10. Ipsum Divinum

11. The Manuscript inserts Dominum.

12. The Manuscript inserts ibi.

13. sanctificant

14. tetigerit

15. et

16. ministrabuntur in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

17. ascendit, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

18. The Manuscript inserts et.

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

22. The Manuscript inserts Non in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

23. The Manuscript inserts quae.

24. illorum, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. vestra, in the Manuscript, the First Latin Edition.

27. ascendent in cultus

28. aedificatum

29. ligno

30. fuit

31. bono et vero

32. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.