La Bibbia

 

Jeremias 50

Studio

   

1 Verbum quod locutus est Dominus de Babylone et de terra Chaldæorum, in manu Jeremiæ prophetæ.

2 Annuntiate in gentibus, et auditum facite : levate signum, prædicate, et nolite celare : dicite : Capta est Babylon, confusus est Bel, victus est Merodach, confusa sunt sculptilia ejus, superata sunt idola eorum.

3 Quoniam ascendit contra eam gens ab aquilone, quæ ponet terram ejus in solitudinem, et non erit qui habitet in ea ab homine usque ad pecus : et moti sunt, et abierunt.

4 In diebus illis, et in tempore illo, ait Dominus, venient filii Israël ipsi et filii Juda simul : ambulantes et flentes properabunt, et Dominum Deum suum quærent :

5 in Sion interrogabunt viam, huc facies eorum : venient, et apponentur ad Dominum fœdere sempiterno, quod nulla oblivione delebitur.

6 Grex perditus factus est populus meus, pastores eorum seduxerunt eos, feceruntque vagari in montibus : de monte in collem transierunt, obliti sunt cubilis sui.

7 Omnes qui invenerunt comederunt eos, et hostes eorum dixerunt : Non peccavimus : pro eo quod peccaverunt Domino decori justitiæ, et exspectationi patrum eorum Domino.

8 Recedite de medio Babylonis, et de terra Chaldæorum egredimini, et estote quasi hædi ante gregem.

9 Quoniam ecce ego suscito, et adducam in Babylonem congregationem gentium magnarum de terra aquilonis, et præparabuntur adversus eam, et inde capietur : sagitta ejus quasi viri fortis interfectoris : non revertetur vacua.

10 Et erit Chaldæa in prædam : omnes vastantes eam replebuntur, ait Dominus.

11 Quoniam exsultatis, et magna loquimini, diripientes hæreditatem meam : quoniam effusi estis sicut vituli super herbam, et mugistis sicut tauri :

12 confusa est mater vestra nimis, et adæquata pulveri, quæ genuit vos : ecce novissima erit in gentibus, deserta, invia, et arens.

13 Ab ira Domini non habitabitur, sed redigetur tota in solitudinem : omnis qui transibit per Babylonem stupebit, et sibilabit super universis plagis ejus.

14 Præparamini contra Babylonem per circuitum, omnes qui tenditis arcum : debellate eam, non parcatis jaculis, quia Domino peccavit.

15 Clamate adversus eam, ubique dedit manum, ceciderunt fundamenta ejus, destructi sunt muri ejus, quoniam ultio Domini est : ultionem accipite de ea : sicut fecit, facite ei.

16 Disperdite satorem de Babylone, et tenentem falcem in tempore messis : a facie gladii columbæ unusquisque ad populum suum convertetur, et singuli ad terram suam fugient.

17 Grex dispersus Israël, leones ejecerunt eum : primus comedit eum rex Assur : iste novissimus exossavit eum Nabuchodonosor rex Babylonis.

18 Propterea hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël : Ecce ego visitabo regem Babylonis et terram ejus, sicut visitavi regem Assur :

19 et reducam Israël ad habitaculum suum : et pascetur Carmelum et Basan, et in monte Ephraim et Galaad saturabitur anima ejus.

20 In diebus illis, et in tempore illo, ait Dominus, quæretur iniquitas Israël, et non erit : et peccatum Juda, et non invenietur, quoniam propitius ero eis quos reliquero.

21 Super terram dominantium ascende, et super habitatores ejus visita : dissipa, et interfice quæ post eos sunt, ait Dominus, et fac juxta omnia quæ præcepi tibi.

22 Vox belli in terra, et contritio magna.

23 Quomodo confractus est et contritus malleus universæ terræ ? quomodo versa est in desertum Babylon in gentibus ?

24 Illaqueavi te, et capta es, Babylon, et nesciebas : inventa es et apprehensa, quoniam Dominum provocasti.

25 Aperuit Dominus thesaurum suum, et protulit vasa iræ suæ, quoniam opus est Domino Deo exercituum, in terra Chaldæorum.

26 Venite ad eam ab extremis finibus, aperite ut exeant qui conculcent eam : tollite de via lapides, et redigite in acervos : et interficite eam, nec sit quidquam reliquum.

27 Dissipate universos fortes ejus, descendant in occisionem : væ eis, quia venit dies eorum, tempus visitationis eorum !

28 Vox fugientium, et eorum qui evaserunt de terra Babylonis, ut annuntient in Sion ultionem Domini Dei nostri, ultionem templi ejus.

29 Annuntiate in Babylonem plurimis, omnibus qui tendunt arcum : consistite adversus eam per gyrum, et nullus evadat : reddite ei secundum opus suum : juxta omnia quæ fecit, facite illi, quia contra Dominum erecta est, adversum Sanctum Israël.

30 Idcirco cadent juvenes ejus in plateis ejus, et omnes viri bellatores ejus conticescent in die illa, ait Dominus.

31 Ecce ego ad te, superbe ! dicit Dominus Deus exercituum : quia venit dies tuus, tempus visitationis tuæ.

32 Et cadet superbus, et corruet, et non erit qui suscitet eum : et succendam ignem in urbibus ejus, et devorabit omnia in circuitu ejus.

33 Hæc dicit Dominus exercituum : Calumniam sustinent filii Israël, et filii Juda simul : omnes qui ceperunt eos, tenent, nolunt dimittere eos.

34 Redemptor eorum fortis, Dominus exercituum nomen ejus : judicio defendet causam eorum, ut exterreat terram, et commoveat habitatores Babylonis.

35 Gladius ad Chaldæos, ait Dominus, et ad habitatores Babylonis, et ad principes, et ad sapientes ejus.

36 Gladius ad divinos ejus, qui stulti erunt : gladius ad fortes illius, qui timebunt.

37 Gladius ad equos ejus, et ad currus ejus, et ad omne vulgus quod est in medio ejus : et erunt quasi mulieres : gladius ad thesauros ejus, qui diripientur.

38 Siccitas super aquas ejus erit, et arescent, quia terra sculptilium est, et in portentis gloriantur.

39 Propterea habitabunt dracones cum faunis ficariis, et habitabunt in ea struthiones, et non inhabitabitur ultra usque in sempiternum, nec exstruetur usque ad generationem et generationem.

40 Sicut subvertit Dominus Sodomam, et Gomorrham, et vicinas ejus, ait Dominus, non habitabit ibi vir, et non incolet eam filius hominis.

41 Ecce populus venit ab aquilone, et gens magna, et reges multi consurgent a finibus terræ.

42 Arcum et scutum apprehendent : crudeles sunt, et immisericordes : vox eorum quasi mare sonabit : et super equos ascendent, sicut vir paratus ad prælium contra te, filia Babylon.

43 Audivit rex Babylonis famam eorum, et dissolutæ sunt manus ejus : angustia apprehendit eum, dolor quasi parturientem.

44 Ecce quasi leo ascendet, de superbia Jordanis ad pulchritudinem robustam, quia subito currere faciam eum ad illam. Et quis erit electus, quem præponam ei ? quis est enim similis mei ? et quis sustinebit me ? et quis est iste pastor, qui resistat vultui meo ?

45 Propterea audite consilium Domini, quod mente concepit adversum Babylonem, et cogitationes ejus, quas cogitavit super terram Chaldæorum : nisi detraxerint eos parvuli gregum, nisi dissipatum fuerit cum ipsis habitaculum eorum.

46 A voce captivitatis Babylonis commota est terra, et clamor inter gentes auditus est.

   

Dalle opere di Swedenborg

 

Apocalypsis Explicata #131

Studia questo passo

  
/ 1232  
  

131. "Haec dicit habens romphaeam ancipitem acutam." - Quod significet Dominum qui solus in tentationibus pugnat, constat ex significatione "romphaeae" seu "gladii", quod sit verum pugnans contra falsum, et in opposito sensu falsum pugnans contra verum; "anceps acuta" dicitur quia penetrat utrinque: hoc quia per "romphaeam" significatur, ideo per illam etiam significatur dispersio falsorum, et quoque tentatio. Quod dispersio falsorum, videatur supra (n. 73 1 ); quod tentatio, est quia in scriptis ad Angelum hujus Ecclesiae agitur de tentationibus; quod etiam significetur tentatio per "romphaeam", est quia tentatio est pugna veri contra falsum et falsi contra verum. (Quod tentatio spiritualis sit talis pugna, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 187-201.) Quod per "Haec dicit habens romphaeam ancipitem acutam" intelligatur Dominus quod solus in tentationibus pugnet, est quia in capite praecedente (vers. 16) dictum est quod visum quod ex ore Filii hominis ambulantis inter septem candelabra romphaea anceps acuta exiret (cap. 1 vers. 16); et per "Filium hominis" intelligitur Dominus quoad Divinum Verum (videatur supra, n. 63).

(Quod Dominus solus in tentationibus pugnet, et nihil homo, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 195-200.)

Quod per "romphaeam" seu "gladium" significetur pugna veri contra falsum, et falsi contra verum, est quia per "bella" in Verbo significantur bella spiritualia, ac bella spiritualia sunt verorum contra falsa ac falsorum contra vera; et quia "bella" in Verbo talia significant, ideo etiam omnia arma belli, sicut "gladius", "hasta", "arcus", "tela", "clipeus", et plura, significant aliqua specialia pugnae spiritualis; "gladius" imprimis, quia in bellis pugnatur gladiis.

(Quod "bella" significent pugnas spirituales, videatur n. 1659, 1664, 8295, 10455; et quod inde singula arma belli significant aliquid pugnae spiritualis, n. 1788, 2686.)

[2] Quod "gladius" in Verbo significet Verum pugnans contra falsum, ac 2 falsum contra verum, ac inde dispersionem falsorum, et quoque tentationem spiritualem, constare potest a plurimis locis ibi, quorum aliqua hic confirmationis causa in medium afferre volo:

- Ut apud Matthaeum,

Jesus dixit se non venisse mittere pacem super terram, sed gladium (10:34);

per "gladium" ibi intelligitur tentationis pugna; causa, quod ita dictum sit, erat, quia homines eo tempore in falsis erant, et Dominus detexit vera interiora, et falsa non nisi quam per pugnas ex his veris possunt ejici.

[3] Apud Lucam,

Jesus dixit discipulis, "Nunc qui habet crumenam tollat, similiter peram; qui vero non habet, vendat Vestimenta sua, et emat gladium" (22:35-38);

per "crumenam" et "peram" significantur cognitiones spirituales, ita vera; per "vestimenta" significantur propria; et per "gladium" pugna.

[4] Apud Jeremiam,

"Gladie contra Chaldaeos, ... et contra habitatores Babelis, et contra principes ejus et contra sapientes ejus; gladie contra mendaces ut stultescant; gladie contra fortes ejus ut consternentur; gladie contra equos ejus, et contra currus ejus gladie contra thesauros ejus ut diripiantur; siccitas super aquas ejus ut exarescant" (50:35-38);

per "gladium" ibi significatur dispersio et vastatio veri; per singulos illos apud quos erit, ut per "Chaldaeos", "habitatores Babelis", "principes et sapientes ejus", "mendaces", "fortes", "equos", "currus", "thesauros", significantur illi aut illa quae vastabuntur; ut per "equos intellectualia, per "currus" doctrinalia, et per "thesauros" cognitiones: inde dicitur "Siccitas super aquas ejus ut exarescant" "aquae" enim sunt vera ecclesiae, "et siccitas ut exarescant" est vastatio.

(Quod "siccitas" et "exarescentia" sit ubi non verum, videatur n. 8185:

quod "aquae" sint vera ecclesiae, supra. n. 71:

quod "thesauri" sint cognitiones, n. 1694, 4508, 102272-5.)

[5] Apud Esaiam,

"Jehovah disceptabit, et in gladio suo cum omni carne, et multiplicabuntur confossi Jehovae" (66:16);

apud Jeremiam,

"Super omnes colles in deserto venerunt vastatores, quia gladius Jehovae devorans a fine terrae usque ad finem terrae" (12:12);

apud Ezechielem,

Propheta et dic, ... Gladius exacutus, etiamque expolitus, ut mactet mactationem exacutus est, ut sit ei splendor expolitus est;... Iteretur gladius tertio, gladius confossorum, gladius confossionis magnae penetralia penetrans, ut colliquescat cor, et multiplicentur offendicula; contra omnes portas eorum dabo aciem gladii; ah, factus est in fulgur" (Ezechiel 21:14-20, 33 [B.A. 9, 10, 14, 15, 18]);

apud Esaiam,

Obviam sitienti adferte aquas, ... cum pane praevenite vagabundum; nam coram gladio vagabuntur, coram gladio extenso et coram arcu tenso, et propter gravitatem belli" (21:14, 15);

apud Ezechielem,

"Cohorrescent... cum volare fecero gladium meum praeter faces eorum, ut trepident ad momenta vir propter animam suam, ... per gladius potentium dejiciens multitudinem eorum" (32:10-12);

apud Davidem,

"Exultabunt sancti in gloria, cantabunt super cubilibus suis; celsitudines Dei in gutture eorum, et gladius orium in manu eorum" (Psalmuss 149:5, 6);

apud eundem,

Accinge gladium tuum super femur tuum, O Potens;... in honore tuo conscende currum, equita super verbo veritatis, ... docebit Te mirabilia dextra tua; tela tua acuta" (Psalmuss 45:4-6 [B.A. 3-5]);

in Apocalypsi,

Data est machaera magna sedenti super equo rufo (6:4);

et alibi,

Ex ore sedentis super equo albo exibat "romphaea acuta, ut per eam percutiat gentes:... reliqui occisi sunt romphaea sedentis super equo" (19:15, 21 3 );

per "gladium" in illis locis significatur verum pugnans et destruens. Haec destructio apparet imprimis in mundo spirituali; illi ibi qui in falsis sunt non sustinent verum; anguntur sicut qui luctantur cum morte cum veniunt in sphaeram lucis, hoc est, ubi Divinum Verum est, et quoque sic deprivantur veris et vastantur.

[6] Sicut pleraque in Verbo etiam sensum oppositum habent, ita quoque "gladius"; et in eo sensu significat falsum pugnans contra verum, ac destruens illud. Vastationes ecclesiae, quae sunt quando ibi non amplius vera sed modo falsa, describuntur in Verbo per "gladium", ut in sequentibus his locis: -

"Cadent ore gladii, et captivabuntur inter omnes gentes; tandem Hierosolyma erit conculcata ab "omnibus" gentibus usque dum implebuntur tempora gentium" (Luca 21:24).

Consummatio saeculi, de qua ibi agitur, est ultimum tempus ecclesiae, quando regnatura falsa; "cadere ore gladii" est quod verum destruetur per falsum; "gentes" ibi sunt mala; "Hierosolyma" est ecclesia.

[7] Apud Esaiam,

"Rarum reddam hominem prae auro puro;... inventus confodietur; et omnis congregatus cadet gladio" (13:12, 15);

"homo" qui rarus, pro illis qui in veris; "confodi" et "cadere gladio" pro consumi falso.

[8] Apud eundem,

"In die illo rejicient vir idola argenti sui et idola auri sui, quae fecerunt vobis manus Vestrae... Tunc cadet Aschur gladio non viri, et gladius non hominis comedet eum; qui vero fugit sibi coram gladio juvenes ejus in tributum erunt" (31:7, 8);

"idola quae fecerunt manus" sunt falsa ex propria intelligentia; "Aschur" est rationale per quod; "cadere gladio non viri" et "non hominis", est non destrui per aliquam pugnam veri contra falsum; "qui fugit sibi coram gladio, juvenes ejus in tributum erunt", est verum quod non destruitur hoc serviet falsis: quod hic sensus istorum verborum sit, non apparet in sensu litterae; inde patet quantum distat sensus spiritualis a sensu litterae.

[9] Apud Jeremiam,

"In vanum percussi filios Vestros, et disciplinam non acceperunt; Comedit gladius vester prophetas Vestros" (2:30);

apud eundem,

"Ecce prophetae dicentes, Non videbitis gladium, et fames non erit vobis... gladio et fame consumentur prophetae;... si egredior in agrum, ecce confossi gladio; et si intro urbem, ecce aegritudines famis" (14:13-18);

agitur hic et ibi de ecclesiae vastatione quoad verum; "prophetae" sunt qui docent vera, et "gladius" qui consumit eos est falsum pugnans et destruens; "ager" est ecclesia, "urbs" est doctrina, "confossi gladio in agro" sunt apud quos in ecclesia destructa sunt vera, "fames" quae intra urbem est defectus omnis veri in doctrina.

[10] Apud eundem,

"Abnegarunt Jehovam quando dixerunt, Non Ille; non veniet super nos malum, ac gladium famemque non videbimus" (5:12);

apud eundem,

"Juvenes morientur gladio, ac filii filiaeque eorum morientur fame" (11:22);

"juvenes" sunt qui in veris, et abstracte ipsa vera; - "mori gladio" est destrui per falsa; "filii filiaeque" sunt cognitiones veri et boni; "fames" est defectus earum.

[11] In Threnis,

"Cum periculo animarum nostrarum adducimus panem nostrum propter gladium deserti" (5:9);

"desertum" est ubi non bonum quia non verum; "gladius" ejus est destructio veri; "panis" est bonum quod "cum periculo animarum" recipitur, quia omne bonum implantatur homini per verum.

[12] Apud Ezechielem,

"Gladius foris, ac pestis et fames intus; qui in agro gladio morietur; qui in urbe pestis et fames comedent" (7:15);

"gladius" est destructio veri; "pestis" est inde consumptio; "fames" est plenarius defectus: similiter alibi (Ut Jeremias 21:7; 29:17, 18; 34:17).

[13] Apud Sachariam,

"Vae pastori nihili deserenti gregem; gladius super brachio ejus, et super oculo dextro ejus; brachium ejus arescendo exarescet, et oculus dexter ejus caligando caligabit" (11:17);

"gladius super brachio" est destructio voluntarii quoad bonum, "gladius super oculo dextro" est destructio intellectualis quoad verum; quod periturum omne bonum et omne verum significatur per quod "brachium arescendo exarescet et oculus dexter caligando caligabit."

[14] Apud Esaiam,

"Sic dicetis ad dominum vestrum, ... Ne time propter verba quae audivisti, quibus blasphemarunt pueri regis Aschuris Jehovam"... ecce cadere faciam eum gladio in terra sua. Et Sancheribus rex Aschuris reversus est;... et factum est cum incurvaret se in domo 4 Nisroch Dei sui, "... duo "filii percusserunt eum gladio" (37:6, 7, [37,] 38);

quia rationale est quod agnoscit et quod negat Divinum, et cum negat arripit omne falsum loco veri et sic perit, ideo hoc repraesentativum exstitit, nempe quod rex Aschuris, quia blasphemavit Jehovam, a filiis in domo "Nisroch Dei sui percuteretur gladio; "Aschur" significat rationale in utroque sensu (n. 119, 1186); "filii" regis illius significant falsa; et "gladius" destructionem per illa.

[15] Apud Mosen,

Urbs quae colit alios deos, percuteretur gladio et combureretur igne (Deuteronomius 13:13, (14, 16,) 17 [B.A. 12, 13, 15, 16]);

hoc statutum erat, quia eo tempore omnia repraesentativa erant; "colere alios deos" est colere ex falsis; "percuti gladio" est perire falso; et "comburi igne" est perire malo falsi.

[16] Apud eundem,

Quisquis tetigerit in agro confossum gladio, immundus erit (Numeri 19:16, 18, 19);

"in agro confossus gladio" repraesentabat illos intra ecclesiam qui destruxerunt vera apud se; "ager" ibi est ecclesia.

[17] Quod "gladius" significet falsum destruens verum, patet apud Davidem:

"Inflammantur filii hominis, dentes eorum hasta et tela, et lingua eorum gladius acutus" (Psalmuss 57:5 [B.A. 4]);

"Ecce eructant ore suo, gladii in labiis eorum" (Psalmuss 59:8 [B.A. 7]);

Operantes iniquitatem "acuunt sicut gladium linguam suam, tendunt telum suum verbo amaro" (Psalmuss 64:4 [B.A. 3]).

Ex his patet quid significatur per Domini verba ad Petrum,

"Omnes accipientes gladium, per gladium peribunt" (Matthaeus 26:51, 52);

nempe, quod qui credunt falsa perituri sint per falsa.

[18] Ex his nunc patet quid per "romphaeam", "machaeram", seu "gladium" in Verbo in utroque sensu significatur. Quod talia per "gladium" significentur, est quoque ex apparentia in mundo spirituali. Quando ibi pugnae spirituales sunt, quae sunt pugnae veri contra falsum, et falsi contra verum, tunc apparent varia arma belli, sicut enses, hastae, clipei, et similia; non quod per talia illis pugnae sint, sed sunt modo apparentiae repraesentativae pugnarum spiritualium. Quando falsa acriter pugnant contra vera, tunc quandoque e caelo apparet splendor aut fulgur ensis utrinque se vibrantis, ex quo magnus terror; quo dissipantur illi qui ex falsis pugnant.

[19] Ex eo patet quid intelligitur per haec apud Ezechielem,

"Exhorrescent cum volare fecero gladium meum praeter facies eorum, ut trepident ad momenta propter animam suam" (32:10-12);

et apud eundem,

"Propheta et dic,... gladius exacutus est, etiamque expolitus,... ut sit ei splendor ut colliquescat cor,... ah, factus est in fulgur" (Ezech. 21:14-20, 33 [B.A. 9, 10, 15]).

Quod inde tantus terror sit, est quia ferrum, ex quo ensis, significat verum in ultimis, ac splendor et fulgur est ex luce caeli et ejus vibratione super eum: lux caeli est Divinum Verum procedens a Domino; Divinum Verum ita incidens in illos qui in falsis sunt terrorem incutit.

[20] Exinde quoque patet quid significatur per quod, ejecto Adamo,

"Ab oriente Edenis habitare facti sint cherubi, et flamma gladii hinc inde vertentis et vibrantis se ad custodiendum vitam ad arborem vitae" (Genesis 3:24);

per "arborem vitae" significatur amor caelestis, qui est amor in Dominum; per "cherubos" custodia; per "flammam gladii hinc inde vertentis se" terrifica abactio et rejectio omnium qui in falsis sunt; "oriens Edenis" est ubi praesentia Domini est in illo amore: significatur itaque per illa, quod omnis aditus clausus sit ad agnoscendum solum Dominum (ei) qui non vitam amoris vivit. Quod per "gladium significetur falsum, patet manifeste apud Ezechielem, ubi de principe Tyri hoc dicitur,

"Evaginabunt gladios super pulchritudinem sapientiae tuae" (28:7);

per "principem Tyri" significatur intelligentia quae ex cognitionibus veri; quia illa exstinguitur per falsa, ideo dicitur "super sapientiam", quod non dici posset nisi per "gladios" intelligerentur falsa.

Note a piè di pagina:

1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232  
  

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #10227

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

10227. ‘Dives non dabit plus, et pauper non dabit minus, ex dimidio sicli ad dandum Jehovae’: quod significet quod omnes ex quacumque facultate sint, aeque omnia 1 veri ex bono addicaturi sint Domino, constat ex significatione ‘divitis’ quod sit qui abundat veris et bonis, ac eorum cognitionibus, de qua sequitur, ex significatione ‘pauperis’ quod sit qui non abundat illis, de qua etiam sequitur, ex significatione ‘non dare plus et non dare minus’ quod sit aeque omnes, ex significatione ‘dimidii sicli’ quod sint omnia veri ex bono, de qua n. 10221, et ex significatione ‘dare Jehovae’ quod sit addicare Domino, per ‘Jehovam’ enim in Verbo intelligitur Dominus, videantur citata n. 9373; ex his patet quod per ‘dives non dabit plus, et pauper non dabit minus, ex dimidio sicli ad dandum Jehovae’ significetur quod omnes ex quacumque facultate sint, aeque omnia veri ex bono addicaturi sint Domino.

[2] Cum his ita se habet: omnibus est facultas intelligendi et sapiendi, sed quod unus prae altero sapiat, est quia non similiter addicant Domino omnia intelligentiae et sapientiae, quae sunt omnia veri et boni; qui addicant Domino omnia, illi sapiunt prae reliquis, quoniam omnia veri et boni quae faciunt sapientiam influunt ex caelo, hoc est, ex Domino ibi; addicatio omnium Domino aperit interiora hominis versus caelum, agnoscitur enim sic quod nihil veri et boni a semet sit, et quantum id agnoscitur, tantum amor sui decedit, et cum amore sui caligo ex falsis et malis, tantum etiam homo in innocentiam venit, ac in amorem et in fidem in Dominum; inde conjunctio cum Divino, influxus inde ac illustratio; ex his patet unde est quod unus plus et alter minus sapiat, ac quoque cur ‘dives non dabit plus ac pauper minus’, ut nempe omnibus aeque facultas sapiendi sit; non quidem est omnibus aequa facultas sapiendi, sed est aeque, quoniam sapere potest unus et alter.

[3] Per facultatem sapiendi non intelligitur facultas ratiocinandi de veris et bonis ex scientiis, ita nec facultas confirmandi quicquid lubet; sed facultas perspiciendi quid verum et bonum, eligendi quod convenit, ac applicandi usibus vitae; qui addicant omnia Domino, illi perspiciunt, eligunt, et applicant, qui autem non addicant Domino sed sibi, illi sciunt solum ratiocinari de veris et bonis; nec vident quicquam nisi quae aliorum sunt, non ex ratione sed ex activo memoriae; quoniam introspicere in ipsa vera nequeunt, stant foris, et confirmant quicquid accipiunt, sive verum sit sive falsum; qui ex scientiis eruditius hoc facere possunt, prae aliis a mundo creduntur sapere; sed quo plus sibi tribuunt omnia, ita quo plus amant quae ipsi ex se cogitant, eo magis insaniunt, confirmant enim falsa prae veris et mala prae bonis; non enim aliunde lucem habent quam a fallaciis et apparentiis quae in mundo sunt, et inde a suo lumine, quod lumen naturale vocatur, separato a luce caeli, quod lumen cum separatum est, quoad vera et bona quae caeli sunt, est mera caligo.

[4] Quod divitiae et opes sint illa quae sunt intelligentiae et sapientiae, proinde etiam cognitiones 2 veri et boni, quae etiam opes et divitiae spirituales vocantur, constat a locis in Verbo ubi nominantur, ut apud Esaiam,

Visitabo super fructum superbiae regis Aschuris, ideo quod dixit, In virtute manus meae feci, et per sapientiam meam, quia intelligens sum; unde removebo terminos populorum, et thesauros eorum depopulabor; inveniet sicut nidum manus mea opes populorum, 10:12-14;

agitur ibi in sensu interno de illis qui fidunt suae propriae intelligentiae, nec credunt quod vera sapientia 3 e caelo veniat sed ex semet; ‘rex Aschuris’ est ratiocinatio, hic ex propria intelligentia, n. 1186, ‘inde depopulari thesauros et opes populorum’ est destruere illa quae vera intelligentiae et sapientiae sunt:

[5] apud eundem,

Propheticum de bestiis meridiei; portant super umero asinorum opes suas, et super dorso camelorum thesauros suos, ad Aegyptum, 30:6, 7;

‘bestiae meridiei’ sunt qui intra Ecclesiam 4 sunt, ita in luce veri ex Verbo, sed usque Verbum non legunt nisi solum propter scientiam et non propter usus vitae, ‘meridies’ enim est ubi lux veri, ita ubi Verbum, n. 3195, 3708, 5672, 9642, ‘asinus’ est scientia, et quoque ‘camelus’, ut et ‘Aegyptus’; quod ‘asinus’, videatur n. 5492, 5741, 7024, quod ‘camelus’, n. 3048, 3071, 3143, 3145, 4156, et quod ‘Aegyptus’, citata n. 9391; quod haec prophetica in spirituali sensu intelligenda sint, constare potest ex eo quod absque illo sensu nemo sciat quid 5 sunt bestiae meridiei, quid portare super umero asinorum opes suas, et super dorso camelorum thesauros suos, et hoc ad Aegyptum:

[6] apud eundem,

Dabo tibi thesauros tenebrarum, et occultas opes latebrarum, ut cognoscas quod Ego Jehovah, 45:3;

‘thesauri tenebrarum et occultae opes latebrarum’ 6 sunt talia quae sunt intelligentiae et sapientiae caelestis, quae a naturali homine abscondita sunt:

[7] apud Jeremiam,

Peccatum Jehudae est scriptum stylo ferri: mons Mi in agro, facultates tuas, et omnes thesauros tuos in praedam dabo, xvii [1, ] 3;

Jehudah dicitur ‘mons in agro’ 7 quia apud illum erat repraesentativum Ecclesiae caelestis, ‘mons’ enim est amor Ecclesiae caelestis, n. 6435, et ‘ager’ est Ecclesia, n. 2971, 3766, 7502, 9139, 9295; ‘facultates et thesauri’ 8 quae darentur in praedam, 9 sunt omnia vera et bona Ecclesiae, quae dissiparentur:

[8] apud eundem,

Propter confidentiam tuam in operibus tuis et in thesauris tuis, etiam tu capieris, 10 48:7;

thesauri' etiam hic pro Ecclesiae 11 doctrinalibus et cognitionibus:

[9] apud eundem,

Gladie contra equos ejus, et contra currus ejus, et contra promiscuam turbam quae in medio ejus; gladie contra thesauros ejus ut diripiantur; siccitas super aquas ut exarescant, 50:36, 37, [, 38];

haec contra Chaldaeos, per quos intelliguntur qui in cultu externo sunt absque interno, 12 sic qui ore profitentur vera Verbi sed corde negant; ‘gladius’ est falsum pugnans contra vera, n. 2799, 4499, 6353, 7102, 8294, ‘equi’ sunt intellectuale, n. 2760-2762, 3217, 5321, ‘currus’ sunt illa quae doctrinae, n. 5321, 8215, ‘thesauri qui diriperentur’ sunt vera et bona Ecclesiae, quae per applicationem ad mala amorum sui et mundi 13 perverterentur et perirent, ‘siccitas super aquis ut exarescant’ est deprivatio et consumptio verorum fidei; quod ‘aqua’ sit verum fidei,

[10] videatur n. 2702, 3058, 3424, 4976, 8568, 9323; quis non videre potest 14 quod sensus litteralis non sit genuinus sensus istorum verborum? nam quid sancti, aut quid Ecclesiae, aut quid caeli, 15 aut quis sensus 16 inest his, quod gladius esset contra equos, contra currus, contra promiscuam turbam, contra thesauros, et quod siccitas esset super aquas ut exarescant? 17 quare ex his et ex reliquis Verbi manifeste videri potest quod sensus spiritualis, qui differt a naturali, insit singulis, et quod Verbum absque illo sensu non sanctum dici queat, et quod in perplurimis locis ne quidem possit capi:

[11] apud eundem,

Babel, quae habitas super aquis multis, magna thesauris, 51:13;

‘Babel’ sunt qui possident Verbum, et inde omnia vera et bona Ecclesiae, sed qui applicant illa ad amorem sui, et sic profanant, n. 1326; quod etiam repraesentabatur per quod rex Babelis sumpserit omnia vasa templi, quae erant ex auro et argento, et quod biberit ex illis, atque tunc laudaverit deos auri et argenti, Dan. 5:2-4 seq. ; inde dicitur ‘Babel habitans super aquis multis, magna thesauris’; ‘aquae’ sunt vera, et in opposito sensu falsa, n. 2702, 3058, 4976, 8568, 9323; hoc describitur amplius in Apocalypsi, ubi divitiae Babylonis, quae ibi vocantur ‘merces’ recensentur, xviii:

[12] apud Ezechielem,

Adducam contra Tyrum Nebuchadnezarem, per ungulas equorum suorum conculcabit omnes plateas tuas; diripient opes tuas, et praedabuntur merces tuas, 26:7, [11, ] 12;

per ‘Tyrum’ intelligitur Ecclesia quoad cognitiones boni et veri, n. 1201, per ‘Nebuchadnezarem regem Babelis’ intelligitur 18 profanum quod vastat, n. 1327 fin. ; quod fit cum vera et bona 19 Verbi inserviunt pro mediis ad favendum malis amorum sui et mundi, per sinistram applicationem; tunc enim 20 illorum amorum mala intus in corde sunt, et sancta Ecclesiae in ore; ‘ungulae equorum’ sunt extrema naturalia, 21 quae sunt scientifica mere sensualia, n. 7729, et ‘plateae’ sunt vera fidei, n. 2336, ‘opes et merces’ sunt cognitiones boni et veri;

[13] quia per Tyrum 22 cognitiones boni et veri significantur, n. 1201, ideo ubi de Tyro in Verbo agitur, etiam de varii generis mercibus et divitiis agitur, ut apud eundem,

Tharschisch negotiatrix tua, per multitudinem omnium opum in argento, ferro, stanno, et plumbo. Damascus negotiatrix tua prae multitudine omnium opum: per multitudinem opum tuarum et mercatus tuos, ditasti omnes reges terrae, 27:1-fin. :

apud eundem,

In sapientia tua et in intelligentia tua feceras tibi opes; aurum et argentum in thesauris tuis; per multitudinem sapientiae tuae multiplicasti tibi opes, 28:[4, 5];

etiam de Tyro; 23 per quae manifeste patet quod per ‘opes et divitias’ in Verbo intelligantur opes et divitiae spirituales, quae sunt cognitiones boni et veri, ita quae sunt media sapientiae:

[14] etiam apud Sachariam,

Tyrus colligit argentum sicut pulverem, et aurum sicut coenum platearum; ecce Dominus depauperabit eam et excutiet in mare opes ejus, 9:3, 4:

et apud Davidem,

Filia Tyri offeret tibi 24 munus, filia regis; facies tuas deprecabuntur divites populi, Ps. 45:13 25 [KJV 12];

describitur ibi Ecclesia quoad affectionem veri, et vocatur ‘filia regis’, nam ‘filia’ est 26 Ecclesia quoad affectionem, n. 27 2362, 3963, 6729, 28 9055 fin. , et ‘rex’ est verum, n. 1672, 2015, 2069, 3670, 4575, 4581 4966, 6148; quapropter dicitur quod filia Tyri offeret munus, et quod divites populi deprecabuntur facies; ‘divites populi’ sunt qui abundant 29 veris et bonis:

[15] apud Hoscheam,

Dixit Ephraim, Profecto ditatus sum, inveni opes mihi, 12:9 [KJV 8];

per ‘ditatus sum et inveni opes mihi’ nec intelligitur quod ditatus sit divitiis et opibus mundanis, sed caelestibus, nam per ‘Ephraim’ intelligitur intellectuale Ecclesiae, 30 quod illustratur cum legitur Verbum, n. 31 5354, 6222, 6238, 6267:

[16] apud Johannem,

Angelo Ecclesiae Laodicensium, Quia dicis quod dives sim, et ditatus sim, et nullius opis indigeam, cum non scias quod tu sis miser, et miserabilis, et egenus, et caecus, et nudus; consulo tibi ut emas a Me aurum igne purificatum ut ditescas, et vestimenta alba ut induaris, Apoc. 3:[14, ] 17, 18; agitur ibi de Ecclesia, quae omne Ecclesiae ponit in nudis cognitionibus, ac inde se prae aliis effert, cum tamen cognitiones non sunt nisi quam media ad emendandam et perficiendam vitam; quare qui illas possidet absque vita secundum illas, est miser, miserabilis, egenus, caecus, et nudus; ‘emere aurum’ igne purificatum est comparare sibi a Domino genuinum bonum, ac ‘vestimenta alba’ est comparare sibi a Domino genuina vera ex illo bono; quod ‘aurum’ sit bonum amoris, videantur citata n. 9874, et quod ‘vestimenta’ sint vera fidei, n. 4545, 5248, 5319, 5954, 9212, 9216, 9814, 9952:

[17] apud Jeremiam,

Ego Jehovah dans 32 cuique juxta vias ejus, juxta fructus operum ejus; sicut perdix colligit sed non parit, facit divitias sed non cum judicio; in medio dierum suorum deseret illas; in postremitate dierum fiet stultus, 17:[10, ] 11; agitur ibi de illis qui comparant sibi cognitiones absque fine alius usus quam ut ditescant, hoc est, ut sciant, cum tamen vita est cui inserviturae; hoc intelligitur per ‘colligere sicut perdix et tamen non parere’, et per ‘facere divitias, sed non cum judicio’:

[18] apud Lucam,

33 Quisquis ex vobis qui non abnegat omnes suas facultates, non potest Meus esse discipulus, 14:33;

qui non scit 34 quod ‘facultates’ in sensu interno sint divitiae et opes spirituales, quae sunt cognitiones ex Verbo, nequaquam aliter scire potest quam quod deprivaturus se sit omnibus opibus ut salvari possit, cum tamen non ille sensus istorum verborum est; per ‘facultates’ ibi intelliguntur omnia quae ex propria intelligentia sunt; nemo enim 35 potest sapere ex se sed ex Domino; quapropter ‘abnegare omnes facultates’ est sibi nihil intelligentiae et sapientiae tribuere; et qui hoc non facit, non potest instrui a Domino, hoc est, discipulus Ipsius esse.

[19] Quia per facultates, divitias, opes, argentum, et aurum, significantur illa quae sunt intelligentiae et sapientiae, ideo quoque a Domino comparatur regnum caelorum thesauro abscondito in agro, Matth. 13:44, et dicitur quod facerent sibi thesaurum non deficientem in caelis; quoniam ubi thesaurus ibi cor, Matth. 6:19, [20, 21; ] Luc. 12:33, 34 36 ;

[20] qui non sciunt quod per ‘divites’ intelligantur qui possident cognitiones veri et boni, ita qui habent Verbum, et quod per ‘pauperes’ intelligantur qui non possident illas, sed usque qui desiderant illas, non aliter scire possunt quam quod per divitem qui induebatur purpura et bysso, et per pauperem qui projectus ad vestibulum ejus, Luc. xvi, intelligatur dives et pauper in communi sensu; cum tamen per ‘divitem’ ibi intelligitur gens Judaica, quae habebat Verbum, 37 per ‘purpuram qua indutus’ genuinum bonum, n. 9467, et per ‘byssum’ genuinum verum, n. 5319, 9469, 9596, 9744, et per ‘ 38 pauperem projectum ad vestibulum’ intelliguntur qui extra Ecclesiam et non habent Verbum, et tamen desiderant vera et bona caeli et Ecclesiae;

[21] inde etiam patet quod per ‘divites’ intelligantur qui habent Verbum, proinde Divina Vera, ut quoque in prophetico 39 Marias apud Lucam,

Deus esurientes implevit bonis, et divites 40 emisit inanes, 1:53;

‘esurientes’ ibi sunt qui alibi vocantur pauperes, ita qui non habent panem et aquam, et sic qui sunt in fame, et in siti, hoc est, qui non sciunt bonum et verum et usque desiderant illa; per ‘panem et aquam’ 41 in Verbo significantur bonum et verum, n. 9323, ac per ‘esurire et sitire’, ita per ‘famem et sitim’ significatur desiderium ad illa.

[22] Tales per ‘pauperes’ etiam intelliguntur alibi, ut apud Lucam,

Beati pauperes, quia eorum est regnum caelorum; beati esurientes, quoniam saturabimini, 6:20, 21:

apud eundem,

Paterfamilias dixit servo ut abiret in plateas et vicos urbis, et introduceret pauperes, mancos, claudos, et caecos, 14:21:

apud eundem,

42 Pauperibus praedicabitur evangelium, 7:22:

apud Matthaeum, Pauperes audiunt evangelium, 11:5:

apud Esaiam,

Tunc pascent primogeniti pauperum, et egeni confidenter cubabunt, 14:30:

apud eundem,

Egeni hominum in Sancto Israelis exultabunt, 29:19:

apud Zephaniam, Relinquam in medio tui populum miserum et pauperem, qui sperabunt in nomine Jehovae, hi pascent et requiescent, nec terrefaciens, 3:12, 13:

et apud Esaiam,

Pauperes et egeni quaerentes aquam, sed non; lingua eorum siti deficit; Ego Jehovah exaudiam eos, aperiam super clivis fluvios et in medio vallium fontes ponam, 41:17, 18;

[23] ‘pauperes et egeni quaerentes aquam’ sunt qui desiderant cognitiones boni et veri; ‘aqua’ est verum; desiderium describitur per quod lingua eorum siti deficiat; et abundantia quam habituri, per quod aperientur fluvii super clivis, et fontes in medio vallium; ex his porro patet quod caelestia, quae sunt 43 veri' fidei et boni amoris, intelligantur per terrestria, quae sunt aquae, fluvii super clivis, fontes in vallibus, 44 et quod hic sensus sit litteralis Verbi, 45 ille autem spiritualis, et quod Verbum per hunc sensum sit Divinum, 46 et quod absque illo non sit.

[24] Quod opes et divitiae significent talia quae sunt intelligentiae et sapientiae, est quoque ex 47 correspondentia; in caelo enim apud angelos apparent omnia sicut fulgentia ex auro, argento, et lapidibus pretiosis 48 , et hoc quia in intelligentia veri et in sapientia boni sunt, interiora enim angelorum sistuntur ita spectabilia ex correspondentia; etiam apud spiritus qui infra caelos sunt, sunt divitiae in apparentia secundum statum receptionis veri et boni a Domino.

Note a piè di pagina:

1. vera et bona altered to veri ex bono compare Arcana Coelestia 10214

2. boni et veri

3. The Manuscript inserts, quae est veri et boni coelestis, .

4. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

5. sint

6. pro talibus

7. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

8. qui

9. significant

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. The Manuscript inserts veris et bonis, seu.

12. The Manuscript inserts et.

13. pervertentur et sic peribunt

14. quod alius sensus illis verbis insit, quam qui est secundum literam

15. imo

16. inesset

17. quare inde et ex reliquis Verbi, videri potest, quod sensus spiritualis, qui differt a naturali insit singulis Verbi, et quod Verbum absque illo non sanctumdiciqueat, imo plurimis in locis ne quidem capi

18. qui vastat illam

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

20. illa

21. et

22. hae

23. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

24. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. affectio

27. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

28. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

29. cognitionibus veri et boni

30. ita perceptio ex illustratione cum legitur Verbum, quid verum et bonum

31. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

32. viro

33. Omnis

34. quid facultates in sensu spirituali hic significant

35. The Manuscript places this after se.

36. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

37. purpura, qua indutus, est genuinum bonum, et byssus est genuinum verum, et per pauperem intelligebantur qui extra Ecclesiam, et non habebant Verbum, et tamen desiderabant

38. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

39. Elisabethae in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

40. dimisit

41. The Manuscript inserts enim.

42. The Manuscript inserts Quod.

43. vera, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

44. The Manuscript deletes et, and inserts ita.

45. sed ille

46. ut quoque vocatur, at

47. correspondentiis

48. The Manuscript inserts plurium colorum.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.