New Christian Bible Study

La Bibbia

 

Exodus 7

Studio

   

1 Dixitque Dominus ad Moysen : Ecce constitui te Deum Pharaonis : et Aaron frater tuus erit propheta tuus.

2 Tu loqueris ei omnia quæ mando tibi : et ille loquetur ad Pharaonem, ut dimittat filios Israël de terra sua.

3 Sed ego indurabo cor ejus, et multiplicabo signa et ostenta mea in terra Ægypti,

4 et non audiet vos : immittamque manum meam super Ægyptum, et educam exercitum et populum meum filios Israël de terra Ægypti per judicia maxima.

5 Et scient Ægyptii quia ego sum Dominus qui extenderim manum meam super Ægyptum, et eduxerim filios Israël de medio eorum.

6 Fecit itaque Moyses et Aaron sicut præceperat Dominus : ita egerunt.

7 Erat autem Moyses octoginta annorum, et Aaron octoginta trium, quando locuti sunt ad Pharaonem.

8 Dixitque Dominus ad Moysen et Aaron :

9 Cum dixerit vobis Pharao, Ostendite signa : dices ad Aaron : Tolle virgam tuam, et projice eam coram Pharaone, ac vertetur in colubrum.

10 Ingressi itaque Moyses et Aaron ad Pharaonem, fecerunt sicut præceperat Dominus : tulitque Aaron virgam coram Pharaone et servis ejus, quæ versa est in colubrum.

11 Vocavit autem Pharao sapientes et maleficos : et fecerunt etiam ipsi per incantationes ægyptiacas et arcana quædam similiter.

12 Projeceruntque singuli virgas suas, quæ versæ sunt in dracones : sed devoravit virga Aaron virgas eorum.

13 Induratumque est cor Pharaonis, et non audivit eos, sicut præceperat Dominus.

14 Dixit autem Dominus ad Moysen : Ingravatum est cor Pharaonis : non vult dimittere populum.

15 Vade ad eum mane, ecce egredietur ad aquas : et stabis in occursum ejus super ripam fluminis : et virgam quæ conversa est in draconem, tolles in manu tua.

16 Dicesque ad eum : Dominus Deus Hebræorum misit me ad te, dicens : Dimitte populum meum ut sacrificet mihi in deserto : et usque ad præsens audire noluisti.

17 Hæc igitur dicit Dominus : In hoc scies quod sim Dominus : ecce percutiam virga, quæ in manu mea est, aquam fluminis, et vertetur in sanguinem.

18 Pisces quoque, qui sunt in fluvio, morientur, et computrescent aquæ, et affligentur Ægyptii bibentes aquam fluminis.

19 Dixit quoque Dominus ad Moysen : Dic ad Aaron : Tolle virgam tuam, et extende manum tuam super aquas Ægypti, et super fluvios eorum, et rivos ac paludes, et omnes lacus aquarum, ut vertantur in sanguinem : et sit cruor in omni terra Ægypti, tam in ligneis vasis quam in saxeis.

20 Feceruntque Moyses et Aaron sicut præceperat Dominus : et elevans virgam percussit aquam fluminis coram Pharaone et servis ejus : quæ versa est in sanguinem.

21 Et pisces, qui erant in flumine, mortui sunt : computruitque fluvius, et non poterant Ægyptii bibere aquam fluminis, et fuit sanguis in tota terra Ægypti.

22 Feceruntque similiter malefici Ægyptiorum incantationibus suis : et induratum est cor Pharaonis, nec audivit eos, sicut præceperat Dominus.

23 Avertitque se, et ingressus est domum suam, nec apposuit cor etiam hac vice.

24 Foderunt autem omnes Ægyptii per circuitum fluminis aquam ut biberent : non enim poterant bibere de aqua fluminis.

25 Impletique sunt septem dies, postquam percussit Dominus fluvium.

   

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #7424

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

7424. ‘Et fuit pediculus in homine et in bestia’: quod significet quod mala interiora et exteriora cupiditatum inde, constat ex significatione ‘pediculorum’ quod sint mala, de qua n. 7419; ex significatione ‘hominis’ quod sit bonum, de qua n. 4287, 5302, ita in opposito sensu malum; et ex significatione ‘bestiae’ quod sit affectio boni, et in opposito sensu affectio mali seu cupiditas, de qua n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 719, 776, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198; sed cum nominatur ‘homo et bestia’, tunc per ‘hominem’ significatur bonum interius, et in opposito sensu malum interius, et per ‘bestiam’ bonum exterius, et in opposito sensu malum exterius. Causa quod per ‘hominem’ significetur bonum vel malum interius, est quia homo est homo ex interno suo homine, et ejus quali, non autem ab externo homine, nam externus homo non est homo absque interno; utque externus homo etiam sit homo, erit is prorsus subordinatus interno, adeo ut non ex se sed ex interno agat; quod per ‘bestiam’ significetur bonum exterius, et in opposito sensu malum exterius, est quia bestiis non datur 1 internum quale apud hominem; 1 internum, quod illis est, immersum est externo adeo ut unum sit cum illo, et 2 simul spectet deorsum seu versus terram absque ulla elevatione versus interiora. Mala cupiditatum dicuntur quia omnia mala sunt cupiditatum, 3 quia cupiditates sunt amorum. Mala interiora distinguuntur a malis exterioribus per id quod mala interiora sint quae cogitationis et voluntatis, 4 et mala exteriora 5 quae sunt actus; quod mala interiora sint et non exteriora, patet ex eo quod homo 6 possit esse malus, et tamen in externa forma apparere sicut vir probus, immo sicut vir fidei et conscientiae; quidam 7 etiam sciunt mentiri angelos, cum tamen interius sunt diaboli; tantum 8 discrepare potest forma interior, quae est spiritus, a forma exteriore, quae est corporis.

Note a piè di pagina:

1. interius

2. utrumque spectat

3. quae

4. at

5. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

6. The Manuscript places this after malus.

7. sicut angeli

8. The Manuscript has is obscure. discrepat forma interior, quae est spiritus, a forma exteriore, quae est corporis seems to be altered to discrepant quoad interiora, quaeest spiritus, a exterioribus, quae sunt corporis

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #776

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

776. Quod per ‘avem secundum speciem suam’ significetur omne spirituale verum, per ‘volucrem’ naturale verum, per ‘alatum’ sensuale verum, constat ab illis quae prius de avibus dicta et ostensa sunt, ut n. 40. Antiquissimi assimilarunt cogitata hominis avibus. quia ita se habent respective ad voluntaria: quia hic nominantur avis, et volucris, et alatum, et haec succedunt, sicut in homine intellectualia, rationalia et sensualia, ne cui dubium sit quin illa significent, licet adhuc quaedam loca ex Verbo confirmantia adducere, ex quibus etiam patet quod ‘bestiae’ talia quae dicta sunt, significent;

[2] apud Davidem,

Dominari fecisti Illum super opera manuum Tuarum, omnia posuisti sub pedibus Illius, gregem et armenta omnia, et etiam bestias agrorum, volucrem caelorum, et pisces maris, Ps. 8:7, 8,

[9] [KJV 6, 7, 8];

ubi de Domino, Cujus dominium super hominem, et super quaesunt hominis, ita describuntur; aliter, quid foret dominium super bestias et aves? apud eundem,

Arbor fructus et omnes cedri, fera et omnis bestia, reptile et volucris 1 alae, ... glorificabunt nomen Jehovae, Ps. 148:9, 10, 13;

‘arbor fructus’ est caelestis homo, ‘cedrus’ est spiritualis homo, ‘fera et bestia et reptile’ illorum bona, sicut hic; ‘volucris alae’ illorum vera, ex quibus glorificare possunt nomen Jehovae; nequaquam potest fera, bestia, reptile, volucris; in scriptis profanis talia hyperbolice dici possunt, sed in Verbo Domini nusquam hyperbolica sunt, sed significativa et repraesentativa:

[3] apud Ezechielem,

Contremiscent coram Me pisces maris, et avis caelorum, et fera agri, et omne reptile repens super humo, et omnis homo, qui super faciebus humi, 38:20;

quod hic ‘bestiae et aves’ talia significent, constat manifeste, nam quid gloriae Jehovae si contremiscerent pisces, aves, bestiae, an quisque putare potest quod tales locutiones forent sanctae, si non sancta involverent:

apud Jeremiam,

Vidi et ecce non homo, omnis avis caelorum aufugit, 4:25;

pro quod omne bonum et verum; hic quoque ‘homo’ pro bono amoris:

apud eundem,

Vastata sunt, ut non sit vir transiens, et non audiunt vocem pecoris; ab ave caelorum et usque ad bestiam, evagati sunt, abiverunt, Jer. 9:9 [KJV Jer. 9:10];

similiter, pro quod omne verum et bonum abiverit:

[4] apud eundem,

Quousque 2 lugebit terra, et herba omnis agri exarescet? propter malitiam habitantium in ea, periit bestiae et avis, quia dixerunt, Non videbit novissimum nostrum, 12:4,

ubi ‘bestiae’ pro bonis, et ‘avis’ pro veris, quae perierunt:

apud Zephaniam, Consumam hominem et bestiam, consumam avem caelorum, et pisces maris, et offendicula cum impiis, et exscindam hominem a faciebus humi, 13; ubi ‘homo et bestia’ pro illis quae sunt amoris et inde boni; ‘avis caelorum et pisces maris’ pro illis quae sunt intellectus, ita quae sunt veri, quae vocantur ‘offendicula’ quia impiis bona et vera sunt offendicula, non bestiae et aves; quod sint illa quae hominis, manifeste etiam dicitur:

apud Davidem,

Saturantur arbores Jehovae, et cedri Libani, quas plantavit, ubi volucres nidificant, Ps. 104:16, 17;

‘arbores Jehovae, et cedri Libani’ pro spirituali homine; ‘volucres’ pro ejus veris rationalibus aut naturalibus, quae sunt quasi ‘nidi’. Alioquin communis formula loquendi finit quod ‘nidificarent aves in ramis’, qua significabantur vera;

[5] ut apud Ezechielem,

In monte altitudinis Israelis plantabo illam, et attollet ramum, et faciet fructum, et erit in cedrum magnificam, et habitabunt sub illa omnis volucris omnis alae, in umbra ramorum ejus habitabunt, 17:23;

pro Ecclesia gentium, quae spiritualis, quae est ‘cedrus magnifica’, ‘avis omnis alae’ pro veris omnis generis:

apud eundem,

In ramis ejus nidificarunt omnis avis caelorum, et sub ramis ejus genuerunt omnis fera agri, ac in umbra ejus habitabunt omnes gentes magnae, 31:6;

de Asshure, qui est Ecclesia spiritualis, et vocatur ‘cedrus’, ‘avis caelorum’ pro veris ejus, ‘bestia’ pro bonis:

[6] apud Danielem,

Ramus ejus pulcher, et fructus ejus multus, et esca omnibus in ea; sub illa umbram habebat bestia agri, et in ramis ejus habitabant volucres caeli, Daniel 4:9, 18 [KJV Daniel4:12, 21];

ubi ‘bestia’ pro bonis, ‘volucris caelorum’ pro veris; quod unicuivis constare potest, nam quid foret quod ibi habitaret avis et bestia? Similiter quae Dominus locutus, Regnum Dei simile est grano sinapis, quod accipiens homo projecit in hortum suum, crevitque, et factum est in arborem magnam, ut aves caeli habitarint in ramis ejus, Luc. 13:19; Matth. 13:32; Marcus 4:32.

Note a piè di pagina:

1. Schmidius has avis alae, as also Arcana Coelestia 994, but the Hebrew here is [ ] (tsippor) as in Ps. 8:8 above.

2. We follow Apocalypsis Explicata 304 and 650 and the Revised Version (1881-1885) in the placing of ‘?’. The KJV (1611) and Schmidius have it at end of following clause. The First Latin Edition has a comma in both places, Schmidius has consumtae sunt for periit, but the Hebrew verb is singular. In 7571, however, Swedenborg has consumentur.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org