La Bibbia

 

Exodus 19:25

Studio

       

25 Descenditque Moyses ad populum, et omnia narravit eis.

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #8902

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

8902. ‘Non occides’: quod significet non vitam spiritualem alicui adimere, tum non fidem et charitatem exstinguere, ut et proximum non odio habere, constat ex significatione ‘occidere’ quod sit privare vita spirituali; quod ‘occidere’ in sensu interno id sit, est quia in illo sensu de vita spirituali seu de vita caeli apud hominem agitur; et quia vita spiritualis seu vita caeli apud hominem est vita fidei et charitatis, idcirco per ‘non occidere’ etiam significatur non fidem et charitatem apud aliquem exstinguere. Quod ‘non occidere’ etiam in sensu interno sit non odio habere proximum, est quia is qui odio habet continue vult occidere et quoque actu occideret nisi obstaret timor 1 poenae, jacturae vitae, famae, et alia similia 2 ; odium enim est ex malo, contrarium charitati, nec spirat nisi necem ejus quem odio habet, in mundo necem corporis ejus, in altera vita necem animae; hoc intelligitur per Domini verba apud Matthaeum, Audivistis quod veteribus dictum sit, Non occides; quisquis autem occiderit, obnoxius erit judicio; Ego vero dico vobis quod quisquis irascitur fratri suo temere, obnoxius erit judicio; quicumque vero dixerit fratri suo, Raka, obnoxius erit synedrio, quicumque autem dixerit, Stultus, obnoxius erit gehennae ignis, 5:21, 22 seq. ;

odium contra proximum intelligitur 3 per ‘irasci temere fratri suo’, et ejus increscentiae gradus describuntur per' dicere ei ‘raka’ et vocare illum' ‘stultum’; quod ira sit aversio a charitate, et ex malo, ita odium, videatur n. 357, 4164, 5034, 5798, 5887, 5888.

[2] Quod ‘occidere’ in sensu interno sit vitam spiritualem alicui adimere, proinde fidem et charitatem exstinguere, constat ex locis paene omnibus in Verbo ubi occisio memoratur seu occidere dicitur, prout apud Esaiam,

Ecce dies Jehovae venit crudelis et indignationis, et excandescentiae et irae, ad ponendum terram in vastitatem, et peccatores ejus perdat ex ea; tunc stellae caelorum et sidera illorum non lucebunt luce sua, obtenebrabitur sol in ortu suo, 4 et luna non splendere faciet lucem suam; visitabo super orbem malitiam, et super impios iniquitatem illorum; rarum reddam hominem prae auro puro, et filium hominis prae auro Ophiris: omnis inventus confodietur, et omnis congregatus cadet gladio; infantes illorum allidentur in oculis illorum; spoliabuntur domus illorum, et uxores illorum stuprabuntur; arcus 5 juvenes allident, filiis non parcet oculus, 13:9 seqq. ;

agitur hic de ultimo tempore Ecclesiae, quando nulla amplius fides et charitas, quod tempus est ‘dies Jehovae crudelis, plenus indignationis, excandescentiae et irae’; quisque videre potest quod aliud quid hic intelligatur quam quod nude dictant verba; sed quod intelligitur non sciri potest quam ex significativis vocum in sensu spirituali, in quo sensu quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur n. 566, 662, 1067, 1262, 1413, 1607, 1733, 1850, 2117, 6 2118 fin. , 2928, 3355 7 , 4447, 4535, 5577, 8011, 8732, inde ‘ponere terram in vastitatem, et perdere peccatores ab ea’ significat hominem Ecclesiae tunc absque fide et charitate;

[3] quod ‘stellae et sidera’ sint cognitiones veri et boni, videatur n. 2120, 2495, 2849, 4697, quae dicuntur ‘non lucere luce sua’ cum non amplius illustrantur a luce caeli quae influit per fidem charitatis 8 ; quod ‘sol’ sit amor in Dominum, et ‘luna’ fides in Ipsum, 9 n. 2120, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060, 4321 fin. , 4696, 5097, 5377, 7078, 7083, 7171, 7173, 8644, 8812, inde ‘obtenebrari solem in orta suo’ significat amorem in Dominum non existere posse apud hominem, 10 et ‘lunam non splendere facere lucem suam’ significat nec existere posse charitatem et fidem; ita hominem non amplius 11 posse regenerari;

[4] ‘rarum reddere hominem prae auro puro’, et filium hominis prae auro Ophiris' significat bonum non amplius videri, nec verum, nam per ‘hominem’ significatur bonum Ecclesiae, n. 4287, 8547, et per ‘filium hominis’ verum ex bono, in supremo sensu Divinum Verum procedens a Domino, n. 12 1729, 1733, 2813, 3704; ‘omnis inventus confodietur’ significat quod omnes perituri ex malo falsi', ‘et omnis congregatus cadet gladio’ significat quod perituri ex falso; quod ‘confodi’ sit perire ex malo falsi, n. 4503, et ‘cadere gladio’ perire ex falso, n. 2799, 4499, 7102, 8294;

[5] ‘infantes allidi’ significat quod innocentiam prorsus exstincturi, nam ‘infantes’ sunt innocentia, n. 430, 2126, 3183, 3494, 5608; ‘uxores stuprabuntur’ significat quod bona veri pervertentur a malis 13 falsi, ‘uxores’ enim sunt bona veri, n. 2517, 4510, 4823, 7022, et ‘stuprari’ est perverti, n. 14 2466, 4865; ‘arcus juvenes allident’ significat quod vera boni per doctrinas falsi ex malo peritura, ‘arcus’ enim est doctrina veri, et in opposito sensu doctrina falsi, n. 2686, 15 6422, 8800, ‘juvenes’ sunt vera confirmata, n. 7668, et ‘filiis non parcet oculus illorum’ significat quod qui intelligit vera usque exstinguet illa, nam 16 ‘filii’ sunt vera, n. 489, 491, 533, 1147, 2803, 2813, 3373, 4257, 5542, et ‘oculus’ est 17 intellectus veri, n. 2701, 4403-4421, 4523-4534; ex his nunc liquet quid per prophetica illa intelligitur, [quod] nempe cum Ecclesia ad finem suum pervenit, [omnis fides et omnis charitas, hoc est], omne verum et omne bonum sint peritura; patet etiam ex his 18 quod ‘perfodi’, ‘allidi’, verbo, ‘occidi’, sit exstinctio fidei et charitatis:

[6] apud Jeremiam,

Abripe eos sicut pecudem ad mactationem, et destina eos ad diem occisionis; quousque lugebit terra, et herba omnis agri exarescet? propter malitiam habitantium in ea, consumentur bestiae et avi, 12:3, 4;

‘dies occisionis’ pro tempore vastatae 19 Ecclesiae, quod est tempus ejus ultimum, cum non amplius est fides quia nulla 20 charitas, ‘lugebit terra’ pro Ecclesia, ‘herba omnis agri exarescet’ pro quod omne verum Ecclesiae, ‘consumentur bestiae et avis’ pro quod bona et vera; quod ‘terra’ sit Ecclesia, videatur mox supra, quod ‘herba agri’ sit verum Ecclesiae, n. 7571, quod ‘ager’ 21 sit Ecclesia, n. 2971, 3310, 3766, quod ‘bestiae’ sint bona et affectiones boni 22 , n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 23 719, 1823, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198, quod ‘aves’ sint vera et ‘affectiones veri’, n. 5149, 7441; ex his constare potest quis sensus internus illorum verborum est, et quoque quod spirituale et 24 sanctum Ecclesiae et caeli sit in singulis; quodque absque sensu interno nequaquam 25 intelligeretur quid ‘dies occisionis’, quid quod ‘lugebit terra’, quod ‘exarescet 26 herba omnis agri’, quodque ‘consumentur tunc bestiae et avis’:

[7] apud Sachariam, Sic Dixit Jehovah Deus meus 27 , Pasce oves occisionis, quas possessores earum occidunt, nec reos se agnoscunt, 11:4 [, 5];

‘oves occisionis’ pro illis qui in simplici bono 28 , apud quos 29 vera quae fidei exstinguuntur non sua culpa, sed eorum qui docent:

[8] apud Esaiam,

Venturos radicabit Jacobus, efflorescet et florebit Israel, ita ut impleantur facies orbis proventu; num juxta plagam percutientis percussit illum? num juxta caedem occisorum ejus occisus est? 27:6, 7 30 ;

Ecce Jehovah exiens e loco Suo ad visitandum iniquitatem terrae, tunc revelabit terra sanguines suos, et non celabit occisos suos, [xxvi] 21; hic quoque in sensu interno agitur de ultimo tempore Ecclesiae, quando resuscitabitur Ecclesia nova, pereunte vetere, ‘Jacobus’ pro illis qui in externo Ecclesiae, ‘Israel’ pro illis qui in interno, ‘facies orbis’ pro Ecclesia in communi, ‘terra’ pro Ecclesia vetere, ‘occisi’ pro illis apud quos non fides quia non charitas 31 :

[9] apud eundem,

Tu projectus [es] e sepulcro tuo sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio; non adunaberis cum iis in sepulcro, nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti, 14:19, 20;

‘occisi’ pro illis qui privati vita spirituali, ‘populum occidisti’ pro quod destruxerit vera et bona fidei; ibi de Babele, per quam significatur profanatio boni, n. 1182, 1283, 1295, 1306-1308, 1321, 1322, 1326, tum vastatio ejus, n. 1327 fin. :

[10] apud Jeremiam,

Audivi vocem filiae Zionis, suspirat, expandit manus suas; vae jam mihi, quia delassata est anima mea occisoribus! discurrite per plateas Hierosolymae, et videte, quaeso, et cognoscite, et quaerite in vicis ejus si inveniatis virum, si sit faciens judicium, quaerens veritatem, 4:31, 5:1;

‘filia Zionis’ pro Ecclesia caelesti, ‘occisores’ pro illis qui destruunt bona et vera, vir [et] faciens judicium' pro illis qui in veris ex bono:

[11] apud Ezechielem,

Profanastis Me apud populum Meum pro pugillis hordeorum, et pro frustis panis, ad occidendum animas quae non mori debent, et ad 32 vivificandum animas quae non vivere debent, 13:19;

occidere animas' hic manifeste pro vitam spiritualem adimere. Quia ‘occidere’ etiam id significabat, ideo inter maledictiones erat 33 super monte Ebal, occidere socium in occulto et accipere munus ad occidendum animam sanguinis innocentis, Deut. 27:24, 25 34 :

[12] apud Matthaeum,

In consummatione saeculi tradent vos in tribulationem, et occident vos, et eritis odio habiti ab omnibus gentibus propter nomen Meum, 24:9:

et apud Johannem,

Jesus ad discipulos, Veniet hora ut omnis qui occiderit vos putet cultum sacrum offerre Deo; et haec facient quia non cognoscent Patrem, nec Me, 16:2, 3;

hic quoque per ‘occidere’ significatur privare vita spirituali, hoc est, fide et charitate, nam per ‘discipulos’ significantur omnia veri et boni fidei et charitatis, n. 3488, 3858 fin. , 6397; quod non discipuli, ad quos Dominus locutus est, hic intelligantur, patet ex eo quod ibi agatur de consummatione saeculi, quando Dominus venturus est in nubibus caeli, de qua discipuli quaesiverunt, per quam intelligitur ultimum tempus Ecclesiae, quo tempore discipuli non victuri erant 35 , videatur n. 3488:

[13] similiter apud Marcum,

Tradet frater fratrem in mortem, et, pater liberos; consurgent liberi contra parentes, et occident illos, 13:12;

ibi etiam de ultimis temporibus agitur, ubi quoque per ‘occidere’ 36 significatur privare veris et bonis quae fidei et charitatis, ita vita spirituali:

[14] apud Lucam,

Mittam ad eos prophetas et apostolos, sed ex illis occident et persequentur: a sanguine Abelis ad sanguinem Sachariae prophetae requiretur a generatione hac, 11:49, 51;

‘prophetae et apostoli’ in sensu spirituali pro veris et bonis Ecclesiae, ‘occidere’ pro exstinguere illa, ‘sanguis Abelis’ pro exstinctione charitatis; ‘prophetae’ quod sint vera doctrinae 37 ex Verbo, 38 videatur n. 2534, 7269, ‘sanguis Abelis’ quod sit exstinctio charitatis 374:

[15] similiter apud Johannem,

Sanguis sanctorum et prophetarum, ac occisorum, inventus est in Babylone, Apoc. 18:24 39 ; ibi etiam ‘sanguis sanctorum et prophetarum’ pro exstinctione boni et veri fidei et charitatis, ‘occisi’ pro illis qui quoad vitam spiritualem perierunt; quod ‘sanguis’ sit violentia illata charitati, ut et omne malum in genere, n. 374, x1005, tum 40 profanatio veri in specie, n. 4735, 41 6978, 7317, 7326.

[16] Quia per ‘occisum’ seu ‘confossum’ significatur exstinctio 42 boni et veri, et in Ecclesia Judaica omnia quae instituta sunt erant repraesentativa spiritualium et caelestium quae in regno Domini, ac in supremo sensu Divinorum in Domino, quapropter 43 quando confossus in agro jacens inventus fuit 44 , talis processus expiandi populum mandatus est; quod nempe Metirentur versus urbes a confosso jacente in agro, et quod seniores urbis proximae sumerent vitulam bovis, per quam labor nullus factus est et super qua nondum jugum fuerat, ac deducerent ad fluvium rapidum, et decollarent 45 illam ibi sacerdotes, filii Levi, ac tunc seniores urbis lavarent manus super vitula, et dicerent 46 quod manus eorum non effuderint sanguinem illum, nec oculi illorum viderint, et quod sic expiaretur sanguis, Deut. 21:1-8;

quis unquam sciret cur talis processus institutus est 47 propter confossum jacentem in agro, 48 nisi ex sensu interno sciretur quid significatur per ‘confossum in agro’, per ‘urbem proximam’, per ‘vitulam’, per ‘fluvium rapidum’, per ‘lavationem manuum’, et per reliqua ibi; per ‘confossum in agro’ significatur verum et bonum 49 exstinctum, n. 4503, per ‘agrum’ 50 Ecclesia, n. 2971, 3310, 3766, per ‘urbem’ doctrina veri, n. 402, x2449, 2943, 3216, 4492, 4493, per ‘seniores urbis’ vera concordantia 51 bono, n. 52 6524, 6525, 8578, 8585, per ‘vitulam super qua nondum jugum’ verum 53 nondum confirmatum, quid 54 vitula, ' n. 1824, 1825, per ‘lavationem manuum super vitula ad flumen rapidum’ 55 purificatio a malo illo quia factum ex zelo immoderato qui ignorantis quid verum.

[17] Ex his sicut ex reliquis constare potest quae et quanta arcana in singulis Verbi continentur, quae ne quidem ut arcana apparitura sunt, si credatur quod sensus litterae sit omne Verbi, ac ita quod non sanctius et caelestius intus inibi lateat; cum tamen sensus litterae est pro homine in mundo, hoc est, pro homine naturali, at sensus internus pro homine in caelo, hoc est, pro homine spirituali; inde patet quid praeceptum de non occidere involvit, quod nempe non solum 56 homo non occidendus quoad corpus sed etiam non occidendus quoad animam, ita non solum non privandus vita in mundo sed imprimis quod non privandus vita in caelo; si praeceptum illud non hoc simul involvisset, non ab Ipso Jehovah, hoc est, Domino, viva voce dictatum fuisset super monte Sinai cum tanto miraculo, omnes enim populi et gentes absque immediata revelatione sciunt, et quoque leges eorum sanciunt, quod homo non 57 occidendus, sicut etiam quod non adulterandum, non furandum, non testandum false; nec credendum quod gens Israelitica tam stupida fuerit 58 ut quae omnes in universo terrarum orbe sciverunt, illa sole nesciverit; sed Verbum revelatum, quia ab ipso Divino, insuper in sinu suo altiora et universaliora recondit, nempe talia quae caeli sunt, ita quae non solum vitam corporis sed etiam quae vitam animae seu vitam aeternam concernunt; in hoc differt, distat, et eminet Verbum super omni alio scripto.

Note a piè di pagina:

1. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

2. similia externa

3. The Manuscript inserts hic.

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. The Manuscript has a space for these paragraph numbers but they are not written out.

8. cum non amplius fides, nam fides veri quae ex charitate cognitiones rerum spiritualium et coelestium illustrat, est enim fides in luce coeli

9. The Manuscript inserts videatur.

10. The Manuscript inserts quia nulla charitas et nulla fides, .

11. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. in mala

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. The Manuscript deletes nam and inserts enim after filii.

17. quod oculus sit

18. ex his etiam patet

19. vastationis

20. aliqua fides quia non

21. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

22. eorum affectiones

23. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

24. seu

25. nequicquam

26. The Manuscript places this after agri.

27. In the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition, but see Arcana Coelestia 6767.

28. bono ex veris

29. quas, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

30. The Manuscript places this after occisos suos, in the Manuscript, in the First Latin Edition, and in the Second Latin Edition.

31. The Manuscript inserts hic quod resuscitabitur.

32. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

33. The Manuscript places this after Ebal.

34. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

35. vixerunt

36. The Manuscript inserts etiam.

37. The Manuscript inserts ita vera Ecclesiae.

38. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.

39. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

40. et

41. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

42. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

43. idcirco

44. The Manuscript places this after populum.

45. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

46. dicent

47. sit

48. The Manuscript inserts quod nempe seniores urbis proximae deducerent vitulam, cui nondum jugum impositum, ad fluvium rapidum, decollarent illam ibi, acponerentmanum super illa, .

49. The Manuscript inserts Ecclesiae.

50. The Manuscript inserts sit.

51. si cum

52. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

53. The Manuscript inserts naturale.

54. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

55. The Manuscript inserts significatur.

56. The Manuscript inserts quod.

57. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

58. fuisset

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Dalle opere di Swedenborg

 

Arcana Coelestia #3704

Studia questo passo

  
/ 10837  
  

3704. ‘Et Deus Jishaki’: quod significet Dominum quoad Divinum Humanum, constat ex repraesentatione ‘Jishaki’ quod sit Divinum Rationale Domini, et quia rationale est in quo incohat Humanum, n. 2194, et sic ex quo et per quod est Humanum, ideo hic per Deum Jishaki significatur Divinum Humanum Domini. Quia omnia et singula in caelo, et omnia et singula apud hominem, immo in universa natura, se referunt ad bonum et verum, ideo quoque Divinum Domini distinguitur in Divinum Bonum et Divinum Verum, et Divinum Bonum Domini vocatur ‘Pater’, et Divinum Verum ‘Filius’; sed Divinum Domini 1 non est nisi quam Bonum, immo Ipsum Bonum, at Divinum Verum est Divinum Bonum Domini ita apparens in caelo seu coram angelis; se habet hoc sicut sol; ipse sol in sua essentia non est nisi quam ignis, sed lux quae inde apparet, non est in sole, sed a sole; quod Dominus quoad Divinum Bonum repraesentetur per ‘solem’, et quoque quod sit in altera vita Sol universo caelo, videatur n. 1053, 1521, 1529-1531, 2495, 3636, 3643; et quod Dominus quoad Divinum Verum repraesentetur per ‘lucem’, et quoque sit in altera vita Lux universo caelo, n. 1053, 1521, 1529, 1530, 2776, 3138, 3195, 3222, 3223, 3339, 3341, 3636, 3643.

[2] Ita Dominus in Sua Essentia non est nisi quam Divinum Bonum, et hoc quoad utrumque, nempe quoad Ipsum Divinum et Divinum Humanum; sed Divinum Verum non est in Divino Bono, sed a Divino Bono, ita enim Divinum Bonum apparet, ut supra dictum, in caelo; et quia Divinum Bonum apparet ut Divinum Verum, 2 ideo propter captum hominis distinguitur Divinum Domini in Divinum Bonum et Divinum Verum, et Divinum Bonum est quod in Verbo dicitur ‘Pater’, et Divinum Verum quod dicitur ‘Filius’: hoc arcanum est quod latet in eo quod Ipse Dominus toties de Patre Suo loquatur sicut distinctus et quasi alius ab Ipso, et tamen alibi quod unus sit cum Ipso: quod ‘pater’ in sensu interno sit bonum, et in sensu supremo 3 Dominus quoad Divinum Bonum, mox supra n. 3703 ostensum est, et quod ‘filius’ sit verum, et ‘Filius Dei 4 ac Filius hominis’ sit Dominus quoad Divinum Verum, n. 1729, 5 1733, 6 2159, 2803, 2813; 7 et id etiam constat ex omnibus illis locis 8 ubi Dominus Patrem Suum nominat, et Se Filium.

[3] Quod Dominus in Verbo Veteris Testamenti sit qui vocatur Jehovah, videatur n. 1343, 1736, 2921; at quod ibi quoque dicatur Pater, constat ex his locis:

apud Esaiam,

Puer natus est nobis, Filius datus est nobis, et erit principatus super humero Ipsius, et vocabitur Nomen Ipsius, Mirabilis, Consiliarius, Deus, Heros, Pater aeternitatis, Princeps pacis, 9:6 [KJV 5);

manifeste patet quod ‘Puer natus nobis et Filius datus nobis’ sit Dominus, ita qui appellatur ‘Pater aeternitatis’:

apud Jeremiam,

Ero Israeli in Patrem, et Ephraim primogenitus Meus, 31:9;

9 ibi agitur de Domino, 10 ‘Qui quod sit Deus Israelis et Sanctus Israelis’, videatur n. 3305, hic ‘Israeli Pater’:

apud Malachiam, Annon Pater unus omnibus nobis? annon Deus unus creavit nos? 2:10;

‘creare’ hic in sensu interno 11 pro regenerare, ut quoque alibi in Verbo, videatur n. 16, 88, 472, et quia 12 Dominus est solus Regenerator et Redemptor, est Ille qui hic Pater et Deus dicitur; ut quoque apud Esaiam,

Tu Pater noster, quia Abraham non cognoscit nos, et Israel non agnoscit nos, Tu Jehovah Pater noster, Redemptor noster, ab aeterno nomen Tuum, 63:16:

[4] apud eundem,

Induam illum tunica tua, et cingulo tuo roborabo eum, et dominium tuum dabo in manum ipsius, ut sit in patrem habitatori Hierosolymae, et domui Jehudae, et dabo clavem domus Davidis super humerum ipsius, et aperiet et non claudens, et claudet et non aperiens; et figam illum clavum in loco fideli, ut sit in thronum gloriae patris ipsius, super quo suspendant omnem gloriam domus patris ipsius, filiorum et nepotum, omnia vasa parvuli, de vasis craterum usque ad omnia vasa nabliorum, 22:21-24;

quod Dominus sit qui in sensu interno hic repraesentatur et significatur, et ‘pater habitatori Hierosolymae et domui Jehudae vocatur’, manifeste patet; Ille enim est ‘super cujus humero clavis domus Davidis, qui aperit et non claudens, et qui claudit et non aperiens’, videatur Praefatio ad cap. xxii, et Illi est ‘thronus gloriae Patris Ipsius’, et super Quo et a Quo omnia sancta, quae hic ‘vasa’ vocantur, sancta caelestia ‘vasa craterum’, et sancta spiritualia ‘vasa nabliorum’.

[5] Quia reges et sacerdotes repraesentabant Dominum, ‘reges’ per regium quod illis, Dominum quoad Divinum Verum, et ‘sacerdotes’ Dominum quoad Divinum Bonum, n. 3670, ideo sacerdotes vocabantur ‘patres’, ut constare potest in libro Judicum,

Dixit Michah ad Levitam, Mane mecum, et esto mihi in patrem et sacerdotem, 17:10:

similiter dicebant filii Danis ad eundem, Tace, pone manum tuam super os tuum, et abi nobiscum, et esto nobis in patrem et sacerdotem, 18:19;

quod ipsi reges illos similiter vocaverint, in libro Secundo Regum,

Dixit rex Israelis ad Elisaeum, Num percutiam, pater mi? dixit, Non percuties, 6:21, 22;

et Joash rex ad Elisaeum cum moreretur,

Joash rex flevit ante facies ejus, et dixit, Pater mi, pater mi, currus Israelis et equites ejus, 13:14;

quod ‘reges’ vocaverint, erat quia repraesentabant Dominum quoad Divinum Verum, et ‘sacerdotes’ quoad Divinum Bonum, et quia verum ad bonum se habet ut filius ad patrem, nam verum est a bono;

[6] hoc 13 notissimum est in altera vita, et quia ita, in caelo non alium nominant ‘Patrem’, nec alium percipiunt per ‘Patrem’ in Verbo Evangelistarum quam Dominum, videatur n. 15, 1729; omnes infantes ibi docentur, cum initiantur in bonum amoris et verum ejus, agnoscere solum Dominum pro Patre; immo etiam sollicita cura 14 novitii qui in caelum veniunt, quod unus sit Deus, et qui intra Ecclesiam fuerunt, quod omne Trinum sit in Domino; nam ex orbe Christiano paene omnes secum habent ideam trium deorum, tametsi ore dixerant non esse nisi unum Deum; nam cogitare unum, cum idea trium prius intravit, et unusquisque ex his nominatur Deus, et quoque distinguitur quoad attributa et munia ab altero, et etiam separatim colitur, hoc non humanum est; inde est quod cultus trium deorum sit in corde, at unius solum in ore.

[7] Quod in Domino omne Trinum sit, est in orbe Christiano notam, sed usque in altera vita 15 cogitatur parum de Domino, immo quoque Humanum Ipsius multis scandalum est, quia Humanum distinguunt a Divino, nec illud credunt Divinum; justificari se dicit homo, et sic purum et paene sanctum fieri, sed glorificatum fuisse Dominum, hoc est, Divinum factum Humanum Ipsius, non cogitant, cum tamen conceptus sit ab Ipso Jehovah, et praeterea nemo justificari potest, minus sanctificari, quam a Divino, et quidem a Divino Humano Domini, quod repraesentatur et significatur in Sacra Cena, et 16 apertis verbis dicitur quod panis sit corpus Ipsius et vinum sanguis:

[8] quod Dominus sit unus cum Patre, quodque ab aeterno, et quod universum regat, ita quod sit Ipsum Divinum Bonum et Divinum Verum, constat manifeste ex Verbo: QUOD SIT UNUS PATRE, apud Johannem,

Deum nemo vidit unquam, Unigenitus Filius Qui in sinu Patris, (Ille exposuit), 1:18:

apud eundem,

Quaerebant Judaei interficere Jesum, ... quod Patrem proprium dixisset Deum, parem Se Ipsum faciens Deo; respondit Jesus et dixit, Amen, amen, dico vobis, non potest Filius facere a Se Ipso quicquam, nisi quod viderit Patrem facientem, quae 17 namque Ille facit, haec etiam Filius similiter facit:. .

.

quemadmodum Pater suscitat mortuos et vivificat, ita etiam Filius quos vult vivificat; neque enim Pater judicat quemquam, sed judicium omne dedit Filio, ut omnes honorent Filium quemadmodum honorant Patrem; qui non honorat Filium, non honorat Patrem, Qui misit Ipsum, ... quemadmodum Pater habet vitam in Se Ipso, ita dedit etiam Filio vitam habere in Se Ipso: ... Qui misit Me Pater, Ipse testatus est de Me, neque vocem Ipsius audivistis unquam, neque speciem Ejus vidistis; . .

.

scrutamini Scripturas, ... illae sunt quae testantur de Me,

5:1 ad f. ;

per ‘Patrem’ ibi intelligitur, ut dictum, Divinum Bonum, et per ‘Filium’ Divinum Verum, utrumque in Domino; a Divino Bono quod ‘Pater’, non potest procedere seu exire quam Divinum, et hoc quod procedit seu exit, est Divinum Verum quod ‘Filius’:

[9] apud eundem,

Omnis qui audivit a Patre, et didicit, venit ad Me; non quod Patrem viderit quis, nisi qui est apud Patrem, hic vidit Patrem, 6:44-48:

apud eundem,

Dicebant Ipsi, Ubi est Pater tuus? respondit Jesus, Neque Me nostis, neque Patrem Meum, si Me nossetis, etiam Patrem Meum nossetis, 8:18, 19:

apud eundem,

Ego et Pater unum sumus: si utique Mihi non credatis, operibus credite, ut cognoscatis et credatis, quod Pater in Me, et Ego in Patre, 10:30, 38:

apud eundem,

Jesus dixit, Qui credit in Me, non credit in Me, sed in Ipsum Qui misit Me, et qui videt Me, videt Ipsum qui misit Me; Ego lux in mundum veni, ut omnis qui credit in Me, in tenebris non maneat, 12:44-46 18 ; quod ‘Ipsum miserit Pater’ in sensu interno significat quod procedat a Patre; ita hic et alibi, ubi dicit Dominus quod Pater miserit Ipsum; quod ‘lux’ sit Divinum Verum, videatur supra:

[10] apud eundem,

Ego sum via et veritas et vita, nemo venit ad Patrem nisi per Me; si cognovistis Me, etiam Patrem Meum cognovistis, et abhinc cognovistis Illum, et vidistis Illum: dicit Ipsi Philippus, Domine, monstra nobis Patrem, dixit Jesus, Tantum tempus vobiscum sum, et non nosti Me, Philippe? qui vidit Me vidit Patrem, quomodo ergo tu dicis, Monstra nobis Patrem?

nonne credis quod Ego in Patre et Pater in Me sit? verba quae Ego loquor vobis, a Me Ipso non loquor, Pater Qui in Me manet, Ille facit opera: credite Mihi, quod Ego in Patre et Pater in Me: ... quodcumque petieritis in nomine Meo, hoc faciam, ut glorificetur Pater in Filio, 14:6-11 13. :

apud eundem,

Qui habet praecepta Mea, et facit illa, ille est qui amat Me, qui vero amat Me, amabitur a Patre Meo, et Ego amabo illum, et manifestabo illi Me Ipsum: si quis amaverit Me, verbum Meum servabit, et Pater Meus amabit illum, et ad illum veniemus, et mansionem apud illum faciemus, 14:21, 23;

qui in Divino Vero, sunt qui ‘praecepta habent et faciunt illa’,

[11] et qui in Divino Bono qui ‘amant’, inde dicitur quod ‘amabitur a Patre’, et ‘ad illum veniemus et mansionem apud illum faciemus’, nempe Divinum Bonum et Divinum Verum; quare dicitur apud eundem,

In illa die cognoscetis vos, quod Ego in Patre Meo, et vos in Me, ibid. vers. 20;

et alibi,

Pater Sancte, serva illos in nomine Tuo, ... ut sint unum sicut Nos, 17:11;

ex his constat quod Dominus Patrem dicat ex Divino Bono quod Ipsi, et ‘Filium’ ex Divino Vero quod ex Divino Bono; ita quod non duo sint sed unum: 19 quod autem Dominus ita locutus sit, erat ut reciperetur Verbum tam in terra quam in caelo, et quoque quia antequam glorificatus fuit Dominus, erat Divinum Verum quod ex Divino Bono, at cum glorificatus est, ipsum Divinum Bonum quoad utramque Essentiam, ex Quo omne Divinum Bonum et Divinum Verum.

[12] QUOD FUERIT AB AETERNO, constare potest ex eo quod Dominus sit Qui locutus per prophetas, et quod Ipse, tam inde quam ex eo quod ab Ipso Divinum Verum esset, dictus fuerit Verbum, de quo apud Johannem, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum; hoc erat in principio apud Deum, omnia per Ipsum facta sunt, et sine Ipso factum est nihil quod factum est; in Ipso vita erat, et vita erat lux hominum .... Et Verbum caro factum est, et habitavit in nobis, et vidimus gloriam Ipsius, gloriam sicut Unigeniti a Patre, 1:1-4, 14;

Verbum pro omni vero in caelis et in terris quod a Divino:

[13] quod ab aeterno, 20 manifeste docet alibi apud Johannem, Dixit Johannes, Hic erat, ... qui post me veniens, ante me fuit, quia prior me fuit: medius inter vos stat, quem vos non nostis, ille est qui post me venturus est, qui ante me fuit,

1:15, (26), 27, 30:

apud eundem,

Si videritis Filium hominis ascendentem, ubi erat prius 6:62:

apud eundem,

Jesus dixit, Amen, amen dico vobis, priusquam Abraham fuit, Ego sum, 8:58:

apud eundem,

Sciebat quod a Deo exiverit, et ad Deum abiret, 13:3:

apud eundem,

Ipse Pater amat vos, quod vos Me amastis, et credidistis quod Ego a Deo exiverint: exivi a Patre et veni in mundum, iterum relinquo mundum, et eo ad Patrem, 16:27, 28:

apud eundem,

Ego glorificavi Te super terra, opus perfeci quod dedisti Mihi ut facerem; nunc ergo glorifica Me Pater apud Te Ipsum gloria, quam habui antequam mundus esset apud Te .... Ut videant gloriam Meam, quam dedisti Mihi, quia amasti Me ante fundationem mundi, 18:4, 5, 24:

apud Esaiam,

Puer natus est nobis, Filius datus est nobis, et vocabitur nomen Ipsius, Mirabilis, Consiliarius, Deus, Heros, Pater aeternitatis, Princeps pacis, 9:6 [KJV 5).

[14] 21 QUOD DOMINUS UNIVERSAM REGAT, constat apud Matthaeum, Omnia Mihi tradita sunt a Patre Meo, Matth. 11:7 22 :

apud eundem,

Jesus dixit discipulis, Data est Mihi omnis potestas in caelo et in terra, 28:18:

apud Johannem, Pater omnia dedit in manum Filii, qui credit in Filium habet vitam aeternam, 3:35, 36: Non Pater judicat quemquam, sed judicium omne dedit Filio, v

22:

apud eundem,

Sciebat Jesus, quod omnia dedisset Ipsi Pater in manus, xiii

3:

apud eundem,

Omnia quaecumque Pater habet, Mea sunt, 16:15:

apud eundem,

Jesus dixit, Glorifica Filium Tuum, ut etiam Filius Tuus glorificet Te, sicut dedisti Ipsi potestatem omnis carnis,

17:1, 2:

apud eundem,

Omnia Mea Tua sunt, et Tua Mea, sed glorificatus sum in illis, non amplius sum in mundo, Ego namque ad Te venio, 17:10, 11:

apud Lucam, Omnia tradita sunt Mihi a Patre Meo, 10:22.

[15] 23 Ex his nunc constat quod Divinum Bonum sit quod ‘Pater’ vocatur, et 24 Divinum Verum quod ‘Filius’; et quod Dominus ex Divino Bono per Divinum Verum omnia et singula in universo regat: quia ita, et hoc tam manifestum ex Verbo, mirum est quod non in Christiano orbe, sicut in caelo, Dominum solum agnoscant et adorent, et sic unum Deum; sciunt enim et docent, quod omne Trinum in Domino sit. Quod Spiritus Sanctus, qui quoque pro Deo distincto a Filio et Patre colitur, sit sanctum spiritus, seu sanctum quod per spiritus seu angelos procedit a Domino, hoc est, a Divino Ipsius Bono per Divinum Verum, alibi, ex Divina Domini Misericordia, manifestabitur.

Note a piè di pagina:

1. The Manuscript inserts tam Ipsum Divinum quam Divinum Humanum.

2. The Manuscript inserts in caelo.

3. The Manuscript inserts sit.

4. The Manuscript has seu

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

7. The Manuscript has insuper

8. The Manuscript inserts apud Evangelistas.

9. The Manuscript has ubi

10. The Manuscript has quod Dominus sit qui in Verbo Veteris Testamenti vocatur Deus Israelis, et Sanctus Israelis

11. The Manuscript has est

12. The Manuscript has est Dominus after Redemptor

13. The Manuscript has notum

14. The Manuscript inserts ab angelis instruuntur.

15. The Manuscript inserts a Christianis.

16. The Manuscript has aperte

17. nempe, in the First Latin Edition

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. The Manuscript has quod autem ita loquutus, erat ex causa, ut reciperetur Verbum Ipsius, et quia antequam glorificatus, erat Ipse Divinum Verum quod ex Divino Bono, at cum glorificatus est ipsum Divinum Bonum quoad utramque Essentiam, ex quo omne Divinum Verum: quod fuerit Divinum Bonum, ab aeterno, et ab Ipso ut a Divino Bono omne Divinum Verum.

20. The Manuscript inserts etiam.

21. The Manuscript has et quia ita, non alius est quam Dominus qui ex Divino Bono per Divinum Verum universum tam caelum quam omne quod sub caelo est, regit et gubernat, quod etiam manifestedocet,

22. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

23. The Manuscript has Inde etiam patet

24. The Manuscript inserts quod.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.