La Bibbia

 

Jeremia 48

Studio

   

1 Pri Moab:Tiele diras la Eternulo Cebaot, Dio de Izrael:Ve al Nebo! cxar gxi estas ruinigita; hontigita kaj venkoprenita estas Kirjataim; hontigita kaj tremigita estas la fortikajxo.

2 Jam ne ekzistas la gloro de Moab; en HXesxbon oni intencas kontraux gxi malbonon, dirante:Ni iru, kaj Ni ekstermu gxin, ke gxi ne plu estu popolo. Ankaux vi, ho Madmen, eksilentu; vin persekutos glavo.

3 Kriadon oni auxdas de HXoronaim, tie estas ruinigado kaj granda malfelicxo.

4 Disbatita estas Moab; gxiaj infanoj lauxte krias.

5 Kiuj supreniras al Luhxit, tiuj iras kun plorado; cxe la malsuprenirado de HXoronaim la malamikoj auxdas kriadon de malfelicxo.

6 Forkuru, savu vian vivon, kaj estu kiel seknudigxinta arbo en la dezerto.

7 CXar vi fidis viajn faritajxojn kaj viajn trezorojn, vi ankaux estos venkoprenita; kaj Kemosx iros en kaptitecon kune kun siaj pastroj kaj eminentuloj.

8 Venos ruiniganto en cxiun urbon, neniu urbo savigxos; pereos la valo kaj dezertigxos la ebenajxo, kiel diris la Eternulo.

9 Donu flugilojn al Moab, cxar li devas forflugi; liaj urboj dezertigxos tiel, ke neniu en ili logxos.

10 Malbenita estu tiu, kiu plenumas malgxuste la faron de la Eternulo, kaj malbenita estu tiu, kiu detenas sian glavon de sango.

11 De sia juneco Moab havis trankvilecon kaj ripozadis sur sia fecxo, li ne estis transversxata el unu vazo en alian, kaj en kaptitecon li ne iris; tial lia gusto restis en li kaj lia odoro ne sxangxigxis.

12 Tial jen venos tempo, diras la Eternulo, kiam Mi sendos al li versxistojn, kaj ili versxos lin, malplenigos liajn vazojn, kaj disrompos liajn krucxojn.

13 Kaj Moab estos hontigita pro Kemosx, kiel la domo de Izrael estis hontigita pro Bet-El, kiun ili fidis.

14 Kiel vi povas diri:Ni estas herooj kaj kapabluloj por la milito?

15 Ruinigita estas Moab, liaj urboj falis, kaj liaj plej bravaj junuloj iris al bucxo, diras al Regxo, kies nomo estas Eternulo Cebaot.

16 Baldaux venos pereo al Moab, kaj lia malfelicxo tre rapidas.

17 Bedauxru lin cxiuj liaj cxirkauxantoj, kaj cxiuj, kiuj konas lian nomon, diru:Kiele disrompigxis la forta vergo, la belega bastono!

18 Iru malsupren de via majesto, sidu en senakva loko, ho logxantino, filino de Dibon; cxar la ruiniganto de Moab elpasxis kontraux vin kaj detruis viajn fortikajxojn.

19 Staru cxe la vojo kaj rigardu, ho logxantino de Aroer; demandu la forkuranton kaj la forsavigxanton, kaj diru:Kio farigxis?

20 Hontigita estas Moab, cxar li estas frapita; ploru kaj kriu, sciigu en Arnon, ke Moab estas ruinigita.

21 Jugxo venis kontraux la lando de la ebenajxo, kontraux HXolon, Jahac, kaj Mefaat,

22 kontraux Dibon, Nebo, kaj Bet-Diblataim,

23 kontraux Kirjataim, Bet-Gamul, kaj Bet-Meon,

24 kontraux Keriot kaj Bocra, kaj kontraux cxiuj urboj de la lando de Moab, la malproksimaj kaj la proksimaj.

25 Dehakita estas la korno de Moab, kaj lia brako estas rompita, diras la Eternulo.

26 Ebriigu lin, cxar li levigxis kontraux la Eternulo; Moab plauxdos en sia vomajxo, kaj li mem estos objekto de mokado.

27 CXu vi ne mokis Izraelon? cxu oni trovis lin inter sxtelistoj, ke cxiufoje, kiam vi parolas pri li, vi balancas la kapon?

28 Forlasu la urbojn kaj eklogxu sur roko, ho logxantoj de Moab, kaj farigxu kiel kolomboj, kiuj nestas en truoj de kavernoj.

29 Ni auxdis pri la fiereco de Moab, granda fiereco, pri lia malmodesteco, fiereco, aroganteco, kaj pri la malhumileco de lia koro.

30 Mi konas, diras la Eternulo, lian koleremecon, la nesincerecon de liaj vortoj kaj la nesincerecon de liaj agoj.

31 Tial Mi devas plori pri Moab, gxemi pri cxiuj Moabidoj, priplori la logxantojn de Kir-HXeres.

32 Per pli ol la plorado de Jazer Mi ploros pri vi, ho vinbergxardeno de Sibma; viaj brancxoj etendigxis trans la maron, atingis la maron de Jazer; rabisto atakis viajn somerajn fruktojn kaj vian rikolton.

33 Forigxis gxojo kaj gajeco de la fruktodona kampo kaj de la lando de Moab; Mi malaperigis vinon en la vinpremejoj, oni ne premos tie kun gxojo vinon, triumfaj kantoj ne plu sonos.

34 Pro la kriado, kiu auxdigxas de HXesxbon gxis Eleale kaj gxis Jahac, ili lauxte ekploris de Coar gxis HXoronaim kaj gxis la tria Eglat; cxar ankaux la akvo de Nimrim sekmalaperis.

35 Mi ekstermos cxe Moab, diras la Eternulo, cxiun, kiu supreniras sur altajxon kaj incensas al siaj dioj.

36 Tial Mia koro gxemas pri Moab kiel fluto, kaj pri la logxantoj de Kir- HXeres Mia koro gxemas kiel fluto; cxar la abundajxo, kiun ili akiris, pereis.

37 CXar cxiu kapo kalvigxis, kaj cxiu barbo estas fortondita, sur cxiuj manoj estas trancxoj, kaj sur la lumboj estas sakajxo.

38 Sur cxiuj tegmentoj de Moab kaj sur liaj stratoj cxie estas plorado; cxar Mi disrompis Moabon kiel senvaloran vazon, diras la Eternulo.

39 Kiele disbatita li estas, kiele ili ploregas! kiele Moab turnis sian nukon, estas hontigita, kaj Moab farigxis objekto de mokado kaj de teruro por cxiuj siaj cxirkauxantoj!

40 CXar tiele diras la Eternulo:Jen li alflugos kiel aglo kaj etendos siajn flugilojn super Moab.

41 Prenita estas Keriot, kaj la fortikigitaj urboj estas kaptitaj; kaj la koro de la herooj de Moab en tiu tago estos kiel la koro de virino dum la doloroj de naskado.

42 Kaj Moab estos ekstermita, ke li ne plu estos popolo, cxar li levigxis kontraux la Eternulo.

43 Teruro, kavo, kaj kaptilo trafos vin, ho logxanto de Moab, diras la Eternulo.

44 Kiu forkuros de la teruro, tiu falos en la kavon; kaj kiu eliros el la kavo, tiu trafos en kaptilon; cxar Mi venigos sur lin, sur Moabon, la jaron de lia puno, diras la Eternulo.

45 Sub la ombro de HXesxbon starigxos tiuj, kiuj forkuros de la forto; sed fajro eliros el HXesxbon kaj flamo el la mezo de Sihxon, kaj gxi mangxegos la flankon de Moab kaj la verton de la filoj malkvietaj.

46 Ve al vi, ho Moab! pereis la popolo de Kemosx; cxar viaj filoj estas prenitaj en kaptitecon kaj viaj filinoj estas forkondukitaj.

47 Sed en la tempo estonta Mi revenigos la kaptitojn de Moab, diras la Eternulo. GXis cxi tie estas la verdikto pri Moab.

   

La Bibbia

 

Jesaja 19:14

Studio

       

14 La Eternulo versxis en ilin spiriton de konfuzo; kaj ili erarigis Egiptujon en cxiuj gxiaj faroj, kiel ebriulo sxanceligxas vomante.

Dalle opere di Swedenborg

 

Apocalypse Explained #635

Studia questo passo

  
/ 1232  
  

635. Verse 3. And I will give unto my two witnesses, signifies the good of love and charity and the truth of doctrine and faith, both from the Lord. This is evident from the signification of "witnesses," as being those who in heart and faith acknowledge and confess the Lord, His Divine in His Human, and His proceeding Divine; for this is what essentially bears witness respecting the Lord, that is, acknowledges, and from acknowledgment confesses Him. (Respecting the signification of "witness" and "bearing witness," see above, n. 10, 27, 228, 392.) "The two witnesses" here signify the good of love and charity, and the truth of doctrine and faith, for it follows that "the two witnesses are the two olive trees and the two lampstands;" "the two olive trees" signify the good of love to God and the good of charity towards the neighbor; and "the two lampstands" signify the truth of doctrine and the truth of faith (on the signification of these more presently).

[2] These goods and truths are meant by the "witnesses," because they, that is, all who are in them, acknowledge and confess the Lord, for it is the Divine proceeding that is called the Divine good and the Divine truth, whence is the good of love to God and the good of charity towards the neighbor, and the truth of doctrine and the truth of faith thence, which bear witness concerning Him; from which it follows that those who are in these likewise bear witness concerning the Lord, that is, acknowledge and confess Him. For it is the Divine that bears witness concerning the Divine, and not man from himself; consequently the Lord is in the good of love, and in the truth of doctrine therefrom, that are in man, and it is these that bear witness.

[3] As all acknowledgment and confession of the Lord, and principally the acknowledgment and confession of the Divine in His Human, is from the Lord Himself, and as "to bear witness" signifies to acknowledge and confess this, therefore "to bear witness" stands for acknowledgment and confession in the Lord's own words respecting Himself in the following passages. In John:

Search the Scriptures, for they are they which bear witness of Me (John 5:39).

The Sacred Scriptures or the Word is the Divine truth proceeding from the Lord, and the Divine proceeding is the Lord Himself in heaven and in the church; so when it is said that "the Scriptures bear witness of Him" it is meant that the Lord Himself bears witness respecting Himself. In the same:

I am He that beareth witness of Myself, and the Father that sent Me beareth witness of Me (John 8:18).

Here it is openly declared that the Lord Himself, or the Divine in Him, bears witness of Him.

[4] In the same:

Jesus said, When the Paraclete is come, the spirit of truth, he shall bear witness of Me (John 15:26, 27).

"The Paraclete, the spirit of truth," means the Divine proceeding from the Lord, which is the Divine truth. In the same:

Jesus said to Pilate, Thou sayest it, because I am King; for this have I come into the world, that I might give testimony to the truth (John 18:37).

"To give testimony to the truth" signifies to cause the Divine truth proceeding from Him to bear witness of Him; moreover, this Divine truth is signified in the Word by "king." These passages are cited to make known that "to bear witness" means to acknowledge and confess the Lord, and that this is from Him; consequently "to bear witness" means the good of love and charity and the truth of doctrine and faith, since these are from the Lord and are His in man.

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.