¹⁶ Verzamelt het volk, heiligt de gemeente, vergadert de oudsten, verzamelt de kinderkens, en die de borsten zuigen; de bruidegom ga uit zijn binnenkamer, en de bruid uit haar slaapkamer.

¹ De spreuken van Salomo, den zoon van David, den koning van Israel,

² Om wijsheid en tucht te weten; om te verstaan redenen des verstands;

³ Om aan te nemen onderwijs van goed verstand, gerechtigheid, en recht, en billijkheden;

⁴ Om den slechten kloekzinnigheid te geven, den jongeling wetenschap en bedachtzaamheid.

⁵ Die wijs is, zal horen, en zal in lere toenemen; en die verstandig is, zal wijzen raad bekomen.

⁶ Om te verstaan een spreuk en de uitlegging, de woorden der wijzen en hun raadselen.

⁷ De vrees des HEEREN is het beginsel der wetenschap; de dwazen verachten wijsheid en tucht.

⁸ Mijn zoon! hoor de tucht uws vaders, en verlaat de leer uwer moeder niet;

⁹ Want zij zullen uw hoofd een aangenaam toevoegsel zijn, en ketenen aan uw hals.

¹⁰ Mijn zoon! indien de zondaars u aanlokken, bewillig niet;

¹¹ Indien zij zeggen: Ga met ons, laat ons loeren op bloed, ons versteken tegen den onschuldige, zonder oorzaak;

¹² Laat ons hen levend verslinden, als het graf; ja, geheel en al, gelijk die in den kuil nederdalen;

¹³ Alle kostelijk goed zullen wij vinden, onze huizen zullen wij met roof vullen.

¹⁴ Gij zult uw lot midden onder ons werpen; wij zullen allen een buidel hebben.

¹⁵ Mijn zoon! wandel niet met hen op den weg; weer uw voet van hun pad.

¹⁶ Want hun voeten lopen ten boze; en zij haasten zich om bloed te storten.

¹⁷ Zekerlijk, het net wordt tevergeefs gespreid voor de ogen van allerlei gevogelte;

¹⁸ En deze loeren op hun eigen bloed, en versteken zich tegen hun zielen.

¹⁹ Zo zijn de paden van een iegelijk, die gierigheid pleegt; zij zal de ziel van haar meester vangen.

²⁰ De opperste Wijsheid roept overluid daar buiten; Zij verheft haar stem op de straten.

²¹ Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;

²² Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?

²³ Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.

²⁴ Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;

²⁵ En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;

²⁶ Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.

²⁷ Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;

²⁸ Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;

²⁹ Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des HEEREN niet hebben verkoren.

³⁰ Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;

³¹ Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.

³² Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.

³³ Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.