735. Dat de verzoeking ten aanzien van de dingen van het verstand, of ten aanzien van de valsheden, welke bij de mens zijn, licht is, vindt hierin zijn oorzaak, dat de mens in zinsbegoocheling is, en de zinsbegoochelingen zijn van dien aard, dat zij wel noodzakelijkerwijs moeten intreden; vandaar dat zij ook gemakkelijk verstrooid worden, zoals dit bij allen het geval is, die in de letterlijke zin van het Woord blijven, waarin naar het bevattingsvermogen van de mens, bijgevolg naar de begoochelingen van zijn zinnen, gesproken is. Als zij er met eenvoud geloof aan toevoegen, omdat het het Woord van de Heer is, laten zij zich, hoewel zij in begoochelingen zijn, toch gemakkelijk onderrichten.

Bijvoorbeeld: wie gelooft, dat de Heer toornt, straft, de goddeloze kwaad doet, die kan, daar hij dit uit de letterlijke zin heeft, gemakkelijk onderricht worden, hoe het hiermee gesteld is; evenzo kan hij, die eenvoudig gelooft, dat hij het goede uit zichzelf vermag te doen, en dat hij loon in het andere leven ontvangt, wanneer hij uit zichzelf goed is, ook gemakkelijk onderricht worden, dat het goede, dat hij doet, van de Heer komt en dat de Heer uit barmhartigheid loon geeft om niet; vandaar kunnen zulke mensen, wanneer zij ten aanzien van de dingen van het verstand of ten aanzien van zulke begoochelingen in verzoeking komen, niet dan licht verzocht worden, en dit is de eerste verzoeking, en zij verschijnt nauwelijks als een verzoeking; van haar nu is hier sprake. Anders is het echter gesteld met hen, die niet met eenvoud van harte het Woord geloven, maar zich in begoochelingen en valsheden bevestigen, en dit omdat zij aan hun begeerten toegeven, en om deze beweegredenen uit zichzelf en uit hun wetenschap een menigte van redeneringen opstapelen, en deze daarna door het Woord bevestigen, en zich zo inprenten en wijsmaken, dat het valse waar is.