935. "Juxta mensem quemvis reddens fructum (suum)," significat quod Dominus producat bona apud hominem secundum omnem statum veri apud illum. - Per "mensem" significatur status vitae hominis quoad verum, de quo sequitur; per "reddere fructum" significatur producere bona; quod "fructus" sint bona amoris et charitatis, mox supra (934) ostensum est; et quia Dominus producit illa apud hominem essentialiter, tametsi homo facit illa sicut a se, ita apparenter (934, dictum est), constat quod significetur quod Dominus ex intimo, dum ibi est, producat illa. Sed dicetur quomodo intelligendum est quod Dominus producat bona charitatis apud hominem secundum statum veri apud illum: qui credit quod homo bonum faciat acceptum Domino, quod vocatur bonum spirituale, nisi apud illum sint vera ex Verbo, multum fallitur; bona absque veris non sunt bona, et Vera absque bonis non sunt vera apud hominem, tametsi in se sunt vera bonum enim absque vero est sicut voluntarium hoc minis absque intellectu, quod voluntarium non, est humanum, sed est sicut bestiae, vel sicut sculptilis quod artifex facit operari; at voluntarium una cum intellectuali fit humanum secundum statum intellectus per quem existit: nam status vitae cujusvis hominis talis est, quod voluntas ejus non possit aliquid facere nisi per intellectum, nec intellectus aliquid cogitare nisi ex voluntate; simile est cum bono et vero, quoniam bonum est voluntatis et verum est intellectus. Ex, his patet, quod bonum quod Dominus producit apud hominem sit secundum statum veri, ex quo est intellectus, apud illum. Quod hoc, significetur per quod Arbor vitae "juxta mensem quemvis reddat fructum suum," est quia per "mensem" significatur status veri apud hominem. Quod per omnia tempora, quae sunt horae dies, septimanae, menses, anni, saecula, significentur status vitae videatur 476, 562; quod per "menses" significentur status vitae quoad vera, est quia per "menses" intelliguntur tempora designata per lunam, et per "Lunam" significatur verum intellectus et fidei (332, 413, 414, 919) Similia intelliguntur per "menses" in his:

"Benedicta a Jehovah terra Josephi de pretiosis proventuum Solis, et de pretiosis producti Mensium," (Deuteronomius 33:(13,) 14);

Fiet de Mense in Mensem, et de Sabbatho in Sabbathum, veniet omnis caro ad incurvandum se coram Jehovah," (Esaias 66:23). ¹

Propter significationem "mensis," quae est Lunae, fiebant Sacrificia in principiis cujusvis Mensis seu Novilunii, (Numeri 29:6; Esaias 1:14);

Et quoque tunc canebant buccinis, (Numeri 10:10; Psalm. 81:4 (B.A. 3);

Et mandatum est ut observarent Mensem Abib, quo celebrabant Pascha, (Exodus 12:2; Deuteronomius 16:1).

Per "menses" significantur status veri, et in opposito sensu status falsi apud hominem, etiam supra (In Apocalypsi 9:5, 10, 15; 11:2; 13:5).

Simile quod hic, per "mensem" significatur apud Ezechiel 47:12.

Notes de bas de page:

476. "Quod tempus non erit amplius," significat quod non aliquis status Ecclesiae, seu aliqua Ecclesia, nisi agnoscitur unus Deus, et quod Dominus sit Ille. - Per "tempus" significatur status, et quia hic de Ecclesia agitur, significatur status Ecclesiae; inde per quod "tempus non erit amplius" significatur quod non aliquis status Ecclesiae: quod etiam intelligatur, quod non aliqua Ecclesia sit, nisi agnoscitur unus Deus, et quod Dominus sit Ille, sequitur. At quid hodie: quod Deus Sit unus, non negatur, sed quod Dominus Sit Ille, negatur; et tamen non datur unus Deus, et simul Trinitas in Quo, nisi Dominus: quod Ecclesia sit ab Ipso Qui est Salvator et Redemptor, non negatur, at quod Ipse ut Salvator et Redemptor immediate adeundus sit, negatur: inde patet, quod Ecclesia exspiratura sit, nisi Nova existat, quae Dominum Solum pro Deo Caeli et Terrae agnoscit, et propterea Ipsum immediate adit (videatur Matthaeus 28:18); quare hoc, quod "tempus non erit amplius," hoc est, quod non Ecclesia, se refert ad illa quae in hoc capite Sequuntur (vers. 7), et haec ad illa quae in cap. 11 (vers. 15), ubi dicitur quod futura sit Ecclesia, quae Solius Domini erit. Quod per "tempus" significetur status, est quia in mundo spirituali non metiuntur tempora per dies. Septimanas, menses et annos, sed per status, qui sunt progressiones vitae eorum, ex quibus recordantur praeteritorum; de quibus videatur Opus de Caelo et Inferno Londini anno 1758 editum (162-169), ubi de Tempore in Caelo actum est. Quod status Ecclesiae hic per "tempus" intelligatur, est quia dies et nox, mane et vespera, aestas et hyems, faciunt tempus in mundo, et illa in spirituali Sensu intellecta faciunt status Ecclesiae; quare dum hi status non amplius sunt, non est aliqua Ecclesia; et tunc non est, quando non bonum et verum est amplius, ita quando lux veri est caligo, et calor boni est frigus; haec sunt quae intelliguntur per quod "non tempus amplius." Similia intelliguntur per haec in Verbo:

Bestia quarta "cogitabit immutare Tempora," (Daniel 7:25);

"Erit dies unus qui notus Jehovae, non dies nec nox," ita non tempus, (Sacharias 14:7);

"Occidere faciam solem in meridie, et obtenebrabo terram in die lucis," ita nec tempus, (Amos 8:9);

"Malum unum ecce venit, finis venit, venit finis, venit mane super te habitator terrae, venit Tempus," (Ezechiel 7:5-7);

"mane" est principium Ecclesiae Novae (151), quare dicitur "venit tempus."