Le texte de la Bible

 

Genesis 29:26

Étudier

       

26 Respondit Laban : Non est in loco nostro consuetudinis, ut minores ante tradamus ad nuptias.

Des oeuvres de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #3832

Étudier ce passage

  
/ 10837  
  

3832. ‘Et fecit convivium’: quod significet initiationem, constat a significatione ‘convivii’ quod sit appropriatio et conjunctio, de qua n. 3596, hic initiatio quia haec praecedit conjunctionem, ac spondet et testatur eam. Convivia quae antiquitus fiebant apud illos qui in significativis et repraesentativis fuerunt, non aliud significabant quam initiationem in amorem mutuum, qui charitatis; et convivia nuptialia initiationem in amorem conjugialem, et convivia sancta initiationem in amorem spiritualem et caelestem, et hoc ex causa quia per ‘convivari’ seu ‘comedere et bibere’ significabatur appropriatio et conjunctio, ut n. 1 3596 ostensum est;

[2] quia haec significabantur, etiam Dominus in tali sensu dixit, Quod multi ab oriente usque et occidente venient, et accumbent cum Abrahamo, Isaco et Jacobo, in regno caelorum Matth. viii 11: et alibi ad discipulos, Ut comedatis et bibatis super mensa Mea in regno Meo, Luc. 22:30:

et cum instituit Sanctam Cenam, dixit, Dico vobis quod non bibiturus sim a nunc ex hoc genimine vitis usque ad diem 2 illum, quando id bibero vobiscum novum in regno Patris Mei, Matth. 26:29;

quisque videre potest quod per ‘accumbere, comedere, et bibere in regno Domini’ non significetur accumbere, comedere, et bibere, sed quod tale quod ibi est, nempe 3 quod appropriatio boni amoris et veri fidei per illa intelligatur, ita quod illud quod cibus spiritualis et cibus caelestis vocatur; manifeste quoque ex illis verbis patet quod sensus internus illis quae Dominus locutus est, insit, et quod absque intellectu ejus non sciri possit 4 quid sit cum Abrahamo, Isaco et Jacobo accumbere, super mensa in regno Domini comedere et bibere, et ex genimine illius vitae cum illis bibere in regno Patris; immo nec sciri possit quid per comedere panem et bibere vinum in Sancta Cena 5 intelligatur.

Notes de bas de page:

1. The number here referred to seems to be the last cited, viz. 3596, as a comparison will show. The Manuscript has and the First Latin Edition have 3134. Possibly 3734was intended.

2. illam as Schmidius

3. The Manuscript has bonum amoris et verum fidei, et quod eorum appropriatio

4. The Manuscript has quid foret quod cum Abrahamo, Jischako et Jacobo accumberent, quod super mensa Domini in Regno Ipsius comederent et biberent, et quod Dominus ex illo genimine vitiscumillis biberet novum in Regno Patris sui; proinde nec sciri posset

5. The Manuscript has intelligitur

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Des oeuvres de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #3597

Étudier ce passage

  
/ 10837  
  

3597. Vers. 34-40. Ut audivit Esau verba patris sui, et exclamavit exclamatione magna et amara usque valde; et dixit patri suo, Benedic mihi etiam ego pater mi. Et dixit, Venit frater tuus in fraude, et sumpsit benedictionem tuam. Et dixit, Num quod vocat nomen illius Jacob? et supplantavit me is duabus vicibus; primogenituram meam sumpsit, et ecce nunc sumpsit benedictionem meam; et dixit, Annon reservasti mihi benedictionem? Ei respondit Jishak, et dixit Esavo, Ecce herum posui illum tibi, et omnes fratres ejus dedi ei in servos, et frumento et musto fulcivi eum, et tibi igitur quid faciam fili mi? Et dixit Esau ad patrem suum, An benedictio una haec tibi, pater mi? benedic mihi etiam ego pater mi; et sustulit Esau vocem suam, et flevit. Et respondit Jishak pater ejus, et dixit ad eum, Ecce de pinguedinibus terrae erit habitatio tua, et de rore caeli desuper. Et super gladio tuo vives, et fratri tuo servies, et erit quando dominaris, et disrumpes jugum illius desuper collo tuo. ‘Audivit Esau verba patris sui’ significat apperceptionem boni naturalis ex Bono Divino: ‘et exclamavit exclamatione magna et amara usque valde’ significat alterationem ejus magnam circa status inversionem: ‘et dixit patri suo, Benedic mihi etiam ego pater mi’ significat quod desideraret conjunctionem, tametsi per illud conjunctum esset verum: ‘et dixit, Venit frater tuus in fraude’ significat inversum ordinis: ‘et sumpsit benedictionem tuam’ significat conjunctionem ita: ‘et dixit, Num quod vocat nomen illius Jacob?’ significat quale ejus: ‘et supplantavit me is duabus vicibus’ significat quod invertit ordinem: ‘primogenituram meam sumpsit’ significat prioritatem: ‘et ecce nunc sumpsit benedictionem meam’ significat conjunctionem: ‘et dixit, Annon reservasti mihi benedictionem?’ significat an aliquid ei esset quoad conjunctionem in priore illo statu: ‘et respondit Jishak, et dixit Esavo’ significat instructionem: ‘Ecce herum posui illum tibi’ significat quod in illo statu dominaretur ‘et omnes fratres ejus dedi ei in servos’ significat quod affectioni veri tunc subordinatae sint affectiones boni quoad apparentiam: ‘et frumento et musto fulcivi eum’ significat, ut prius, ejus bonum et verum: ‘et tibi igitur quid faciam, fili mi?’ significat quod bono in illo statu non aliud sit: ‘et dixit Esau ad patrem suum’ significat apperceptionem boni naturalis: ‘An benedictio una haec tibi, pater mi?’ significat num aliud adjungi posset ex bono naturali tunc: ‘benedic mihi etiam ego pater mi’ significat quod desideraret conjunctionem tametsi per illud conjunctum esset verum: ‘et sustulit Esau vocem et flevit’ significat statum ulteriorem alterationis: ‘et respondit Jishak pater ejus, et dixit ad eum’ significat perceptionem de bono naturali quod Divinum fieret: ‘Ecce de pinguedinibus terrae habitatio tua’ significat quo ex Divino Bono vita: ‘et de rore caeli desuper’ significat quod ex Divino Vero: ‘et super gladio tuo vives, et fratri tuo servies’ significat quamdiu conjungitur verum bono, esset inferiore loco ad apparentiam: ‘et erit quando dominaris’ significat quod priore loco erit: ‘et disrumpes jugum illius desuper collo tuo’ significat quod per bonum tunc conjunctio, et quod verum esset ejus.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.