4503. ‘Filii Jacobi venerunt super confossos et depraedati urbem’: quod significet quod omnis illa posteritas doctrinam destruxerint, constat ex significatione ‘filiorum Jacobi’ quod sint posteritas ex Jacobo, de qua supra; ex significatione ‘depraedari’ quod sit destruere; et ex significatione ‘urbis’ quod sit doctrina quae Ecclesiae, de qua supra n. 4500. Quod Shimeon et Levi postquam occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum exiverint, et quod dein ‘filii Jacobi venerint super confossos e depraedati urbem’, est arcanum quod non patet nisi ex sensu interno;

[2] arcanum hoc est quod postquam verum et bonum Ecclesiae quae per ‘Shimeonem et Levi’ repraesentantur, exstincta sunt, et loco illorum fuit ¹ falsum et malum, dein superaddita sint falsa et mala, quae in opposito sensu per reliquos filios Jacobi significantur; quod per unumquemque filium Jacobi aliquod commune fidei et charitatis repraesentatum sit, n. 2129, 3858, 3913, 3926, 3939, 4060 ostensum est; quid per Reubenem, videatur n. 3861, 3866, 3870; quid per Jehudam, n. 3881; quid per Dan, n. 3921-3923; quid per Naphtali n. 3927, 3928; quid per Gad, n. ² 3934, 3935; quid per Asher, n. 3938, 3939; quid per Jisaschar, n. 3956, 3957; quid per Zebulun, n. 3960, 3961; communia haec fidei et charitatis quae per illos repraesentata sunt, illius generis falsa et mala fiunt quando semel Ecclesiae verum et bonum exstincta sunt, et tunc illa superadduntur; nam falsa et mala continue in Ecclesia semel perversa et exstincta succrescunt; haec significantur per quod ‘filii Jacobi venerint super confossos et depraedati urbem’, postquam Shimeon et Levi occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum, sustulerantque Dinam, e exiverant.

[3] Quod per ‘confossos’ in Verbo significentur vera et bona exstincta, constare potest ab his locis:

apud Esaiam,

Tu projectus es e sepulcro tuo, sicut surculus abominabilis vestimentum occisorum, confossi gladio, descendentes ad lapides foveae, sicut cadaver conculcatum, 14:19;

ubi de Babele; ‘confossi gladio’ pro illis qui profanarunt vera Ecclesiae apud eundem,

Ita ³ ut confossi eorum projiciantur, et cadaverum eorum ascendat putor, 34:3;

ubi de falsis et malis quae infestant Ecclesiam; ‘confossi’ pro illis:

[4] apud Ezechielem,

Violenti gentium evaginabunt gladium super pulchritudinem sapientiae tuae, et profanabunt decorem tuum; in foveam demittent te, et morieris mortibus confossorum in medio marium, ⁴ 28:7, 8;

ubi de principe Tyri per quem primaria cognitionum veri et boni significantur; ‘mori mortibus confossorum in medio marium’ pro illis qui per scientifica excludunt falsa, et inde Ecclesiae vera conspurcant:

[5] apud eundem,

Etiam hi cum illis descendent in infernum ad confossos gladio; ... cum descendere factus fueris cum arboribus Edenis in terram inferiorem ⁵ , in medio praeputiatorum cubueris cum confossis gladio, 31:17, 18:

apud eundem,

Descende et cuba cum praeputiatis, in medio confossorum gladio cadent; ... alloquentur eum praecipui potentium in medio inferni, 32:19-21;

ibi de Pharaone et Aegypto; ‘confossi gladio’ pro illis qui per scientias insaniunt, fidem veri, quod est Ecclesiae, per illas apud se exstinguendo:

[6] apud Davidem,

Reputatus sum cum descendentibus foveam, factus sum sicut vir non robur, inter mortuos neglectus, sicut confossi cubantes in sepulcro ⁶ , quorum non meministi amplius, et qui a manu tua excisi sunt, Ps. 88:5, 6 [KJV Ps. 88:4, 5];

‘confossi in inferno, in fovea et in sepulcro’ pro illis qui vera et bona destruxerunt apud se per falsa et mala ⁷ ; quod in inferno non sint quia confossi gladio, quisque scire potest:

[7] apud Esaiam,

Urbs tumultuum, urbs exsultans, ... ⁸ non confossi gladio, et non occisi bello, ... omnes qui ⁹ inventi sunt in te vincti una, e longinquo fugerunt, 22:2, 3;

ibi de fallaciis ex sensualibus per quas vera Ecclesiae non videri possunt, de quibus ideo in dubio negativo sunt; illi dicuntur ‘confossi sed non gladio’:

[8] apud Ezechielem,

Ego adducens super te gladium, et perdens excelsa vestra, et destruentur altaria vestra, et frangentur statuae vestrae, et faciam cubare confossos vestros coram idolis vestris; ... cum ceciderint confossi in medio vestri, cognoscetis quod Ego Jehovah:... tunc agnoscetis, ... cum fuerint confossi in medio idolorum eorum, circum altare eorum, 6:[3], 4, 7, 13; ‘confossi’ pro illis qui in falsis doctrinae sunt:

[9] apud eundem,

Polluite domum, et implere atria confossis:... exiverunt et percusserunt in urbe, 9:7;

visio prophetica; ‘polluere domum et implere atria confossis’ pro profanare bona et vera: apud eundem,

Multiplicastis confossos vestros in urbe hac, et implevistis plateas ejus confosso, quapropter dixit Dominus Jehovih, Confossi vestri, quod posuistis in medio ejus, hi caro, et illa olla, et vos educet e medio ejus, 11:6, 7.

[10] Quia per ‘confossos’ significabantur illi ¹⁰ qui apud se exstinxerunt ¹¹ vera Ecclesiae per falsa et mala, ideo quoque in Ecclesia repraesentativa illi qui tetigerunt confossum, immundi erant, de quibus ita apud Mosen,

Omnis qui tetigerit super superficie agri confossum gladio, aut mortuum, aut os hominis, aut sepulcrum, immundus erit septem dies, Num. 19:16, 18;

et ideo inquisitio et expiatio per vitulam:

apud eundem,

Si invenitur confossus jacens in agro, ... nec scitur qui percusserit eum, tunc exibunt seniores urbis et judices, e metientur versus urbes quae circa confossum; fiet, ad urbem proximam confosso sument seniores urbis illius vitulam bovis per quam labor non factus, quae non traxit in jugo, et deducent... ad fluvium seu vallem, ... et decollabunt ibi vitulam, ... e lavabunt manus suas super vitula decollata, ... et dicent, Manus nostrae non fuderunt sanguinem, et oculi nostri non viderunt expia populo Tuo, Israeli, ... Jehovah, nec da sanguinem innocentem in medio populi Tui; et expiabitur illis sanguis, Deut. 21:1-8;

[11] quod ¹² illae leges latae sint, quia per ‘confossum’ significatur perversio, destructio et profanatio veri Ecclesiae per falsum et malum, patet ex singulis in sensu interno; ‘confossus jacens in agro’ dicitur quia per ‘agrum’ significatur Ecclesia, videatur n. 2971, 3310, 3766, per ‘vitulam per quam labor non factus’ significatur innocentia externi hominis quae est in ignorantia; si ex sensu interno illa non innotescerent, quisque miraturus esset quod processus expiatorius talis mandatus fuisset.

Notes de bas de page:

3960. ‘Et dixit Leah, Dotavit me Deus me dote bona, vice hac cohabitabit mihi vir meus, quia peperi illi sex filios’: quod significet in sensu supremo Ipsum Divinum Domini et Divinum Humanum Ipsius, in sensu interno conjugium caeleste, in externo amorem conjugialem, constat ex significatione ‘cohabitare’, et quoque ex reliquis verbis quae Leah tunc locuta: quod ‘cohabitare seu cohabitatio’ sit in supremo sensu Ipsum Divinum Domini et Divinum Humanum Ipsius, est quia Ipsum Divinum quod Pater vocatur, est in Divino Humano quod Filius Dei dicitur, mutuo et vicissim, secundum Ipsius Domini verba apud Johannem, Jesus dixit, ... Philippe, qui vidit me, vidit Patrem, ...

credite Mihi quod Ego in Patre et Pater in Me, 14:9-11; 10:38;

quod haec unio sit ipsum Conjugium Divinum, videatur n. 3211, 3952; estque unio illa non cohabitatio, sed ¹ per cohabitationem in sensu litterae exprimitur; quae enim unum sunt, sicut duo sistuntur in sensu litterae, prout etiam Pater et Filius, immo ut tres, ut Pater, Filius et Spiritus Sanctus, et hoc ob plures causas, de quibus, ex Divina Domini Misericordia, alibi.

[2] Quod ‘cohabitare seu cohabitatio’ in sensu interno sit conjugium caeleste, inde est, nam ex Conjugio Divino, quod est unio Patris et Filii, seu Ipsius Divini Domini cum Divino Humano Ipsius, existit conjugium caeleste; conjugium caeleste est quod regnum Domini vocatur et quoque caelum, et hoc quia existit a Conjugio Divino, quod est Dominus ² ; hoc nunc est quod in sensu interno significatur per ‘cohabitationem’, inde quoque caelum vocatur habitaculum Dei, ut apud Esaiam,

Prospice a caelis, et vide ex habitaculo sanctitatis Tuae, et decoris Tui; ubi zelus Tuus, et virtutes Tuae? commotio viscerum Tuorum, et miserationes Tuae ad me, se continuerunt,

63:15;

‘habitaculum sanctitatis’ pro regno caelesti et ‘habitaculum decoris’ pro regno spirituali; habitaculum ibi est ex eadem voce, ex qua hic cohabitare et Zebulun.

[3] Quod ‘cohabitare seu cohabitatio’ in sensu externo sit amor conjugialis, est quia omnis genuinus amor conjugialis non aliunde existit quam ex conjugio caelesti quod est boni et veri, ³ et hoc a Conjugio Divino, quod est Dominus quoad Ipsum Divinum Ipsius et Divinum Humanum; videantur quae de his prius dicta sunt, quod nempe conjugium caeleste sit ex Divino Bono quod in Domino, et a Divino Vero quod ab Ipso, n. 2508, 2618, 2803, 3132 quod inde amor conjugialis, n. 2728, 2729 quod qui in genuino amore conjugiali sunt, in intimis vitae cohabitent, n. 2732; ita ⁴ in amore boni et veri, nam haec sunt intima vitae: quod amor conjugialis sit fundamentalis omnium amorum, n. 2737, 2738, 2739 quod conjugium boni et veri sit in caelo, in Ecclesia, apud unumquemvis ibi, in singulis naturae, n. 718, 747, 917, 1432, 2173, 2516, 2712, 2758: quod in singulis Verbi, n. 683, 793, 801, 2516, 2712, ita in supremo sensu Ipse Dominus: ⁵ quod per Jesum Christum significetur Conjugium Divinum, n. 3004.

[4] Haec sunt quae significantur non solum per ‘cohabitare’, seu per haec verba ‘vice hac cohabitabit mihi vir meus’, sed etiam per illa quae praecedunt ‘dotavit me Deus me dote bona’, sed per illa significatur verum boni, per haec autem bonum veri, utrumque enim facit conjugium caeleste: et quia hoc est conclusio, dicitur ‘quia peperi illi sex filios’, ‘sex’ enim hic significant simile ac duodecim, nempe omnia fidei et amoris; numerus dimidius et duplus ejusdem significationis est in Verbo quando de simili re agitur.

Notes de bas de page: