Le texte de la Bible

 

Ezechiel 18

Étudier

   

1 Et factus est sermo Domini ad me, dicens :

2 Quid est quod inter vos parabolam vertitis in proverbium istud in terra Israël, dicentes : Patres comederunt uvam acerbam, et dentes filiorum obstupescunt ?

3 Vivo ego, dicit Dominus Deus, si erit ultra vobis parabola hæc in proverbium in Israël.

4 Ecce omnes animæ meæ sunt : ut anima patris, ita et anima filii mea est : anima quæ peccaverit, ipsa morietur.

5 Et vir si fuerit justus, et fecerit judicium et justitiam,

6 in montibus non comederit, et oculos suos non levaverit ad idola domus Israël : et uxorem proximi sui non violaverit, et ad mulierem menstruatam non accesserit :

7 et hominem non contristaverit, pignus debitori reddiderit, per vim nihil rapuerit : panem suum esurienti dederit, et nudum operuerit vestimento,

8 ad usuram non commodaverit, et amplius non acceperit : ab iniquitate averterit manum suam, et judicium verum fecerit inter virum et virum :

9 in præceptis meis ambulaverit, et judicia mea custodierit, ut faciat veritatem : hic justus est : vita vivet, ait Dominus Deus.

10 Quod si genuerit filium latronem, effundentem sanguinem, et fecerit unum de istis :

11 et hæc quidem omnia non facientem, sed in montibus comedentem, et uxorem proximi sui polluentem :

12 egenum et pauperem contristantem, rapientem rapinas, pignus non reddentem, et ad idola levantem oculos suos, abominationem facientem :

13 ad usuram dantem, et amplius accipientem : numquid vivet ? Non vivet : cum universa hæc detestanda fecerit, morte morietur ; sanguis ejus in ipso erit.

14 Quod si genuerit filium, qui videns omnia peccata patris sui quæ fecit, timuerit, et non fecerit simile eis :

15 super montes non comederit, et oculos suos non levaverit ad idola domus Israël, et uxorem proximi sui non violaverit :

16 et virum non contristaverit, pignus non retinuerit, et rapinam non rapuerit, panem suum esurienti dederit, et nudum operuerit vestimento :

17 a pauperis injuria averterit manum suam, usuram et superabundantiam non acceperit, judicia mea fecerit, in præceptis meis ambulaverit : hic non morietur in iniquitate patris sui, sed vita vivet.

18 Pater ejus, quia calumniatus est, et vim fecit fratri, et malum operatus est in medio populi sui, ecce mortuus est in iniquitate sua.

19 Et dicitis : Quare non portavit filius iniquitatem patris ? Videlicet quia filius judicium et justitiam operatus est, omnia præcepta mea custodivit, et fecit illa, vivet vita.

20 Anima quæ peccaverit, ipsa morietur : filius non portabit iniquitatem patris, et pater non portabit iniquitatem filii : justitia justi super eum erit, et impietas impii erit super eum.

21 Si autem impius egerit pœnitentiam ab omnibus peccatis suis, quæ operatus est, et custodierit omnia præcepta mea, et fecerit judicium et justitiam, vita viet, et non morietur :

22 omnium iniquitatum ejus, quas operatus est, non recordabor : in justitia sua, quam operatus est, vivet.

23 Numquid voluntatis meæ est mors impii, dicit Dominus Deus, et non ut convertatur a viis suis, et vivat ?

24 Si autem averterit se justus a justitia sua, et fecerit iniquitatem secundum omnes abominationes quas operari solet impius, numquid vivet ? Omnes justitiæ ejus, quas fecerat, non recordabuntur : in prævaricatione qua prævaricatus est, et in peccato quo quod peccavit, in ipsis morietur.

25 Et dixistis : Non est æqua via Domini ! Audite ergo, domus Israël : numquid via mea non est æqua ? et non magis viæ vestræ pravæ sunt ?

26 Cum enim averterit se justus a justitia sua, et fecerit iniquitatem, morietur in eis : in injustitia quam operatus est morietur.

27 Et cum averterit se impius ab impietate sua quam operatus est, et fecerit judicium et justitiam, ipse animam suam vivificabit :

28 considerans enim, et avertens se ab omnibus iniquitatibus suis quas operatus est, vita vivet, et non morietur.

29 Et dicunt filii Israël : Non est æqua via Domini ! Numquid viæ meæ non sunt æquæ, domus Israël, et non magis viæ vestræ pravæ ?

30 Idcirco unumquemque juxta vias suas judicabo, domus Israël, ait Dominus Deus. Convertimini, et agite pœnitentiam ab omnibus iniquitatibus vestris, et non erit vobis in ruinam iniquitas.

31 Projicite a vobis omnes prævaricationes vestras in quibus prævaricati estis, et facite vobis cor novum, et spiritum novum : et quare moriemini, domus Israël ?

32 Quia nolo mortem morientis, dicit Dominus Deus : revertimini, et vivite.

   

Des oeuvres de Swedenborg

 

Doctrina Novae Hierosolymae de Scriptura Sacra #85

Étudier ce passage

  
/ 118  
  

85. Quod binae tales expressiones in Verbo sint, quae apparent sicut repetitiones ejusdem rei, prolixum foret ex Verbo ostendere, nam chartas impleret. Sed ut tollatur dubium, velim loca afferre ubi "Judicium et Justitia" simul dicuntur, tum ubi "Gens et Populus," ut et ubi "Gaudium et Laetitia." Loca ubi "Judicium" et simul "Justitia" nominantur, haec sint:-

"Urbs... plena erat judicio, justitia pernoctabat" (Esaias 1:21).

"Zion in justitia redimetur, et reduces ejus in judicio" (Esaias 1:27).

"Exaltetur Jehovah Zebaoth in judicio, et Deus sanctus sanctificetur in justitia" (Esaias 5:16).

Sedebit "super throno Davidis et super regno ejus, ad stabiliendum illud... in judicio et in justitia" (Esaias 9:6). 1

"Exaltetur Jehovah, quia inhabitat altum, et implevit terram 2 judicio et justitia" (Esaias 33:5).

"Dixit Jehovah, Custodite judicium et facite justitiam; quia prope est salus mea... ut justitia mea reveletur" (Esaias 56:1).

"Quasi gens quae justitiam fecit, et judicium Dei sui non deseruit: rogent... judicia justitiae" (Esaias 58:2).

"Jura per vivum Jehovam in... judicio et in justitia" (Jeremias 4:2).

"De hoc glorietur qui gloriatur, ... quod Jehovah faciat... judicium et justitiam in terra" (Jeremias 9:23). 3

"Facite 4 judicium et justitiam... Vae aedificanti domum suam sine justitia, et hyperoa sua sine judicio... Nonne pater tuus... fecit judicium et justitiam, et tunc bene illi?" (Jeremias 22:3, 13, 15). 5

"Suscitabo Davidi germen justum, qui regnet Rex... et faciat judicium et justitiam in terra" (Jeremias 23:5; 33:15).

"Si vir fuerit justus, qui fecerit judicium et justitiam" (Ezechiel 18:5).

Si impius "reversus fuerit, et fecerit judicium et justitiam, non fiet mentio contra eum, judicium et justitiam fecit, vivendo vivet" (Ezechiel 33:14, 16, 19).

"Desponsabo Me tibi 6 in aeternum... in justitia et in judicio; et in misericordia et in miserationibus" (Hoschea 2:19).

"Fluet sicut aqua judicium, et justitia sicut torrens fortis" (Amos 5:24).

"Convertistis judicium in fel, et fructum justitiae in absinthium" (Amos 6:12).

Jehovah "litiget litem meam, et faciat judicium mihi, et educat me in lucem, et videam justitiam Ipsius" (Micham 7:9).

"Jehovah, justitia tua sicut montes Dei, judicia tua abyssus magna" (Psalmus 36:7). 7

Jehovah "educet sicut lucem justitiam tuam, 8 et judicium (tuum) sicut meridiem" (Psalmus 37:6).

Jehovah "judicabit populum suum 9 in justitia, et miseros 10 suos in judicio" (Psalmus 72:2).

"Justitia et judicium fulcrum throni tui" ( 11 Psalmus 89:15). 12

"Cum didicero judicia justitiae tuae... Septies in die laudo Te, super judiciis justitiae tuae" (Psalmus 119:7, 164).

Gad "justitiam Jehovae facit, et judicium Ipsius cum Israele" (Deuteronomius 33:21).

Spiritus veritatis "arguet mundum... de justitia et de judicio" (Johannes 16:8, 10).

(Et alibi.)

Quod judicium et justitia toties dicantur, est quia judicium dicitur de veris, et justitia de bono; quare per "facere judicium et justitiam" etiam intelligitur facere ex vero et ex bono. Quod judicium dicatur de vero, et justitia de bono, est quia regimen Domini in regno spirituali vocatur judicium, et regimen Domini in regno caelesti vocatur justitia (de quo videatur in opere De Caelo et Inferno 214-215). Quia judicium dicitur de vero, ideo in quibusdam locis dicitur

"Veritas et justitia" (ut Esaias 11:5; Psalmus 85:12; 13 et alibi).

Notes de bas de page:

1. B. A. habet Esaias 9:7 pro "Esaias 9:6"

2. "terram:"- sic editio princeps; vide autem Arcana Coelestia 2235, ubi legimus "Zionem," quod textum Hebraicum rectius interpretatur."

3. B. A. habet Jeremias 9:24 pro "Jeremias 9:23"

4. Facite pro "Facito" (vide Arcana Coelestia 4844)."

5. 22 pro "32"

6. "Me tibi:"- sic editio princeps; vide autem Arcana Coelestia 9182, ubi legimus "te Mihi," quod textum Hebraei, rectius interpretatur."

7. B. A. habet Psalmus 36:6 pro "Psalmus 36:7"

8. tuam pro "suam" vide Arcana Coelestia 1458)."

9. "suum"- sic editio princeps; sic quoque Arcana Coelestia 9209, Apocalypsis Revelata 668, Vera Christiana Religio 51: tuum rectius interpretaretur textum Hebraeum."

10. "suos- sic editio princeps; sic quoque Arcana Coelestia 9209, Apocalypsis Revelata 668, Vera Christiana Religio 51: tuos rectius interpretaretur textum Hebraeum."

11Psalmus 89:15 (B. A. 14) pro "Psalmus 79:5"

12. B. A. habet Psalmus 89:14 pro "Psalmus 89:15"

13. B. A. habet Psalmus 85:11 pro "Psalmus 85:12"

  
/ 118  
  

Des oeuvres de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #9182

Étudier ce passage

  
/ 10837  
  

9182. ‘Si quando persuaserit vir virgini, quae non desponsata’: quod significet bonum non conjunctum vero, constat ex significatione ‘persuadere’ cum de viro et virgine dicitur, quod sit allicere ad conjunctionem, ex significatione ‘viri’ quod sit verum, de qua n. 3134, 7716, 9007, ex significatione ‘virginis’ quod sit Ecclesia quoad bonum, de qua n. 3081, 4638, ita bonum quod Ecclesia, et ex significatione ‘desponsari’ quod sit conjunctio. Paucis hic dicetur unde lex de illegitima conjunctione, de qua nunc agitur, causam et originem ducit 1 : omnes 2 leges latae filiis Israelis in caelo habent suam causam, et ex legibus ordinis ibi trahunt originem; leges ordinis in caelo sunt omnes ex Divino Vero et Bono quae procedunt a Domino, inde 3 sunt leges boni amoris et 4 veri fidei; conjunctio boni et veri in caelo vocatur conjugium caeleste, et hoc repraesentatur in conjugiis in terra, et quoque per conjugia in Verbo significatur; inde patet quid involvunt conjunctiones illegitimae et quoque quid scortationes et adulteria; in his binis versibus agitur de illegitima conjunctione quae dein vel fit legitima, vel solvitur; de illegitima conjunctione quae dein fit legitima, agitur in hoc versu, et de illegitima conjunctione quae dein solvitur, agitur in versu sequente.

[2] Illegitima conjunctio est quae fit non ex affectione conjugiali sed ex quacumque alia affectione, ut ex affectione pulchritudinis, ex affectione lucri, ex affectione dignitatis personae, et quoque quae fit ex lascivia; hae conjunctiones sunt illegitimae in principio, ex causa quia externa sunt quae conjungunt, et non simul interna; sed usque potest ex illis ut mediis postea fieri conjunctio legitima, quae fit cum conjunguntur animi, et quoque potest ex illis 5 postea fieri nulla conjunctio, quod 6 fit cum disjunguntur animi; quod ita sit, in mundo communiter notum est.

[3] Conjunctio legitima, quae est animorum, fit cum ambo in simili bono et vero sunt, nam bonum et verum faciunt vitam hominis, bonum et verum morale et civile vitam externi hominis, et 7 bonum et verum spirituale vitam interni hominis; sciendum quod vita hominis non aliunde sit quam ex bono et 8 vero, nam bonum dicitur omne id quod homo amat, et verum omne id quod homo credit; seu quod idem, bonum dicitur omne id quod homo vult, et verum omne id quod homo intelligit; inde patet quod legitima conjunctio ‘fit’ cum unus conjugum in vero est 9 et altera in correspondente bono; sic enim in binis illis repraesentatur conjugium caeleste, quod est 10 boni et veri; inde est quod amor conjugialis ex illo conjugio 11 descendat, videatur n. 2727-2759, 2803, 3132, 4434, 12 4835.

[4] Ex his ut praemissis sciri potest quomodo se habet cum conjunctionibus de quibus in hoc et in sequenti versu agitur. Desponsationes ante conjugia ab antiquis temporibus usu receptae fuerunt, et repraesentabant conjunctionem primam, quae est interni hominis absque externo; ipsa dein conjugia repraesentabant conjunctionem alteram, quae est interni hominis cum externo; namcum regeneratur homo per bona et vera fidei, primum regeneratur internus homo et postea externus, quia hic ab illo, n. 3286, 3321, 3493, 3882, 8746.

[5] Ex his patet quid per ‘desponsationem’ et per ‘desponsari’, et quoque quid per ‘sponsum’ et ‘sponsam’, in Verbo significatur, quod nempe per ‘desponsationem’ conjunctio veri et boni in interno 13 homine, ac per ‘sponsum’, ubi de Domino et de Ecclesia, bonum, ac per ‘sponsam’ verum, ut in sequentibus 14 locis:

apud Jeremiam,

Recordatus sum tibi misericordiam juventutis tuae, amorem desponsationum tuarum, cum ivisti post Me in deserto, in terra non consita, 2:2;

ibi de Ecclesia Antiqua et de ejus instauratione a Domino; ‘amor desponsationum’ est affectio vitae spiritualis, quae ex veris fidei et bono amoris est'; status desiderii, cum adhuc in ignorantia et defectu illorum fuerunt, significatur per ‘ire post Me in deserto’ et ‘in terra non consita’:

[6] apud Hoscheam,

Feriam illis foedus in die illo 15 cum fera agri, et cum ave caelorum, et reptili terrae; et arcum et gladium et bellum frangam de terra; et desponsabo te Mihi in justitia et in judicio, et in misericordia et in miserationibus, Hos. 2:18, 19 16 ; agitur ibi de instauratione Ecclesiae novae; ‘ferire foedus cum fera agri, cum ave, et cum reptili terrae’ est conjunctio Domini per bonum et verum internum et externum apud hominem; ‘foedus’ est conjunctio, n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 17 1996, 2003, 2021, 6804, 18 8767, 8778, ‘fera agri’ est vita ex bono, n. 841, 908, ‘avis’ est vita veri, n. 40, 745, 776, 991, 3219, 5149, 7441, ‘reptile terrae’ sunt bona et vera externi et sensualis hominis, n. 746, 909; ‘frangere arcum, gladium, et bellum’ est destruere doctrinam et vires falsi; ‘arcus’ 19 est doctrina falsi, n. 2686, 2709, ‘gladius’ est falsum pugnans contra verum, n. 2799, 4499, 6353, 7102, ‘bellum’ est ipsa pugna, seu pugna spiritualis, n. 1664, 2686, 8273, ‘frangere’ illa est destruere;

[7] ‘desponsare in justitia et in judicio’ est conjungi Domino in bono et vero; ‘desponsare’ est sibi conjungere, ‘justitia’ 19 praedicatur de bono et ‘judicium’ de vero, n. 2235; ‘desponsare in misericordia et in miserationibus’ est ex amore erga illos qui in bono sunt, et in 20 amore erga illos qui in veris 21 ; ‘misericordia 19 Domini’ praedicatur erga illos qui in deficientia et tamen in desiderio boni, et miserationes' 22 erga illos qui in ignorantia et tamen in desiderio veri; ex his patet quod ‘desponsatio’ sit conjunctio boni et veri apud hominem a Domino; quisque 23 videre potest quod talia ibi significentur, nam coram perceptione solum ex naturali lumine patet quod Jehovah non feriat foedus cum fera agri, cum ave, ac cum reptili terrae, sed cum illis qui in bono et vero fidei sunt, ita cum bono et vero apud hominem, proinde quod talia in prophetico illo lateant 24 :

[8] apud Malachiam, Perfide egit Jehudah, quia profanavit sanctitatem Jehovae, quia amavit et desponsavit sibi filiam dei alieni, 2:11;

‘desponsare filiam dei alieni’ est conjungi malo falsi; ‘deus 25 alienus’ est falsum, n. 4402 fin. , 4544, 7873.

[9] Quod ‘sponsus’, ubi agitur de Domino et de Ecclesia, sit bonum, et ‘sponsa’ verum:

apud Esaiam,

Jehovah induit me vestibus salutis, amiculo justitiae texit me, sicut sponsus imponit cidarim, et sicut sponsa ornat se vasis suis, 61:10:

apud Johannem, Vidi urbem sanctam Hierosolymam Novam descendentem a Deo e caelo, paratam sicut sponsam ornatam marito, Apoc. 21:1, 2:

apud eundem,

Dixit angelus, Veni, ostendam tibi sponsam Agni uxorem, Apoc. 21:9, 22:17 26 ;

[10] ibi ‘sponsa’ pro Ecclesia:

apud Matthaeum, Jesus dixit ad discipulos Johannis, Num possunt filii nuptiarum lugere quamdiu cum illis est sponsus? venient 27 autem dies quando 28 auferetur ab illis sponsus, et tunc jejunabunt, 9:15;

et Luc. 5:34, 35;

‘filii nuptiarum’ dicuntur illi 29 qui in veris Ecclesiae sunt et recipiunt bonum, nam bonum quod a Domino est ‘sponsus’; quod ‘filii nuptiarum non lugeant quamdiu cum illis 30 est sponsus’ est quod in statu beato ac felici sint, ita apud Dominum, cum in veris conjunctis suo bono 31 ; 32 ‘jejunabunt cum aufertur ab illis sponsus’ est quod in statu infelici cum non amplius bonum conjunctum est veris; hic status est status ultimus Ecclesiae, ille vero status primus.

[11] Simile per sponsum, ad cujus occursum exiverunt decem virgines, significatur apud Matthaeum 25:1-12;

virgines enim quae oleum habebant in lampadibus sunt qui bonum in veris suis habent, at quae non oleum in lampadibus habebant sunt qui 33 non bonum in veris habent, videatur n. 4638; et quod oleum sit bonum amoris, n. 886, 3722, 34 4582:

[12] apud Johannem, Johannes dixit, Non sum ego Christus, sed quod missus coram Ipso; qui habet sponsam sponsus est; amicus autem sponsi, qui stat et audit Ipsum, gaudio gaudet ob vocem sponsi, 3:28, 29;

‘sponsa’ pro vero quod fidei Ecclesiae 35 , et ‘sponsus’ pro 36 bono quod amoris Ecclesiae, utrumque a Domino 35 , ita pro homine Ecclesiae, apud quem conjunctum est bonum veris; ‘amicus sponsi, qui stat et audit’ pro fide veri, qui gaudio gaudiet ob vocem sponsi' pro affectione veri quod fidei. Ex his etiam patet quid in sensu interno intelligitur per gaudium et vocem sponsi et sponsae apud Esaiam 37 62:5;

apud Jeremiam 7:34, 16:9, 25:10, 33:11; Apoc. 18:23;

quod nempe sit caelum et felicitas 38 ex conjunctione boni et veri apud hominem et angelum.

Notes de bas de page:

1. Paucis dicetur unde haec lex de conjunctione illegitima causam ac originem suum ducit

2. enim

3. et ita

4. The Manuscript inserts charitatis, ac.

5. The Manuscript inserts ut mediis.

6. quae

7. at

8. The Manuscript inserts ex.

9. sit

10. The Manuscript inserts conjunctio.

11. vere conjugialis inde

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. Interno altered to Interiore

14. The Manuscript inserts his.

15. isto

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

18. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

19. The Manuscript inserts enim.

20. ex

21. vero

22. miseratio

23. qui in aliqua perceptione est,

24. quia perceptio etiam ex naturali lumine rejicit quod Jehovah non foedus feriat cum fera agri, cum ave ac cum reptili terrae, et cogitat quod sit cum illis qui bonoet vero fidei sunt, ita cum illis qui ab Ecclesia, proinde quod talia sint, quae in prophetico stylo latent

25. The Manuscript inserts enim.

26. 22:9, 17, in the Manuscript and the First Latin Edition. 21:9, 10, in the Second Latin Edition

27. veniet, in the Manuscript, the First Latin Edition.

28. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

29. pro illis

30. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

31. The Manuscript inserts sunt.

32. The Manuscript inserts quod.

33. quae

34. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

35. Ecclesiae quod a Domino

36. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

37. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

38. The Manuscript places this after angelum.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.