Le texte de la Bible

 

Daniel 12

Étudier

   

1 In tempore autem illo consurget Michaël princeps magnus, qui stat pro filiis populi tui : et veniet tempus quale non fuit ab eo ex quo gentes esse cœperunt usque ad tempus illud. Et in tempore illo salvabitur populus tuus, omnis qui inventus fuerit scriptus in libro.

2 Et multi de his qui dormiunt in terræ pulvere evigilabunt, alii in vitam æternam, et alii in opprobrium ut videant semper.

3 Qui autem docti fuerint, fulgebunt quasi splendor firmamenti : et qui ad justitiam erudiunt multos, quasi stellæ in perpetuas æternitates.

4 Tu autem Daniel, claude sermones, et signa librum usque ad tempus statutum : plurimi pertransibunt, et multiplex erit scientia.

5 Et vidi ego Daniel, et ecce quasi duo alii stabant : unus hinc super ripam fluminis, et alius inde ex altera ripa fluminis.

6 Et dixi viro qui erat indutus lineis, qui stabat super aquas fluminis : Usquequo finis horum mirabilium ?

7 Et audivi virum qui indutus erat lineis, qui stabat super aquas fluminis, cum elevasset dexteram et sinistram suam in cælum, et jurasset per viventem in æternum, quia in tempus, et tempora, et dimidium temporis. Et cum completa fuerit dispersio manus populi sancti, complebuntur universa hæc.

8 Et ego audivi, et non intellexi. Et dixi : Domine mi, quid erit post hæc ?

9 Et ait : Vade, Daniel, quia clausi sunt signatique sermones usque ad præfinitum tempus.

10 Eligentur, et dealbabuntur, et quasi ignis probabuntur multi : et impie agent impii, neque intelligent omnes impii : porro docti intelligent.

11 Et a tempore cum ablatum fuerit juge sacrificium, et posita fuerit abominatio in desolationem, dies mille ducenti nonaginta.

12 Beatus qui exspectat, et pervenit usque ad dies mille trecentos triginta quinque.

13 Tu autem vade ad præfinitum : et requiesces, et stabis in sorte tua in finem dierum.

   

Des oeuvres de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #8620

Étudier ce passage

  
/ 10837  
  

8620. ‘Scribe hoc memoriale in libro’: quod significet in perpetuam memoriam, constat ex significatione ‘memorialis’ quod sit quod reminiscendum, seu quod in memoriam, de qua n. 8066, 8067, et ex significatione ‘scribere in libro’ quod sit ad reminiscendum perpetuo; hoc significatur per ‘scribere in libro’ apud Esaiam,

Veni, scribe super tabulam apud illos, et super librum exprime illud, ut sit in diem posterum, in perpetuum usque in aeternum, 30:8: quia reminiscentia per ‘scribere in libro’ significatur, 1 inde fideles dicuntur in ‘libro vitae scripti’, nam per reminiscentiam Divinam significatur salvatio, et per non reminiscentiam seu oblivionem damnatio; de ‘libro vitae’ ita apud Danielem,

Antiquus dierum judicium consedit, et libri aperti sunt, vii [9, ] 10:

apud eundem,

In tempore hoc eripietur populus tuus, omnis qui invenietur scriptus in libro, 12:1:

apud Davidem,

Da iniquitatem super iniquitatem eorum, et ne perveniant ad justitiam Tuam; deleantur e libro vitarum, et cum 2 justis ne scribantur, Ps. 69:28, 29 [KJV Ps. 69:27, 28]:

apud Johannem, Qui vicerit, is induetur vestimentis albis; non delebo nomen ejus e libro vitae, Apoc. 3:5:

apud eundem,

Non ingredietur in Hierosolymam novam, nisi qui scripti in libro vitae Agni, Apoc. 21:26 [, 27]:

apud eundem,

Vidi quod libri aperti sint; et liber alius apertus est, qui est vitae; et judicati sunt mortui juxta ea quae scripta sunt in libris secundum opera illorum: judicati sunt omnes secundum opera illorum: et si quis non inventus est in libro vitae scriptus, ejectus est in stagnum ignis, Apoc. 20:12-14 [, 15];

ac praeterea 13:8, 17:8.

[5] Qui non ex sensu interno scit quid ‘liber vitae’, tum quid ‘libri ex quibus judicandi’, non aliam ideam potest habere quam quod in caelo tales libri sint, et quod in illis omnium acta scripta sint quorum sic memoria 3 conservatur; cum tamen 4 per ‘libros’ in dictis locis non libri intelliguntur, sed reminiscentia omnium quae egerant; unusquisque enim in alteram vitam secum fert omnium actorum suorum memoriam, ita librum vitae suae, n. 2474; sed judicare 5 quemvis secundum acta ejus, nemo potest quam Dominus solus, nam omnia 6 acta procedunt a causis finalibus, quae intus alte latent absconditae; 7 secundum illas causas judicatur homo; 8 illas nemo scit quam Dominus, quapropter Ipsi soli est judicium; quod etiam intelligitur per haec apud Johannem, Vidi super dextra sedentis super throno librum scriptum intus et a tergo, obsignatum septem sigillis; deinde vidi angelum fortem clamantem voce magna, Quis est dignus ut aperiat librum, et solvat sigilla ejus? unus ex senioribus dixit mihi, Ecce 9 vicit Leo, qui 10 ex tribu Jehudae, radix Davidis, ut aperiat librum et solvat sigilla ejus: et sumpsit librum, et cecinerunt canticum novum, Dignus es qui accipias librum, et aperias sigilla ejus, Apoc. 5:1-9.

Ex his constare potest quod per ‘librum scriptum’ intelligatur praesentia actorum cujusvis: similiter per ‘librum’ apud Davidem,

Super libro tuo omnes scripti sunt dies qui destinati sunt, Ps. 139:16.

Notes de bas de page:

1. ideo

2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

3. permansura

4. non libri per libros ibi

5. secundum acta altered to secundum opera

6. The Manuscript deletes acta and inserts opera.

7. The Manuscript inserts et.

8. hoc

9. venit, in the Manuscript, the First Latin Edition.

10. The Manuscript inserts est.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Des oeuvres de Swedenborg

 

Arcana Coelestia #8067

Étudier ce passage

  
/ 10837  
  

8067. ‘Et in memoriale inter oculos’: quod significet quod perpetuo in intellectu, constat ex significatione ‘memorialis’ quod etiam sit perpetua recordatio; ‘memoriale’ dicitur quia hoc in Verbo praedicatur de intellectuali, at ‘signum’ de voluntario; et ex significatione ‘oculorum’ quod 1 sint intellectus, de qua n. 2701, 3820, 4403-4421, 4523-4534; inde per ‘in memoriale inter oculos’ significatur quod perpetuo erit in intellectu, hoc est, in cogitatione. Quomodo intelligendum 2 quod perpetuo erit in 3 intellectu et perpetuo in 4 voluntate, paucis dicetur: quae apud hominem per fidem et charitatem impressa sunt, seu quae homo plane credit et amat, haec perpetuo sunt in ejus cogitatione et voluntate, cogitat enim illa et vult illa tametsi in ideis et in negotiis de illis rebus est, et autumat quod illa in mente tunc non adsint; ibi enim sunt inter alia quae constituunt quale mentis; quod ita sit, patet manifeste a sphaera spirituali quae circum spiritum seu angelum est, cum enim appropinquat, ex sphaera illa cognoscitur ilico qua fide et qua charitate est, ac plura quae ei cordi sunt, tametsi ille de iis tunc nihil cogitat; sunt talia quae vitam mentis cujusvis constituunt, et se tenent perpetuo ibi; illustrari haec possent a perpluribus apud hominem, sicut a reflexionibus variis, ab affectionibus, aque actionibus ab infantia impressis, et similibus, quae jugiter adsunt et regunt, etiamsi nihil de eo manifeste cogitatur; ita se habet cum amore in proximum, cum amore in Deum, cum amore boni et veri, cum fide; qui in illis 5 sunt, perpetuo 6 volunt illa ac 7 cogitant illa, nam insunt, et cum insunt, dicuntur universaliter regnantia, videatur n. 6159, 6571, 7648.

Notes de bas de page:

1. sit

2. The Manuscript inserts sit.

3. voluntate

4. intellectu

5. The Manuscript deletes sunt and inserts est.

6. vult

7. cogitat

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.