Библията

 

Daniel 7

Проучване

   

1 Nang unang taon ni Belsasar na hari sa Babilonia, ay nagtaglay si Daniel ng isang panaginip at mga pangitain ng kaniyang ulo sa kaniyang higaan: nang magkagayo'y kaniyang isinulat ang panaginip, at isinaysay ang kabuoan ng mga bagay.

2 Si Daniel ay nagsalita, at nagsabi, May nakita ako sa aking pangitain sa kinagabihan, at, narito, ang apat na hangin ng langit ay nagsisihihip sa malaking dagat.

3 At apat na malaking hayop na magkakaiba ay nagsiahon mula sa dagat,

4 Ang una'y gaya ng leon, at may mga pakpak ng aguila: aking minasdan hanggang sa ang mga pakpak niyao'y nahugot, at ito'y nataas mula sa lupa, at pinatayo sa dalawang paa na gaya ng isang tao; at puso ng tao ang nabigay sa kaniya.

5 At, narito, ang ibang hayop, na ikalawa, na gaya ng isang oso; at lumitaw sa isang tagiliran, at tatlong tadyang ang nasa kaniyang bibig sa pagitan ng kaniyang mga ngipin: at sinabi ng mga ito ang ganito sa kaniya, Bumangon ka, manakmal ka ng maraming laman.

6 Pagkatapos nito'y tumingin ako, at narito ang iba, gaya ng isang leopardo, na mayroon sa likod niyaon na apat na pakpak ng ibon; ang hayop ay mayroon din namang apat na ulo; at binigyan siya ng kapangyarihan.

7 Pagkatapos nito'y may nakita ako sa pangitain sa gabi, at, narito, ang ikaapat na hayop, kakilakilabot at makapangyarihan, at totoong malakas; at may malaking mga ngiping bakal; nananakmal at lumuluray, at niyuyurakan ng kaniyang mga paa ang nalabi: at kaiba sa lahat na hayop na una sa kaniya; at siya'y may sangpung sungay.

8 Aking pinagdilidili ang mga sungay, at, narito, sumibol sa gitna ng mga yaon ang ibang sungay, isang munti, na sa harap niyao'y tatlo sa mga unang sungay ay nabunot sa mga ugat: at, narito, sa sungay na ito ay may mga mata na parang mga mata ng tao, at isang bibig na nagsasalita ng mga dakilang bagay.

9 Aking minasdan hanggang sa ang mga luklukan ay nangaglagay, at isa na matanda sa mga araw ay nakaupo: ang kaniyang suot, maputing parang niebe, at ang buhok ng kaniyang ulo ay parang taganas na lana; ang kaniyang luklukan ay mga liab na apoy, at ang mga gulong niyaon ay nagniningas na apoy.

10 Isang mabangis na sigalbo ay lumabas at nagmula sa harap niya: mga libo libo ang naglilingkod sa kaniya, at makasangpung libo na sangpung libo ang nagsitayo sa harap niya: ang kahatulan ay nalagda, at ang mga aklat ay nangabuksan.

11 Ako'y tumingin nang oras na yaon dahil sa tinig ng mga dakilang salita na sinalita ng sungay; ako'y tumingin hanggang sa ang hayop ay napatay, at ang kaniyang katawan ay nagiba, at siya'y nabigay upang sunugin sa apoy.

12 At tungkol sa nalabi sa mga hayop, ang kanilang kapangyarihan ay naalis: gayon ma'y ang kanilang mga buhay ay humaba sa isang kapanahunan at isang panahon.

13 Ako'y nakakita sa pangitain sa gabi, at, narito, lumabas na kasama ng mga alapaap sa langit ang isang gaya ng anak ng tao, at siya'y naparoon sa matanda sa mga araw, at inilapit nila siya sa harap niya.

14 At binigyan siya ng kapangyarihan, at kaluwalhatian, at isang kaharian, upang lahat ng mga bayan, bansa, at mga wika ay mangaglingkod sa kaniya: ang kaniyang kapangyarihan ay walang hanggang kapangyarihan, na hindi lilipas, at ang kaniyang kaharian ay hindi magigiba.

15 Tungkol sa aking si Daniel, ang aking kalooban ay namanglaw sa loob ng aking katawan, at binagabag ako ng mga pangitain ng aking ulo.

16 Ako'y lumapit sa isa sa kanila na nakatayo, at itinanong ko sa kaniya ang katotohanan tungkol sa lahat na ito. Sa gayo'y kaniyang isinaysay sa akin, at ipinaaninaw niya sa akin ang kahulugan ng mga bagay.

17 Ang mga dakilang hayop na ito na apat, ay apat na hari, na magbabangon sa lupa.

18 Nguni't ang mga banal ng Kataastaasan ay magsisitanggap ng kaharian, at aariin ang kaharian magpakailan man, sa makatuwid baga'y magpakakailan-kailan man.

19 Nang magkagayo'y ninasa kong maalaman ang katotohanan tungkol sa ikaapat na hayop, na kaiba sa lahat ng yaon, na totoong kakilakilabot, na ang mga ngipin ay bakal, at ang mga kuko ay tanso; na nananakmal, lumalamuray, at niyuyurakan ng kaniyang mga paa ang nalabi;

20 At tungkol sa sangpung sungay na nangasa kaniyang ulo, at sa isa na sumibol, at sa harap niyao'y nabuwal ang tatlo, sa makatuwid baga'y yaong sungay na may mga mata, at bibig na nagsalita ng dakilang mga bagay, na ang anyo ay lalong dakila kay sa kaniyang mga kasama.

21 Ako'y tumingin, at ang sungay ding yaon ay nakipagdigma sa mga banal, at nanaig laban sa kanila;

22 Hanggang sa ang matanda sa mga araw ay dumating, at ang kahatulan ay ibinigay sa mga banal, ng Kataastaasan; at ang panaho'y dumating na inari ng mga banal ang kaharian.

23 Ganito ang sabi niya, Ang ikaapat na hayop ay magiging ikaapat na kaharian sa ibabaw ng lupa, na magiging kaiba sa lahat ng kaharian, at sasakmalin ang buong lupa, at yuyurakan, at pagluluraylurayin.

24 At tungkol sa sangpung sungay, mula sa kahariang ito ay sangpung hari ang babangon: at ang isa'y babangong kasunod nila; at siya'y magiging kaiba kay sa mga una, at kaniyang ibabagsak ay tatlong hari.

25 At siya'y magbabadya ng mga salita laban sa Kataastaasan, at lilipulin niya ang mga banal ng Kataastaasan; at kaniyang iisiping baguhin ang panahon at ang kautusan; at sila'y mangabibigay sa kaniyang kamay hanggang sa isang panahon, at mga panahon at kalahati ng isang panahon.

26 Nguni't ang kahatulan ay matatatag, at kanilang aalisin ang kaniyang kapangyarihan, upang patayin at ibuwal hanggang sa wakas.

27 At ang kaharian, at ang kapangyarihan, at ang kadakilaan ng mga kaharian sa silong ng buong langit, mabibigay sa bayan ng mga banal ng Kataastaasan: ang kaniyang kaharian ay walang hanggang kaharian, at ang lahat na kapangyarihan ay maglilingkod at tatalima sa kaniya.

28 Narito ang wakas ng bagay. Tungkol sa aking si Daniel, ay binabagabag akong mabuti ng aking mga pagiisip, at ang aking pagmumukha ay nabago: nguni't iningatan ko ang bagay sa aking puso.

   

Коментар

 

Brass

  

Brass and iron as in Isaiah 48:4 and Daniel 7:19 signify what is hard.

In Genesis 4:22, brass signifies natural good. (Arcana Coelestia 421)

In Numbers 21:9, this signifies the Lord's divine natural. (Apocalypse Revealed 49)

Brass also signifies the good in man's natural and the sensuous in the Lord. (Arcana Coelestia 197, Apocalypse Revealed 49, Apocalypse Explained 705)

(Препратки: Apocalypse Explained 70)

От "Съчиненията на Сведенборг

 

Apocalypse Revealed #49

Проучете този пасаж

  
/ 962  
  

49. His feet were like fine brass, as though fired in a furnace. (1:15) This symbolizes natural Divine good.

The Lord's feet symbolize His natural Divinity. Fire or being fired symbolizes goodness. And fine brass symbolizes the natural goodness of truth. Consequently the feet of the Son of Man like fine brass, as though fired in a furnace, symbolize natural Divine good.

His feet have this symbolic meaning because of their correspondence.

Present in the Lord, and so emanating from the Lord, are a celestial Divinity, a spiritual Divinity, and a natural Divinity. His celestial Divinity is meant by the head of the Son of Man; His spiritual Divinity by His eyes and by His breast girded with a golden girdle; and His natural Divinity by His feet.

[2] Because these three elements are present in the Lord, therefore the same three are also present in the angelic heaven. The third or highest heaven exists on the celestial Divine level, the second or middle heaven on the spiritual Divine level, and the first or lowest heaven on the natural Divine level. The like is the case with the church on earth. For the whole of heaven is, in the Lord's sight, like a single person, in which those who are governed by the Lord's celestial Divinity form the head, and those who are governed by His spiritual Divinity form the trunk, while those who are governed by His natural Divinity form the feet.

For this reason, too, every person, having been created in the image of God, has in him the same three degrees, and as they are opened he becomes an angel either of the third heaven, or of the second, or of the last.

It is owing to this also that the Word contains three levels of meaning - a celestial one, a spiritual one, and a natural one.

The reality of this may be seen in Angelic Wisdom Regarding Divine Love and Wisdom, particularly in Part Three, in which we discussed these three degrees.

To be shown that feet, the soles of the feet, and heels correspond to natural attributes in people, and that in the Word, therefore, they symbolize natural attributes, see in Arcana Coelestia (The Secrets of Heaven), published in London, nos. 2162 and 4938-4952.

[3] Natural Divine good is also symbolically meant by feet in the following passages. In Daniel:

I lifted my eyes and looked; behold, a... man clothed in linen garments, whose loins were girded with the gold of Uphaz! And his body was like beryl, and... his eyes like torches of fire, his arms and his feet like the sheen of burnished bronze. (Daniel 10:5-6)

In the book of Revelation:

I saw... an angel coming down from heaven, ...his feet like pillars of fire. (Revelation 10:1)

And in Ezekiel:

(The feet of the cherubim) sparkled like the sheen of burnished bronze. (Ezekiel 1:7)

Angels and cherubim so appeared for the reason that the Lord's Divinity was represented in them.

[4] Since the Lord's church exists below the heavens, thus under the Lord's feet, it is therefore called His footstool in the following places:

The glory of Lebanon shall come to you..., to beautify the place of My sanctuary; ...I will make the place of My feet honorable. And... they shall bow themselves at the soles of your feet. (Isaiah 60:13-14)

Heaven is My throne and the earth is My footstool. (Isaiah 66:1)

(God) does not remember His footstool in the day of His anger. (Lamentations 2:1)

...worship (Jehovah) in the direction of His footstool. (Psalms 99:5)

Behold, we heard of it in Ephrathah (Bethlehem).... We will go into His dwelling places, we will bow ourselves at His footstool. (Psalms 132:6-7)

That is why worshipers fell at the Lord's feet (Matthew 28:9, Mark 5:22, Luke 8:41, John 11:32), and why they kissed His feet and wiped them with their hair (Luke 7:37-38, 44-46, John 11:2; 12:3).

[5] Because feet symbolize the natural self, therefore the Lord said to Peter, when He washed Peter's feet,

He who is washed needs only to have his feet washed, and he is completely clean. (John 13:10)

To wash the feet is to purify the natural self. When it has been purified, the whole self also is purified, as we showed many times in Arcana Coelestia (The Secrets of Heaven), and in The Doctrines of the New Jerusalem. 1 The natural self, which is also the outer self, is purified when it refrains from the evils which the spiritual or inner self sees to be evils and ones to be shunned.

[6] Now because the feet mean the natural component of a person, and this perverts everything if it is not washed or purified, therefore the Lord says,

If your foot causes you to stumble, cut it off. It is better for you to enter life lame, rather than to have two feet and be cast into hell, into the unquenchable fire... (Mark 9:45)

The foot here does not mean the foot, but the natural self.

The like is meant by treading down the good pasture with the feet and troubling waters with the feet (Ezekiel 32:2; 34:18-19, Daniel 7:7, 19, and elsewhere).

[7] Since the Son of Man means the Lord in relation to the Word, it is apparent that His feet mean the Word in its natural sense as well, which we dealt with at length in The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Sacred Scripture, and also that the Lord came into the world to fulfill everything in the Word and to become thereby an embodiment of the Word, even in its outmost expressions (The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Sacred Scripture, nos. 98-100). But this is a secret for people who will be in the New Jerusalem.

[8] The Lord's natural Divinity was also symbolized by the bronze serpent that Moses was commanded to set up in the wilderness, so that all who had been bitten by serpents were healed by looking at it (Numbers 21:6, 8-9). That this symbolized the Lord's natural Divinity, and that those people are saved who look to it, the Lord Himself teaches in John:

As Moses lifted up the serpent in the wilderness, even so must the Son of Man be lifted up, that whoever believes in Him should not perish but have eternal life. (John 3:14-15)

The serpent was made of bronze because bronze, like fine brass, symbolizes the natural self in respect to good, as may be seen in no. 775 below.

Бележки под линия:

1. Perhaps The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Lord, The Doctrine of the New Jerusalem Regarding the Sacred Scripture, The Doctrine of Life for the New Jerusalem, and The Doctrine of the New Jerusalem Regarding Faith (Amsterdam, 1763). But perhaps The New Jerusalem and its Heavenly Doctrine (London, 1758).

  
/ 962  
  

Many thanks to the General Church of the New Jerusalem, and to Rev. N.B. Rogers, translator, for the permission to use this translation.