Apocalypsis Explicata #612
612. "Et consummabitur mysterium Dei, sicut evangelizavit servis suis prophetis." - Quod significet praedictionem in Verbo de adventu Domini implendam cum finis ecclesiae instat, constat ex significatione "consummari", quod sit impleri; ex significatione "mysterii Dei, sicut evangelizavit", quod sit adventus Domini (de qua sequitur); et ex significatione "servorum suorum prophetarum", quod sint vera doctrinae, hic Verbum.
Quod "servi Domini" dicantur qui in veris ex bono sunt, videatur supra (n. 6, 409 [a]); et quod "prophetae" dicantur qui doctrinam docent, et quod in sensu abstracto sint doctrinae (de qua re videbitur infra); quod etiam sint Verbum, est quia Verbum est doctrina Divini Veri, et quia Verbum per prophetas conscriptum est, tum quia omne doctrinae erit ex Verbo. Ex his nunc sequitur quod per "consummabitur mysterium Dei, sicut evangelizavit servis suis prophetis" significetur praedictio in Verbo [de adventu] Domini implenda cum finis ecclesiae instat. Quod hoc per illa verba significetur patet ex mox praecedentibus, ut ex sequentibus: in mox praecedentibus dicitur quod hoc futurum "in diebus vocis septimi angeli", per quae intelligitur quod hoc futurum quando finis ecclesiae instat; in sequentibus, quod "postquam septimus angelus clanxit, dictum sit quod regna mundi facta sint Domini et Christi Ipsius"; et postea, quod "apertum sit templum Dei in caelo, ac visa sit arca foederis Ipsius in templo Ipsius (videatur cap. 11:15-19). Idem etiam ex eo patet quod dum finis ecclesiae instat, Verbum aperiatur, et nova ecclesia instauretur: hoc quoque intelligitur per adventum Domini, nam Dominus est Verbum; quare hoc cum aperitur, apparet Dominus. Quod Verbum apertum fuerit quando Ipse in mundum venit, notum est; quod etiam nunc apertum sit per id quod sensus spiritualis Verbi revelatus sit, constare potest ex opusculo De Equo Albo; et in opere De Caelo et Inferno, (n. 1); et quod nunc finis ecclesiae sit, in opusculo De Ultimo Judicio (n. 33-39, et 45-52, seq.).
[2] Finis ecclesiae etiam intelligitur per "vesperam", et adventus Domini per "mane", apud Danielem,
"Usque ad vesperam et mane, bis mille trecenta" (8:14 [, 26]):
"vespera" significat finem ecclesiae prioris, et "mane" adventum Domini et initium ecclesiae novae. Simile per "mane" apud Ezechielem,
"Malum ecce venit, finis venit, venit finis, evigilavit super te; ecce venit, venit mane super te, habitator terrae, venit tempus" (7:5-7);
per "finem" etiam hic significatur finis ecclesiae, et per "mane" adventus Domini et initium ecclesiae novae. Pariter apud Sachariam,
"Erit dies unus qui notus erit Jehovae, non dies nec nox, quia circa tempus vesperae erit lux" (14:7):
per "diem unum qui notus Jehovae" intelligitur adventus Domini; per "tempus vesperae" intelligitur finis ecclesiae, quando omne Divinum Verum obscuratum et falsificatum est; et per "lucem" significatur Divinum Verum manifestatum. Haec nova lux, seu illud mane, quod in fine ecclesiae apparebit, intelligitur etiam hic per "mysterium Dei quod consummabitur sicut evangelizavit servis suis prophetis."
[3] In Verbo pluries dicitur "evangelizare" et "Evangelium", et per illud significetur adventus Domini, ut ex sequentibus locis constare potest:
- Apud Esaiam,
"Super montem altum ascende tibi, evangelizatrix Zion; extolle cum virtute vocem tuam, evangelizatrix Hierosolyma; .... dic urbibus Jehudae, Ecce Deus vester, ecce Dominus Jehovih in forti venit, et brachium Ejus dominabitur Ipsi; .... sicut Pastor gregem suum pascet" (40:9-11):
quod haec de adventu Domini dicta sint, manifeste patet; inde est quod Zion et Hierosolyma dicantur "evangelizatrices": per "Zionem" intelliguntur omnes qui ab ecclesia caelesti sunt, qui sunt qui in amore in Dominum sunt; quare dicitur, "Ascende in montem altum"; per "montem altum" significatur ille amor (videatur supra, n. 405): per "Hierosolymam" intelliguntur omnes qui ab ecclesia spirituali, qui sunt qui in doctrina genuini veri sunt; quare dicitur "Extolle cum virtute vocem tuam", per quae significatur confessio ex genuinis veris: per "urbes Jehudae", ad quas dicitur quod "Deus vester, Dominus Jehovih in forti venit", significantur doctrinalia ex Verbo, per "urbes" doctrinalia, et per "Jehudam" Verbum: quod Zion et Hierosolyma dicantur "evangelizatrices" ex eo, quod "Evangelium" significet adventum Domini, patet, nam dicitur "Ecce Deus vester, ecce Dominus Jehovih in forti venit": quod judicium facturus sit, et tutaturus illos qui Ipsum agnoscunt, significatur per quod "brachium Ejus dominabitur Ipsi, sicut Pastor gregem suum pascet."
[4] Apud eundem,
"Quam jucundi sunt super montibus pedes evangelizantis, audire facientis pacem, evangelizantis bonum, audire facientis salutem, dicentis Zion, Regnabit 1 Rex tuus:.... cum oculo ad oculum viderit quod revertatur Jehovah Zionem" ( 2 52:7, 8):
haec quoque dicta sunt de adventu Domini, qui intelligitur per "Regnabit 3 Rex tuus, quum oculo ad oculum viderit quod revertatur Jehovah Zionem"; similiter in sequentibus illius capitis; inde est quod dicatur "evangelizare." (Reliqua illius versus videantur supra, n. 365 [e] , explicata.)
Apud Nahum,
"En super montibus pedes evangelizantis, proclamantis pacem; feriare, Jehudah, festa tua" (2:1 [B.A. 1:15]).
[5] Apud Esaiam,
"Spiritus Domini Jehovih super Me, ideo unxit Jehovah Me ad evangelizandum pauperibus; misit Me ad obligandum fractos corde, ad praedicandum captivis libertatem, vinctis, oculis capto, ad proclamandum annum beneplaciti Jehovae, et diem vindictae Deo nostro, ad consolandum omnes lugentes" (61:1, 2):
quod haec de Domino et Ipsius adventu dicta sint, patet apud Matthaeum (5:3, seq.) et apud Lucam (4:16-22); ipse adventus intelligitur per "annum beneplaciti Jehovae", et per "diem vindictae Deo nostro": per "pauperes" quibus Dominus evangelizaturus est, tum per "captivos", "vinctos", et "oculis captos", intelliguntur gentes, qui tales dicuntur quia in ignorantia veri fuerunt ex eo, quod non habuerint Verbum: gentes quoque intelliguntur apud Matthaeum, per
"Pauperes qui audiunt Evangelium" (11:5).
Apud Davidem,
"Cantate Jehovae, benedicite nomini Ipsius, evangelizate de die in diem salutem Ipsius;.... Jehovah quia venit, quia venit ad judicandum terram, judicabit orbem in justitia, et populos in veritate sua" (Psalmuss 96:2, 13):
[6] agnitio et celebratio Domini, cum gaudio cordis propter adventum Ipsius, significatur per "Cantate Jehovae, benedicite nomini Ipsius, evangelizate de die in diem salutem Ipsius"; ipse adventus describitur per "Jehovah venit": quoniam adventus Ipsius est quando ultimum judicium instat, ideo dicitur, "Venit ad judicandum terram, judicabit orbem in justitia, et populos in veritate"; per "terram" intelligitur ecclesia, per "orbem" intelliguntur illi in ecclesia qui in bono charitatis sunt, et per "populos" qui in veris inde: quod adventus Domini sit quando ultimum judicium instat, supra dictum est; tunc enim separabuntur mali a bonis, seu hirci ab ovibus, et mali judicabuntur ad infernum, ac boni ad caelum; hoc quoque significatur per Esaiae verba mox supra, "ad proclamandum diem vindictae Deo nostro, et ad consolandum omnes lugentes"; haec causa est quod ubi de ultimo judicio agitur, etiam dicatur "evangelizare", ut quoque in sequentibus in Apocalypsi,
"Vidi alium angelum volantem in medio caeli, habentem Evangelium aeternum, ad evangelizandum habitantibus super terra, et omni genti et tribui et linguae et populo, dicentem voce magna, Timete Deum, et date Ipsi gloriam, quia venit hora judicii Ipsius" (14:6, 7).
Quod cum finis ecclesiae instat, evangelizabitur adventus Domini, etiam ab Ipso Domino praedicitur, apud Evangelistas,
"Praedicabitur hoc Evangelium regni in toto orbe, in testimonium omnibus gentibus, et tunc veniet finis" ([Matth.] 24:14; Marcus 13:8, 9, 10]).
[7] Quod adventus Domini intelligatur per "evangelizationem" et "Evangelium", constare etiam potest ex sequentibus locis:
- Apud Lucam,
Angelus [dixit] ad Zachariam, "Ego sum Gabriel, stans coram Deo missusque sum ut loquar ad te, et ad evangelizandum tibi hoc" (1:19);
apud eundem,
"Angelus dixit pastoribus, Ne timete, ecce evangelizo vobis gaudium magnum, quod fiet omni populo, quia natus est vobis hodie Salvator, qui est Christus Dominus, in urbe Davidis" (2:10, 11);
apud eundem,
Quod Johannes evangelizaverit populo de Jesu (3:16-18);
Jesus dixit, "Lex et Prophetae ad Johannem" evangelizantur (16:16); [et alibi, ]
Quod Ipse Dominus evangelizaverit, et quoque discipuli Ipsius, regnum Dei (Matthaeus 4:23; 4 cap. 9:35; Marcus 1:15; Luca 7:22; 8:1; 9:1, 2, 6):
per "regnum Dei" intelligitur novum caelum et nova ecclesia a Domino.
[8] Quoniam per "evangelizare" significatur annuntiare adventum Domini, inde per "Evangelium" in supremo sensu significatur Ipse Dominus quoad adventum suum, quoad judicium, et quoad salvationem fidelium, in his locis apud Marcum,
Jesus dixit, "Qui voluerit animam suam servare, perdet eam; qui vero perdiderit animam suam propter Me et propter Evangelium, servabit illam" (8:35; 2 10:29, 30);
Jesus dixit discipulis, "Euntes in universum mundum praedicate Evangelium omni creaturae" (16:15).
Бележки под линия:
1. The editors made a correction or note here.
2. The editors made a correction or note here.
3. The editors made a correction or note here.
4. The editors made a correction or note here.
Arcana Coelestia #10033
10033. Quia in hoc capite agitur de sacrificio et de holocausto per quae Aharon et filii ejus inaugurarentur in sacerdotium, paucis adhuc dicetur de sanguine et de adipe: quod omnis sanguis sacrificii et holocausti effunderetur ad altare, et quod omnis adeps adoleretur super altari, constat ex statutis et legibus de holocaustis et 1 sacrificiis in Levitico; quod ita 2 fieret, causa fuit quia sanguis significabat Divinum Verum, et adeps Divinum Bonum; quod sanguis id significaverit, constat ex illis quae de sanguine n. 4735, 3 6378, 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, 9393, ostensa sunt; et quod adeps significaverit Divinum Bonum, ex illis quae n. 5943.
[2] Quod per ‘sanguinem’ Divinum Verum significetur, constat manifeste apud Ezechielem,
Congregate vos a circuitu super sacrificium Meum, quod Ego sacrifico vobis, sacrificium magnum super montibus Israelis, ut comedatis carnem et bibatis sanguinem, carnem fortium comedetis et sanguinem principum terrae bibetis; comedetis adipem ad saturitatem 4 , et bibetis sanguinem usque ad ebrietatem, de sacrificio Meo quod sacrificabo vobis; satiabimini super mensa Mea, equo, curru, forti, et omni viro belli: sic dabo gloriam Meam inter gentes, 39:17-22;
quod non sanguis ibi per ‘sanguinem’ intelligatur, quisque videre potest, nam dicitur quod biberent sanguinem principum terrae, et usque ad ebrietatem, et quoque quod comederent adipem usque ad satietatem, et dein quod satiarentur equo et curru; inde patet quod aliud per ‘sanguinem’ intelligatur 5 quam sanguis, et aliud per ‘principes terrae’ quam principes terrae, tum aliud per ‘adipem’, ut et per ‘equum’ et ‘currum’, quam adeps, equus et currus; quid autem significatur non sciri potest quam per sensum internum, hic docet quod ‘sanguis’ sit Divinum Verum, ‘principes terrae’ 6 primaria vera Ecclesiae, ‘adeps’ Divinum Bonum, ‘equus’ sensus internus Verbi, et ‘currus’ ipsa doctrina inde; quod ‘sanguis’ sit Divinum Verum, constat ex locis supra citatis, quod ‘principes 7 terrae’ sint primaria vera, n. 5044, quod ‘terra’ sit Ecclesia, n. 9325, quod ‘equus’ sit sensus internus Verbi, n. 2760-2762, et quod ‘currus’ sit doctrina, n. 5321, 8 8215.
[3] Ex his nunc patet quid significatur per Domini verba apud Johannem, Jesus dixit, Nisi comederitis carnem Filii hominis et biberitis Ipsius sanguinem, non habebitis vitam in vobis ipsis; qui manducat Meam carnem, et bibit Meum sanguinem, habet vitam aeternam, et Ego resuscitabo illum extremo die: nam caro Mea est vere cibus, et sanguis Meus est vere potus; qui manducat Meam carnem, et bibit Meum sanguinem, in Me manet, et Ego in illo, 6:53-56;
quod ‘caro’ sit Divinum Bonum, videatur n. 3813, 7850, 9127, et quod ‘Filius hominis’ cujus carnem comederent et sanguinem biberent, sit Dominus quoad Divinum Verum ex Divino Bono, n. 9807. 9
[4] Quod autem ‘adeps’ seu ‘pinguedo’ sit Divinum Bonum, constat 10 apud Esaiam,
Faciet Jehovah omnibus populis in monte hoc convivium pinguedinum, 25:6:
apud eundem,
Attendite ad Me, et comedite bonum, et delicietur in pinguedine anima vestra, 55:2:
et apud Jeremiam,
Implebo animam sacerdotum pinguedine; et populus Meus bono Meo saturabuntur, 11 31:14;
ex his constare potest 12 cur omnis adeps sacrificii adoleretur super altari, et cur omnis sanguis effunderetur ad latus ejus.
[5] Quia sanguis et adeps Divina illa significabant, ideo populo Israelitico 13 prorsus vetitum fuit comedere adipem et sanguinem, ut constat apud Moschen, Statutum aeternitatis in generationes vestras, Nullum adipem et nullum sanguinem comedetis, Lev. 3:17:
apud eundem,
Nullum adipem sive bovis, sive 14 ovis, sive caprae comedetis; omnis qui comederit adipem de bestia, de qua offertur ignitum Jehovae, exscindetur anima comedens e populis suis, Lev. 7:23, 25:
et apud eadem, Quisquis comederit ullum sanguinem, dabo facies Meas contra animam comedentem sanguinem, et exscindam eam e medio populi sui 15 , Lev. 17:10-14; tum Deut. 12:16, 23-25 16 .
[6] Quod tam severe prohibitum 17 fuerit comedere 18 sanguinem et adipem, erat causa quia per id repraesentabatur profanatio Divini Veri et Divini Boni, gens enim Israelitica et Judaica erat in externis separatis ab internis, ita in nullo Divino Vero et in nullo Divino Bono quoad fidem et amorem, sed in cultu externo absque illis; erant enim in amore sui et mundi prae aliis gentibus, consequenter in malis inde scaturientibus, quae sunt contemptus aliorum, inimicitia, odium, vindicta, saevitia, et crudelitas; inde etiam erat quod interna vera non illis revelata fuerint, si enim revelata fuissent, non potuissent non profanare illa; quod gens illa talis fuerit, videantur citata n. 9320 fin. et n. 9380; quapropter profanationem repraesentavissent, si comedissent sanguinem et adipem; nam quicquid apud illos institutum fuit, repraesentativum interiorum Ecclesiae et caeli fuit 19 .
[7] Ex his iterum patet quid significatur per quod comederent adipem ad satietatem 20 , ac quod biberent sanguinem, sanguinem principum terrae, usque ad ebrietatem, apud Ezech. 39:17-22, de quibus supra, quod nempe cum interiora aperta sunt, tunc illis qui in interioribus essent, hoc est, in fide et in amore in Dominum, appropriaretur Divinum Verum, et Divinum Bonum, quod factum cum Dominus in mundum venit, apud gentes, quapropter etiam ibi dicitur, Sic dabo gloriam Meam inter gentes; per ‘gloriam’ significatur Divinum Verum procedens a Domino quale est in caelo, n. 9429, et per ‘gentes’ significantur omnes qui in bono, n. 1259, 1260, 1416, 1849, 4574, 6005, 8771, 9256.
[8] Haec confirmat Ipse Dominus cum dicit quod caro Ipsius esset vere cibus et sanguis Ipsius esset vere potus, et qui comederet Ipsius carnem et biberet Ipsius sanguinem, in Ipso maneat et Ipse in illo, Joh. 6:55, 56, et quoque quod instituerit Sanctam Cenam, in qua comederent Ipsius carnem et biberent Ipsius sanguinem, Matth. 26:[26, ] 27, 28, 29 per quae significatur appropriatio Divini Boni et Divini Veri ab Ipso; et appropriatio Divini Boni et Divini Veri a Domino non dari potest quam apud illos qui agnoscunt Divinum Domini, nam hoc est primum et ipsum essentiale omnium quae fidei sunt in Ecclesia; non enim recludi caelum aliis potest, 21 quia totum caelum in illa fide est, ita non potest communicari illis Divinum Verum procedens a Divino Bono Domini, quod per sanguinem ibi intelligitur; caveat itaque sibi quicumque sit 22 intra Ecclesiam ne Dominum neget, et quoque ne Divinum Ipsius, nam ad illam negationem clauditur caelum et aperitur infernum; sunt enim separati a Domino, ita a caelo, ubi Divinum Domini est omne in omnibus, nam id facit caelum; et cum caelum clausum est, quidem scientia veritatum fidei ex Verbo et ex doctrina Ecclesiae datur, sed nusquam fides quae fides, nam fides quae fides desuper venit, hoc est, per caelum a Domino.
[9] Quod Dominus ita locutus sit, nempe quod Divinum Bonum procedens ab Ipso dixerit carnem Suam, et Divinum Verum procedens a Divino Bono Ipsius dixerit sanguinem Suum, erat causa quia Verbum, quod ab Ipso, erat Divinum 23 implens universum caelum; 24 tale Verbum erit per correspondentias, proinde repraesentativum et significativum in omnibus et 25 singulis, 26 ita enim et non aliter conjungit homines Ecclesiae cum angelis in caelis; nam cum homines percipiunt 27 Verbum secundum litteram, angeli percipiunt illud secundum sensum internum, ita pro carne Domini Divinum Bonum, et pro sanguine Ipsius 28 Divinum Verum, utrumque a Domino; inde sanctum influit per Verbum.
Бележки под линия:
1. The Manuscript inserts de.
2. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
3. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
4. satietatem, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
5. significetur
6. The Manuscript inserts sint.
7. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
9. (in the margin) Ex his nunc patet, quid significatur per Domini Verba apud Johannem 6:53, 54, 55, 56, quae adducta.
10. The Manuscript inserts etiam.
11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
12. nunc patet
13. The Manuscript inserts et Judaico.
14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
15. ejus
16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
17. vetitum
18. edere
19. fuerunt, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition
20. saturabuntur ad saturitatem
21. The Manuscript inserts inde.
22. The Manuscript deletes here and, and inserts after Ecclesiam, .
23. ita simul
24. The Manuscript inserts et.
25. The Manuscript inserts in.
26. The Manuscript inserts ita conjungens, .
27. homo percipit
28. Domini
