36. (Vers. 10.) "Factus sum in Spiritu in Dominica die," significat statum spiritualem tunc ex Divino influxu. -"Factus Sum in Spiritu," significat statum spiritualem, in quo fuit dum in visionibus, de quo statu sequitur; "in Dominica die," significat a Domino tunc influxum, in die enim illa est praesentia Domini, quia dies sanctus est: ex quibus patet, quod "factus sim in Spiritu in Dominica die," significet statum spiritualem tunc ex Divino influxu. De Prophetis legitur, quod fuerint "in Spiritu" aut "in Visione," tum quod Verbum factum sit ad illos a Jehovah: cum fuerunt "in Spiritu" seu "Visione," non fuerunt in corpore, sed in suo Spiritu, in quo statu viderunt talia quae in Caelo sunt; cum autem Verbum factum est ad illos, tunc fuerunt in corpore, et audiverunt Jehovam loquentem: hi bini status Prophetarum probe distinguendi sunt; in Statu Visionis aperti sunt oculi spiritus eorum, et clausi oculi Corporis eorum, et tunc audiverunt quae Angeli locuti sunt, seu quae Jehovah per Angelos, et quoque viderunt quae sibi repraesentata sunt in Caelo; et tunc quandoque sibi visi sunt auferri e loco in locum, corpore manente in suo: in hoc statu fuit Johannes, cum scripsit Apocalypsin; et quandoque etiam Ezechiel, Sacharias et Daniel; et tunc dicitur quod essent "in Visione" aut "in Spiritu;" dicit enim Ezechiel,

"Spiritus sustulit me, et reduxit me in Chaldaeam ad captivitatem in Visione Dei, in Spiritu Dei; ita ascendit super me Visio quam vidi," (11:1, 24);

dicit etiam, quod Sustulerit illum Spiritus, et audiverit post se terrae motum, et alia, (3:12, 24);

Tum quod sustulerit illum Spiritus inter terram et caelum, abduxerit in Hierosolymam in Visionibus Dei, et viderit abominationes, (8:3, seq.);

Similiter fuit in Visione Dei seu in Spiritu cum vidit quatuor Animalia, quae erant Cherubi, (1 et 10);

Ut et cum vidit Novam Terram et Novum Templum, et Angelum metientem illa, (40-48);

Quod fuerit in Visionibus Dei, dicit, (40:2);

Et quod sustulerit illum Spiritus, (43:5).

Simile factum est cum Sacharia, in quo tunc Angelus fuit,

Cum vidit Virum equitantem inter myrtos, (1:8, seq.);

Cum vidit quatuor Cornua, et dein Virum, in cujus manu funiculus mensurae, (2:1, 5, seq.);

Cum vidit Joschuam Sacerdotem magnum, (3:1, seq.);

Cum vidit Candelabrum et duas Oleas, (4:1, seq.);

Cum vidit Volumen volans, et Epham, (5:1, 6);

Et cum vidit quatuor Currus exeuntes inter duos montes, et Equos, (6:1. seq.).

In simili statu fuit Daniel,

Cum vidit quatuor Bestias ascendentes ex mari, (Daniel 7:1, seq.), ¹

Et cum vidit pugnas Arietis et Hirci, (8:1, seq.)

Quod viderit illa in Visionibus, dicit Ipse, (7:1-2, 7, 13; 8:2; 10:1, 7-8);

Et quod Angelus Gabriel ei visus sit in Visione, (9:21).

Simile factum est cum Johanne; ut Cum vidit Filium Hominis in medio Septem Candelabrorum, (Apocalypsis 1);

Cum vidit Thronum in Caelo, et Sedentem super illo, et circum Thronum quatuor Animalia, (4);

Cum vidit Librum obsignatum septem sigillis, (5);

Cum vidit quatuor Equos ex Libro aperto exeuntes, (6);

Cum vidit quatuor Angelos stantes super quatuor angulis terrae, (7:(1));

Cum vidit Locustas exeuntes ex puteo abyssi, (9);

Cum vidit Angelum in cujus Manu Libellus, quem dedit illi ad edendum, (10);

Cum audivit Septem Angelos clangentes tubis, (11);

Cum vidit Draconem et Mulierem quam draco persecutus; et hujus pugnam cum Michaele, (12);

et postea,

Duas Bestias, unam e mari, alteram e terra, ascendentes, (13);

Cum vidit Septem Angelos habentes septem plagas ultimas, (15; 16);

Cum vidit Meretricem sedentem super Bestia Coccinea, (17; 18) ² ,

ac postea,

Equum album et Sedentem super illo, (19),

et demum,

Novum Caelum et Novam Terram, et tunc Novam Hierosolymam e Caelo descendentem, (21; 22).

Quod Johannes haec viderit "in Spiritu" et "Visione," dicit ipse, (1:10; 4:2; 9:17; 21:10); hoc etiam intelligitur per "Vidi" ubivis apud illum. Ex his manifeste patet, quod esse "in spiritu" sit esse "in visione," quae fit per aperitionem visus Spiritus hominis; qui cum aperitur, apparent illa quae in Mundo Spirituali sunt, tam clare quemadmodum coram visu Corporis illa quae in Mundo Naturali sunt. Quod ita sit, ab experientia multorum annorum testari possum. In hoc statu fuerunt Discipuli cum viderunt Dominum post resurrectionem; quare dicitur quod "Aperti sint oculi illorum," (Luca 24:30-31).

In simili statu fuit Abraham, cum vidit tres Angelos, et locutus est cum illis. Similiter Hagar, Guideon, Joschua, et alii, cum viderunt Angelos Jehovae: similiter cum puer Elisaei vidit Montem plenum curribus et equis igneis circum Elisaeum,

"Oravit enim Elisaeus, et dixit, Jehovah, Aperi quaeso oculos ejus ut videat, et aperuit Jehovah oculos pueri, et vidit," (2 Regnum 6:17).

Quod autem Verbum attinet, id non revelatum est in statu Spiritus seu in Visione, sed a Domino viva voce dictatum est Prophetis; quare nullibi dicitur, quod locuti sint illud ex Spiritu Sancto, sed ex Jehovah; videatur Doctrina Novae Hierosolymae de Domino (53).

Бележки под линия:

53. "Et Facies Ipsius tanquam Sol lucens in potentia sua," significat Divinum Amorem et Divinam Sapientiam, quae sunt Ipse, et procedunt ab Ipso. Quod per "Faciem" Jehovae, seu Domini, intelligatur Ipsum Divinum in sua essentia, quod est Divinus Amor et Divina Sapientia, ita Ipse, videbitur in Explicationibus infra, ubi "Facies Dei" nominatur: simile significatur per "Solem lucentem in sua potentia." Quod Dominus ut Sol videatur in Caelo coram angelis, et quod Divinus Ipsius Amor una cum Divina Ipsius Sapientia ita appareat, ¹ videatur in Opere de Caelo et Inferno Londini 1758 edito (116-125); et in Sapientia Angelica de Divino Amore et Divina Sapientia (83-172); superest hic modo, ut confirmetur ex Verbo quod "Sol," cum de Domino, sit Divinus Ipsius Amor et simul Divina Ipsius Sapientia; hoc constare potest ex sequentibus his locis:

"In die illo erit lux Lunae sicut lux Solis, (et lux Solis) erit septupla, sicut lux septem dierum," (Esaias 30:25-26);

"dies ille" est Adventus Domini, cum vetus Ecclesia destructa est, et nova instauranda; "lux Lunae" est fides ex charitate, et "lux Solis" est intelligentia ac sapientia ex amore tunc a Domino.

"Non occidet amplius Sol tuus, et Luna tua non colligetur, quia Jehovah erit in lucem aeternitatis," (Esaias 60:20); ²

Sol qui non occidet, est amor et sapientia a Domina.

"Mihi locuta est Petra Israelis, sicut lux matutae cum oritur Sol," (2 Samuelis 23:3-4);

"Petra Israelis" est Dominus.

"Thronus Ipsius erit sicut Sol," (Psalm. 89:37-38 (B.A. 36-37));

hoc dicitur de Davide, sed per Davidem ibi intelligitur Dominus.

"Timebunt Te cum Sole, et florebit in diebus Ipsius justus, et multa pax usque dum non Luna: coram Sole Nomen Filii habebit, et benedicentur in Ipso omnes gentes," (Psalm. 72:5, 7, 17); ³

haec quoque de Domino. Quia Dominus ut Sol apparet in Caelo coram angelis, ideo Cum transformatus est, "splenduit facies Ipsius sicut Sol, (et) vestimenta Ipsius facta sunt sicut Lux," (Matthaeus 17:1-2);

Ac dicitur de Angelo forti descendente e Caelo, quod "circumdatus esset nube, et facies ejus sicut Sol," (Apocalypsis 10:1);

Et de Muliere, quod visa sit "circumdata Sole," (Apocalypsis 12:1);

"Sol" etiam ibi est Amor et Sapientia a Domino; "Mulier" ibi est Ecclesia, quae vocatur Nova Hierosolyma. Quoniam per "Solem" intelligitur Dominus quoad Amorem et Sapientiam, patet quid per "Solem" in sequentibus locis significatur:

"Ecce dies Jehovae venit saevus, obtenebrabitur Sol in ortu suo et Luna non splendere faciet lumen suum: visitabo super orbem malitiam, et super impios iniquitatem eorum," (Esajas (13:9-11; videatur etiam) 24:21, 23);

"Obtegam, cum exstinxero te, Caelos, et atrabo stellas eorum; Solem nube obtegam, et Luna non lucere faciet lumen suum, et dabo tenebras super terra tua," (Ezechiel 32:7-8);

"Venit dies Jehovae, dies tenebrarum, Sol et Luna non lucere facient lucem suam, et stellae contraxerunt splendorem suum," (Joel 2:10);

"Sol vertetur in tenebras, et Luna in sanguinem, antequam venit dies Jehovae magnus," (Joel 3:4 (B.A. 2:31));

"Propinquus est dies Jehovae in valle decisa, Sol et Luna atrati sunt," (Joel 4:14, 15 (B.A. 3:14-15); ⁴

"Quartus Angelus clanxit, et percussa est tertia pars Solis, tertia pars stellarum. et dies non lucebat tertia sui parte," (Apocalypsis 8:12); ⁵

"Sol factus est niger sicut saccus cilicinus, et Luna facta est tanquam sanguis," (Apocalypsis 6:12);

"Obscuratus est Sol a fumo abyssi," (Apocalypsis 9:12);

in his locis per "Solem" non intelligitur sol mundi, sed Sol Caeli Angelici, qui est Divinus Amor et Divina Sapientia Domini; haec dicuntur "obscurari," "obtenebrari," "obtegi," et "atrari," cum apud hominem falsa et mala sunt. Inde patet, quod simile intelligatur per Domini verba, ubi loquitur de consummatione saeculi, quae est ultimum tempus Ecclesiae:

"Statim post afflictionem dierum istorum Sol obscurabitur, et Lana non dabit lumen suum, et stellae cadent de Caelo," (Matthaeus 24:29; Marcus 13:24-25)

similiter in his:

"Occidet Sol super Prophetis, ⁶ et nigrescet super illis dies," (Micham 3:5-6);

"In die illo occidere faciam Solem in meridie, et obtenebrabo terram in die lucis," (Amos 8:9);

"Exspirabit animam quae pepererat septem, occidet Sol ejus cum adhuc dies," (Jeremias 15:9);

haec de Ecclesia Judaica, quae "exspirabit animam," hoc est, peribit; "occidet Sol," est quod non amplius amor et charitas. Quod dicitur apud Josuam, quod "Sol steterit in Gibeone, et Luna in valle Ajalonis," (10:12-13),

apparet ut Historicum, sed est Propheticum, est enim ex Libro Jaschar, qui fuit Liber propheticus; dicit enim, "Nonne hoc scriptum est in Libro Jaschar," (vers. 13); idem Liber ut propheticus etiam nominatur a Davide, (2 Samuelis 1:17-18); simile etiam dicitur apud Habakuk:

"Commoti sunt montes, Sol et Luna stetit sede," (3:10-11); ⁷

"Non occidet amplius Sol tuus, et Luna tua non colligetur" ((Esaj.) 60:20); ⁸

nam facere stare solem et lunam, foret destruere universum. Quoniam Dominus quoad Divinum Amorem et Divinam Sapientiam per "Solem" intelligitur, ideo Antiqui in sancto cultu verterunt faciem ad orientem solis; et quoque templa sua, qui ritus adhuc perstat. Quod non sol mundi per "Solem" in illis locis intelligatur, constat ex eo, quod prophanum et abominabile fuerit adorare solem et lunam mundi (videatur Numeri 25:1-4; Deuteronomius 4:19; 17:3, 5; Jeremias 8:1-2; 43:10, 13; 44:17-19, 25; Ezechiel 8:16); per "solem mundi" enim intelligitur amor sui et fastus propriae intelligentiae, ac amor sui est e diametro oppositus Divino Amori, ac fastus propriae intelligentiae oppositus Divinae Sapientiae: adorare solem mundi est quoque agnoscere Naturam creatricem et propriam prudentiam effectricem omnium, quod involvit negationem Dei et negationem Divinae Providentiae.

Бележки под линия: