Библија

 

Exodo 33

Студија

   

1 At sinalita ng Panginoon kay Moises, Yumaon ka, sumampa ka mula rito, ikaw at ang bayan na iyong isinampa mula sa lupain ng Egipto, na patungo kayo sa lupain na aking isinumpa kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob, na aking sinasabi, Sa iyong binhi ay aking ibibigay.

2 At aking susuguin ang isang anghel sa unahan mo: at aking palalayasin ang Cananeo, ang Amorrheo, at ang Hetheo, at ang Pherezeo, ang Heveo, at ang Jebuseo:

3 Sa isang lupaing binubukalan ng gatas at pulot: sapagka't hindi ako sasampa sa gitna mo; sapagka't ikaw ay bayang may matigas na ulo; baka ikaw ay aking lipulin sa daan.

4 At nang marinig ng bayan ang masasamang balitang ito, ay nanangis sila: at walang taong nagsuot ng kaniyang mga pahiyas.

5 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Sabihin mo sa mga anak ni Israel, Kayo'y isang bayang may matigas na ulo: kung ako'y sumampa sa gitna mo na sangdali, ay lilipulin kita: kaya't ngayo'y alisin mo ang iyong mga pahiyas sa iyo upang aking maalaman kung anong aking gagawin sa iyo.

6 At ang mga anak ni Israel ay naghubad ng kanilang mga pahiyas mula sa bundok ng Horeb.

7 Kinaugalian nga ni Moises na dalhin ang tolda at itayo sa labas ng kampamento, na malayo sa kampamento at kaniyang tinawag iyon, Tabernakulo ng kapisanan. At nangyari na bawa't magsiyasat sa Panginoon ay lumalabas na pumaparoon sa tabernakulo ng kapisanan, na nasa labas ng kampamento.

8 At nangyari, pagka si Moises ay lumalabas na napasa sa Tolda, na ang buong bayan ay bumabangon at tumatayo, bawa't lalake sa pintuan ng kaniyang tolda at pinanonood si Moises hanggang sa makapasok sa Tolda.

9 At nangyari, pagka si Moises ay pumapasok sa Tolda ay bumababa ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda ang Panginoon ay nakikipagsalitaan kay Moises.

10 At nakikita ng buong bayan ang haliging ulap at tumitigil sa pintuan ng Tolda; at ang buong bayan ay tumitindig at sumasamba, na bawa't isa'y sa tabi ng pintuan ng kaniyang tolda.

11 At nakikipagsalitaan ang Panginoon kay Moises ng mukhaan, gaya ng isang taong nakikipagsalitaan sa kaniyang kaibigan. At siya'y bumabalik uli sa kampamento, datapuwa't ang kaniyang tagapangasiwang si Josue, na anak ni Nun, na may kabataan pa, ay hindi umaalis sa Tolda.

12 At sinabi ni Moises sa Panginoon, Tingnan mo, iyong sinasabi sa akin: Isampa mo ang bayang ito: at hindi mo ipinakilala sa akin kung sino yaong susuguin mo na kasama ko. Gayon ma'y iyong sinabi, Aking nakikilala ka sa pangalan, at ikaw rin naman ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin.

13 Ngayon nga, isinasamo ko sa iyo, na kung ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ay ituro mo sa akin ngayon ang iyong mga daan, upang ikaw ay aking makilala, na ano pa't ako'y makasumpong ng biyaya sa iyong paningin: at akalain mo, na ang bansang ito ay iyong bayan.

14 At kaniyang sinabi, Ako'y sasa iyo, at ikaw ay aking bibigyan ng kapahingahan.

15 At sinabi niya sa kaniya, Kung ikaw ay hindi sasa akin ay huwag mo na kaming pasampahin mula rito.

16 Sapagka't saan ngayon makikilala na ako'y nakasumpong ng biyaya sa iyong paningin, ako at ang iyong bayan? hindi ba dahil sa ikaw ay lumalakad na kasama namin, upang kami ay maging bukod, ako at ang iyong bayan, sa lahat ng bayan na nasa balat ng lupa?

17 At sinabi ng Panginoon kay Moises, Akin ding gagawin ang bagay na ito na iyong sinalita: sapagka't ikaw ay nakasumpong ng biyaya sa aking paningin, at ikaw ay aking nakikilala sa pangalan.

18 At sinabi ni Moises, Ipakita mo sa akin, idinadalangin ko sa iyo, ang iyong kaluwalhatian.

19 At kaniyang sinabi, Aking papangyayarihin ang aking buong kabutihan sa harap mo, at aking itatanyag ang pangalan ng Panginoon sa harap mo; at ako'y magkakaloob ng biyaya sa kanino mang aking ibig pagkalooban, at ako'y magmamaawain sa kanino mang aking ibig kaawaan.

20 At kaniyang sinabi, Hindi mo makikita ang aking mukha: sapagka't hindi maaaring makita ako ng tao at mabuhay.

21 At sinabi ng Panginoon, Narito, may isang dako sa tabi ko, at ikaw ay tatayo sa ibabaw ng batong iyan:

22 At mangyayari, na samantalang ang aking kaluwalhatian ay dumadaan, na aking ilalagay ka sa isang bitak ng bato, at tatakpan kita ng aking kamay hanggang sa ako'y makaraan:

23 At aking aalisin ang aking kamay, at iyong makikita ang aking likod: datapuwa't ang aking mukha ay hindi makikita.

   

Библија

 

Exodo 34:5

Студија

       

5 At ang Panginoon ay bumaba sa ulap, at tumayong kasama niya roon at itinanyag ang pangalan ng Panginoon.

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 576

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

576. That the number ten means remnants, just as tenths do, becomes clear from the following places: In Isaiah,

Many houses will be a desolation, large and beautiful ones, without inhabitant, for ten acres of vineyard will yield but one bath, and a homer of seed will yield an ephah. Isaiah 5:9-10.

This refers to the vastation of spiritual and celestial things. 'Ten acres of vineyard will yield but one bath' stands for remnants of spiritual things being so few, while 'a homer of seed will yield an ephah' stands for remnants of celestial things being so few. In the same prophet,

And there will be many forsaken places in the midst of the land; and yet there will be a tenth part in it, and this will return; it will be however an uprooting. Isaiah 6:12-13.

'The midst of the land' stands for the internal man, 'a tenth part' for such a small quantity of remnants. In Ezekiel,

You shall have just balances, and a just ephah, and a just bath. The ephah and the bath shall be of one measure, the bath containing a tenth of a homer; and the ephah a tenth of a homer, the measure for it shall be after the homer. And the fixed portion of oil, of the bath of oil, shall be a tenth of a bath from a cor, which is ten baths to the homer; for ten baths are a homer. Ezekiel 45:10-11, 14.

The quantities mentioned here relate to holy things, which are Jehovah's. They mean different kinds of holy things. 'Ten' here means remnants of celestial things and so of spiritual things. For what are the specific numerical quantities mentioned in this and in previous chapters of this prophet where the heavenly Jerusalem and the new Temple are the subject, and in other prophets, and also in the various rites of the Jewish Church, if they do not contain sacred arcana?

[2] In Amos,

She has fallen, no more to rise, the virgin of Israel. Thus said the Lord Jehovah, The city that goes forth a thousand will have remnants of a hundred, and that which goes forth a hundred will have remnants of ten to the house of Israel. Amos 5:2-3.

The word 'remnants' is used here, of which only a fraction will remain, for this is only a tenth part, or the remnants of remnants. In the same prophet,

I hate the pride of Jacob and his palaces, and I will shut up the city and all that is in it. And it will be that if ten men will have remained in one house, they will die. Amos 6:8-9.

'Ten' stands for remnants that are not likely to remain. In Moses,

The Ammonite and the Moabite shall not come into the assembly of Jehovah; even the tenth generation belonging to them shall not come into the assembly of Jehovah forever. Deuteronomy 23:3.

'The Ammonite and the Moabite' stands for the profanation of the celestial and the spiritual things of faith, the remnants of which have been dealt with already.

[3] From this it is clear that 'tenths' represents remnants, of which Malachi speaks as follows,

Bring all the tithes 1 to the treasure-house, that there may be plunder in My house, and let them put Me to the test in this matter whether I will not open for you the windows of heaven and pour out a blessing for you. Malachi 3:10.

'That there may be plunder in My house stands for remnants in the internal man, which are likened to 'plunder' because they are implanted, so to speak, by stealth among so many evils and falsities; and by way of such remnants comes every blessing. The fact that the whole of a person's charity comes to him by way of the remnants that are in the internal man was also represented in the Jewish Church by the requirement that once they had paid their tithes, 1 they were then to give to the Levite, the stranger, the orphan, and the widow, Deuteronomy 26:12 and following verses.

[4] Since remnants are the Lord' s alone, tenths are therefore called 'Holiness to Jehovah', and are spoken of in Moses as follows,

All the tithes 1 of the land - of the seed of the land, of the fruit of the tree - are Jehovah's; they are Holiness to Jehovah. All tithes 1 of the herd and of the flock, every tenth one that passes under the (herdsman's) staff shall be Holiness to Jehovah. Leviticus 27:30, 32.

Since the Decalogue consisted of Ten Commandments, or Ten Words, and Jehovah wrote them on tablets, Deuteronomy 10:4, remnants are meant; and the fact that they were written by the hand of Jehovah means that such remnants are the Lord's alone. Their presence in the internal man was represented by the tablets.

Фусноте:

1. or tenths

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.