Библија

 

Jeremias 49

Студија

   

1 Ad filios Ammon. Hæc dicit Dominus : Numquid non filii sunt Israël, aut hæres non est ei ? Cur igitur hæreditate possedit Melchom Gad, et populus ejus in urbibus ejus habitavit ?

2 Ideo dies veniunt, dicit Dominus, et auditum faciam super Rabbath filiorum Ammon fremitum prælii, et erit in tumultum dissipata, filiæque ejus igni succendentur, et possidebit Israël possessores suos, ait Dominus.

3 Ulula, Hesebon, quoniam vastata est Hai : clamate, filiæ Rabbath, accingite vos ciliciis, plangite et circuite per sepes, quoniam Melchom in transmigrationem ducetur, sacerdotes ejus et principes ejus simul.

4 Quid gloriaris in vallibus ? defluxit vallis tua, filia delicata, quæ confidebas in thesauris tuis, et dicebas : Quis veniet ad me ?

5 Ecce ego inducam super te terrorem, ait Dominus Deus exercituum, ab omnibus qui sunt in circuitu tuo : et dispergemini singuli a conspectu vestro, nec erit qui congreget fugientes.

6 Et post hæc reverti faciam captivos filiorum Ammon, ait Dominus.

7 Ad Idumæam. Hæc dicit Dominus exercituum : Numquid non ultra est sapientia in Theman ? Periit consilium a filiis, inutilis facta est sapientia eorum.

8 Fugite et terga vertite : descendite in voraginem, habitatores Dedan : quoniam perditionem Esau adduxi super eum, tempus visitationis ejus.

9 Si vindemiatores venissent super te, non reliquissent racemum : si fures in nocte, rapuissent quod sufficeret sibi.

10 Ego vero, discooperui Esau : revelavi abscondita ejus, et celari non poterit : vastatum est semen ejus, et fratres ejus, et vicini ejus, et non erit.

11 Relinque pupillos tuos : ego faciam eos vivere : et viduæ tuæ in me sperabunt.

12 Quia hæc dicit Dominus : Ecce quibus non erat judicium ut biberent calicem, bibentes bibent : et tu, quasi innocens relinqueris ? non eris innocens, sed bibens bibes.

13 Quia per memetipsum juravi, dicit Dominus, quod in solitudinem, et in opprobrium, et in desertum, et in maledictionem erit Bosra, et omnes civitates ejus erunt in solitudines sempiternas.

14 Auditum audivi a Domino, et legatus ad gentes missus est : Congregamini, et venite contra eam, et consurgamus in prælium.

15 Ecce enim parvulum dedi te in gentibus, contemptibilem inter homines.

16 Arrogantia tua decepit te, et superbia cordis tui, qui habitas in cavernis petræ, et apprehendere niteris altitudinem collis : cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum, inde detraham te, dicit Dominus.

17 Et erit Idumæa deserta : omnis qui transibit per eam stupebit, et sibilabit super omnes plagas ejus.

18 Sicut subversa est Sodoma, et Gomorrha, et vicinæ ejus, ait Dominus : non habitabit ibi vir, et non incolet eam filius hominis.

19 Ecce quasi leo ascendet de superbia Jordanis ad pulchritudinem robustam, quia subito currere faciam eum ad illam. Et quis erit electus, quem præponam ei ? quis enim similis mei ? et quis sustinebit me ? et quis est iste pastor, qui resistat vultui meo ?

20 Propterea audite consilium Domini, quod iniit de Edom, et cogitationes ejus, quas cogitavit de habitatoribus Theman : si non dejecerint eos parvuli gregis, nisi dissipaverint cum eis habitaculum eorum.

21 A voce ruinæ eorum commota est terra, clamor in mari Rubro auditus est vocis ejus.

22 Ecce quasi aquila ascendet, et avolabit, et expandet alas suas super Bosran : et erit cor fortium Idumææ in die illa quasi cor mulieris parturientis.

23 Ad Damascum : Confusa est Emath et Arphad, quia auditum pessimum audierunt : turbati sunt in mari ; præ sollicitudine quiescere non potuit.

24 Dissoluta est Damascus, versa est in fugam : tremor apprehendit eam, angustia et dolores tenuerunt eam quasi parturientem.

25 Quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem, urbem lætitiæ ?

26 Ideo cadent juvenes ejus in plateis ejus, et omnes viri prælii conticescent in die illa, ait Dominus exercituum.

27 Et succendam ignem in muro Damasci, et devorabit mœnia Benadad.

28 Ad Cedar, et ad regna Asor, quæ percussit Nabuchodonosor rex Babylonis. Hæc dicit Dominus : Surgite, et ascendite ad Cedar, et vastate filios orientis.

29 Tabernacula eorum, et greges eorum capient : pelles eorum, et omnia vasa eorum, et camelos eorum tollent sibi, et vocabunt super eos formidinem in circuitu.

30 Fugite, abite vehementer, in voraginibus sedete, qui habitatis Asor, ait Dominus : iniit enim contra vos Nabuchodonosor rex Babylonis consilium, et cogitavit adversum vos cogitationes.

31 Consurgite, et ascendite ad gentem quietam, et habitantem confidenter, ait Dominus : non ostia, nec vectes eis : soli habitant.

32 Et erunt cameli eorum in direptionem, et multitudo jumentorum in prædam : et dispergam eos in omnem ventum, qui sunt attonsi in comam, et ex omni confinio eorum adducam interitum super eos, ait Dominus.

33 Et erit Asor in habitaculum draconum, deserta usque in æternum : non manebit ibi vir, nec incolet eam filius hominis.

34 Quod facum est verbum Domini ad Jeremiam prophetam adversus Ælam, in principio regni Sedeciæ regis Juda, dicens :

35 Hæc dicit Dominus exercituum : Ecce ego confrigam arcum Ælam, et summam fortitudinem eorum :

36 et inducam super Ælam quatuor ventos a quatuor plagis cæli, et ventilabo eos in omnes ventos istos, et non erit gens ad quam non perveniant profugi Ælam.

37 Et pavere faciam Ælam coram inimicis suis, et in conspectu quærentium animam eorum : et adducam super eos malum, iram furoris mei, dicit Dominus, et mittam post eos gladium donec consumam eos.

38 Et ponam solium meum in Ælam, et perdam inde reges et principes, ait Dominus.

39 In novissimis autem diebus reverti faciam captivos Ælam, dicit Dominus.

   

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 5201

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

5201. ‘Et pascebant in ulva’: quod significet instructionem, constat ex significatione ‘pascere’ quod sit instrui, de qua sequitur; et ex significatione ‘ulvae’ seu graminis majusculi quod prope fluvios, quod sint scientifica quae naturalis hominis; quod ‘gramen’ seu ‘herba’ sint scientifica, ex Verbo liquet; ‘pascere’ itaque ‘in ulva’ est instrui in scientificis, et per scientifica de veris et bonis; scientifica enim sunt media et sunt quasi specula in quibus imago interiorum se sistit, et in hac imagine sicut iterum in speculo se sistunt et repraesentant vera et bona fidei, proinde illa quae sunt caeli ac spiritualia vocantur; sed haec imago quia interior, non aliis apparet quam qui in fide ex charitate sunt; 1 hoc in genuino sensu significatur per ‘pascere in ulva’.

[2] Quod ‘pascere’ sit instrui, patet ab illis locis in Verbo ubi legitur, ut apud Esaiam,

Tum dabit pluviam seminis tui, quo conseris terram; et panem proventus terrae, et erit pingue et opulentum; pascent pecora tua die illo prato lato, 30:23;

‘pecora’ pro illis qui in bono et vero sunt, ‘pascere prato lato’ pro instrui abunde:

[3] apud eundem,

Dedi Te in foedus populi ad restituendum terram, ad 2 partiendum hereditates devastatas; ad dicendum vinctis, Exite; eis qui in tenebris, Revelamini; super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum, 49:8, 9;

ibi de Adventu Domini; ‘super viis pascere’ pro instrui in veris; quod ‘viae’ sint vera, videatur n. 627, 2333; ‘pascuum’ pro ipsa instructione:

apud Jeremiam,

Vae pastoribus perdentibus et dispergentibus gregem pascui Mei; ... propterea dixit Jehovah Deus Israelis contra pastores pascentes populum Meum, 23:1, 2;

‘pastores’ pro illis qui instruunt, et ‘grex’ pro illis qui instruuntur, n. 343, 3795, ita ‘pascere’ pro instruere;

[4] quia sollemne factum docentes vocare ‘pastores’, et discentes ‘gregem’, ideo 3 quoque inter formulas loquendi receptum est dicere pascere, cum sermo est de praedicatione, seu de instructione ex doctrina aut Verbo; sed hoc fit comparative, non autem significative sicut in Verbo; quod ‘pascere’ in Verbo dicatur significative, est causa quia cum sermo est in caelo de instructione et de doctrina ex Verbo, tunc in mundo spirituum, ubi spiritualia apparent naturaliter, repraesentantur ad visum prata virentia graminibus, herbis, floribus, et quoque greges ibi, et hoc cum omni varietate secundum quale sermonis in caelo de instructione et doctrina:

[5] apud eundem,

Reducam Israelem ad habitaculum illius ut pascat in Carmele et Bashane, ac in monte Ephraimi, et Gileade saturetur anima illius, 50:19;

‘pascere in Carmele et Bashane’ pro instrui in bonis fidei et charitatis:

apud eundem,

Exivit e filia Zionis omnis honor illius; facti sunt principes illius sicut cervi, non invenerunt pascuum, Threni 1, 6:0:

apud Ezechielem,

In pascuo bono pascam eos, et in montibus celsitudinis Israelis erit caula eorum; et cubabunt in caula bona, et pascuum pingue depascent super montibus Israelis, 34:14:

[6] apud Hoscheam,

Nunc pascet eos Jehovah sicut ovem in latitudine, 4:16;

‘pascere in latitudine’ pro instruere in veris; quod ‘latitudo’ sit verum, videatur n. 1613, 3433, 3434, 4482:

apud Micham,

Tu Bethlehem Ephrataea, ... ex te Mihi exibit qui erit Dominator in Israele, ... stabit et pascet in robore Jehovae, 5:1, 3 [KJV 5:2, 4]:

apud eundem,

Pasce populum tuum virga tua, gregem hereditatis tuae habitantem solum, ... pascant Bashane et Gileade juxta dies saeculi, 7:14:

apud Zephaniam, Reliquiae Israelis ... pascent et requiescent, nec terrefaciens, 3:13:

[7] apud Davidem,

Jehovah Pastor meus, ... in pascuis herbae cubare faciet me, ad aquas quietum deducet me, Ps. 23:1, 2:

apud eundem,

Ipse fecit nos, et non nos; populum Suum, et gregem pascui Sui, 4 ideo Ipsius nos, populus Ipsius et grex pascui Ipsius, Ps. 100:3: in Apocalypsi, Agnus qui in medio throni, pascet eos, et ducet ad vivos fontes aquarum, 7:17:

apud Johannem, Ego sum ostium, per Me si quis introiverit, salvabitur, et ingredietur et egredietur et pascuum inveniet, 10:9:

apud eundem,

Jesus dixit ad Petrum, Pasce agnos Meos; et secundo... Pasce oves Meas; et tertio... Pasce oves Meas, 21:15-17.

Фусноте:

1. The Manuscript deletes this, but has in m, partly illegible, ut vero speculum hoc, in quo illa quae caeli sunt se sistant videnda, fiat, necessum est utcontinuareceptio veri sit ex affectione, ex veris enim (about six words illegible) quasi modificationem habent, lux enim caelestis in illa influit, et inibi modificatur, ac simul tunc illustrat scientifica, et convocat ad se quae favent, et rejicit quae non favent, haec mittit in umbras et illa trahit in lucem; ita actualiter fit, tametsi nihil eorum apparet homini.

2. dividendum

3. etiam

4. Schmidius has here (vel juxta Keri) = (or according to the margin of Hebrew Massoretic Text). This the Manuscript and the First Latin Edition omit, but the Second Latin Edition restores. Two alternative readings of the same text are thus given here.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Из Сведенборгових дела

 

Arcana Coelestia # 1613

Проучите овај одломак

  
/ 10837  
  

1613. ‘Secundum longitudinem ejus et secundum latitudinem ejus’: quod significet caeleste et spirituale, vel quod idem, bonum et verum, quod ‘longitudo’ significet bonum, et ‘latitudo’ verum, dictum videatur prius n. 650; causa est quia ‘terra’ significat regnum caeleste seu Ecclesiam, de quibus nulla longitudo et latitudo praedicari potest, sed illa quae sunt adaequata et correspondentia, quae sunt bona et vera; caeleste seu bonum quia est primarium, comparatur ‘longitudini’, spirituale autem seu verum quia est secundarium, comparatur ‘latitudini’;

[2] quod ‘latitudo’ sit verum, constat satis manifeste in Verbo prophetico, ut apud Habakkuk, Ego exsuscitans Chaldaeos, gentem amaram et celerem, ambulantem in latitudines terrae, 1:6;

‘Chaldaei’ pro illis qui in falso, ‘ambulare in latitudines terrae’ pro destruere vera, nam praedicatur de Chaldaeis:

apud Davidem,

Jehovah non conclusisti me in manum inimici, stare fecisti in latitudine pedes meos, Ps. 31:9 [KJV Ps. 31:8];

‘stare in latitudine’ pro in vero:

apud eundem,

Ex angustia invocavi Jah, respondet mihi in latitudine, Ps. 118:5;

‘respondere in latitudine’ pro in veritate:

apud Hoscheam,

Pascet eos Jehovah sicut agnum in latitudine, 4:16;

‘pascere in latitudine’ pro docere verum:

[3] apud Esaiam,

Asshur ibit per Jehudam, inundabit et transibit; usque ad collum pertinget, et erunt extensiones alarum ejus plenitudo latitudinis terrae, 8:8;

‘Asshur’ pro ratiocinatione, quae ‘inundatura terram’ seu Ecclesiam, ‘alae’ pro ratiociniis unde falsa, ‘plenitudo latitudinis’ pro quod plena falsis seu contrariis vero: quia ‘longitudo terrae’ significabat bonum et ‘latitudo’ ejus verum, Nova Hierosolyma dicitur mensurata, et jacere quadrangularis et longitudo ejus tanta esse, quanta latitudo? Apoc. 21:16;

ex quo quisque videre potest quod longitudo et latitudo non aliud significet, quoniam ‘Nova Hierosolyma’ non aliud est quam regnum Domini in caelis et terris. Ex significatione ‘rerum in sensu interno, locutiones de caelestibus et spiritualibus per talia quae in terris, ut per longitudines et latitudines, olim familiares factae sunt, sicut etiam altitudo et profunditas hodie in familiari sermone cum praedicati de sapientia.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.