Er is een gemeenschappelijke tendens bij mensen om negatieve oordelen te vellen over andere mensen. In de middelbare scholen komt deze tendens tot uiting in kliekjes. Een paar populaire kinderen komen in een groep terecht, en beginnen geleidelijk aan te denken dat ze beter zijn dan anderen omdat ze beter geliefd zijn. Kinderen die niet "in" zijn, kunnen objecten van medelijden, of minachting, of zelfs van wrede grappen worden. Op een of andere manier oordeelt de kliek subtiel over de anderen als een lagere klasse van mensen.

Dezelfde neiging om op anderen neer te kijken toont zich in verschillende religies. Sommige religieuze groepen worden zo egocentrisch dat ze geloven dat niemand van een ander geloof naar de hemel kan gaan. In het uiterste geval is een dergelijke houding veel wreder dan de snobistische tienerkliekjes.

De leer van de Bijbel staat hier nogal haaks op. Om te beginnen zegt God's Woord ons dat we mensen niet moeten bestempelen als "gered" of "zondaar". Jezus zei,

"Oordeel niet, dat je niet veroordeeld wordt. Waarom kijk je naar de vlek in het oog van je broer, maar denk je niet aan de plank in je eigen oog?" (Mattheüs 7:1, 3)

De discipel James zei het zo: "Er is één wetgever, die in staat is om te redden en te vernietigen. Wie ben jij om over een ander te oordelen? (Jakoben 4:1)

Toen de Heer op aarde was, was er een oordelende houding onder de leiders van de kerk. Velen dachten dat als de Messias kwam, hij de Joden zou redden, en anderen niet. Toen Jezus kwam, veroordeelden ze Hem voor het associëren met zowel niet-Joden als Joden.

Jezus ontmoedigde dit soort houding. Hij sprak eens met sommige mensen die "op zichzelf vertrouwden" dat ze gered werden en anderen niet. Hij vroeg hen om twee gebeden te overwegen: "God, ik dank u dat ik niet zoals andere mensen ben," en "God, wees mij genadig, een zondaar!" Jezus prees de man die dacht dat hij een zondaar was. (Lucas 18:9-14)

Het is beter om jezelf als een zondaar te beschouwen dan te denken dat je gered bent.

U herinnert zich wellicht ook de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan, die stopte om de gewonde man langs de kant van de weg te helpen. Hoewel deze Samaritaan van het "verkeerde" geloof was (vanuit Joods oogpunt), zei Jezus dat de Samaritaan bemind moest worden als een naaste, omdat hij een goed mens was. In feite zei hij dat een persoon die het eeuwige leven wil, net als deze Samaritaan moet zijn (Lucas 10:29-37), ook al was de Samaritaan noch christelijk noch joods. Jezus zag - en ziet - wat er in iemands hart is, niet alleen van welke kerk men deel uitmaakt.

De Bijbel stelt duidelijk dat het de manier waarop iemand leeft is, niet alleen wat hij gelooft, die bepaalt of hij naar de hemel gaat of niet. Jezus zei: "Niet ieder die tegen Mij zegt: 'Heer, Heer,' zal het Koninkrijk der hemelen binnengaan, maar hij die de wil van Mijn Vader in de hemel doet". (Mattheüs 7:21)

Nogmaals, "Hij zal iedereen belonen naar zijn werken." (Mattheüs 16:27)

"Zij die goed hebben gedaan," zegt hij, zullen gaan "naar de opstanding van het leven, en zij die kwaad hebben gedaan, naar de opstanding van de veroordeling." (Johannes 5:29)

Omdat het leven van een persoon, niet alleen zijn geloof, zijn eeuwige lot bepaalt, voorspelde Jezus dat veel christenen niet gered zouden worden, omdat ze een kwaadaardig leven hadden geleefd.

"Velen zullen in die dag tegen mij zeggen: "Heer, Heer, hebben wij niet in Uw naam geprofeteerd, demonen in Uw naam uitgedreven en vele wonderen in Uw naam verricht? En dan zal Ik hen verklaren: "Ik heb jullie nooit gekend: ga weg van Mij, jullie die wetteloosheid beoefenen!"" (Mattheüs 27:22-23, Lucas 13:25-27)

Een reden waarom een niet-christen gered kan worden, is dat hij van zijn buurman kan houden. Iedereen die oprecht van zijn naaste houdt, houdt ook van Christus, hoewel hij het misschien niet beseft. Jezus zei: "Voor zover jullie een van de minste van deze Mijn broeders hebben bediend, hebben jullie dat met Mij gedaan". (Mattheüs 25:40)

Geloof in Jezus, zonder liefde voor de naaste is zinloos.

"Hoewel ik alle vertrouwen heb, zodat ik bergen kan verwijderen, maar geen liefde heb, ben ik niets." (1 Corinthiër 13:2)

Echte liefde daarentegen is een teken dat iemand de Heer in zijn hart kent, ongeacht de religie die hij naar buiten toe belijdt.

"Liefde gelooft alle dingen." (1 Corinthiër 13:7)

"Wie goed doet, is van God, maar wie kwaad doet, heeft God niet gezien." (3 Johannes 1:11)

"Laten we elkaar liefhebben, want liefde is van God, en iedereen die liefheeft is uit God geboren en kent God. God is liefde, en iedereen die in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem." (1 Johannes 4:7-11)

Samenvatting:

Sommige christelijke kerken leren dit: Alleen christenen worden gered.

Wat de Bijbel eigenlijk zegt (en wat de Nieuwe Christelijke Kerk leert): Goede mensen van alle religies worden gered.

Enkele referenties uit de leerstellingen voor de Nieuwe Christelijke Kerk : Hemel En Hel 318-328, Gods Voorzienigheid 326

Gebruikt met toestemming van John Odhner, de auteur van deze zeer nuttige site: http://whatthebiblesays.info/Introduction.html

652. Dat de Heer elk mens het goede toerekent en niemand het boze, bijgevolg dat Hij niemand tot de hel veroordeelt, maar voor zoveel de mens volgt allen tot de hemel verheft, blijkt uit Zijn eigen woorden:

‘Jezus zei: Wanneer Ik van de aarde verhoogd zal zijn, zal Ik allen tot Mij trekken’, (Johannes 12:32);

‘God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de wereld, opdat Hij de wereld oordelen zou, maar opdat de wereld door Hem zou behouden worden; die in Hem gelooft, wordt niet geoordeeld, maar die niet gelooft, is alreeds veroordeeld’, (Johannes 3:17-18);

‘Indien iemand Mijn woorden gehoord en nochtans niet geloofd zal hebben, Ik oordeel hem niet; want Ik ben niet gekomen opdat Ik de wereld oordele, maar opdat Ik de wereld zalig make; die Mij verwerpt en Mijn woorden niet aanneemt, heeft, wat hem oordeelt; het Woord dat Ik gesproken heb, dat zal hem oordelen ten uiterste dage’, (Johannes 12:47-48);

‘Jezus zei: Ik oordeel niemand’, (Johannes 8:15).

Onder oordeel wordt hier en elders in het Woord het oordeel tot de hel verstaan, wat de verdoemenis is; maar met betrekking tot de zaligmaking wordt niet van oordeel gesproken, maar van opstanding tot het leven’, (Johannes 5:24, 29; 3:18). Onder het Woord dat oordelen zal, wordt de waarheid verstaan en de waarheid is, dat al het kwaad uit de hel is, en dat zij zo dus één zijn. Wanneer daarom de boze mens uit de Heer naar de hemel wordt geheven, dan trekt zijn boze hem neer, en aangezien hij het boze liefheeft, volgt hij vrijwillig. Het is ook een waarheid in het Woord, dat het goede de hemel is, wanneer daarom de goede mens uit de Heer naar de hemel wordt geheven dan klimt hij zelf als vrijwillig en wordt binnengelaten. Van dezen wordt gezegd, dat zij geschreven zijn in het Boek des Levens, (Daniël 12:1; Apocalyps 13:8; 20:12, 15; 17:8; 21:27). Er is werkelijk een sfeer die voortdurend uit de Heer voortgaat die allen tot de hemel verheft, en de gehele geestelijke wereld en de gehele natuurlijke wereld vervult. Zij is als een sterke stroming in de oceaan, die op verborgen wijze het schip voortstuwt; al diegenen die in de Heer geloven en naar Zijn geboden leven, treden in deze sfeer of stroming en worden opgeheven. Maar zij die niet geloven, willen daarin niet binnengaan, maar verwijderen zich naar de zijden en worden daar meegesleurd door een stroming die naar de hel leidt.