Библия

 

Jeremias 46:12

Учиться

       

12 Audierunt gentes ignominiam tuam et ululatus tuus replevit terram, quia fortis impegit in fortem, et ambo pariter conciderunt.

Из произведений Сведенборга

 

Dicta Probantia # 19

  
/ 101  
  

19. CHRISTUS. SECTIO 2.17

Cui assimilabitis Me, cui similis sim, inquit Sanctus, tollite in altum oculos vestros, et videte, quis creavit haec, etc. Esaj. 40:25, 26.

Judicium meum apud Jehovam, et operae pretium meum apud Deum meum. Tunc pretiosus ero in oculis Jehovae, et Deus meus erit robur meum. Deseruit me Jehovah, et Adonai oblitus est mei, Esaj. 49:4, 5, 14. Propter Jehovam qui fidelis, et Sanctum Israelis qui elegit te, vers. 7.

Dedi te in lucem gentium, ut sis salus mea usque ad extremitatem terrae. Dedi Te in foedus populi, ad restituendum Terram, ad dividendum haereditates devastatas; ad dicendum vinctis, exite, eis qui in tenebris, revelamini, super viis pascent, et in omnibus clivis pascuum eorum; non esurient neque sitient, super scaturiginibus aquarum ducturus est eos, Esaj. 49:6, 8, 9, 10.

Confidat in nomine Jehovae, et innitatur Deo suo, Esaj. 50:10.

Aspicite ad Me sectantes justitiam, quaerentes Jehovam, respicite ad Petram ex qua excisi estis, Esaj. 51:1.

Expergiscere, expergiscere, indue robur, Brachium Jehovae, expergiscere juxta dies antiquitatis. [Esaj. 51:9.]

Ponam verba mea in os tuum, ad plantandum coelos, et ad fundandum terram, Esaj. Esaj. 51:16.

Cognoscet populus meus Nomen meum in die illo, nam Ego illo loquens, ecce Me, quam jucundi sunt pedes Evangelizantis super montibus, audire facientis pacem, dicentis Zioni, regnat Rex tuus, speculatores tollent vocem, simul cantabunt, quum oculo ad oculum viderint, quod revertatur Jehovah Zionem, Esaj. 52:6, 7.

Denudavit Jehovah Brachium sanctitatis suae, in oculis omnium gentium, videruntque omnes fines terrae salutem Dei nostri, Esaj. 52:10.

Quis credidit audito verbo nostro, et Brachium Jehovae super quo revelatum est, Esaj. 53:1.

Agitur de Domino in toto Capite, et describitur status vitae Ipsius, hic his in summa: Quod non forma illi, neque honor; quod contemtus et non reputatus. Quod confossus ob praevaricationes nostras, contusus ob iniquitates nostras. Quod Jehovah incurrere fecerit in Ipsum iniquitatem omnium nostrum. Quod sicut agnus ad mactationem ductus; quod excisus e terra viventium. Quod quia posuit reatum animam suam, prolongaretur dies, et voluntas Jehovae per manum Ipsius prosperaretur, eo quod iniquitates eorum Ipse portaverit, et pro eis exinaniverit ad mortem usque animam suam; quod cum praevaricatoribus numeratus sit, et pro praevaricatoribus intercesserit, Esaj. 53:1 ad 12.

  
/ 101  
  

Библия

 

Esaias 40

Учиться

   

1 Consolamini, Consolamini, popule meus, dicit Deus vester.

2 Loquimini ad cor Jerusalem, et advocate eam, quoniam completa est malitia ejus, dimissa est iniquitas illius, suscepit de manu Domini duplicia pro omnibus peccatis suis.

3 Vox clamantis in deserto : Parate viam Domini, rectas facite in solitudine semitas Dei nostri.

4 Omnis vallis exaltabitur, et omnis mons et collis humiliabitur ; et erunt prava in directa, et aspera in vias planas ;

5 et revelabitur gloria Domini, et videbit omnis caro pariter quod os Domini locutum est.

6 Vox dicentis : Clama. Et dixi : Quid clamabo ? Omnis caro fœnum, et omnis gloria ejus quasi flos agri.

7 Exsiccatum est fœnum, et cecidit flos, quia spiritus Domini sufflavit in eo. Vere fœnum est populus ;

8 exsiccatum est fœnum, et cecidit flos ; verbum autem Domini nostri manet in æternum.

9 Super montem excelsum ascende, tu qui evangelizas Sion ; exalta in fortitudine vocem tuam, qui evangelizas Jerusalem ; exalta, noli timere. Dic civitatibus Juda : Ecce Deus vester :

10 ecce Dominus Deus in fortitudine veniet, et brachium ejus dominabitur, ecce merces ejus cum eo, et opus illius coram illo.

11 Sicut pastor gregem suum pascet, in brachio suo congregabit agnos, et in sinu suo levabit ; fœtas ipse portabit.

12 Quis mensus est pugillo aquas, et cælos palmo ponderavit ? Quis appendit tribus digitis molem terræ, et liberavit in pondere montes, et colles in statera ?

13 Quis adjuvit spiritum Domini ? aut quis consiliarius ejus fuit, et ostendit illi ?

14 Cum quo iniit consilium, et instruxit eum, et docuit eum semitam justitiæ, et erudivit eum scientiam, et viam prudentiæ ostendit illi ?

15 Ecce gentes quasi stilla situlæ, et quasi momentum stateræ reputatæ sunt ; ecce insulæ quasi pulvis exiguus.

16 Et Libanus non sufficiet ad succendendum ; et animalia ejus non sufficient ad holocaustum.

17 Omnes gentes quasi non sint, sic sunt coram eo, et quasi nihilum et inane reputatæ sunt ei.

18 Cui ergo similem fecisti Deum ? aut quam imaginem ponetis ei ?

19 Numquid sculptile conflavit faber ? aut aurifex auro figuravit illud, et laminis argenteis argentarius ?

20 Forte lignum et imputribile elegit ; artifex sapiens quærit quomodo statuat simulacrum, quod non moveatur.

21 Numquid non scitis ? numquid non audistis ? numquid non annuntiatum est vobis ab initio ? numquid non intellexistis fundamenta terræ ?

22 Qui sedet super gyrum terræ, et habitatores ejus sunt quasi locustæ ; qui extendit velut nihilum cælos, et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum ;

23 qui dat secretorum scrutatores quasi non sint, judices terræ velut inane fecit.

24 Et quidem neque plantatus, neque satus, neque radicatus in terra truncus eorum ; repente flavit in eos, et aruerunt, et turbo quasi stipulam auferet eos.

25 Et cui assimilastis me, et adæquastis, dicit Sanctus ?

26 Levate in excelsum oculos vestros, et videte quis creavit hæc ; qui educit in numero militiam eorum, et omnes ex nomine vocat ; præ multitudine fortitudinis et roboris, virtutisque ejus, neque unum reliquum fuit.

27 Quare dicis, Jacob, et loqueris, Israël : Abscondita est via mea a Domino, et a Deo meo judicium meum transivit ?

28 Numquid nescis, aut non audisti ? Deus sempiternus Dominus, qui creavit terminos terræ ; non deficiet, neque laborabit, nec est investigatio sapientiæ ejus.

29 Qui dat lasso virtutem, et his qui non sunt fortitudinem et robur multiplicat.

30 Deficient pueri, et laborabunt, et juvenes in infirmitate cadent ;

31 qui autem sperant in Domino mutabunt fortitudinem, assument pennas sicut aquilæ, current et non laborabunt, ambulabunt et non deficient.