Библия

 

Exodus 22

Учиться

   

1 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem, et occiderit vel vendiderit : quinque boves pro uno bove restituet, et quatuor oves pro una ove.

2 Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus, et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

3 Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, et ipse morietur. Si non habuerit quod pro furto reddat, ipse venundabitur.

4 Si inventum fuerit apud eum quod furatus est, vivens : sive bos, sive asinus, sive ovis, duplum restituet.

5 Si læserit quispiam agrum vel vineam, et dimiserit jumentum suum ut depascatur aliena : quidquid optimum habuerit in agro suo, vel in vinea, pro damni æstimatione restituet.

6 Si egressus ignis invenerit spinas, et comprehenderit acervos frugum, sive stantes segetes in agris, reddet damnum qui ignem succenderit.

7 Si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint : si invenitur fur, duplum reddet :

8 si latet fur, dominus domus applicabitur ad deos, et jurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui,

9 ad perpetrandam fraudem, tam in bove quam in asino, et ove ac vestimento, et quidquid damnum inferre potest : ad deos utriusque causa perveniet, et si illi judicaverit, duplum restituet proximo suo.

10 Si quis commendaverit proximo suo asinum, bovem, ovem, et omne jumentum ad custodiam, et mortuum fuerit, aut debilitatum, vel captum ab hostibus, nullusque hoc viderit :

11 jusjurandum erit in medio, quod non extenderit manum ad rem proximi sui : suscipietque dominus juramentum, et ille reddere non cogetur.

12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet damnum domino ;

13 si comestum a bestia, deferat ad eum quod occisum est, et non restituet.

14 Qui a proximo suo quidquam horum mutuo postulaverit, et debilitatum aut mortuum fuerit domino non præsente, reddere compelletur.

15 Quod si impræsentiarum dominus fuerit, non restituet, maxime si conductum venerat pro mercede operis sui.

16 Si seduxerit quis virginem necdum desponsatam, dormieritque cum ea : dotabit eam, et habebit eam uxorem.

17 Si pater virginis dare noluerit, reddet pecuniam juxta modum dotis, quam virgines accipere consueverunt.

18 Maleficos non patieris vivere.

19 Qui coierit cum jumento, morte moriatur.

20 Qui immolat diis, occidetur, præterquam Domino soli.

21 Advenam non contristabis, neque affliges eum : advenæ enim et ipsi fuistis in terra Ægypti.

22 Viduæ et pupillo non nocebitis.

23 Si læseritis eos, vociferabuntur ad me, et ego audiam clamorem eorum :

24 et indignabitur furor meus, percutiamque vos gladio, et erunt uxores vestræ viduæ, et filii vestri pupilli.

25 Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes.

26 Si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum, ante solis occasum reddes ei.

27 Ipsum enim est solum, quo operitur, indumentum carnis ejus, nec habet aliud in quo dormiat : si clamaverit ad me, exaudiam eum, quia misericors sum.

28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.

29 Decimas tuas et primitias tuas non tardabis reddere : primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.

30 De bobus quoque, et ovibus similiter facies : septem diebus sit cum matre sua, die octava reddes illum mihi.

31 Viri sancti eritis mihi : carnem, quæ a bestiis fuerit prægustata, non comedetis, sed projicietis canibus.

   

Библия

 

Deuteronomium 27:21

Учиться

       

21 Maledictus qui dormit cum omni jumento : et dicet omnis populus : Amen.

Из произведений Сведенборга

 

Arcana Coelestia # 4545

Изучить этот эпизод

  
/ 10837  
  

4545. ‘Et purificemini et mutate vestes vestras’: quod significet sanctitatem induendam, constat a significatione ‘purificari’ seu mundari quod sit sanctificari, de qua sequitur; et a significatione ‘mutare vestes’ quod sit induere, hic sancta vera, nam per ‘vestes’ in sensu interno Verbi, significantur vera; quod ‘mutare vestes’ fuerit repraesentativum in Ecclesia receptum, manifeste patet, sed quid repraesentavit, nemo scire potest nisi sciat quid ‘vestes’ in sensu interno significant; quod sint vera, videatur n. 2576; hic 1 quia’ in sensu interno de rejectione falsorum, et dispositione verorum in naturali a bono agitur, ideo memoratur quod a Jacobo mandatum ut mutarent vestes:

[2] quod ‘mutare vestes’ fuerit repraesentativum quod induerentur sancta vera: constare quoque potest ex aliis locis in Verbo, ut apud Esaiam,

Excitare, excitare, 2 indue robur tuum, Zion, indue vestes decoris tui, Hierosolyma, civitas sancta, quia non addet veniat in te amplius praeputiatus et immundus, 52:1;

quia ‘Zion’ est Ecclesia caelestis, et ‘Hierosolyma’ Ecclesia spiritualis et Ecclesia caelestis est quae in bono est ex amore in Dominum, et Ecclesia spiritualis in vero ex fide et charitate, ideo de Zione praedicatur ‘robur’, et de Hierosolyma ‘vestes’;

[3] et quod sic mundi essent: apud Zachariam,

Jehoshua fuit indutus vestibus pollutis, et sic stabat coram angelo; et respondit dixitque ad stantes coram illo, dicendo, Removete vestes pollutas a super illo; et ad illum dixit, Vide, transire feci a super te iniquitatem tuam, induendo te vestibus mutatoriis, 3:3, 4;

inde etiam patet quod ‘removere vestes et indui vestibus mutatoriis’ repraesentaverit purificationem a falsis, nam dicitur, ‘transire feci super te iniquitatem tuam’; ex eo etiam vestes habebant mutatorias, et dicebantur mutatoriae, quarum mentio passim in Verbo fit, quia per illas sistebantur repraesentationes.

[4] Quoniam 3 per vestium mutationes talia repraesentabantur, ideo ubi in sensu interno agitur de novo Templo apud Ezechielem,

per quod significatur nova Ecclesia dicitur, Quando intrant sacerdotes, non exibunt ex sancto ad atrium exterius, sed ibi deponent vestes suas in quibus ministrarunt quia sanctitas illae, ac induent vestes alias, et accedent ad quae populo, 42:14:

et apud eundem,

Quando exibunt ad atrium exterius... ad populum, exeunt vestes suas in quibus ministrantes, et reponent illas in cubiculis sanctitatis, et induent vestes alias, et sanctificabunt populi vestibus aliis, 4 44:19;

[5] quod per ‘templum novum’ et per civitatem et terram sanctam, de quibus apud Prophetam ibi [et] in capitibus quae praecedunt et sequuntur, non intelligatur aliquod novum templum, nec nova civitas aut 5 nova terra, quisque videre potest, memorantur enim sacrificia et ritualia, quae e novo instauranda, et quae tamen abroganda erunt 6 , et quoque memorantur nominatim tribus Israelis quae terram in hereditates inter se partirentur 7 , quae tamen dispersae fuerunt 8 , et nusquam redierunt; inde patet quod per ritualia ibi memorata significentur spiritualia et caelestia quae sunt Ecclesiae; similia quae per mutationem vestium, cum ministraret Aharon, apud Mosen,

cum facturus est holocaustum, Induet amictum suum, femoralia lini, ... cinerem ponet juxta altare: post exuet vestes suas, et induet vestes alias, et educet cinerem in locum mundum extra castra, Lev.

6:2-5 [KJV 9-12],

et sic faciet holocaustum.

[6] Quod ‘mundari’ sit sanctificari, constare potest a mundationibus quae jussae sunt, ut nempe carnem suam et vestes suas lavarent, utque spargerentur aquis separationis; quod per talia nemo sanctificetur, unusquisque qui de spirituali homine aliquid novit, scire potest; quid enim commune habet iniquitas et peccatum cum vestibus quibus induitur homo, et tamen aliquoties dicitur, quod postquam se mundaverint 9 , sancti essent; inde quoque patet quod ritualia Israelitis jussa non fuerint aliunde sancta quam quod repraesentaverint sancta, consequenter quod illi qui repraesentaverunt, quoad suas personas ‘non inde’ sancti facti sint, sed quod sanctitas repraesentata abstracte ab illis affecerit spiritus qui apud illos, et inde angelos in caelo, n. 4307;

[7] communicatio enim caeli cum homine necessario erit ut subsistere possit genus humanum, et hoc per Ecclesiam; alioquin fierent sicut bestiae absque vinculis internis et externis, et sic rueret unusquisque absque frenis in alterius perniciem, seque mutuo exstinguerent; et quia tunc temporis non communicatio dari potuit per aliquam Ecclesiam, ideo provisum est a Domino ut miraculose fieret per repraesentativa: quod sanctificatio repraesentaretur per rituale lavationis et mundationis, patet a pluribus locis in Verbo; sicut cum Jehovah descendit super montem Sinai, dixit ad Mosen, Sanctifica eos hodie et cras, et lavent vestes suas; et sint parati in diem tertium, Exod. 19:10, 11:

apud Ezechielem,

Spargam super vos aquas mundas, et mundabimini ab omnibus vestris immunditiis, et ab omnibus vestris idolis mundabo vos et dabo vobis cor novum et spiritum novum dabo in medio vestri, 36:25, 26;

manifeste quod ‘spargere aquas mundas’ repraesentaverit purificationem cordis, ita quod ‘mundari’ sit sanctificari.

Сноски:

1. etiam agitur

2. The Manuscript and the First Latin Edition insert Hierosolyma.

3. Et quia

4. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

5. ac

6. abrogata sunt

7. haereditatem inter se partirent

8. sunt

9. ita mundaverant

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.