Библия

 

Exodus 22

Учиться

   

1 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem, et occiderit vel vendiderit : quinque boves pro uno bove restituet, et quatuor oves pro una ove.

2 Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus, et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

3 Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, et ipse morietur. Si non habuerit quod pro furto reddat, ipse venundabitur.

4 Si inventum fuerit apud eum quod furatus est, vivens : sive bos, sive asinus, sive ovis, duplum restituet.

5 Si læserit quispiam agrum vel vineam, et dimiserit jumentum suum ut depascatur aliena : quidquid optimum habuerit in agro suo, vel in vinea, pro damni æstimatione restituet.

6 Si egressus ignis invenerit spinas, et comprehenderit acervos frugum, sive stantes segetes in agris, reddet damnum qui ignem succenderit.

7 Si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint : si invenitur fur, duplum reddet :

8 si latet fur, dominus domus applicabitur ad deos, et jurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui,

9 ad perpetrandam fraudem, tam in bove quam in asino, et ove ac vestimento, et quidquid damnum inferre potest : ad deos utriusque causa perveniet, et si illi judicaverit, duplum restituet proximo suo.

10 Si quis commendaverit proximo suo asinum, bovem, ovem, et omne jumentum ad custodiam, et mortuum fuerit, aut debilitatum, vel captum ab hostibus, nullusque hoc viderit :

11 jusjurandum erit in medio, quod non extenderit manum ad rem proximi sui : suscipietque dominus juramentum, et ille reddere non cogetur.

12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet damnum domino ;

13 si comestum a bestia, deferat ad eum quod occisum est, et non restituet.

14 Qui a proximo suo quidquam horum mutuo postulaverit, et debilitatum aut mortuum fuerit domino non præsente, reddere compelletur.

15 Quod si impræsentiarum dominus fuerit, non restituet, maxime si conductum venerat pro mercede operis sui.

16 Si seduxerit quis virginem necdum desponsatam, dormieritque cum ea : dotabit eam, et habebit eam uxorem.

17 Si pater virginis dare noluerit, reddet pecuniam juxta modum dotis, quam virgines accipere consueverunt.

18 Maleficos non patieris vivere.

19 Qui coierit cum jumento, morte moriatur.

20 Qui immolat diis, occidetur, præterquam Domino soli.

21 Advenam non contristabis, neque affliges eum : advenæ enim et ipsi fuistis in terra Ægypti.

22 Viduæ et pupillo non nocebitis.

23 Si læseritis eos, vociferabuntur ad me, et ego audiam clamorem eorum :

24 et indignabitur furor meus, percutiamque vos gladio, et erunt uxores vestræ viduæ, et filii vestri pupilli.

25 Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes.

26 Si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum, ante solis occasum reddes ei.

27 Ipsum enim est solum, quo operitur, indumentum carnis ejus, nec habet aliud in quo dormiat : si clamaverit ad me, exaudiam eum, quia misericors sum.

28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.

29 Decimas tuas et primitias tuas non tardabis reddere : primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.

30 De bobus quoque, et ovibus similiter facies : septem diebus sit cum matre sua, die octava reddes illum mihi.

31 Viri sancti eritis mihi : carnem, quæ a bestiis fuerit prægustata, non comedetis, sed projicietis canibus.

   

Библия

 

Deuteronomium 27:21

Учиться

       

21 Maledictus qui dormit cum omni jumento : et dicet omnis populus : Amen.

Из произведений Сведенборга

 

Arcana Coelestia # 4018

Изучить этот эпизод

  
/ 10837  
  

4018. ‘E regione gregum, et incalescebant in veniendo illos ad bibendum’: quod significet usque ad affectionis ardorem ut conjungerentur, constat ex significatione ‘incalescere in veniendo ad bibendum’ quod sit affectionis ardor; quod ‘incalescere’ sit ardor, 1 patet, et quod ‘venire ad bibendum’ sit affectio veri, videatur mox supra n. 4017; ‘e regione gregum’ quod sit ut conjungerentur, nempe vera et bona naturali, 2 est quia involvit intuitionem et inde excitatam affectionem, spiritualia enim ita conjunguntur; et praeterea omnis implantatio veri et boni, tum omnis conjunctio, fit per affectionem; vera et bona quae discuntur quibus homo non afficitur, in memoriam quidem intrant, sed tam leviter ibi haerent, sicut pluma parieti, quae dissipatur levissimo aspirante vento;

[2] cum rebus quae in memoriam 3 intrant, ita se habet: quae absque affectione intrant, cadunt in umbram ejus, at quae cum affectione, veniunt in lucem ibi; quae ibi in luce sunt, videntur et apparent clare et vive ad similis rei excitationem quamcumque, non autem ita quae circum latent in umbra; affectio quae est amoris hoc secum habet; inde constare potest quod omnis implantatio veri, et ejus conjunctio cum bono fiat per affectionem, et quo major affectio, eo fortior conjunctio;

[3] affectionis ardor est hic intima affectio; sed vera implantari et bono conjungi nequeunt, nisi per affectiones veri et boni, quae affectiones scaturiunt ut ex suis fontibus a charitate erga proximum, et ab amore in Dominum; at mala et falsa per affectiones mali et falsi, quae affectiones scaturiunt ut ex suis fontibus ab amore sui et mundi; quia res ita se habet, et hic de conjunctione 4 boni et veri in naturali homine in sensu interno agitur, ideo hic et in sequentibus memoratur de ‘incalescentia gregis cum venirent ad bibendum’, per quae talia significantur.

Сноски:

1. The Manuscript has constat

2. The Manuscript has inde constare potest quod involvat

3. The Manuscript inserts hominis.

4. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.