4923. Door te zeggen: Deze ging het eerst uit; dat dit betekent dat het de voorrang heeft, staat vast uit de betekenis van het eerst uitgaan of de eerstverwekte zijn, namelijk de voorrang en de meerderheid, nr. 3325. Hier en in wat volgt tot aan het einde van dit hoofdstuk wordt gehandeld over het eerstgeboorterecht. Wie de innerlijke zin van het Woord niet kent, kan menen dat het alleen het eerstgeboorterecht is waarover wordt gehandeld en dus over de voorrechten die de eerstverwekte zou krijgen volgens de wetten; maar degenen die iets weet over de innerlijke zin, kan duidelijk genoeg zien dat hier ook iets verheveners verborgen ligt, zowel uit het feit zelf dat een van hen de hand uitstak en die weer terugtrok en dat toen de ander uitging, als hieruit dat zij daarnaar werden genoemd en dat de vroedvrouw het dubbelgedoopte bond op de hand van de eerste; en verder uit bijna eendere dingen over Ezau en Jakob, namelijk dat zij in de baarmoeder samen stootten en dat Jakob, toen Ezau het eerst uitging, diens hiel vasthield, (Genesis 25:23, 24, 26);

bovendien ook uit de twee zonen van Jozef, namelijk dat Jakob, toen hij hen zegende, de rechterhand op de jongste en de linkerhand op de oudste legde, (Genesis 48:17-19). De Joden en eveneens enigen van de christenen geloven weliswaar dat hierin, en ook in de overige dingen van het Woord, een zeker iets verborgen is, dat zij mystiek noemen; dit heeft als oorzaak dat hun de heiligheid voor het Woord vanaf kindsheid is ingeprent; maar vraagt men hun wat dat mystieke dan is, dan weten zij dit niet. Indien hun wordt gezegd dat dit mystieke in het Woord, omdat het Goddelijk is, noodzakelijkerwijs zodanig moet zijn als in de hemel bij de engelen is, en dat er geen ander mystieke in het Woord kan bestaan en indien het iets anders was, het of fabelachtig of magisch of afgodisch zou zijn, en verder dat het mystieke, dat bij de engelen in de hemel is, niets anders is dan dat wat het geestelijke en het hemelse wordt genoemd en enig en alleen handelt over de Heer en over Zijn rijk en over de Kerk, dus over het goede en het ware en dat zij, indien zij wisten wat het goede en het ware, of wat de liefde en het geloof is, dit mystieke ook zouden kunnen weten; maar wanneer hun dit wordt gezegd, gelooft dit nauwelijks iemand; ja zelfs zijn zij die van de Kerk zijn, heden ten dage in zo’n onwetendheid, dat wat over het hemelse en het geestelijke wordt vermeld, nauwelijks begrijpelijk is. Maar hoe het ook zij, toch kan ik, omdat het mij vanuit de Goddelijke Barmhartigheid van de Heer is toegestaan, tegelijk in de hemel zoals een geest en op de aarde zoals een mens te zijn en vandaar met de engelen te spreken en dit nu aanhoudend verscheidene jaren lang, niet anders dan de dingen openen die de mystieke dingen van het Woord worden genoemd, dat wil zeggen de innerlijke dingen ervan, die de geestelijke en hemelse dingen van het rijk van de Heer zijn. Wat echter deze dingen in de innerlijke zin insluiten, die over de beide zonen van Tamar worden vermeld, zal nu in wat volgt worden gezegd.

1042. De woorden ‘De boog heb Ik gegeven in de wolk’ betekenen de staat van de wedergeboren geestelijke mens, die als een regenboog is. Het zal eenieder verwonderen, dat de boog in de wolk of de regenboog in het Woord voor een teken van het verbond wordt genomen, omdat de regenboog toch niets anders is dan een zeker verschijnsel, teweeg gebracht door de straalbreking van het zonlicht in de waterdruppels van de regen, en niets anders, dan iets natuurlijks, en niet als de andere tekenen van het verbond in de Kerk, waarvan kort tevoren sprake was; maar dat de boog in de wolk de wedergeboorte uitbeeldt en de staat van de wedergeboren geestelijke mens aanduidt, kan niemand bekend zijn, wanneer het hem niet gegeven is te zien, en vandaar te weten, hoe het hiermee gesteld is. Wanneer de geestelijke engelen, die allen wedergeboren mensen van de geestelijke Kerk zijn geweest, zich als zodanig vertonen, verschijnt om hun hoofd iets als een regenboog; maar de regenbogen die verschijnen, zijn geheel naar verhouding van hun staat, en daaraan wordt dan ook in de hemel en in de wereld van de geesten erkend, van welke aard zij zijn. Dat de gelijkenis van een regenboog verschijnt, komt omdat hun natuurlijke dingen, welke met de geestelijke dingen overeenstemmen, een dergelijk verschijnsel teweeg brengen; het is de verandering van het geestelijk licht uit de Heer in hun natuurlijke dingen. Deze engelen zijn het die wie wedergeboren worden genoemd uit water en geest, de hemelse engelen echter zijn wedergeboren uit vuur. In de natuurlijke dingen is het zo gesteld: om een kleur te doen ontstaan, moet er iets donkers en iets lichts, of zwart en wit zijn; wanneer daarin de lichtstralen van de zon vallen, ontstaan, al naar de verschillende samenstelling van het donkere en het lichte, of van het zwart en wit, ten gevolge van de verandering van invloeiende lichtstralen, kleuren, waarvan sommige min of meer van het donkere en zwarte hebben, andere min of meer van het lichte of witte, en vandaar de verscheidenheid ervan. Een overeenkomstige verhouding bestaat er in de geestelijke dingen; het donkere is daar het verstandelijk eigene of het valse, en het zwarte het eigene van de wil van de mens of het boze, dat de lichtstralen opzuigt en uitdooft; daarentegen is het lichte en het witte het ware en het goede, dat de mens uit zichzelf meent te doen, en dat de lichtstralen weerkaatst en terugwerpt; de lichtstralen, die daarin vallen en het lichte en witte als het ware veranderen, zijn van de Heer als Zon van wijsheid en inzicht, want de stralen van het geestelijk licht zijn niets anders dan wijsheid en inzicht, en komen nergens anders vandaan. Omdat de natuurlijke dingen met de geestelijke dingen overeenstemmen, verschijnt in het andere leven om de wedergeboren geestelijke mens, wanneer hij zich als zodanig vertoont, iets als een boog in de wolk, en deze boog is de uitbeelding van de geestelijke dingen in zijn natuurlijke dingen.

Bij de wedergeboren geestelijke mens is het het verstandelijk eigene, waarin de Heer onschuld, naastenliefde en barmhartigheid legt; overeenkomstig de opname van deze gave door de mens verschijnt zijn regenboog, wanneer hij zich vertoont, des te mooier, naarmate het eigene van de wil van de mens verder heengedreven, meer onderworpen en meer tot gehoorzaamheid gebracht is. Aan de profeten verscheen eveneens, wanneer zij in het gezicht van God waren, een boog zoals die in de wolken, zoals aan Ezechiël:

‘Boven het uitspansel, hetwelk was boven de hoofden van de cherubs, was de gelijkenis van een troon, als de gedaante van een saffiersteen, en op de gelijkenis van de troon, was de gelijkenis als de gedaante van een Mens, daar bovenop zijnde. En ik zag als een schijn van een gloeiende kool, als de gedaante van vuur rondom daarbinnen, van de gedaante van Zijn lenden en opwaarts; en de gedaante van Zijn lenden en nederwaarts, zag ik als de gedaante van vuur, en glans aan Hem rondom, zoals de gedaante van de boog wanneer die in de wolk is ten dage van plasregens, alzo was de gedaante van de glans rondom; dit was de gedaante van de gelijkenis van de heerlijkheid van Jehovah’, (Ezechiël 1:26, 27, 28). Eenieder kan duidelijk zien, dat de Heer zo verscheen en dat toen de hemel door Hem werd uitgebeeld, want Hij Zelf is de hemel, dat wil zeggen, Hij is alles in alle dingen van de hemel; Hij is de Mens waarvan hier sprake is, de troon is de hemel; de gloeiende kool als de gedaante van vuur van de lenden opwaarts, is het hemelse van de liefde; de glans van vuur rondom van de lenden nederwaarts zoals de boog in de wolk, is het geestelijk hemelse; zo is de hemelse hemel of de hemel van de hemelse engelen uitgebeeld door ‘van de lenden opwaarts’ en de geestelijke hemel of de hemel van de geestelijke engelen door ‘van de lenden nederwaarts’, want in de grootste Mens betekenen de lagere lichaamsdelen, van de lenden neerwaarts tot de voetzolen, de natuurlijke dingen. Hieruit blijkt eveneens, dat de natuurlijke dingen van de mens, door middel van het geestelijk licht zo door de Heer verlicht, zoals een boog in de wolk verschijnen; ook aan Johannes verscheen deze, waarover in, (Openbaring 4:2, 3; 10:1).