A Bíblia

 

Jeremias 49

Estude

   

1 Ad filios Ammon. Hæc dicit Dominus : Numquid non filii sunt Israël, aut hæres non est ei ? Cur igitur hæreditate possedit Melchom Gad, et populus ejus in urbibus ejus habitavit ?

2 Ideo dies veniunt, dicit Dominus, et auditum faciam super Rabbath filiorum Ammon fremitum prælii, et erit in tumultum dissipata, filiæque ejus igni succendentur, et possidebit Israël possessores suos, ait Dominus.

3 Ulula, Hesebon, quoniam vastata est Hai : clamate, filiæ Rabbath, accingite vos ciliciis, plangite et circuite per sepes, quoniam Melchom in transmigrationem ducetur, sacerdotes ejus et principes ejus simul.

4 Quid gloriaris in vallibus ? defluxit vallis tua, filia delicata, quæ confidebas in thesauris tuis, et dicebas : Quis veniet ad me ?

5 Ecce ego inducam super te terrorem, ait Dominus Deus exercituum, ab omnibus qui sunt in circuitu tuo : et dispergemini singuli a conspectu vestro, nec erit qui congreget fugientes.

6 Et post hæc reverti faciam captivos filiorum Ammon, ait Dominus.

7 Ad Idumæam. Hæc dicit Dominus exercituum : Numquid non ultra est sapientia in Theman ? Periit consilium a filiis, inutilis facta est sapientia eorum.

8 Fugite et terga vertite : descendite in voraginem, habitatores Dedan : quoniam perditionem Esau adduxi super eum, tempus visitationis ejus.

9 Si vindemiatores venissent super te, non reliquissent racemum : si fures in nocte, rapuissent quod sufficeret sibi.

10 Ego vero, discooperui Esau : revelavi abscondita ejus, et celari non poterit : vastatum est semen ejus, et fratres ejus, et vicini ejus, et non erit.

11 Relinque pupillos tuos : ego faciam eos vivere : et viduæ tuæ in me sperabunt.

12 Quia hæc dicit Dominus : Ecce quibus non erat judicium ut biberent calicem, bibentes bibent : et tu, quasi innocens relinqueris ? non eris innocens, sed bibens bibes.

13 Quia per memetipsum juravi, dicit Dominus, quod in solitudinem, et in opprobrium, et in desertum, et in maledictionem erit Bosra, et omnes civitates ejus erunt in solitudines sempiternas.

14 Auditum audivi a Domino, et legatus ad gentes missus est : Congregamini, et venite contra eam, et consurgamus in prælium.

15 Ecce enim parvulum dedi te in gentibus, contemptibilem inter homines.

16 Arrogantia tua decepit te, et superbia cordis tui, qui habitas in cavernis petræ, et apprehendere niteris altitudinem collis : cum exaltaveris quasi aquila nidum tuum, inde detraham te, dicit Dominus.

17 Et erit Idumæa deserta : omnis qui transibit per eam stupebit, et sibilabit super omnes plagas ejus.

18 Sicut subversa est Sodoma, et Gomorrha, et vicinæ ejus, ait Dominus : non habitabit ibi vir, et non incolet eam filius hominis.

19 Ecce quasi leo ascendet de superbia Jordanis ad pulchritudinem robustam, quia subito currere faciam eum ad illam. Et quis erit electus, quem præponam ei ? quis enim similis mei ? et quis sustinebit me ? et quis est iste pastor, qui resistat vultui meo ?

20 Propterea audite consilium Domini, quod iniit de Edom, et cogitationes ejus, quas cogitavit de habitatoribus Theman : si non dejecerint eos parvuli gregis, nisi dissipaverint cum eis habitaculum eorum.

21 A voce ruinæ eorum commota est terra, clamor in mari Rubro auditus est vocis ejus.

22 Ecce quasi aquila ascendet, et avolabit, et expandet alas suas super Bosran : et erit cor fortium Idumææ in die illa quasi cor mulieris parturientis.

23 Ad Damascum : Confusa est Emath et Arphad, quia auditum pessimum audierunt : turbati sunt in mari ; præ sollicitudine quiescere non potuit.

24 Dissoluta est Damascus, versa est in fugam : tremor apprehendit eam, angustia et dolores tenuerunt eam quasi parturientem.

25 Quomodo dereliquerunt civitatem laudabilem, urbem lætitiæ ?

26 Ideo cadent juvenes ejus in plateis ejus, et omnes viri prælii conticescent in die illa, ait Dominus exercituum.

27 Et succendam ignem in muro Damasci, et devorabit mœnia Benadad.

28 Ad Cedar, et ad regna Asor, quæ percussit Nabuchodonosor rex Babylonis. Hæc dicit Dominus : Surgite, et ascendite ad Cedar, et vastate filios orientis.

29 Tabernacula eorum, et greges eorum capient : pelles eorum, et omnia vasa eorum, et camelos eorum tollent sibi, et vocabunt super eos formidinem in circuitu.

30 Fugite, abite vehementer, in voraginibus sedete, qui habitatis Asor, ait Dominus : iniit enim contra vos Nabuchodonosor rex Babylonis consilium, et cogitavit adversum vos cogitationes.

31 Consurgite, et ascendite ad gentem quietam, et habitantem confidenter, ait Dominus : non ostia, nec vectes eis : soli habitant.

32 Et erunt cameli eorum in direptionem, et multitudo jumentorum in prædam : et dispergam eos in omnem ventum, qui sunt attonsi in comam, et ex omni confinio eorum adducam interitum super eos, ait Dominus.

33 Et erit Asor in habitaculum draconum, deserta usque in æternum : non manebit ibi vir, nec incolet eam filius hominis.

34 Quod facum est verbum Domini ad Jeremiam prophetam adversus Ælam, in principio regni Sedeciæ regis Juda, dicens :

35 Hæc dicit Dominus exercituum : Ecce ego confrigam arcum Ælam, et summam fortitudinem eorum :

36 et inducam super Ælam quatuor ventos a quatuor plagis cæli, et ventilabo eos in omnes ventos istos, et non erit gens ad quam non perveniant profugi Ælam.

37 Et pavere faciam Ælam coram inimicis suis, et in conspectu quærentium animam eorum : et adducam super eos malum, iram furoris mei, dicit Dominus, et mittam post eos gladium donec consumam eos.

38 Et ponam solium meum in Ælam, et perdam inde reges et principes, ait Dominus.

39 In novissimis autem diebus reverti faciam captivos Ælam, dicit Dominus.

   

Das Obras de Swedenborg

 

Apocalypsis Explicata # 64

Estudar Esta Passagem

  
/ 1232  
  

64. "Indutum talari." Quod significet Divinum Verum procedens ab Ipso, constat ex significatione "vestium", quod sint vera quae investiunt bonum (de qua, n. 1073, 2576, 5248, 5319, 5954, 9212, 9216, 9952, 10536); hic modo "talaris" nominatur, qui est indumentum commune, per quod ideo, quia de Domino, significatur in genere omne Divinum Verum. Quia hic describitur Dominus quoad Divinum Humanum, quod hic est "Filius hominis apparens in medio candelabrorum", et dicitur quod "indutus talari, et praecinctus ad mamillas zona aurea", et dein quod "facies Ipsius fulserit sicut sol in sua potentia", velim explicationem dare super illa quae apud Evangelistas memorantur de Domino cum transformatus, ubi aliqua similia; et dein super illa quod milites diviserint vestimenta Ipsius, et super tunicam jecerint sortem.

[2] De Domino transformato ita legitur:

Jesus assumpsit Petrum, Jacobum et Johannem in montem altum valde, et transformatus est coram illis; et fulsit facies Ipsius ut sol, et Vestimenta Ipsius facta sunt candida ut lux: et ecce apparuerunt illis Moses et Elias cum Ipso colloquentes:... et ecce nubes lucida inumbravit eos, et ecce vox e nube dicens, Hic est Filius meus dilectus, in quo acquiesco, Ipsum audite" (Matth. 17:15 1 ; Marc. 9:2-8; Luca 9:28-36).

Quod Dominus assumpserit "Petrum, Jacobum et Johannem", erat quia per illos repraesentabatur ecclesia quoad fidem, charitatem, et opera charitatis; quod "in montem altum", erat quia per "montem" significatur caelum; quod "fulserit facies Ipsius ut sol", erat quia "facies" significat interiora, quae quia Divina, fulserunt ut sol, "sol" enim est Divinus Amor; quod "vestimenta Ipsius facta sint candida ut lux", erat quia "vestimenta" significant Divinum Verum procedens ab Ipso, similiter etiam "lux"; quod apparuerint "Moses et Elias", erat quia ambo significant Verbum, "Moses" Verbum Historicum et "Elias" Verbum Propheticum; quod "nubes lucida inumbraverit illos", erat quia "nubes lucida" significat Verbum in littera in quo sensus internus; quod "vox e nube dixerit, Hic est Filius meus dilectus, in quo acquiesco, Ipsum audite", erat quia "vox e nube" significat Divinum Verum e Verbo, ac "Filius dilectus" Divinum Humanum Ipsius; et quia Divinum Verum ab Ipso est, et inde omne verum ecclesiae, dictum est e nube, "In quo acquiesco, Ipsum audite:"

[3] quod Divinum Humanum Domini ita visum sit, patet, quia Ipsum Divinum non potest alicui apparere nisi quam per Divinum Humanum, quod etiam Dominus docet apud Johannem,

"Deum nemo vidit unquam; Unigenitus Filius qui est in sinu Patris Ille exposuit" (1:18);

et alibi,

"Neque vocem Patris unquam audivistis, neque speciem Ipsius vidistis" (5:37).

(Quod talia per illa verba apud Evangelistas significentur, constare potest ex Arcanis Caelestibus, ubi singula ostensa sunt. Quod nempe per "Petrum" "Jacobum" et" Johannem" in Verbo significentur fides, charitas at opera charitatis, n. 3750; et supra, n. [8,] 9. Quod per "montem altum" significetur caelum, n. 8327, 8805, 9420, 9422, 9434, 10608. Quod per "faciem", interiora quae mentis, n. 1999, 2434, 3527, 4066, 4796, 5102, 9306, 9546: et per "faciem Domini", misericordia, pax et omne bonum, n. 222, 223, 5585, 9306, 9546, 9888. Quod per "solem", Divinus Amor, n. 2495, 4060, 7083; et in opere De Caelo et Inferno 116-125. Quod per "vestimenta", cum de Domino, Divinum Verum, n. 9212, 9216: quod simile per "lucem", n. 3195, 3222, 5400, 8644, 9399, 9548, 9684; et in opere De Caelo et Inferno 126-140.

Quod "Moses" et "Elias" significent verbum; quod "Moses", n. 5922, 6723, 6752, 6771, 6827, 7010, 7014, 7089, 7382, 9372, 10234; et quod "Elias", n. 2762, 5147.

Quod "nubes" significet Verbum (in littera), supra, a. 36.

Quod "Filius dilectus" sit Divinum Humanum Domini, patet.)

Ex eo quod "vestimenta Domini" significent Divinum Verum, sciri potest quid significatur per quod milites diviserint vestes Domini inter se, et super tunicam Ipsius jecerint sortem, de quibus ita apud Johannem:

"Milites... acceperunt vestimenta Ipsius, et fecerunt quatuor partes, unicuique militi partem, et tunicam: erat autem tunica inconsuta a summo contexta tota; dixerunt ergo inter se, Ne dividamus eam, sed sortiamur de illa cujus erit; ut Scriptura impleretur, dicens, Diviserunt vestes meas sibi, et super vestimento meo jecerunt sortem: milites igitur haec fecerunt" (19:23, 24).

[4] Qui non scit quod in singulis Verbi sit sensus internus qui spiritualis, non videre potest aliquod arcanum in illis; scit modo quod milites diviserint vestes, et non tunicam, et praeter illa nihil ampliuS; cum tamen arcanum Divinum non modo huic rei inest, sed etiam singulis quae de passione Domini memorantur. Arcanum quod huic rei inest, est quod "vestes Domini" significaverint Divinum Verum, ita Verbum, quia Verbum est Divinum Verum; "vestes", quas diviserunt, Verbum in littera, et "tunica" Verbum in sensu interno; "dividere" illas significat dispergere et falsificare, ac "milites" significant illos qui ab ecclesia, qui pro Divino Vero militarent; quare dicitur, "Milites igitur haec fecerunt." Inde patet, quod per illa verba in sensu spirituali intelligatur quod Judaica Ecclesia disperserit Divinum Verum quod est in sensu litterae, et quod non potuerint dispergere Divinum Verum quod est in sensu interno.

(Quod "vestes Domini significent Divinum Verum, ita Verbum, supra ostensum est; quod tunica" Ipsius Divinum Verum seu Verbum in sensu interno, videatur n. 9826, 9942; quod "dividere" sit dispergere at separare a bono et vero, ita falsificare, n. 4424, 6360, 6361, 9094.

Quod "milites" significent illos qui ab ecclesia, ibi ab Ecclesia Judaica, qui militarent pro Divino Vero, patet a sensu spirituali "militiae" et "belli"; quod "bellum" significet pugnas spirituales, quae sunt veri contra falsum, videatur n. 1659, 1664, 8295, 10455; inde est quod de Levitis, quorum functio erat talium quae ecclesiae, dicatur,

quod "obirent militiam" et "militarent militiam", exercendo ministerium in tentorio conventus, Numeri 4:23, 35, 39, 43, 47; 8:23, 24.)

Notas de rodapé:

1. The editors made a correction or note here.

  
/ 1232  
  

Das Obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 5954

Estudar Esta Passagem

  
/ 10837  
  

5954. ‘Et omnibus illis dedit cuique mutatorias vestes’: quod significet vera initiata bono, constat ex significatione ‘vestium’ quod sint vera, de qua sequitur; inde ‘mutatoriae vestes’ sunt vera quae nova, et vera nova fiunt cum initiantur bono, tunc enim vitam accipiunt; agitur enim de conjunctione naturalis hominis cum spirituali, seu externi cum interno; quando conjunctio fit, tunc vera mutantur et nova fiunt, nam vitam ab influxu boni accipiunt, videatur mox supra n. 5951; quod ‘mutare vestes’ fuerit repraesentativum quod induerentur sancta vera, et quod inde quoque vestes mutatoriae, videatur n. 4545.

[2] Quod per ‘vestes’ in Verbo significentur vera, est quia vera vestiunt bonum paene sicut vasa sanguinem, ac fibrae spiritum; quod ‘vestis’ significativum veri sit, est quia spiritus et quoque angeli appareant vestibus induti, et quilibet secundum vera quae apud illos, in albis apparent illi qui 1 sunt in veris fidei per quae bonum, at in candidis splendentibus qui in veris fidei quae ex bono, translucet enim bonum per verum, inde splendor, videatur n. 5248.

[3] Quod spiritus et angeli appareant in vestibus, constare etiam potest ex Verbo ubi memoratur quod angeli visi; ut apud Matthaeum, Angeli ad sepulcrum Domini sedentis species erat sicut fulgur, et vestimentum album sicut nix, 28:3:

apud Johannem, Super thronis vidi viginti et quatuor seniores sedentes, indutos vestimentis albis, Apoc. 4:4:

apud eundem,

Sedens super equo albo ... indutus erat vestimento tincto sanguine, et vocatur nomen ejus Verbum Dei: exercitus ejus in caelo sequebantur Eum super equis albis, induti byssinum album et mundum, Apoc. 19:11, 13, 14; ‘vestimenta alba sicut nix’ et ‘byssinum album’ significant sancta vera, ‘albedo’ enim et ‘candor’ praedicantur de veris, n. 3301, 3993, 4007, 5319, ex causa quia proxime accedunt ad lucem, et lux quae a Domino est Divinum Verum; 2 quapropter 3 Dominus cum transformatus, 4 vestimenta ejus 5 apparuerunt sicut lux, de qua apud Matthaeum, Cum Jesus transformatus, splenduit facies Ipsius sicut sol, et vestimenta Ipsius sunt facta sicut lux, 17:2;

quod ‘lux’ sit Divinum Verum, in Ecclesia notum est, at quod comparetur ‘vesti’, constat apud Davidem,

Jehovah operit Se luce, quasi veste, Ps. 104:2.

[4] Quod ‘vestes’ sint vera, patet a pluribus locis in Verbo, ut apud Matthaeum, Ingressus rex ut videret discumbentes, videt ibi hominem non indutum veste nuptiarum; et dixit illi, Amice, quomodo 6 huc intrasti non habens vestem nuptiarum? ... quare ejectus est in tenebras exteriores, 22:11-13;

quinam intelliguntur per ‘non indutum veste nuptiarum’, videatur n. 2132:

apud Esaiam,

Excitare, excitare, indue robur tuum, Zion; indue vestes decoris tui, Hierosolyma, urbs sanctitatis, quia non addet veniat in te amplius praeputiatus et immundus, 52:1;

'vestes decoris' pro veris ex bono:

[5] apud Ezechielem,

Vestivi te acupicto, et calceavi te taxo, et accinxi te bysso, ac obtexi te serico; ... vestes tuae byssus et sericum, et acupictum; similam, mel et oleum comedisti, 16:10, 13;

de Hierosolyma per quam 7 ibi intelligitur Ecclesia Antiqua spiritualis quae postquam exspiravit Ecclesia Antiquissima caelestis, instaurata fuit a Domino; vera quibus Ecclesia illa donata fuit, describuntur per ‘vestes’; 'acupictum' est scientificum, hoc cum genuinum 8 , etiam apparet ut acupictum, ac sicut lacinia in altera vita, quod etiam datum est videre; ‘byssus et sericum’ 9 sunt vera ex bono, sed illa in caelo, quia t}in ejus luce ibi, sunt splendidissima et transparentia:

[6] apud eundem,

Byssus in acupictura ex Aegypto fuit expansio tua, et hyacinthinum et purpura ex insulis Elishah, fuit tegumentum tuum, 27:7;

ibi de Tyro, per quam repraesentantur cognitiones veri et boni, n. 1201, quae cum genuinae, sunt ‘byssus in acupictura ex Aegypto’; bonum inde, seu bonum veri, sunt ‘hyacinthinum et purpura’:

[7] apud Davidem,

Tota gloriosa filia regis, de implexis auri vestis ejus, in acupictis adducetur regi, Ps. 45:14, 15 10 [KJV 13, 14];

‘filia regis’ pro affectione veri; ‘de implexis auri vestis ejus’ pro veris in quibus bonum; ‘acupicta’ pro veris infimis:

apud Johannem,

Habes pauca nomina in Sardibus, 11 qui non polluerunt vestimenta sua, et ambulabunt Mecum in albis, quia digni sunt. 12 Qui vicerit, hic induetur vestimentis albis, Apoc. 3:4, 5; 13 'non polluere ‘vestimenta’ pro vera non inquinare falsis:

[8] apud eundem,

Beatus qui vigilat et servat vestimenta sua, ut non nudus ambulet, et 14 videant pudorem ejus, Apoc. 16:15;

vestimenta' similiter pro veris; sunt vera fidei ex Verbo quae proprie significantur per vestimenta; qui illa inde, aut qui vera 15 seu verosimilia ex suo religioso, ut gentiles, non sibi acquisiverat et applicuerat vitae, is utcumque putat se in bono esse, usque non est; nam quia 16 nulla ei vera ex Verbo aut religioso sunt, se patitur duci per ratiocinia aeque a spiritibus malis quam bonis, ac ita defendi non potest ab angelis; hoc intelligitur per quod ‘vigilandum, et servanda vestimenta sua, ut non nudus ambulet et videant pudorem ejus’:

[9] apud Zachariam, Jehoshua fuit 17 indutus vestibus pollutis, sic stabat coram angelo, qui dixit ad stantes coram illo, Removete vestes pollutas a coram illo; ad illum autem dixit, Vide transire feci a te iniquitatem tuam, et induendo te vestibus mutatoriis, 3:3, 4;

'vestes pollutae' pro veris conspurcatis a falsis quae a malo, quare remotis vestibus illis et indutis aliis, dicitur ‘vide transire 18 feci a te iniquitatem tuam’; quod iniquitas non transeat per mutationem vestium, quisque scire potest, inde etiam quisque concludere quod vestium mutatio fuerit repraesentativum, sicut etiam vestium lavatio quae mandata cum purificarentur, ut cum accederent ad montem Sinai, Exod. 19:14 19 ; cumque ab impuris mundarentur, Lev. 11:25, 40, 14:8, 9, Num. 8:6, 7, 19:21 20 , 31:19-24 21 ;

[10] mundationes enim ab impuris fiunt per vera fidei, quia haec docent quid bonum, 22 quid charitas, quid proximus, quid fides, quod Dominus, quod caelum quod vita aeterna, haec non sciuntur quid sunt absque veris quae docent, et ne quidem quod 23 sint; quis non aliter ex se novit quam quod bonum amoris sui et mundi, sit unicum quod bonum homini, utrumque enim est ejus vitae jucundum; et quis nisi ex veris fidei nosse potest, quod 24 aliud bonum sit quod homini applicari potest, nempe bonum amoris in Deum et bonum charitatis erga proximum, et quod in illis bonis sit vita caelestis, 25 tum quod tantum ejus boni influat per caelum a Domino, quantum homo se prae aliis non amat et quantum non amat mundum prae caelo; 26 ex his constare potest quod purificatio 27 quae 28 repraesentata fuit per lavationem vestium, 29 fiat per vera fidei.

Notas de rodapé:

1. The Manuscript places this after splendentibus.

2. inde est

3. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

4. The Manuscript inserts quod.

5. apparuerint

6. hoc, in the First Latin Edition.

7. The Manuscript places this before de.

8. The Manuscript inserts est.

9. est verum

10. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

11. quae

12. Quia, in the First Latin Edition.

13. vestimenta pro veris

14. videam, in the First Latin Edition.

15. aut

16. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

17. in, in the First Latin Edition.

18. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

22. et sic ducunt ad bonum; bonum enim spirituale, seu amoris in Dominum, et amoris erga proximum non scitur quod sit

23. sit, nam

24. bonum hominis sit bonum charitatis et quod in illo bono

25. et

26. inde

27. The Manuscript inserts hominis.

28. The Manuscript inserts purificatio.

29. The Manuscript places this before quae.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.