A Bíblia

 

Exodus 22

Estude

   

1 Si quis furatus fuerit bovem aut ovem, et occiderit vel vendiderit : quinque boves pro uno bove restituet, et quatuor oves pro una ove.

2 Si effringens fur domum sive suffodiens fuerit inventus, et accepto vulnere mortuus fuerit, percussor non erit reus sanguinis.

3 Quod si orto sole hoc fecerit, homicidium perpetravit, et ipse morietur. Si non habuerit quod pro furto reddat, ipse venundabitur.

4 Si inventum fuerit apud eum quod furatus est, vivens : sive bos, sive asinus, sive ovis, duplum restituet.

5 Si læserit quispiam agrum vel vineam, et dimiserit jumentum suum ut depascatur aliena : quidquid optimum habuerit in agro suo, vel in vinea, pro damni æstimatione restituet.

6 Si egressus ignis invenerit spinas, et comprehenderit acervos frugum, sive stantes segetes in agris, reddet damnum qui ignem succenderit.

7 Si quis commendaverit amico pecuniam aut vas in custodiam, et ab eo, qui susceperat, furto ablata fuerint : si invenitur fur, duplum reddet :

8 si latet fur, dominus domus applicabitur ad deos, et jurabit quod non extenderit manum in rem proximi sui,

9 ad perpetrandam fraudem, tam in bove quam in asino, et ove ac vestimento, et quidquid damnum inferre potest : ad deos utriusque causa perveniet, et si illi judicaverit, duplum restituet proximo suo.

10 Si quis commendaverit proximo suo asinum, bovem, ovem, et omne jumentum ad custodiam, et mortuum fuerit, aut debilitatum, vel captum ab hostibus, nullusque hoc viderit :

11 jusjurandum erit in medio, quod non extenderit manum ad rem proximi sui : suscipietque dominus juramentum, et ille reddere non cogetur.

12 Quod si furto ablatum fuerit, restituet damnum domino ;

13 si comestum a bestia, deferat ad eum quod occisum est, et non restituet.

14 Qui a proximo suo quidquam horum mutuo postulaverit, et debilitatum aut mortuum fuerit domino non præsente, reddere compelletur.

15 Quod si impræsentiarum dominus fuerit, non restituet, maxime si conductum venerat pro mercede operis sui.

16 Si seduxerit quis virginem necdum desponsatam, dormieritque cum ea : dotabit eam, et habebit eam uxorem.

17 Si pater virginis dare noluerit, reddet pecuniam juxta modum dotis, quam virgines accipere consueverunt.

18 Maleficos non patieris vivere.

19 Qui coierit cum jumento, morte moriatur.

20 Qui immolat diis, occidetur, præterquam Domino soli.

21 Advenam non contristabis, neque affliges eum : advenæ enim et ipsi fuistis in terra Ægypti.

22 Viduæ et pupillo non nocebitis.

23 Si læseritis eos, vociferabuntur ad me, et ego audiam clamorem eorum :

24 et indignabitur furor meus, percutiamque vos gladio, et erunt uxores vestræ viduæ, et filii vestri pupilli.

25 Si pecuniam mutuam dederis populo meo pauperi qui habitat tecum, non urgebis eum quasi exactor, nec usuris opprimes.

26 Si pignus a proximo tuo acceperis vestimentum, ante solis occasum reddes ei.

27 Ipsum enim est solum, quo operitur, indumentum carnis ejus, nec habet aliud in quo dormiat : si clamaverit ad me, exaudiam eum, quia misericors sum.

28 Diis non detrahes, et principi populi tui non maledices.

29 Decimas tuas et primitias tuas non tardabis reddere : primogenitum filiorum tuorum dabis mihi.

30 De bobus quoque, et ovibus similiter facies : septem diebus sit cum matre sua, die octava reddes illum mihi.

31 Viri sancti eritis mihi : carnem, quæ a bestiis fuerit prægustata, non comedetis, sed projicietis canibus.

   

Das Obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 9144

Estudar Esta Passagem

  
/ 10837  
  

9144. ‘Et apprehenderit spinas’: quod significet quae infert se in falsa, constat ex significatione ‘apprehendere’ cum dicitur de ira quae ex affectione mali, quod sit inferre se et sic accendere, et ex significatione ‘spinarum’ quod sint falsa, de qua sequitur; quomodo cum his se habet, primum aliquid dicetur: amores apud hominem sunt ignes vitae ejus, n. 9055; amores mali, qui sunt sui et mundi, sunt ignes consumentes, consumunt enim bona et vera quae sunt ipsius vitae; ignes illi vitam voluntatis hominis faciunt, et lux ex illis ignibus vitam intellectus ejus; quamdiu ignes mali tenentur in voluntate inclusi, tunc intellectus est in luce et inde in apperceptione boni et veri, at cum ignes illi effundunt lucem suam in intellectum, tunc dissipatur prior lux et obscuratur homo quoad apperceptionem boni et veri; et hoc quo plus amores sui et mundi, qui sunt ignes illi, augmenta capiunt, et tandem ita ut omne verum, et cum vero bonum, suffocent et exstinguant.

[2] Cum amores illi impugnantur, tunc erumpit ignis e voluntate in intellectuale et concipit flammam ibi; haec flamma est quae vocatur ira; inde est quod homo dicatur excandescere, exardescere, et inflammari, cum irascitur; haec flamma aggreditur vera et bona quae in intellectuali, et non modo abscondit illa sed etiam consumit; et, quod arcanum 1 , cum ignis ille malus e voluntate in intellectuale 2 erumpit, tunc clauditur intellectuale supra et aperitur infra, hoc est, clauditur quo spectat ad caelum et aperitur quo spectat ad infernum; inde est quod tunc influant 3 mala et falsa quae flammam concipiunt cum homo malus in iram exardescit; se habet hoc similiter ac fibra in corpore; haec si aculeo acus tangitur, ilico se contrahit et claudit, et sic arcet, ne laesio ulterius vadat ac infestet vitam in principiis; falsum etiam, cum sistitur videndum, apparet sicut aculeatum.

[3] Status hominis mali cum irascitur, etiam similiter se habet sicut fumus qui admoto igne concipit flammam, nam falsum mali in intellectuali est sicut fumus, et ira est sicut flamma accensi fumi; correspondent etiam; inde est quod ‘fumus’ sit falsum, et ‘flamma ejus’ sit ira in Verbo, ut apud Davidem,

Ascendit fumus ex naso Ejus, et ignis ex ore Ejus; prunae arserunt ex 4 Eo, Ps. 18:9 [KJV 8]:

et apud Esaiam,

Ardet sicut ignis malitia, senticetum et vepretum comedit, et incendit 5 implexa silvae, et elevant se elatione fumi, in excandescentia Jehovae Zebaoth, 9:17, 18 [KJV 18, 19];

‘fumus’ hic est falsum ex quo accenso ira; quod ‘fumus’ sit falsum, videatur n. 1861.

[4] Ex his nunc patet quid in sensu interno significatur per ‘quando exiverit ignis, et apprehenderit spina, et consumatur 6 acervus, 7 aut seges stans’, quod nempe si affectio mali 8 erumpit in iram, ac infert se in falsa concupiscentiarum, et consumit vera et bona fidei 9 ; qui expendit videre potest quod aliqua causa hujus legis sit quae interius latet et non apparet, nam lex de igne apprehendente spinas et inde consumente acervum vel segetem stantem, nullibi lata est quia tale perquam raro evenit; sed quod ignis malitiae et irae corripiat et accendat falsa concupiscentiarum, et sic consumat vera et bona quae Ecclesiae, omni die evenit.

[5] Quod ‘spinae’ sint falsa concupiscentiarum, constat ex sequentibus his locis 10 :

apud Esaiam,

Super terra populi Mei spina et sentis ascendit, 32:13;

‘terra’ est Ecclesia, ‘spina et sentis’ sunt falsa et inde mala:

apud eundem,

Spiritum vestrum ignis consumet vos, ita erunt populi combusti in calcem, spinae excisae quae inde succenduntur, 33:[11, ] 12; ‘spinae quae igne succenduntur’ pro falsis quae flammam arripiunt et consumunt vera et bona:

[6] apud Ezechielem,

Non erit amplius domui Israelis sentis pungens, et spina dolore afficiens, 28:24;

sentis pungens pro falso 11 concupiscentiarum amoris sui, ‘spina’ pro falso concupiscentiarum amoris mundi 12 :

apud Hoscheam,

Scortata est mater vestra 13 , propterea Ego obsaepiens viam tuam per spinas, et semitas suas non inveniet, Hos. 2:5, 6 14 ; ‘viae et semitae’ pro veris, et ‘spinae’ pro falsis loco illorum:

[7] apud eundem,

Perdentur excelsa Aven, peccatum Israelis; tribulus et spina ascendet super altaria illorum, 10:8;

‘tribulus et spina’ pro malo et falso vastante bona et vera cultus:

apud Davidem,

Circumdederunt me sicut apes, exstinguunt sicut ignem spinarum, Ps. 118:12;

‘ignis spinarum’ pro concupiscentia mali:

apud Matthaeum, A fructibus eorum cognoscetis eos; numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus? 7:16;

‘colligere de spinis uvas’ pro ex falsis concupiscentiarum bona fidei et charitatis; quod ‘uvae’ sint illa bona, videatur n. 1071, 5117, 6378:

[8] apud Marcum, Aliud semen cecidit inter spinas, sed ascenderunt spinae et suffocarunt illud ut fructum non dederit. Qui inter spinas seminantur sunt ii qui sermonem audiunt, sed curae mundi hujus, et fraus divitiarum, et circa reliqua concupiscentiae ingredientes suffocant sermonem, ut 15 infrugifer fiat, 4:7, 18, 19; ibi explicatur quid sit ‘seminari inter spinas’, ita quid ‘spinae’; eadem significantur per ‘serere inter spinas’, ac ‘metere spinas’, apud Jeremiam,

Ita dixit Jehovah viro Jehudae et Hierosolymae, Novate 16 vobis novale, et non serite inter spinas, 4:3;

Severunt tritica, et messuerunt spinas, 12:12, 13.

[9] Falsa concupiscentiarum, quae significantur 17 per ‘spinas’, sunt falsa confirmantia illa quae mundi et ejus voluptatum sunt, nam haec falsa prae aliis arripiunt flammam et flagrant, quia sunt ex concupiscentiis in corpore, quae sentiuntur; ideo etiam 18 claudunt internum hominem ut nihil quod est salutis animae et vitae aeternae sapiat.

[10] Quod corona ex spinis plexa capiti Domini imposita fuerit cum crucifigeretur, et tunc 19 salutatus sit Rex Judaeorum, et dixerit, Ecce Homo, Joh. 20 19:2, 3, 5, repraesentabat quale fuit verum 21 Divinum tunc in Ecclesia Judaica, quod nempe ex falsis concupiscentiarum suffocatum; ‘Rex Judaeorum’, ut tunc ab illis salutabatur, significabat verum Divinum; quod per ‘regem’ in Verbo significetur verum a Divino, videatur n. 1672, 2015, 2069, 3009, 3670, 4575, 4581, 4966, 5044, 6148, et quod simile per ‘Unctum’, qui in Hebraeo idiomate est Messias, et in Graeco Christus, n. 3004, 3008, 3009, 3732 fin. ; 22 quod per ‘Jehudam’ in sensu supremo intelligatur Dominus quoad Divinum Bonum, et in sensu interno quoad Verbum, et sic quoad doctrinam e Verbo, n. 3881; et quod Dominus, cum 23 talis corona super capite Ipsius, dixerit, Ecce Homo, significabat, Ecce Divinum Verum quale hodie in Ecclesia est; Divinum enim Verum procedens a Domino in caelo est Homo, inde caelum est Maximus Homo, et hoc ex influxu et ex correspondentia, quod ad finem plurium capitum ostensum est, videatur n. 1276, 24 1871, 2996, 2998, 3624-3649, 3741- 25 3750, 7396, 8547, 8988; inde etiam Ecclesia caelestis Domini vocata est Homo, n. 478, 479 26 ; haec Ecclesia erat quam Judaei repraesentabant, n. 6363, 6364, 8770; inde patet quid significatum sit per ‘spineam coronam’, tum per salutationem, ‘Rex Judaeorum’, ut et 27 quid per ‘Ecce Homo’; et quoque quid per inscriptionem super cruce, ‘Jesus Nazarenus Rex Judaeorum’, Joh. 19:19, 20, nempe quod 28 Divinum Verum seu Verbum in tali aspectu et ita tractatum fuerit a Judaeis, apud quos Ecclesia in quod omnia quae fiebant Domino a Judaeis cum crucifigeretur, significaverint Ecclesiae illorum status quoad verum Divinum seu Verbum, videatur n. 9093 fin. ; quod Dominus fuerit Verbum, constat apud Johannem, In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum, et Deus erat Verbum: et Verbum caro factum est et habitavit in nobis, et vidimus gloriam Ipsius, 1:1, 14;

‘Verbum’ est Divinum Verum.

Notas de rodapé:

1. The Manuscript inserts est.

2. hominis

3. tunc influunt

4. in, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

5. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

6. ut consumetur, in the First Latin Edition, ut consumatur, in the Second Latin Edition

7. The following word or phrase appears in the first edition but not in the Manuscript.

8. The Manuscript inserts seu cupiditas.

9. boni

10. The Manuscript inserts in Verbo.

11. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

12. sentis pungens pro malo ex falso, spina dolore afficiens pro falso mali

13. Hebrew [ ] ('immam) = their mother

14. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

15. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

16. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

17. The Manuscript places this after per ‘spinas’,

18. quia flagrant indomita; ideo quoque concupiscentiae in sensuali homine regnant, et

19. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

20. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

21. Verbum, in the First Latin Edition and in the Second Latin Edition

22. The Manuscript inserts et.

23. The Manuscript inserts est.

24. The following number or numbers appear out of sequence in both the Manuscript and the first Latin edition, but they have been reordered in this edition.

25. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

26. inde etiam Ecclesia coelestis vocata est Homo, Arcana Coelestia 478, 479, 1871, 1276, 2996, 2998, 3624 ad 3649, 3741 ad 3751, 7395, 8547, 8988

27. etiam

28. quid

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

Das Obras de Swedenborg

 

Arcana Coelestia # 5117

Estudar Esta Passagem

  
/ 10837  
  

5117. ‘Et maturuerunt botri illius uvas’: quod significet conjunctionem veri spiritualis cum bono caelesti, constat ex significatione ‘maturescere’ quod sit renascentiae seu regenerationis progressus usque ad conjunctionem veri cum bono, ita conjunctio; ex significatione ‘botrorum’ quod sint verum boni spiritualis, et ‘uvarum’ quod sint bonum veri caelestis, hic utrumque in sensuali quod per ‘pincernam’ repraesentatur, conjunctio eorum in sensuali similiter se habet sicut maturitio botrorum in uvas; in renascentia enim seu regeneratione tendit omne verum ad conjunctionem cum bono; prius verum non vitam accipit 1 ,

proinde non 2 fructificatur; hoc repraesentatur in arborum fructibus cum maturescunt; in immaturis qui hic sunt ‘botri’,

repraesentatur status cum 3 adhuc verum praedominatur, in maturis autem qui hic sunt ‘uvae’, cum bonum praedominium habet, praedominium boni etiam repraesentatur in sapore et dulcedine quae in uvis maturis percipiuntur. Sed de conjunctione veri cum bono in sensuali parti intellectuali subjecto non plura dici possunt, sunt arcaniora quam ut capi queant; praecedent omnino cognitiones 4 de statu caelestis spiritualis, et de sensuali hoc, tum de statu naturalis in quo conjunctio illa existit.

[2] Quod ‘uvae’ significent bonum spiritualis hominis, ita charitatem, constare potest a pluribus locis in Verbo, ut apud Esaiam,

Vinea fuit dilecto Meo in cornu filii olei, ...

exspectavit ut faceret uvas, sed fecit labruscas, 5:1, 2, 4; ‘vinea’ pro Ecclesia spirituali 5 ; ‘exspectavit ut faceret uvas’ pro bona charitatis, ‘sed fecit labruscas’ pro mala odii et vindictae:

[3] apud eundem,

Sic dixit Jehovah, Quemadmodum invenitur mustum in botro, et dicit, Ne corrumpe illud, quia benedictio in illo, 65:8;

‘mustum in botro’ pro vero ex bono in naturali:

[4] apud Jeremiam,

Colligendo colligam eos, dictum Jehovae, non uvae in vite, et non ficus in ficu, 8:13;

‘non uvae in vite’ pro quod non bonum interius seu rationale, ‘non ficus in ficu’ pro quod non bonum exterius seu naturale; ‘vitis’ enim est intellectuale, ut mox supra n. 5113 ostensum; cum ibi conjunctio veri et boni, est ‘vitis’ rationale, nam inde est rationale; quod ‘ficus’ sit bonum naturalis seu exterioris hominis, videatur n. 217:

[5] apud Hoscheam,

Sicut uvas in deserto inveni Israelem, sicut primitivum in ficu in initio ejus vidi patres vestros, ix 10; ‘uvae in deserto’ pro bono rationali nondum spirituali facto, ‘primitivum in ficu’ pro bono naturali similiter; ‘Israel’ pro Ecclesia spirituali Antiqua in suo initio, ‘patres’ hic et alibi non sunt filii Jacobi, sed sunt illi apud quos Ecclesia Antiqua primum instaurata fuit:

[6] apud Micham,

Non 6 botrus ad comedendum, primitivum desideravit anima mea; periit sanctus e terra, et rectus inter hominem non, 7:1, [2];

‘botrus ad comedendum’ pro bono charitatis in suo initio, ‘primitivum’ pro vero fidei etiam tunc:

[7] apud Amos,

Ecce dies venientes, ... ut attingat arans metentem, et calcans uvas trahentem semen: [et stillabunt montes mustum, et omnes colles diffluent:] et reducam captivitatem populi Mei, ... ut aedificent urbs devastata, et sedeant et plantent vineas, et bibant vinum illarum, et faciant hortos 7 , et comedant fructum eorum, 9:13, 14;

agitur ibi de instauratione Ecclesiae spiritualis, quae ita describitur, conjunctio boni spiritualis cum vero ejus 8 per quod ‘attinget arans metentem’, et conjunctio veri spiritualis cum bono ejus per quod ‘attinget calcans uvas trahentem semen’; 9 bona amoris et charitatis inde, significantur per quod ‘montes stillabunt mustum et colles diffluent’ ; ‘reducere captivitatem populi’ pro liberare a falsis, ‘aedificare urbes devastatas’ pro doctrinalia veri falsificata rectificare, ‘sedere et plantare vineas’ pro excolere illa quae sunt Ecclesiae spiritualis, ‘bibere vinum earum’ pro appropriare vera illius Ecclesiae quae sunt charitatis, et ‘facere 10 hortos et comedere fructum eorum’ pro appropriare bona inde; quisque videre potest quod aedificare urbes, plantare vineas, bibere vinum, facere 10 hortos et comedere fructum eorum, 11 sint mere naturalia, in quibus nisi sensus spiritualis sit, nihil Divinum foret inibi: apud Mosen,

[8] Lavit in vino indumentum, et in sanguine uvarum velamen suum, Gen. 49:11 12 ; ibi de Domino, ‘vinum’ pro bono spirituali ex amore Divino, ‘sanguis uvarum’ pro bono caelesti inde:

apud eundem,

[9] Butyrum armenti, et lac gregis, cum adipe agnorum et arietum filiorum Bashanis, et hircorum cum adipe renum tritici, et sanguinem uvae bibis, merum, Deut. 32:14;

ibi de Ecclesia Antiqua cujus bona amoris et charitatis ita describuntur; singula significant aliquod bonum in specie; ‘sanguis uvae’ bonum spirituale caeleste, ita vocatur Divinum in caelo procedens a Domino; vinum 13 appellatur ‘sanguis uvarum’ quia utrumque significat sanctum verum procedens a Domino, at ‘vinum’ praedicatur de Ecclesia spirituali, et ‘sanguis’ de Ecclesia caelesti; et quia ita, in Sancta Cena vinum mandatum est:

[10] apud eundem,

De vite Sodomae vitis eorum, et de agris Amorrhae; uvae ejus uvae fellis, botri amaritudinum illis, Deut. 32:32;

ibi de Ecclesia Judaica, ‘de vite Sodomae vitis eorum et de agris Amorrhae’ pro quod intellectualis pars falsis ex amore infernali obsessa; ‘uvae ejus uvae fellis, botri amaritudinum illis’ pro quod voluntarium 14 ibi simile; ‘uva’ enim quia in bono sensu significat charitatem, inde praedicatur de voluntario, sed de voluntario 15 in parte intellectuali; in opposito sensu similiter, nam omne verum est intellectus, et omne bonum est voluntatis:

[11] apud Johannem, Angelus dixit, Mitte falcem acutam, et vindemia botros terrae, quia maturuerunt uvae ejus, Apoc. 14:18;

[12] ‘vindemiare botros terrae’ pro destruere omnia charitatis:

apud Matthaeum, A fructibus eorum cognoscetis eos; numquid colligunt de spinis uvas, et de tribulis ficus? 7:16:

et apud Lucam, Omnis arbor ex proprio fructu cognoscitur, non enim ex spinis colligunt ficus, neque ex rubo vindemiant uvam, 6:44;

quia ibi de charitate erga proximum agitur, dicitur quod ‘ex fructibus’, qui sunt bona charitatis, cognoscentur; bona charitatis interna sunt ‘uvae’, et externa sunt ‘ficus’ 16 . Quod lex in Ecclesia Judaica lata sit, Cum veneris in vineam socii tui, comedes uvas juxta animam tuam, ad satietatem tuam, sed in vas tuum non dabis, Deut. 23:25,

involvit quod quisque apud alios qui in alia doctrina et religione sunt, addiscere et acceptare possit charitatis eorum bona, sed non imbuere illa et conjungere suis veris; ‘vinea’ quia est Ecclesia, est ubi doctrina seu religio; ‘uvae’ sunt bona charitatis; ‘vas’ est verum Ecclesiae.

Notas de rodapé:

1. accepit

2. nec

3. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.

4. cogitationes, in the First Latin Edition

5. The Manuscript inserts Arcana Coelestia 1069

6. Num, in the Manuscript, the First Latin Edition.

7. See page 681, note 3

8. et veri cum bono

9. The Manuscript inserts ac.

10. botros in the Manuscript and in the First Latin Edition. Hebrew is (ganoth) =gardens. ' Swedenborg seems to have misread hortos as botros.

11. sit mere naturale in quo

12. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.

13. vocatur

14. inde

15. quod

16. The Manuscript inserts cum quibus fit comparatio, quia omnia comparativa in Verbo sunt simul repraesentativa.

  
/ 10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.