4865. ‘Et reputabat illam meretricem’: quod significet quod non aliter ac falsum, constat ex significatione ‘meretricis’ quod sit falsum, de qua n. 2466, 2729, 3399, ita quod gens Judaica ex suo religioso consideret internum Ecclesiae non aliter ac falsum; quo ‘meretrix’ sit falsum, est quia conjugium repraesentat conjugium caeleste quod est boni et veri, ‘maritus’ bonum et ‘uxor’ verum, ac inde ‘filii’ vera et ‘filiae’ bona, atque gener et nurus, socer et socrus et plures affinitates secundum gradus illa quae sunt conjugii caelestis idcirco ‘adulteria et meretricatus’ quia sunt opposita, significant malum et falsum; et quoque reipsa sunt opposita, nam qui in adulterio et meretricatu vitam agunt, nusquam curant bonum et verum; causa est quia amor genuinus conjugialis descendit ex conjugio caelesti hoc est, ex conjugio boni et veri; sed adulteria et meretricatus e conjunctione mali et falsi, quae est ex inferno, videatur n. 2727-2759.

[2] Quod gens Judaica consideraverit et quoque hodie consideret interna Ecclesiae non aliter ac falsa, est quod significatur per quod Jehuda reputaverit Tamarem nurum suam non aliter ac meretricem, et quo cum illa ¹ ut cum meretrice se conjunxerit; per originem talem illius gentis repraesentatur unde eorum religiosum, et quale est. Quod gens illa consideret internum Ecclesiae sicut scortum, seu ut falsum, patet manifeste; ut pro exemplo: si quis illis dicturus quod internum Ecclesiae sit, quod Messias de quo in propheticis Verbi praedicitur et quem ideo exspectant, sit Dominus, hoc prorsus sicut falsum rejiciunt: si quis dicturus quod internum Ecclesiae sit quod Messia regnum non mundanum et temporeum sit sed caeleste et aeternum hoc quoque ut falsum pronuntiant: si quis dicturus quod rituali Ecclesiae eorum repraesentaverint Messiam ac Ipsius regnum caeleste, hoc non sciunt quid sit:

[3] si quis dicturus quod internum Ecclesiae si bonum charitatis et verum fidei, doctrina et simul vita, id spectant non aliter ac falsum: similiter in omnibus reliquis; immo ad solam propositionem quod internum Ecclesiae sit, stupide rident; causa est quia solum in externis sunt, et quidem in externorum infimis, quae sunt amare terrestria, sunt enim prae reliquis in avaritia, quae prorsus terrestris est; tales nequaquam aliter considerare possunt interiora Ecclesiae, sunt enim remotiores reliquis a luce caelesti, ita prae reliquis in densa caligine.

Notas de rodapé:

3399. Quod ‘cubare cum muliere’ in sensu interno sit pervertere et adulterare verum, hic Verum Divinum quia per ‘mulierem’ seu Rebeccam repraesentatur Divinum Verum, ut supra ostensum, constare potest ex eo quod per concubitus, adulteria et meretricatus in Verbo non aliud significetur quam perversiones boni et falsificationes veri, ut n. 2466, 2729 ostensum; et hoc ex causa quia adulteria sunt prorsus contra amorem conjugialem, adeo ut sint ejus destructiva, et amor conjugialis est ex conjugio boni et veri, n. 2508, 2618, 2727-2759, 3132, ideo illa quae contra bonum et verum sunt, seu quae illa destruunt, vocantur in Verbo adulteria.

[2] Sed sciendum quod illi qui ab Ecclesia spirituali sunt, non possint adulterare bonum usque adeo ut profanent illud, ex causa quia non possunt recipere bonum usque ad perceptionem ejus, sicut caelestes; sed quod possint profanare verum quia hoc possunt agnoscere; sed ¹ ultimo tempore Ecclesiae, nec possunt agnoscere verum quia tunc apud illos universaliter regnat incredulitas de Domino, ² de vita post mortem, et de interno homine, et incredulitas quae universaliter regnat, facit ut vera fidei non interius penetrent; universale apud unumquemvis limitat et arcet ne talia penitius intrent, etiam homine nesciente, et quoque cum autumat se credere:

[3] at qui profanare bonum possunt, sunt ³ ab Ecclesia caelesti, illi enim usque ad perceptionem possunt recipere illud; ut quoque factum est ab antediluvianis, qui ideo seclusi ab omnibus detinentur in inferno ⁴ separato ab infernis aliorum, de quibus videatur n. 1265-1272; et ne profanatio boni amplius existeret, ⁵ significatur per quod Jehovah, ejecto homine, habitare fecerit ab oriente ad hortum Edenis cherubos, et flammam gladii vertentis se, ad custodiendum viam arboris vitarum, Gen. 3:24,

de quibus n. 308, 310.

Notas de rodapé: