8159. En farao naderde; dat dit de zware invloeiing van het valse vanuit het boze vandaar betekent, staat vast uit de uitbeelding van farao, dus zij die in de valsheden vanuit het boze zijn, nrs. 8132, 8135, 8146, 8148; en uit de betekenis van naderen, namelijk het invloeien.
In de innerlijke zin wordt gehandeld over de eerste verzoeking van hen die bevrijd werden en elke verzoeking vindt plaats door invloeiing uit de hellen; de geesten immers die daaruit zijn, wekken alle kwaad bij de mens op dat ooit gedacht en gedaan is en halen dat tevoorschijn en daardoor beschuldigen en verdoemen zij hem; vandaar wordt het geweten gekwetst en komt het gemoed in benauwdheid; deze dingen komen voort door de invloeiing uit de hellen, vooral uit deze hel, die door de zee Suph wordt uitgebeeld; hieruit kan vaststaan dat in de geestelijke zin met naderen, waarbij over de verzoekingen wordt gehandeld, de invloeiing wordt aangeduid.
Omdat er nu in de volgende verzen gehandeld wordt over de eerste verzoeking van hen die van de geestelijke Kerk zijn, moet men weten dat zij niet eerder verzoekingen konden ondergaan dan nadat de Heer Zijn Menselijke had verheerlijkt, dat wil zeggen, Goddelijk had gemaakt en in dit Menselijke bij hen aanwezig was; indien zij de verzoekingen tevoren hadden ondergaan, zouden zij bezweken zijn, want zij die van de geestelijke Kerk zijn, werden enig en alleen door middel van het Goddelijk Menselijke van de Heer gezaligd.
De verzoekingen van hen die van de geestelijke Kerk waren, die zij hadden te ondergaan nadat de Heer in de wereld was gekomen en toen uit het Goddelijk Menselijke voor hen tegen de hellen heeft kunnen strijden, worden hieronder verstaan, bij Maleachi: ‘Snellijk zal tot Zijn tempel komen de Heer Die gijlieden zoekt en de Engel des verbonds Die gij verlangt; ziet Hij komt, zei Jehovah Zebaoth. Wie zal de dag van Zijn komst verdragen en wie zal bestaan wanneer Hij zal verschenen zijn. Hij is immers zoals het vuur van een goudsmid en zoals de zeep van de vollers; Hij zal zitten smeltende en louterende het zilver en Hij zal de zonen van Levi zuiveren en Hij zal ze doorlouteren zoals goud en zoals zilver; opdat zij Jehovah zijn toebrengende spijsoffer in gerechtigheid; dan zal het spijsoffer van Juda en Jeruzalem Jehovah zoet wezen, naar de dagen der eeuwigheid en naar de vorige jaren’, (Maleachi 3:1-4); daar betreft het klaarblijkelijk de Komst van de Heer; de zonen van Levi daar zijn zij die van de geestelijke Kerk zijn, want met Levi wordt de naastenliefde of het geestelijk goede aangeduid, nrs. 3875, 4497, 4502, 4503; het vuur van een goudsmid is de verzoeking waardoor de zuivering plaatsvindt, die hier wordt verstaan onder het louteren en doorlouteren van hen zoals goud en zilver; het spijsoffer dat zij Jehovah zullen offeren, is het geloof en de naastenliefde; de dagen der eeuwigheid en de vorige jaren, zijn de Oude Kerken en de staten van de eredienst destijds.
Wat betreft de verzoekingen, die gedragen zich zoals eerder in nr. 8131 is gezegd, namelijk dat de hellen tegen de mens strijden en de Heer voor de mens; op welk valse dan ook dat de hellen aandragen, is er een antwoord uit het Goddelijke.
De valsheden die uit de hellen zijn, worden binnen geworpen en vloeien binnen in de uiterlijke of natuurlijke mens, maar het antwoord uit het Goddelijke vloeit in de innerlijke of geestelijke mens in; dat wat uit het Goddelijke invloeit, komt niet tot de doorvatting van de mens zoals de uiterlijke dingen; ook beweegt dat niet de afzonderlijke punten van de gedachte, maar de algemene dingen ervan, maar op zo’n wijze dat het nauwelijks anders tot de doorvatting komt dan zoals hoop en vandaar zoals vertroosting, waarin evenwel ontelbare dingen zijn die de mens niet weet; het zijn zulke dingen die overeenkomen met de aandoening of de liefde van het ware en het goede, waaruit zijn geweten is.
Dit is gezegd opdat men zal weten, dat met het leven van de zonen Israëls in de woestijn de verzoekingen in een reeks worden beschreven, die degenen ondergingen die van de geestelijke Kerk van de Heer waren en bevrijd werden.
Dat zij verzoekingen ondergingen was opdat zij verder tot de hemel zouden worden voorbereid; want door verzoekingen worden, die de enige middelen daarvoor zijn, de goedheden en waarheden bevestigd en verbonden en daardoor wordt de naastenliefde, de naastenliefde van het geloof en wordt het geloof, het geloof van de naastenliefde.
Dat zij die van de Kerk zijn, verzoekingen hebben te ondergaan, wordt onder de woorden van de Heer bij Mattheüs verstaan: ‘Die niet zijn kruis opneemt en Mij navolgt, is Mij niet waardig’, (Mattheüs 10:38,39; Marcus 8:31).
Bij dezelfde: ‘Hij zei tot Zijn discipelen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf, neme zijn kruis op en volge Mij’, (Mattheüs 16:24,25; Lucas 9:23,24).
Bij Lukas: ‘Wie niet zijn kruis draagt en achter Mij komt, die kan Mijn discipel niet zijn’, (Lucas 14:27).
Bij Markus: ‘Jezus tot de rijke: Kom, volg Mij, dragende het kruis’, (Marcus 10:21).
Bij Mattheüs: ‘Meent niet dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op de aarde; Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard’, (Mattheüs 10:34).
Maar men moet weten, dat in de verzoekingen niet de mens strijdt, maar de Heer alleen voor de mens, hoewel dit verschijnt zoals van de mens; en wanneer de Heer voor de mens strijdt, overwint de mens in alles.
Heden ten dage worden weinigen in verzoekingen toegelaten, de oorzaak ervan is dat zij niet in een leven van het geloof zijn en vandaar niet in het geweten van het ware; en hij die niet in het geweten van het ware vanuit het goede van het leven is, bezwijkt; vandaar wordt zijn volgende staat erger dan de vorige.
